ความขัดแย้งอาหรับ–อิสราเอล “(Arab–Israeli conflict)”
ความขัดแย้งอาหรับ–อิสราเอล “(Arab–Israeli conflict)” เป็นความขัดแย้งที่ยุ่งยากและกินเวลายาวนาน
ความขัดแย้งนี้เป็นความขัดแย้งระหว่างชาวยิวในอิสราเอลกับชาวอาหรับในตะวันออกกลาง และกินเวลา ต่อเนื่องยาวนานนับสิบปี และไม่มีทีท่าว่าจะจบลงได้ง่ายๆ
ผู้ที่นับถือศาสนาหลายคนมองว่าดินแดนแถบชายฝั่งตะวันออกของทะเลเมดิเตอเรเนียน เป็นเสมือนกับ “บ้านเกิด”
บริเวณนี้คือดินแดนที่เรียกว่า “ปาเลสไตน์ (Palestine)”
ธงปาเลสไตน์
ก่อนที่พระเยซูจะประสูติ ดินแดนแถบนี้คือที่อยู่อาศัยของชาวยิว ก่อนที่ในเวลาต่อมา ชาวโรมันจะเข้ามารุกรานและทำให้เป็นดินแดนคริสเตียน
ชาวยิวถูกขับไล่ ต้องไปอาศัยยังดินแดนอื่น
ชาวมุสลิมก็มองว่าปาเลสไตน์คือดินแดนศักดิ์สิทธิ์
ในยุคกลาง ดินแดนนี้ได้ถูกปกครองโดยอาณาจักรออตโตมัน และชาวอาหรับก็ทยอยเข้ามาอาศัยอยู่ในปาเลสไตน์มากขึ้น
ในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 ชาวยิวเริ่มคิดที่จะกลับเข้ามาอาศัยในปาเลสไตน์ และในต้นศตวรรษที่ 20 ชาวยิวจำนวนมากก็ได้เข้ามาในปาเลสไตน์มากขึ้นเรื่อยๆ
ภายหลังสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 1 ตุรกีต้องประสบกับความพ่ายแพ้ สหราชอาณาจักรได้เข้ามาปกครองปาเลสไตน์
สหราชอาณาจักรได้ให้การช่วยเหลือชาวยิวและช่วยในการสร้างชาติ
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ชาวยิวประมาณหกล้านคนได้ถูกพวกนาซีฆ่า คนที่รอดชีวิตก็ไม่มีที่ไป
ค.ศ.1947 (พ.ศ.2490) องค์การสหประชาชาติ ได้ตัดสินให้แบ่งปาเลสไตน์ออกเป็นสองส่วน ให้อิสราเอลเป็นของชาวยิว ส่วนปาเลสไตน์เป็นของอาหรับ
ชาวยิวนั้นยอมรับในคำตัดสินนี้ หากแต่อาหรับไม่ค่อยพอใจที่พวกยิวจะได้เข้ามายึดครองดินแดนของตน
เมื่อสหราชอาณาจักรออกไปจากปาเลสไตน์ในปีค.ศ.1948 (พ.ศ.2491) อิสราเอลก็ได้ประกาศอิสรภาพ แยกตัวออกมา ซึ่งอาหรับก็ได้ตอบโต้ด้วยการโจมตีดินแดนใหม่ หากแต่อิสราเอลก็สู้กลับและสามารถเอาชนะได้
นอกจากนั้น อิสราเอลยังขยายอาณาเขต ยึดครองดินแดนมากกว่าที่สหประชาชาติตัดสินในทีแรก ทำให้เกิดความขัดแย้งต่อเนื่องมาเรื่อยๆ
ชาวปาเลสไตน์หลายคนต้องอพยพหนีออกมา โดยหลายรายเลือกที่จะหนีไปอิสราเอล
ตั้งแต่ปีค.ศ.1948 (พ.ศ.2491) อิสราเอลยังต้องสู้ศึกกับอาหรับอีกกว่าสามครั้ง
ค.ศ.1956 (พ.ศ.2499) อียิปต์ได้เข้ายึดคลองสุเอซจากสหราชอาณาจักรและฝรั่งเศส ทำให้เกิดสงคราม และภายหลัง อิสราเอลก็ได้เข้าควบคุมคาบสมุทรไซนายเป็นระยะเวลาสั้นๆ
ค.ศ.1967 (พ.ศ.2510) อียิปต์ได้เตรียมการจะโจมตีอิสราเอล หากแต่อิสราเอลก็ได้เข้าโจมตีก่อน และชนะ สามารถยึดครองดินแดนบางส่วนได้
สงครามครั้งสุดท้ายเกิดขึ้นในปีค.ศ.1973 (พ.ศ.2516) เมื่ออียิปต์และซีเรียได้เข้าโจมตีในวันสำคัญทางศาสนา หากแต่อิสราเอลก็สามารถเอาชนะ และเข้าควบคุมอ่าวไซนาย ก่อนจะคืนให้อียิปต์ในอีกสองปีต่อมา
ปลายยุค 70 (พ.ศ.2513-2522) อียิปต์ได้เล็งเห็นแล้วว่าคงจะไม่สามารถเอาชนะอิสราเอลได้แน่ อียิปต์จึงเจรจาสันติภาพกับอิสราเอล และเป็นชาติอาหรับชาติแรกที่เจรจาสันติภาพกับดินแดนชาวยิว
ค.ศ.1982 (พ.ศ.2525) อิสราเอลได้รุกรานเลบานอน ทำให้ “องค์การปลดปล่อยปาเลสไตน์ (Palestine Liberation Organization) หรือ “PLO” ซึ่งทำหน้าที่ในการต่อสู้เพื่อสิทธิของชาวปาเลสไตน์ ได้ออกมาโจมตีทางเหนือของเลบานอน
ตลอดยุค 80 (พ.ศ.2523-2532) ชาวปาเลสไตน์เริ่มจะประท้วงอิสราเอล โดยชาวอาหรับเริ่มจะหยุดงาน ไม่ทำงาน บางเมืองก็ปฏิเสธที่จะจ่ายภาษีให้รัฐบาลอิสราเอล ทำให้อิสราเอลต้องใช้กำลังทหารมากขึ้นในการควบคุมดินแดนเหล่านี้
ยุค 90 (พ.ศ.2533-2542) PLO เริ่มจะตระหนักว่าหนทางเดียวที่จะนำพาความสงบสุขกลับมาได้ ก็คือการเจรจาสันติภาพกับอิสราเอล
ค.ศ.1993 (พ.ศ.2536) ได้มีการทำความตกลงระหว่าง PLO และอิสราเอล โดย PLO ให้การรับรองความเป็นชาติแก่อิสราเอล ในขณะที่อิสราเอลก็สัญญาว่าจะคืนดินแดนบางส่วนที่ยึดครองตั้งแต่ปีค.ศ.1967 (พ.ศ.2510)
เวลาต่อมา ได้มีการคืนดินแดนแก่ปาเลสไตน์เป็นจำนวนมาก และชาวปาเลสไตน์ก็ได้ตั้งรัฐบาลของตนเองในดินแดนเหล่านั้น
แต่เมื่อเข้าสู่ยุค 2000 สันติภาพก็ค่อยๆ จางหาย
มือระเบิดพลีชีพชาวปาเลสไตน์ได้เริ่มลงมือก่อการตามเมืองต่างๆ ในอิสราเอล ทำให้ชาวอิสราเอลจำนวนมากเสียชีวิต
ทางด้านอิสราเอล ก็ได้เข้าควบคุมพื้นที่ในฉนวนกาซ่าและเวสต์แบงค์
จนถึงทุกวันนี้ ความขัดแย้งนี้ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะจบ 100% และสันติภาพ ก็ดูจะเป็นสิ่งที่ห่างไกลสำหรับความขัดแย้งนี้
- 36
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
