ช่วยชีวิตหรือคร่าชีวิต! ย้อนดูวิธีการทรมานคนไข้ในโรงพยาบาลจิตเวชแห่งศตรวรรษที่ 19
123RF
ร่วมเป็นผู้สนับสนุนให้เรามีกำลังผลิตงานต่อไปได้ทาง บัญชีกสิกรไทย
0698966939
บริษัท สโป๊คดาร์ค จำกัด
รายงานช่วงปี ค.ศ. 1800 จนถึงช่วงต้นของปี ค.ศ. 1900 เกี่ยวกับการล่วงละเมิดและรังแกผู้ป่วยในโรงพยาบาลจิตเวชพบว่ามีความรุนแรงมาก แต่ที่แย่กว่านั้นคือโรงพยาบาลกลับตอบโต้ด้วยการกล่าวว่าไม่ควรเชื่อข้อกล่าวหาเนื่องจากผู้ป่วยนั้นเป็นผู้เสียสติ หนังสือพิมพ์ในขณะนั้นพยายามทำข่าวและสืบสวนเหตุการณ์ในโรงพยาบาลจิตเวชเหล่านี้ บางกรณีนั้นจบลงด้วยการเสียชีวิตของผู้ป่วย นี่คือเรื่องราวบางส่วนจากเหตุการณ์ในอดีตที่ผู้ป่วยถูกทรมานในโรงพยาบาลจิตเวช
1. ในอดีตการเป็นคนจนก็มักจะได้รับการปฏิบัติที่ไม่ค่อยดีอยู่แล้ว แต่ถ้าเป็นคนจนและเป็นคนที่ถูกตราหน้าว่าเป็นคนบ้าด้วยนั้นแย่ยิ่งกว่าพลเมืองชั้นสองเสียอีก ในปี ค.ศ. 1874 หนังสือพิมพ์ในรัฐเพนซิลเวเนียรายงานว่ามีการทารุณคนไข้ป่วยจิตเวชที่มีฐานะยากจนในที่พักการกุศลบางแห่ง
WIKIPEDIA PD
ณ โรงทานหรือบ้านพักเพื่อการกุศลนี้พวกเขาจะถูกขังไว้ในกรงไม้ที่ที่ไม่ถูกสุขลักษณะ แม้จะไม่ได้มีพฤติกรรมที่เป็นอันตรายหรือรุนแรงต่อผู้อื่น ในกรงมีเพียงฟางไว้ปูรองนอน เขาต้องอยู่ในนั้นนานถึง 18 เดือน เสื้อผ้าก็มีเพียงน้อยชิ้นหรือไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลย นอกจากนี้ก็ยังมีกรณีที่หญิงวัย 20 ปี ถูกขังไว้ในกรงเล็กๆ เป็นเวลา 6 ปี เธออ่อนแอถึงขั้นเดินไม่ได้เนื่องจากการที่แทบจะไม่ได้เคลื่อนไหวร่างกายเพราะอยู่แต่ในกรง
2. ปี ค.ศ.1903 ผู้ป่วยในโรงพยาบาลจิตเวชเลคแลนด์ ในรัฐเคนตักกีถูกทรมาน จนต้องมีการประชุมสอบสวนและให้ผู้ป่วยมาเป็นพยานในการละเมิด
ผู้ป่วยหลายคนนั้นกลัวเกินกว่าจะเปิดเผยเรื่องราวที่ถูกกระทำในโรงพยาบาล พวกเขากลัวว่าจะโดนทำร้ายหลังจากยอมเปิดเผยเรื่องจริงออกไป มีบางคนที่ยอมเปิดเผยว่าตนเองโดนบีบคอ ถูกตีด้วยถุงเท้าที่มีมันฝรั่งใส่ไว้ข้างในและถูกบังคับให้อาบน้ำเย็นเพื่อเป็นการลงโทษ และยังมีรายงานว่าผู้ป่วยถูกขังโดยมีน้ำเย็นหยดลงบนตัวตลอดเวลา
123RF
การใช้น้ำเหล่านี้เรียกว่า “วารีบำบัด” น้ำร้อนและน้ำเย็นจะถูกใช้เพื่อเปลี่ยนพฤติกรรมของผู้ป่วย มันนิยมมากในช่วงต้นของคริสต์ศตวรรษที่ 20 มีการฉีดพ่นน้ำเย็นที่มีอุณหภูมิ 9-21 องศาเซลเซียสเพื่อรักษาโรคเมเนีย เชื่อว่าอุณหภูมิของน้ำที่เย็นจัดจะทำให้ร่างกายและจิตใจของผู้ป่วยสงบลงโดยไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นการลงโทษ แต่กลับกลายเป็นว่ามันดันเป็นเครื่องมือในการลงโทษผู้ป่วยไปเสียได้เมื่อใช้งานอย่างไม่เหมาะสม
3. การถูกมัดไว้กับเก้าอี้ไม่ใช่เรื่องใหม่ เราสามารถเห็นได้ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันเช่น ในการสอบสวนอาชญากรรม แต่อย่างไรก็ตาม การมัดนั้นก็มีความแตกต่างกันอยู่ดี
รายงานในหนังสือพิมพ์เมือ่ปี ค.ศ.1886 ได้กล่าวว่าคนไข้ที่ทรมานจะอาการตื่นตัวทางประสาทได้ถูกลงโทษด้วยการมัดอย่างแน่นหนาไว้กับเก้าอี้ตั้งแต่ 9.00 นาฬิกาจนถึง 00.00 นาฬิกา กินเวลาถึงสิบกว่าชั่วโมงทำให้เลือดไหลเวียนไม่สะดวก แขนขามีอาการบวมโต
4. ที่โรงพยาบาลจิตเวชโทเพกา เมื่อปี ค.ศ.1903 ได้มีการเปิดเผยจากเจ้าหน้าที่ว่ามีการใช้การทรมานแบบวอเตอร์บอร์ดดิ้ง ที่เป็นวิธีเดียวกับการเค้นความลับที่มีมาช้านาน โดยจะใช้กับผู้ป่วยที่ไม่ยอมเชื่อฟังคำสั่งของหัวหน้า จึงไม่น่าแปลกใจเลยว่าเหตุใดจึงมีการสอบสวนมากมายในอดีตเกี่ยวกับการทรมานในโรงพยาบาลจิตเวช
WIKIPEDIA PD
5. การลงโทษด้วยการอดอาหารนั้นพบได้น้อยในโรงพยาบาลจิตเวช แต่สามารถพบได้ในโรงพยาบาลจิตเวชบางแห่ง ผู้คุมอาจให้อดอาหารเพื่อเป็นการลงโทษหรือบางครั้นผู้ป่วยก็ปฏิเสธที่จะกินอาหารหรือนำอาหารไปทิ้งด้วย
6. การแช่หรืออาบน้ำอุ่นในอุณหภูมิที่เหมาะสมจะช่วยให้ผู้ป่วยผ่อนคลาย แต่ในขณะเดียวกันก็มีรายงานการใช้น้ำอุ่นเพื่อกลั่นแกล้งผู้ป่วย ผู้ป่วยบางรายจะถูกบังคับให้แช่อยู่ในน้ำอุ่นเป็นเวลาหลายชั่วโมง บางคนถูกบังคับให้ลงไปแช่น้ำที่ร้อนจัดจนเกิดบาดแผลไฟไหม้ มีกรณีหนึ่งในปี ค.ศ.1903 ที่โรงพยาบาลจิตเวชในแคนซัสถูกสอบสวนเรื่องผู้ป่วยที่เสียชีวิตจากน้ำร้อนลวกแต่กลัวถูกระบุสาเหตุการเสียชีวิตว่า “ชรา”
7. โรงพยาบาลจิตเวชบางแห่งบังคับให้ผู้ป่วยต้องทำงานแบบเดียวกับในเรือนจำ แต่ผู้ป่วยที่ไม่มีอำนาจต่อรองและไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้เหล่านี้ถูกทุบตีถ้าหากปฏิเสธการทำงาน
ร่วมเป็นผู้สนับสนุนให้เรามีกำลังผลิตงานต่อไปได้ทาง บัญชีกสิกรไทย
0698966939
บริษัท สโป๊คดาร์ค จำกัด
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
