เล่าสู่กันฟัง(3)
กำเนิดเรือนชะตา
ความหมายของเรือนชะตา ไม่ได้กำหนดมาจากจักรราศี
จักรราศีที่จำลองไปบนแผ่นดวงชะตาในยุคแรกนั้น ใช้เพื่อเป็นมาตราวัดตำแหน่งดาวฤกษ์
ส่วนตำแหน่งดาวฤกษ์ก็ใช้เป็นเพียงจุดสังเกตการณ์
ตำแหน่งดาวเคราะห์เมื่อเทียบกับตำแหน่งดาวฤกษ์เท่านั้นที่นำมาใช้ออกแบบคำพยากรณ์
คำพยากรณ์ในยุคแรกก็มุ่งเฉพาะเจาะจงไปที่ดวงชะตาบ้านเมืองหรือกษัตริย์ปกครองในฐานะสถาบัน ไม่จำเพาะเจาะจงกับองค์ใดองค์หนึ่ง
จนกระทั่ง 400ปีก่อนค.ศ.อิยิปต์มีการพยากรณ์ส่วนบุคคล ในช่วงเวลาที่ดีและไม่ดีในแต่ละวัน หรือเรียกว่าฤกษ์ยาม โดยแบ่งช่วงเวลา 1 วันออกเป็น 36 ยาม ยามละ 40 นาที โดยกำหนดส่วนที่มีความหมายแค่ 7 ยามคือยามที่1 8 10 17 19 25 และ 28
ยุคต่อมาก็มีการแบ่งวงกลมเป็น 12 เรือนเพื่อให้ล้อไปกับจักรราศี และยุบ 3 ยามรวมเข้าเป็น 1 เรือน เอาความหมายยามใส่ไปในเรือน ได้เป็นเรือนที่ 1 คือการเกิด (สุขภาพดีเสียตอนเกิดกำหนดความเป็นไปช่วงที่เหลือของชีวิต)
เรือนที่ 3 เด็กหรือขุมนรก (การมีลูกทำให้ตกนรกทั้งเป็น เพราะต้องคอยมีห่วง)
เรือนที่ 4 ความตาย (เรื่องในบ้านนำความตัดขาดจากสังคมมาสู่)
เรือนที่ 6 ภรรยาที่ถูกกฏหมาย (การหมกมุ่นกับคู่ครองนำความยุ่งยากในชีวิตประจำวันไม่รู้สิ้น)
เรือนที่ 7 การบาดเจ็บ (คนที่เข้ามายุ่งวุ่นวายมักนำเรื่องร้ายมาให้)
เรือนที่ 9 ความอ่อนแอ (ความศรัทธางมงายในเรื่องไม่มีอยู่จริงเป็นจุดอ่อน)
เรือนที่ 10 ชีวิตความเป็นอยู่
เริ่มมีการนิยามเรือนมุมตรีโกณ 1-4-7-10 จากเวลาเกิด
ทางฝ่ายเรือนชะตา
ราว100ปีก่อนค.ศ.ก็มีนิยามเรือนชะตาที่เหลือให้ครบ12 เรือน ยุคต่อมาก็กำหนดลัคนาไปบนจักรราศีและก็เอาความหมายเรือนชะตาไปใส่ในจักรราศี ต่อมีการปรับความหมายบางเรือนชะตาให้รวมญาติ พี่น้อง พ่อแม่ เข้าไป และเป็นต้นแบบสำหรับการพัฒนาความหมายเรือนของชะตา ในยุคปัจจุบัน
ทางฝ่ายจักรราศี ในเวลาก่อนหน้านี้
ก็มีการพัฒนาดาวเจ้าเกษตร์ของราศี (Thema Mundi) เช่นจันทร์เป็นเจ้าเกษตร์ราศีกรกฏ และอาทิตย์เป็นเจ้าเกษตร์ราศีสิงห์เป็นต้น แต่เป็นการใช้เพื่อวัดคุณภาพมุมสัมพันธ์ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการแปลความหมายแต่อย่างใด
ต่อมาทางฝ่ายเรือนชะตาก็นำเรื่องเจ้าเกษตร์ ไปประยุกต์ใช้กับเรื่องเจ้าเรือน เริ่มมีการพยากรณ์โดยเอาดาวเจ้าเรือนไปสัมพันธ์กับเรือนต่างๆเพื่อออกคำพยากรณ์ ที่เรียกว่าเรือนชะตาสัมพันธ์
นักโหราศาสตร์ตะวันตกตั้งแต่ยุคกลางมาจนถึงยุคฟื้นฟูก็ไม่ลงรอยกันเรื่องนี้ บ้างเชื่อว่าเรื่องเรือนชะตาสัมพันธ์ มาจากกรรมวิธีกาลชะตา (ผูกดวงเหตุการณ์ ณ เวลาที่ถามคำถาม) ที่พวกโหราศาสตร์อาหรับนำเข้ามาเผยแพร่สมัยไบเซนไทน์ (และอาหรับนำมาจากอินเดียอีกที) ซึ่งมันไม่ได้ถูกต้องตรงกับหลักการทางโหราศาสตร์ ที่แท้จริง เนื่องจากไม่ได้อิงกับวันเกิดเจ้าชะตา และไม่ได้อิงกับความหมายดาวเคราะห์
แต่เป็นเพียงดวงชะตาที่อุปโลกขึ้นมาซึ่งไม่ได้สัมพันธ์กับเวลาที่พระเจ้าประทานให้ (เวลาเกิดของเจ้าชะตา) และไม่ได้อิงกับความหมายที่พระเจ้าส่งสัญญาณให้ (ตำแหน่งพระเคราะห์เมื่อเจ้าชะตาเกิด) นักโหราศาสตร์เคร่งตำราสมัยนั้นส่วนมากยังเชื่อในพระเจ้าอยู่ ไม่ได้คิดว่าความสามารถในการพยากรณ์นั้นเกิดขึ้นมาได้เอง จำเป็นต้องได้รับดลใจจากพระเจ้า (Divination) และไม่ใช่จะเป็นใครก็ได้ แต่ต้องเป็นคนพิเศษที่ถูกเลือกโดยพระเจ้าเท่านั้น จึงต้องเคร่งในสิ่งที่มีความสัมพันธ์กับพระเจ้า
โหราทาส
๓๐ พฤศจิกายน ๒๕๖๓
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
