“Gallaudet Eleven” นักบินอวกาศผู้พิการทางการได้ยิน
ในช่วงปลายยุค 50 (พ.ศ.2493-2502) ในช่วงที่นาซ่ายังเป็นองค์กรน้องใหม่ที่มีอายุไม่มากนัก หนึ่งในความท้าทายของนาซ่าก็คือ การที่ต้องหาคำตอบว่าการเดินทางของมนุษย์ขึ้นไปยังอวกาศนั้น จะเป็นจริงได้หรือไม่?
หนึ่งในหลายเรื่องที่ยังไม่มีคำตอบแน่ชัด ก็คือผลกระทบที่เกิดต่อร่างกายของนักบินอวกาศ หากต้องอยู่ในสภาวะที่ไร้น้ำหนักเป็นเวลานานๆ และอาการเจ็บป่วยจะทำให้ภารกิจทางอวกาศได้รับผลกระทบหรือไม่
และเพื่อที่จะทำการทดสอบว่าร่างกายของคนเราสามารถทนต่อการเดินทางไปอวกาศได้หรือไม่ นาซ่าจึงจำเป็นต้องหาคนมาทดลอง และต้องเป็นคนที่ทนต่อความเจ็บป่วย
นาซ่าได้หันไปหาวิทยาลัย Gallaudet ซึ่งเป็นสถาบันสำหรับผู้พิการทางการได้ยิน โดยนาซ่าได้นำคนจากสถาบันนี้มาจำนวน 11 คน และเป็นเวลานับสิบปีต่อจากนั้นที่นาซ่าได้ทดลองสุดโหดกับคนทั้ง 11 คนนี้
คนกลุ่มนี้เป็นที่รู้จักในนามของ “Gallaudet Eleven”
ในภาวะไร้น้ำหนัก คนส่วนมากจะล้มป่วยเนื่องจากระบบภายในร่างกายอาจจะรวนและทำให้ไม่สบาย แต่สำหรับคนพิการทางการได้ยิน อาจจะเป็นข้อยกเว้น
ตั้งแต่ค.ศ.1958-1968 (พ.ศ.2501-2511) กลุ่มผู้เข้าร่วมทดลองได้ลองอยู่ในภาวะไร้น้ำหนัก และทำให้นักวิทยาศาสตร์ของนาซ่าเข้าใจถึงการตอบสนองของร่างกายต่อภาวะในอวกาศ
มีการให้ยืนนิ่งๆ เป็นเวลานานหกชั่วโมงรวด และมีช่างภาพคอยถ่ายตาของผู้ถูกทดลอง อีกรายให้ขึ้นลงลิฟท์ตึกสูงระฟ้าซ้ำไปซ้ำมาเป็นเวลาหลายชั่วโมง อีกรายถูกขังอยู่ในห้องที่ไม่ค่อยมีอ๊อกซิเจน
หนึ่งในการทดลองที่ยาวนานที่สุด คือการให้ผู้ถูกทดลองจำนวนสี่คนเข้าไปอยู่ในห้องที่หมุนได้ และมีการหมุนตลอด 24 ชั่วโมง จะหยุดพักแค่ในตอนเช้าเพื่อเติมเสบียง
นี่เป็นเพียงส่วนหนึ่งของการทดลองหลายอย่าง
แต่ถึงจะผ่านการทดลองหฤโหดมามาก แต่กลุ่ม Gallaudet Eleven ก็ไม่ได้ขึ้นไปบนอวกาศ แต่ความทุ่มเทของพวกเขาก็ทำให้นักวิทยาศาสตร์ของนาซ่ามีความหวัง และมีข้อมูลในการจัดการกับร่างกายของนักบินอวกาศ เตรียมความพร้อมสำหรับการสำรวจอวกาศอย่างแท้จริง
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
