ป่วยเพราะไม่รู้ EP.27 | “ชิมขนมจนเป็นเบาหวาน"
ฉันเป็นแม่ค้าขายขนมหวานอยู่ในตลาด มีลูกทั้งหมด 5 คน ก่อนมาเป็นแม่ค้าเช่นทุกวันนี้ฉันและสามีเคยเป็นเกษตรกรมาก่อน แต่เพราะมีปัญหารุมเร้าหลายด้าน ทั้งรายได้ที่ไม่ค่อยพอใช้ และอาการปวดเมื่อยเรื้อรังจากการทำงาน จนต้องกินยาแก้ปวดเป็นประจำ รวมถึงความเสี่ยงจากการสูดดมและสัมผัสสารเคมี ทั้งยาฆ่าหญ้าและยาฆ่าแมลงเป็นประจำ เพราะไม่ต้องการให้ครอบครัวตัวเองตกอยู่ในสภาพจำยอมเหมือนเกษตรกรคนอื่น ๆ
ฉันกับสามีจึงตัดสินใจเลิกทำอาชีพเกษตรและย้ายครอบครัวมาอยู่ในเมือง ใช้ความรู้การทำขนมไทยที่ได้รับการถ่ายทอดมาจากพ่อแม่ มาประกอบอาชีพทำขนมหวานขาย ทุกขั้นตอนสามีกับฉันและลูก ๆ ช่วยกันทำเองทุกอย่าง โดยไม่มีลูกจ้าง
ขนมไทย
ช่วงแรก ๆ รายได้ไม่ค่อยดีเท่าไร เพราะคนยังไม่รู้จัก แต่เมื่อขายไปเรื่อย ๆ ลูกค้าก็เพิ่มมากขึ้น ฉันและสามีจึงต้องทำงานหนักมากขึ้น ด้วยความมุ่งมั่นที่จะสร้างฐานะครอบครัวให้อยู่ดีมีสุข บางวันขายดีมากจนแทบไม่มีเวลาพักผ่อน ต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำ จนกระทั่งฐานะของครอบครัวเราดีขึ้น
แต่แล้วสามีของฉันก็ล้มป่วยและเสียชีวิต สาเหตุน่าจะสืบเนื่องมาจากการสะสมของสารเคมีที่ได้รับมาตั้งแต่ทำเกษตรและการทำงานหนักจนลืมดูแลสุขภาพ เมื่อไม่มีสามีแล้ว ฉันจึงต้องทำหน้าที่ผู้นำครอบครัว ต้องทำงานมากขึ้นกว่าเดิม ถึงแม้ว่าจะเหนื่อยล้า แต่ลูก ๆ ทำให้ช่วยผ่อนแรงฉันไปได้มาก ก็มีความสุขเพราะได้ลูก ๆ ช่วยด้วย
ปลายปี 2555 ฉันรู้สึกผิดปกติ อ่อนเพลีย เหนื่อยล้า เหนื่อยง่าย และตอนกลางคืนปัสสาวะบ่อย หิวบ่อยกินเยอะแต่น้ำหนักลด ไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาล ผลการตรวจฉันเป็นโรคเบาหวาน ระดับน้ำตาลสูงเกือบ 300 มก./ดล. สาเหตุเกิดจากการชิมขนมหวานด้วยตัวเองเป็นประจำทุกวัน เพื่อความมั่นใจในรสชาติของขนม ฉันจะชิมทั้งการเตรียมแป้งและหลังจากขนมสุกแล้ว จนเป็นโรคเบาหวานโดยไม่รู้ตัว
เบาหวาน
เมื่อเป็นโรคเบาหวาน ฉันจึงปรับวิธีการทำขนม โดยชั่งตวงวัตถุดิบทั้งหมด ซึ่งจะทำให้ขนมมีรสชาติคงที่โดยตัวเองไม่ต้องชิม ฉันใส่ใจกับการดูแลตัวเองมากขึ้น นอกจากรับประทานยาตามเวลาอย่างเคร่งครัดแล้ว ฉันระมัดระวังเรื่องอาหารการกินมากขึ้น ลดอาหารหวานมันเค็มและออกกำลังกาย
การใช้วิธีชั่งตวงวัตถุดิบในการทำขนม
ซึ่งตลอดระยะเวลาเกือบ 20 ปีที่ผ่านมาฉันแทบไม่ได้ออกกำลังกายเลย จึงหาวิธีการบังคับตัวเองให้ออกกำลังกาย โดยการขี่จักรยานไปจ่ายตลาดหรือถ้าไปธุระที่ไหน ๆ ที่ระยะทางไม่ไกลมาก ฉันก็จะขี่จักรยานไป ปัจจุบันฉันอายุ 63 ปี สุขภาพของฉันดีขึ้นมาก ไม่ค่อยอ่อนเพลียเหมือนเมื่อก่อน ทุกครั้งที่ไปตรวจระดับน้ำตาลคงที่อยู่ประมาณ 100 มก./ดล. ถึงแม้ว่าจะไม่หายขาดจากโรคเบาหวาน แต่ฉันก็ไม่มีความกังวลใด ๆ
เมื่อฉันย้อนกลับมาดูตัวเอง เหตุผลที่สามีและฉันตัดสินใจเลิกทำอาชีพเกษตร เพราะประสบปัญหาเรื่องรายได้และสุขภาพ เมื่อเปลี่ยนอาชีพมาทำขนมขาย ทั้งสามีและฉันมุ่งแต่ทำงานหารายได้เพียงอย่างเดียวจนหลงลืมเรื่องของสุขภาพ เราทำงานหนักหามรุ่งหามค่ำไม่ใส่ใจดูแลสุขภาพของตัวเอง ส่งผลให้สามีของฉันเสียชีวิตและฉันเป็นโรคเบาหวาน โรคเรื้อรังที่อาจจะต้องกินยาไปตลอดชีวิต
อย่างไรก็ดี เนื่องจากทั้งหมดเป็นเรื่องเล่าจากปากของผู้ป่วยเอง บางเรื่องอาจไม่ตรงกับข้อเท็จจริงทางการแพทย์ ท่านผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณ
เนื้อหาทั้งหมดมาจากหนังสือ "ป่วยเพราะไม่รู้" โดย มูลนิธิสร้างสุขมุสลิมไทย (สสม.)
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
