8 ม.ค. 2021 เวลา 01:14 • นิยาย เรื่องสั้น
ทำไมอุยเอี๋ยนถึงกบฎ?
สวัสดีครับเพื่อนพี่น้องทุกท่าน วันนี่ผมกำลังนั่งทำงานในบริษัทที่ค่อนข้างเครียดและใจพร้อมจะตีจาก ด้วยเหตุการทำงานเชิงบังคับหามรุ่งหามค่ำไม่เว้นแม้วันหยุด ทำให้ผมกลับมานึกถึงตอนอุยเอี๋ยน 2 ครั้ง 2 ครา ด้วยกัน หากจะย้อนความหลังให้เข้าใจในความทรงจำของผมนั้น อาจจะไม่ได้ตรงเป๊ะทุกประการแต่ประมาณได้ว่า
ครั้งที่1 ได้นายไม่ได้ดั่งใจ นายใหญ่คิดฆ่าเพื่อนร่วมงานที่จงรักภักดีต่อผู้เป็นนายอย่างฮองตง เพราะจงใจยิงเกาทัณฑ์ พลาดเพื่อตอบแทนน้ำใจในสงครามของกวนอูก่อนหน้านี้ อุยเอี๋ยนไม่รอช้าจัดการฆ่านายเก่าเสีย แล้วออกมาสวามิภักดิ์เล่าปี่ เมื่อครั้นรายงานตัว ขงเบ้งไม่ชอบใจ คิดจะฆ่าให้จบๆไปเสียคนทรยศเช่นนี้ แต่เล่าปี่กล่าวขอชีวิตไว้ดังคำที่พอจะจดจำได้ว่า
"ถ้าฆ่าคนที่จำยอม ไหนเลยจะมีใครกล้าสวามิภักดิ์อีก"
ด้วยครั้งที่1นี้เป็นเหตุให้อุยเอี๋ยนรอดตาย ไปรับใช้นายใหม่อย่างเล่าปี่ และใต้บังคับบัญชาของขงเบ้ง จะว่าไปก็ซวยอยู่ เล่าปี่ท่านไม่ว่าอะไร แต่ซวยตรงถูกนายรอง อย่างขงเบ้งเกลียดเข้าไส้ไปเสียแล้ว จะทำอย่างไรได้เล่านอกจากต้องพิสูจน์ตัวเอง
ครั้งที่2 เมื่อการเวลายังไม่สามารถเอาชนะความเกลียดชังของนายรอง ที่ตอนนี้เป็นนายใหญ่หลังเล่าปี่สิ้นชีพไปแล้ว ขงเบ้ง ก็ยังคงขุ่นเคืองในจิตใจถึงคนๆนี้ไม่ต่างจากเดิม พร้อมทั้งดูอาการออกว่า อุยเอี๋ยนจะต้องกบฏเป็นแน่ และเมื่อถึงเวลาก็จริงดังคำ ขงเบ้ง ว่า อุยเอี๋ยน ตะโกนขึ้นฟ้า
(ตามบทบะคร1994)
ใครกล้าฆ่าข้า
ใครกล้าฆ่าข้า
ใครกล้าฆ่าข้า
ไม่นานหัวก็หลุดลงจากบ่าตามคำสั่งเสียของขงเบ้งที่คาดการไว้
ถ้ามองดูจากมุมมองอุยเอี๋ยนในมุมมองแปลกใหม่ หรืออาจจะเก่าแล้วสำหรับบางท่าน ตอนตระโกนนั้นคงไม่ใช่ความลำพอง แต่คงคับแค้นที่ได้ใช้ความสามารถไม่เคยเต็มที่ มักผิดจากท่านผู้บัญชาการเป็นส่วนมาก
อุยเอี๋ยนคงคับแค้นชีวิตตนน่าดู ตอนอยู่กับนายเก่าเขาก็ไม่ดีไม่ได้เรื่อง พอมาอยู่กับคนนี้ก็รังเกียจเรา ความเห็นไม่ตรงใจเขา อดทนอยู่อย่างนี้ไปเรื่อยๆหลายสิบปี แต่ด้วยความที่ตนก็ไม่สามารถละทิ้ง อิโก้ ยศฐาบรรดาศักดิ์ได้ ก็จำยอมอยู่กับความอดทนอยู่อย่างนั้น
กลับมาดูขีวิตตัวเอง เป็นคนแต่ถูกใช้งานหามรุ่งหามค่ำ เอาทุกอย่างไปเสียกับการทำงานเพราะยศฐาบรรดาศักดิ์และเงินทอง จนไม่มีเวลาเจอหน้าลูกเมีย(ที่ยังไม่มีเพราะโสด) สุดท้ายแล้วเราจะจบลงด้วยเช่นอุยเอี๋ยน ตัดอนาคต เพราะเขาระแคะระคายความขุ่นเคืองของเราต่อไป แต่คงไม่ตาย สุดท้ายจะจำทนอยู่ต่อไปหรือหางานใหม่ ในข่วงเวลาที่คนส่วนใหญ่ไร้งานเช่นนี้แล
สวัสดี
โฆษณา