สวัสดีค่ะทุกคน วันนี้จูจะเสนอต่อในตอน ‘จู เจอร์นี่อินไต้หวัน EP.2’ กันนะคะ. ในอีพีแรกจูได้เกริ่นไว้เยอะเลยเกี่ยวกับที่มาที่ไปของการเดินทางในครั้งนั้น และวันนี้เราจะมาต่อกันด้วยเรื่องราวที่เต็มไปด้วยความเซอร์ไพรส์กันค่ะทุกคน พร้อมแล้วไปติดตามกันต่อได้เลยค่ะ
“Juu’s Journey In Taiwan EP.2”
ในที่สุดการเดินทางจากจังหวัดไทจงมายังไทเปหรือเมืองหลวงของประเทศไต้หวันก็มาถึงแล้วค่ะทุกคน วันนั้นจูเลือกที่จะนั่งรถไปความเร็วสูงจากไทจงมุ่งตรงมาไทเปสเตชั่นโดยเฉพาะ. ใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงเศษก็มาถึงสถานีไทเปเป็นที่เรียบร้อยแล้วจากนั้นจูก็เลือกเดินทางต่อด้วยรถแท็กซี่เพื่อไปยังที่พักซึ่งอยู่ไม่ไกลมากค่ะ ที่ที่แห่งนั้นคือ เมืองซีเหมินติง ย่านเด็ดดังของไต้หวันนั้นเองค่ะ
เรื่องราวที่จูได้เล่ามามันฟังดูหอมหวานสุดๆไปเลยใช่ไหมคะ แต่ไม่เลยค่ะ วันนี้จูจะขอออกมาแฉความไต้หวันที่จูได้เจอมาระยะเวลากว่าจะลากตัวเองมาถึงซีเหมินติงได้คือสุดยอดความเป็นสตรีหญิงแห่งประเทศไทยเลยที่เดียว มาเริ่มม
ก่อนอื่นเลยค่ะลำบากลำบนตั้งแต่ลากกระเป๋าเดินทาง 2 ใบ กระเป๋าเป้ 1 ใบ และกระเป๋าสะพายข้างอีก 1 ใบ และภาพที่ทุกคนอาจจะเห็นคือการเดินสวยๆลากกระเป๋าเดินทางอะไรแบบนี้ แต่ไม่ใช่ค่ะ มันคือการวิ่งที่น่ากลัวที่สุดในชีวิต เป็นการวิ่งเพื่อไปขึ้นรอบรถให้ทันก่อนจะตกรถค่ะทุกคน ซึ่งไม่ว่าจะด้วยดวงชะตาอะไรก็ตามทำให้เราวิ่งทันรถออกไปได้นิดเดียวจริงๆ การวิ่งที่ว่านั่นไม่หินเท่าการแบกข้าวของทั้งหมดเพื่อขึ้นลงรถโดยสารประจำทางเลยจ้าแม่ ณ จุดๆนั้นเราจะไม่ใช้คำคมที่ว่าเข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตามนะคะ โนค่ะ เราต้องกลายร่างเป็นมินเนียนให้เนียนที่สุดในชีวิต จะภาษาแขกลาตินอเมริกาอะไรก็ตามแต่ พูดเข้าไว้ แล้วประเทศไทยจะรอดค่ะทุกคน ด้วยความที่เป็นรถประจำทาง ประชาชนทั้งหลายเขาก็จะมาใช้บริการกันใช่ไหมคะ? แล้วด้วยความที่นังจูคนนี่แบกกระเป๋าที่ใหญ่กว่าตัวมากๆจึงทำให้ต้องไปเบียดเบียนอาณาเขตของตาสีตาสาเขา กว่าจะถึงสถานีรถไปความเร็วสูงประจำจังหวัดก็เล่นเหงือแตกกันเลยละคะ 😭
และนี่ก็คือสัมภาระที่ไปเบียดเบียนชาวบ้าน แต่ไม่กล้าถ่ายเยอะฉันไม่ได้ภูมิใจขนาดนั้นน
ถึงค่ะ ไทเปสเตชั่น เขาว่าซั่น
และเมื่อรถไปความเร็วสูงจอดที่สถานีไทเปปั๊บ ก็ถูกต้อนรับด้วยความไต้หวันเบาๆ นั่นก็คือฝนตกจ้ะแม่ ตกทั้งวัน ตกจนไม่รู้จะล้างชำระบาปที่ดิฉันก่อไว้หรือยังไง เมื่อสุดท้ายคืนเด๋อกลางสถานีแล้วไม่ได้อะไรเลยก็เลยตัดสินใจเดินตามชาวบ้านค่ะ เดินไปถึงถนนก็เจอคุณลุงใจดีกวักมือเรียกให้ขึ้นแท็กซี่ เราก็ดีใจใหญ่ค่ะ ฝนก็ตก รถก็ได้ เป็นไงเป็นกันละที่นี่
คุณลุงขับรถวนไปมาสัก 2-3 บล็อคได้ ถึงค่ะแม่จ้า หนูจูโดนลุงบูลลี่ คือเอาความจริงเราต้องกลับไปนั่งรถไฟความเร็วสูงต่ออีก 1 สถานีถึงจะถึงที่หมายแบบสวยๆเลยค่ะ แล้วค่าโดยสารของตาลุงนั่นช่างงไม่เหมาะสมจูรับไม่ได้. แต่ว่าเขาไม่ได้นะคะ คุณลุงบริการดีมากค่ะ ถึงโรงแรมก็รีบยกข้าวของให้ชะนีจูแล้ววิ่งพาไปหลบฝน ชี้ๆไปข้างใน นี่โรงแรมยูนะ แล้วก็วิ่งจากไปด้วยความรีบร้อน..
เอาเถอะค่ะอย่างน้อยเราก็ยังครบ 32 ประการ รวมถึงกระเป๋าเนื้องอกอีก 3-4 ใบ ซึ่งสภาพตอนนั้นเปียกฝนไปด้วยไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ จูเลยรีบเช็คอินและอาบน้ำพักผ่อนก่อนที่ตื่นแล้วจะไปเดินเล่นกันค่ะ แต่ว่าาา เอเป็นติดตามต่ออีพีหน้านะคะ ขอขอบพระคุณทุกท่านที่ติดตามจู เจอร์นี่ แล้วไว้พบกันใหม่อีพีหน้านะคะ ฝันดีค่ะทุกคนน 🥰
ค่ำคืนจากซีเหมินติง
บทเรียนในครั้งนี้คือบทเรียนเล็กๆที่ทำให้คนตัวเล็กๆแบบเราได้เผชิญหน้ากับความกล้ามากมาย
จู เจอร์นี่
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
