สตีฟ จ็อบส์ EP3 : เข้าโรงเรียน
คลาร่าสอนจ็อบส์อ่านหนังสือตั้งแต่ก่อนเข้าเรียนชั้นประถม จ็อบส์เล่าว่าเขาเบื่อมาก ไม่นานก็เห็นได้ชัดว่า ด้วยธรรมชาติและการเลี้ยงดูทำให้เขาไม่ชอบการถูกบังคับ
.
โรงเรียนประถมที่จ็อบส์เข้าเรียนชื่อ Monta Loma Elementary เขาแก้เบื่อโดยการทำเรื่องพิเรนทร์กับเพื่อนสนิทคนหนึ่งชื่อ ริก เฟอร์เรนติโน เช่น เขียนโปสเตอร์ประกาศว่า ‘วันอนุญาติให้นำสัตว์เลี้ยงมาโรงเรียนได้’ พอเรียนถึงเกรด 3 เรื่องเล่นพิเรนทร์ของเขาก็ยิ่งหนักข้อและอันตรายขึ้น ไม่น่าแปลกใจว่ายังไม่ทันจบเกรด 3 จ็อบส์ก็ถูกส่งตัวกลับบ้าน 2-3 ครั้ง
Monta Loma Elementary
ตอนจะขึ้นเกรด 4 โรงเรียนแยกจ็อบส์กับริกไปเรียนคนละห้อง ครูประจำห้องจ็อบส์ชื่อ อิโมจิน ฮิลล์ ครูรู้ว่าวิธีที่ดีที่สุดที่จะทำให้จ็อบส์ตั้งใจเรียนคือ ต้องติดสินบนกันนิดหน่อย เช่น อมยิ้ม และเงิน 5 เหรียญ ตอนใกล้จบเกรด 4 จ็อบส์ทำข้อสอบเทียบเท่านักเรียนเกรด 10 โรงเรียนจึงเสนอให้เขาเรียนข้ามเกรดได้เลย แต่ด้วยเหตุผลหลายอย่าง พอลและคลาร่าตัดสินใจให้จ็อบส์เรียนข้ามแค่ปีเดียวเท่านั้น
.
ตอนขึ้นเกรด 6 เขาต้องไปเรียนที่โรงเรียนอีกแห่งหนึ่งคือ Crittenden Middle ซึ่งมีการชกต่อยกันและกรรโชกทรัพย์เป็นเรื่องรายวัน จ็อบส์เองก็ถูกรังแกบ่อยๆ เรียนไปครึ่งปีเขาก็ยื่นคำขาดขอเรียนที่ใหม่ ในที่สุดพ่อและแม่ก็รวบรวมเงินทั้งหมดไปซื้อบ้านราคา 21,000 เหรียญในย่านที่น่าอยู่ขึ้น
จ็อบส์ย้ายไปเรียนที่โรงเรียนมัธยม Homestead High ตอนเกรด 9 เขามีเพื่อนในวัยเดียวกันไม่มากนัก แต่รู้จักรุ่นพี่หลายคนที่ตื่นตัวในกระแสต่อต้านวัฒนธรรมในปลายทศวรรษ 1960 (ช่วงเซียนเทคกับฮิปปี้เริ่มทับซ้อนกัน)
Homestead high
สตีฟมักจะขลุกในโรงรถที่บ้านแลร์รี่ แลงก์ วิศวกรที่บ้านอยู่ใกล้กัน แลงก์ยังพาจ็อบส์ไปร่วมกิจกรรมของ Hewlett-Packard Explorers Club ซึ่งจัดทุกค่ำวันอังคารที่ร้านอาหารบริษัท เด็กนักเรียนที่มาร่วมกิจกรรมจะได้รับการส่งเสริมให้คิดทำโปรเจ็กต์ จ็อบส์ตัดสินใจประดิษฐ์เครื่องนับความถี่ ที่ใช้วัดสัญญาณอิเล็กทรอนิกส์ว่าเต้นกี่ครั้งต่อวินาที เขาอยากได้อะไหล่บางอย่างที่ HP ผลิต เลยโทรไปหาซีอีโอ “เขารับสายและคุยกับผมอยู่ 20 นาที เขาให้อะไหล่ตามที่ผมต้องการ แถมยังให้งานผมทำในโรงงานผลิตเครื่องวัดความถี่ด้วย” จ็อบส์ชอบทำงาน เขาเคยเป็นเด็กส่งหนังสือพิมพ์ และเป็นเสมียนคุมสต็อกสินค้าที่ร้านขายอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ขนาดมหึมาชื่อ Haltek
.
ระหว่างเรียนอยู่เกรด 10 และ 11 ที่ Homestead High จ็อบส์เริ่มหัดสูบกัญชา เมื่อพ่อจับได้ นั่นเป็นเพียงไม่กี่ครั้งในชีวิตที่จ็อบส์เห็นพ่อโกรธจัด ที่จริงตอนมัธยมปลายปีสุดท้าย จ็อบส์ได้ลอง LSD ด้วย มีผลรุนแรงถึงขนาดทำให้ประสาทหลอนและนอนไม่หลับ
LSD
ในช่วงมัธยมปลาย 2 ปีสุดท้ายเขาพบว่าตัวเองมาถึงทาง 2 แพร่งคือจะอยู่ข้างพวกคลั่งไคล้อิเล็กทรอนิกส์ หรือจะเรียนพวกสายวรรณคดีและความคิดสร้างสรรค์ มีอยู่วิชาหนึ่งที่จ็อบส์เรียนซึ่งกลายเป็นเรื่องเล่าขายต่อมาในซิลิคอน แวลเลย์นั่นคือวิชาอิเล็กทรอนิกส์ของครู จอห์น แม็คคอลลัม เขาชอบแสดงกลสนุกๆให้นักเรียนได้ตื่นเต้นตลอดเวลา ครูเชื่อเรื่องระเบียบวินัยมาก แตกต่างกับจ็อบส์ ซึ่งทำให้เขามีพฤติกรรมเฮี้ยวอย่างรุนแรง
.
วันหนึ่งจ็อบส์อยากได้ชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์บางอย่างที่ไม่มีในชั้นเรียน จึงโทรเรียกเก็บเงินปลายทางไปยังบริษัทผู้ผลิตคือ Burroughs ในดีทรอยต์ บอกว่าเขากำลังออกแบบสินค้าใหม่ และอยากทดสอบกับชิ้นส่วนนั้น ไม่กี่วันต่อมาบริษัทส่งชิ้นส่วนที่เขาต้องการมาให้ทางพัสดุทางอากาศ พอครูถามว่าได้มาอย่างไร เขาตอบอย่างทะนงว่า เขาโทรศัพท์เรียกเก็บเงินปลายทางไปที่บริษัทผู้ผลิตแล้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง แม็คคอลลัมบอกว่า “ผมโกรธมาก นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมต้องการให้นักเรียนทำ” แต่จ็อบส์บอกว่า “ก็ผมไม่มีเงินค่าโทรศัพท์ บริษัทนั้นมีเงินเยอะแยะ”
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
