"หมอ...ป้าหมดไป 20 ล้านแล้ว ขอแค่เค้าไม่ทรมาน"
สิ่งที่ยึดมั่นมาตลอดในชีวิตแพทย์ 16 ปี
คำขอจากผู้หญิงคนหนึ่งที่สามีของเขานอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง
ในประเทศไทย มีโรงพยาบาลให้เลือกใช้บริการหลายระดับ
แต่ละโรงก็มี position ของตนเอง
ถ้าเห็นยอดจำนวนเงิน คงเดาได้ไม่ยาก ว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นที่โรงพยายาลเอกชน 1st class ในกรุงเทพ เป็นค่าใช้จ่ายที่เกิดจากการเข้าออกรพ.ประมาณ 8 เดือน เป็นรพ.ที่สามารถรักษาได้ทุกอย่าง ไร้ขีดจำกัด
ไม่ใช่เพราะความแพงอย่างเดียว แต่เป็นเพราะรพ.เหล่านี้ position ที่ชัดเจน ทำให้ได้กลุ่มลูกค้าที่พอจะ"จ่ายไหว"เท่านั้น มาใช้บริการ
เคสนี่ เป็นภรรยาผู้ป่วยเล่าให้ฟัง ถึงความทุกข์ แล้วความสับสนที่ประสบพบเจออยู่ในเวลานั้น
จากนี้ จะขอเรียก ภรรยาของผู้ป่วยว่าคุณป้า และขอเรียกผู้ป่วยว่าคุณลุง
คุณลุงเดิมทีนั้นเป็นเจ้าของกิจการใหญ่โต พอเกษียณ ก็เริ่มเจ็บป่วย จนช่วงท้ายมีอาการโรคหัวใจคุกคาม จะเกิดหัวใจหยุดเต้นไป หลายครั้งต้องปั๊มหัวใจเพืีอให้คุณลุงกลับมา"มีชีวิต"ให้ได้
และแพทย์ก็ทำสำเร็จ ทุกครั้งที่หัวใจคุณลุงหยุดเต้น แพทย์ได้ทำการปั๊มและช้อตไฟฟ้า กลับมาได้ทุกครั้ง
แต่เป็นธรรมดา ที่การกลับมาแต่ละครั้ง จะไม่เท่าเดิม คุณลุงได้รับรู้น้อยลงๆ ทุกครั้งที่เกิดวิกฤติขึ้น
คำว่า "มีชีวิต" ของแพทย์ อาจจะเป็นหัวใจที่ยังเต้นอยู่
แต่ คำเดียวกันนี้ ของคนไข้ อาจจะหมายถึงการที่เราสามารถใช้ชีวิตอย่างมนุษย์ได้ ก็เป็นได้
จนวันที่ไปดู คุณลุงหายใจเหนื่อย จากภาวะหัวใจล้มเหลว ที่แก้ไขไม่ไหวแล้ว
คิ้วขมวด
มีสายให้อาหารทางจมูก
ที่จมูกมีสายออกซิเจนอยู่
สายตาล่องลอย
แขนขาเกร็ง
ไม่เหลือร่องรอยของผู้บริหารคนเก่งอีกต่อไป...
จริงๆ คนเราก็เท่านี้ ไม่มีใครหนีพ้นเรื่องความเจ็บป่วย แต่ถึงจุดนึง ร่างกายที่เสื่อมลง จะสามารถซ่อมไปได้อีกหรือไม่ เจ้าของร่างกายอยากจะซ่อมต่อหรือไม่ คำตอบคงไม่มีใครรู้
ถ้าไม่มีการพูดคุยกันไว้ล่วงหน้า
ในมุมของญาติผู้ป่วยนั้น ด้วยความรักที่มี ทางใดแพทย์ว่าดี ก็ทำไป เท่าที่ยังมีกำลัง
หลังจากจ่ายไป 20 ล้าน เงินอาจไม่ใช่ปัญหา ถ้าผลการรักษาเป็นดังที่คาดหวังไว้ แต่ผลตอนนี้คุณป้าเห็นแล้วว่า มันคือการ"ซ่อม ที่ไม่มีวันสิ้นสุด และไม่มีทางได้คุณลุงคนเดิมกลับมา"
คุณป้าได้บอกเองว่า ถ้าคุณลุงบอกกับป้าได้ คงบอกว่าปล่อยลุงไปเถอะ....
คำถามคุณป้า ที่ถามมาคือ....ป้าควรทำอย่างไร
ฟังจากสิ่งที่คุณป้าพูด และไม่ได้พูด
ทำให้เข้าใจความทุกข์ข้างในได้ไม่ยาก
จึงได้พูดกับคุณป้า ถึงทางเลือกในการรักษาที่มี
บางครั้ง เราไม่ต้องรักษาโรคที่เรารักษาไม่ได้ก็ได้
แต่เราสามารถรักษาที่อาการไม่สุขสบายทั้งหลายแทนได้
คุณป้าจะไม่เห็นคุณลุงต้องหอบ ต้องเหนื่อย หรือแม้แต่ ถูกปั๊มหัวใจอีก
สิ่งที่คุณป้าจะได้เห็นคือ คุณลุงที่ตื่นบ้าง หลับบ้าง รู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง
และเมื่อถึงวันที่เกิดเหตุวิกฤติขึ้นอีก คุณป้าจะเห็นคุณลุงที่นอนหลับตา สบายๆบนเตียง
และนั่นคือภาพจำ...ถัดจากภาพคุณลุงนักธุรกิจคนเก่ง ที่คุณป้าเคยจำได้
ในวันนี้ คุณลุงได้จากไปแล้ว เงินเหล่านั้นสูญไป คุณป้าอาจจะจนลง แต่จะไม่จนไปกว่านี้
และที่สำคัญ ความทรงจำต่างๆ จะเป็นความทรงจำที่ดี ของคุณป้าต่อไป ซึ่งประเมินมูลค่าไม่ได้
- 11
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
