(14) Day 1 ; Tokyo Skytree
“เราไปกระโดดตึกกันเถอะค่ะ”
ธันว์เดินตามเอพริลไปเงียบๆ
เขาไม่รู้หรอกว่าเอพริลจะพาไปไหน แต่เขามั่นใจว่าไม่ใช่พาไปฆ่าตัวตายอย่างคนใจสลายสองคนแน่ๆ แม้จะรู้จักกัน วันเดียว เอ๊ะไม่ใช่สิ แค่ไม่ถึง 12 ชั่วโมง แต่เอพริลไม่เหมือนคนที่ตกอยู่ในภาวะซึมเศร้า
ถ้ามีอะไรจะออกเสียงตัว ซ. นั่นได้ล่ะก็ คงเป็นคำว่า ซุกซน
เอพริลยังคงเดินนำหน้า และกดลิฟต์ไปอีกชั้น ยืนในลิฟต์ ต่างคนต่างนิ่งจมอยู่กับความคิดตัวเอง
ออกจากลิฟต์แล้วเดินผ่านร้านที่ติดป้าย Sky Café
แนวการเดินของเอพริลเริ่มเบี่ยง ก่อนไปยืนก้มๆเงยๆอยู่ที่หน้าตู้ขนม หันมาตาเป็นประกาย
“เดี๋ยวขากลับขอแวะซื้อนะคะ”
ผิดคำเสียที่ไหน !
ธันว์พยักหน้ายกมุมปากอย่างอดไม่ได้ นั่นไง คนจะไปโดดตึก วางแผนจะซื้อขนมตอนขากลับ !
จากที่เดินลากขาไร้เรี่ยวแรง คราวนี้เหมือนชีวิตมีความหวัง เอพริลเดิน marching นำเขาไปเข้าแถวซื้อตั๋ว เหนือเคาน์เตอร์เขียนติดป้าย Tempo Deck
อ้อ คงเป็นจุดชมวิวที่พื้นเป็นแก้วใสแน่ ธันว์คิด
“เดี๋ยวกระโดดๆเอาอารมณ์โดดตึกกันนะคะ” ทำท่ากระโดดตึ๊บๆ ขณะเดิน
“เราลองที่ความสูง 340 เมตรกันก่อน” เธอว่า
ธันว์พยักหน้า เอาไงเอากันอยู่แล้ว จะดูซิว่าเก่งแค่ไหน
แต่เอ... ดูเจ้าตัวจะจริงจังไม่น้อย เขาอาจจะประเมินผิดก็ได้
ลงท้ายธันว์ชักวิตก
Tempo Deck ของตึก Tokyo Skytree พื้นเป็นกระจกแก้วขนาด 2 คูณ 3 เมตร ที่แบ่งเป็นช่องๆ ใส ธันว์มองลงไปเห็นตึกเบื้องล่างที่บัดนี้เหมือนเป็นกล่องไม้ขีดขนาดเล็ก สูงบ้างต่ำบ้าง
“กระโดดเลยมั้ย” ธันว์ถามก่อนหันไปหา
แต่ไม่เห็นเอพริล...
https://www.tokyo-skytree.jp/en/floor/1st/350.html
🗼🗼🗼🗼
ตอนก่อนหน้าค่ะ😘
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
