(30) Day 2 : Shibuya to Asakusa
เอพริลทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
ส่วนธันว์ยิ้มกว้างสีหน้าอ่อนใจ
4 ทุ่มกว่า ผู้โดยสารอัดกันแน่นแทบเป็นปลากระป๋อง
เขาเลือกตำแหน่งที่ใกล้ผู้โดยสารผู้หญิงเพื่อให้เอพริลยืนพอสบาย แต่ยืนสบายได้ไม่นาน เมื่อผู้โดยสารเติมเข้ามาอีก ทั้งเขาและเอพริลถูกดันเข้าไปด้านในตรงที่ไม่ราวให้เกาะ
เขาต้องยืนหันข้างให้เอพริลจึงจะสุภาพ
เอพริลเองก็พยายามยืนไม่ให้ไหล่ไปชนกับไหล่ของเขา แต่ในที่สุดก็โงนเงนจนต้องยึดชายเสื้อเขาไว้
เขาเอียงหน้าไปพูด “ผมเคยอ่านจากไหนไม่รู้ เขาว่าต้องอย่าเกร็งตัวตอนอยู่บนรถไฟแน่นๆแบบนี้ มูฟหน้ามูฟหลังไปตามคลื่น ทำตัวเหมือนสาหร่ายใต้น้ำ”
เอพริลลองดู แต่ยังเกร็งๆอยู่ เมื่อรถไฟเบรคเพื่อจอดสถานีถัดไป ก็เสียหลัก มือซ้ายผวาคว้ามือขวาธันว์ไว้ ก่อนเกาะกุมไว้หลวมๆ
เขาปล่อยให้เอพริลเป็นฝ่ายเกาะ แต่เมื่อรถโยกอีกครั้ง และเห็นว่าเอพริลยังยืนไม่มั่น ธันว์ตัดสินใจเป็นคนจับมือเล็กไว้เอง
ลงจากรถไฟขบวนเดิมเปลี่ยนสายไปอีกขบวนที่จะผ่านสถานีอาซากุสะ
คนแน่นกว่าเดิม
เอพริลพยายามแทรกไปหยุดข้างผู้หญิงคนหนึ่ง ธันว์ตามไปข้างๆ พยายามหมุนตัวให้สุภาพที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ในที่สุดก็ต้องอยู่ในท่าที่เอพริลหันไหล่ซ้ายชนกับหน้าอกซ้ายของธันว์ ในท่านั้นเอพริลหันหน้าออกไปข้างนอก เขามองเห็นเพียงผมด้านหลังของเธอ
รถไฟเลื่อนออกจากสถานี ธันว์ยื่นมือซ้ายไปจับมือซ้ายของเอพริลไว้ ถึงตอนนี้เอพริลทำตัวเป็นสาหร่ายได้แนบเนียนขึ้น รู้จังหวะการเคลื่อนตัวไปตามคนอื่นมากขึ้น
และน้ำหนักจากไหล่ซ้ายที่ทิ้งลงบนอกของธันว์ ก็มากขึ้น
ไม่นาน ธันว์รู้สึกเหมือนมีแรงสั่นสะเทือนผ่านไหล่เล็กนั่นมาเป็นจังหวะ ตะแคงเอียงหน้าไปทางซ้ายก็เห็นเอพริลนหลับตาแต่ขยับริมฝีปาก
เอพริลกำลังร้องเพลง!
ลมจากแรงปิดของประตูพัดเอาผมปอยหนึ่งขึ้นมาใต้จมูก
เขาหลับตาสูดกลิ่นหอม
ไหล่ที่อิงบนอกซ้ายยังสั่นสะเทือน
เพลงอะไรนะ
น่าจะเป็นเพลงที่มีความสุขมาก
ธันว์ถอนหายใจยาว กระชับมือเล็กแน่นขึ้น
ในตู้โดยสารที่คนแน่นตู้หนึ่ง
ความสุขของใจสองดวง ถ่ายเทถึงกัน
✨✨✨
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
