(31) Day 2: Asakusa
“สวยที่สุดในคณะค่ะ”
เอพริลตอบคำถามเรื่องจำนวนผู้หญิงในคณะวิศวะด้วยสีหน้ายิ้มๆ และเหมือนมีเสียง อิอิ อยู่ในนั้น
“กี่โมงแล้วคะ”
เดินเอามือกอดอก ทำท่าว่าหนาว
ตั้งแต่ลงจากรถไฟมา ก็เอาแต่กอดอก เหมือนคอยระวังมือไม้ของตัวเอง
“5 ทุ่ม” ธันว์ว่า
Asakusa ยามดึกคืนนี้เงียบกว่าคืนก่อน
ไฟประดับประดาข้างทางดูระยิบระยับกว่าด้วยเช่นกัน
“คุณว่าตะกี้มีพนักงานผลักคนเข้ามาในตู้รถไฟเหมือนในคลิปไหม” ธันว์ยังดูจะติดใจเรื่องในรถไฟ
เอพริลแค่ไหวไหล่นิดๆ ทำนองว่า ก็ไม่รู้
“รถเมล์ของญี่ปุ่นน่าทึ่งไปอีกแบบค่ะ” รายนี้พยายามผลักเรื่องออกจากรถไฟ
“เขาว่ารถเมล์ญี่ปุ่นเป็นระเบียบเคร่งครัดเสียจนทำให้เราคาดชีวิตได้แน่นอนว่าจะเกิดอะไรขึ้นข้างหน้า”
“ตรงเวลาเป๊ะๆ?!” สำเร็จ ดูธันว์จะหันเหออกมาจากรถไฟได้
“เวลาเป๊ะ และการบอกชื่อป้ายตรงนี้ การปิด-เปิดของประตู และการบอกป้ายหน้าจะสัมพันธ์กันหมดค่ะ” เสียงใสๆ เปลี่ยนเป็นเลียนเสียงที่ฟังเหมือนเสียง Siri
“ที่นี่ ป้ายพญาไท” ทำท่าประตูเปิด และปิด ตามด้วยเสียง Siri
“ป้ายถัดไป ป้ายราชเทวี” เสียง _ชะ ของเอพริลฟังชัดเจนธันว์ขำ
เอพริลชักเขินๆ เปลี่ยนกลับมาเป็นเสียงปกติ “แบบนี้ล่ะค่ะ ประตูจะเปิดที่ป้ายเท่านั้น ถ้ามีเหตุให้เปิดก่อน หลังจากนั้นก็รวนทุกป้าย”
ธันว์ยังติดใจเสียงอยู่ดี พยายามพูดราชเทวีตามอย่างพยายามให้เหมือน ซึ่งฟังขำจนหัวเราะกันทั้งคู่ เอพริลนึกถึงเพลงจังหวะสนุกสนาน เลยเดินฮัมสลับร้องเพลง Jingle Bell Rock จน
ถึงที่พัก
ธันว์รั้งไว้
“ผมลืมเลย ผมจองที่นี่ไว้แค่ 2 คืน”
“เคยดูโคนันไหมคะ” เอพริลถามไปอีกเรื่อง
“เคยดูซิ ผมชอบหนังนักสืบมาตั้งแต่เด็ก” ธันว์ทำหน้าฉงน
เสียงของเอพริลเปลี่ยนจาก Siri ไปเป็นเหน่อสุพรรณแบบฮัตโตริ เฮย์จิ นักสืบอีกคนที่ถูกพากษ์ทับสำเนียงโอซาก้า
“พรุ่งนี้ เพื่อให้การท่องเที่ยวของเราสมบูรณ์”
ส่ม บู้น ของเอพริล เรียกรอยยิ้มกว้างจากธันว์
คนพูดกางมือไปทางหนึ่งที่ไกลๆ
“พรุ่งนี้เราจะไปนอน …… ฟูจิ”
🗻🗻🗻🗻
ฟังเพลง Jingle Bell Rock จากคุณเอพริลตัวจริงกันค่ะ
ขอบคุณภาพสวยจากคุณหมอหนอนน้อยซ์ 😘
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
