Maybe you should talk to someone
จบไปแล้วกับ
หนังสือเล่มหนาภาษาอังกฤษที่มี 415 หน้า
จะบอกว่าภูมิใจกับตัวเองมาก
การอ่านภาษาอังกฤษสำหรับเราไม่ใช่เรื่องง่าย
นี่ถึงบอกว่าอ่านจบก็ไม่ได้หมายความว่าเข้าใจ 100%
มีบางช่วงที่เป็นศัพท์แสงทางวิชาการแพทย์
เราก็อ่านไป ทู่ซี้อ่านไปทั้งที่ไม่เข้าใจนั่นแหละ
พยายามไม่หยุดเปิด Dictionary เลย
อยากอ่านแบบลื่น ๆ
เลือกเปิดเฉพาะบางคำที่มันสงสัยจริง ๆ
ว่าเราเข้าใจถูกมั้ย
ก็จะมาเปิดตอนอ่านจบในวันนั้น
เรื่องนี้เกี่ยวกับกลไกลการทำงานของจิตใจ
ในส่วนลึกส่วนตื้น ในส่วนที่ซ่อนไว้ ฯ
ซึ่งในหนังสือก็พยายามเล่าให้สนุก
โดยยกเป็นเคสของแค่ละคน
ที่เข้ารับการรักษาตั้งแต่ตอนเริ่มจนจบ
แล้วก็อธิบายกำกับด้วยศัพท์ทางวิชาการ
ทำให้ถึงแม้เราจะไม่เข้าใจ ไม่อยากเข้าใจ
ศัพท์พวกนั้น
เราก็พออนุมานเอาได้
จากการเล่าชีวิตและความคิด
ของคนไข้แต่ละเคสนั้นแทน
เคสที่น่าจะเป็นขวัญใจของผู้อ่านมากที่สุด
คงไม่พ้น ... จอห์น
ชายผู้ที่เปิดเรื่องมาด้วยการมาปรึกษาว่า
นอนไม่ค่อยหลับ
และเบื่อที่ทุกคนรอบข้างมีแต่พวกอีเดียด
แม้เริ่มแรกเราจะรู้สึกว่า
อีผู้ชายคนนี้นี่ปากเสีย ไม่มีมารยาท
ไร้กาลเทศะ จิตใจแข็งกระด้าง
และดูเหมือนว่าไม่น่าจะรักษาแกได้
แต่เมื่อค่อย ๆ ลอกเปลือกแกออกทีละชั้น
ลงไปเจอตัวตนข้างในที่แท้จริง
ก็ได้พบว่าแกผ่านความสะเทือนใจครั้งใหญ่มาก่อน
แกเฝ้าแต่โทษตัวเอง ปิดกั้นที่จะรับความช่วยเหลือ
จนเริ่มจะทำลายความสัมพันธ์กับคนใกล้ตัว
กับครอบครัว และกับโลกใบนี้
ผู้เขียนค่อย ๆ พาเรารู้จักจอห์นทีละน้อย
ค่อย ๆ รับรู้เรื่องราวต่าง ๆ
เห็นความเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ ไปเรื่อย ๆ
จนวันหนึ่งเราคนอ่านก็หลงรักจอห์นไปโดยไม่รู้ตัว
และสุดท้ายเมื่อได้เห็นว่าจอห์นยอมให้ช่วยเหลือ
และยอมที่จะปลดปล่อยความรู้สึกผิดออกไป
เราก็ร้องไห้ไปกับจอห์น
และจอห์นก็อาจจะสบถเมื่อเห็นน้ำตาเราว่า
“แม่งเอ๊ย อย่ามาร้องไห้ใส่ผมนะ”
ซึ่งเรารู้แหละว่าเป็นการสบถ
เพื่อกลบความอ่อนไหวของเขาเอง
แต่สำหรับเรา
ตัวละครในหนังสือที่เราชอบที่สุดคือ
จูลี่ และ ริต้า
จูลี่ คือผู้หญิงวัยสามสิบกว่าที่กำลังจะตายด้วยมะเร็ง
ริต้า คือผู้หญิงวัยหกสิบเก้าที่กำลังจะฆ่าตัวตาย
ในวันเกิดปีที่ 70 ถ้าชีวิตไม่มีอะไรดีขึ้น
จูลี่ เป็นตัวแทนของมนุษย์ที่อยู่บนโลก
ด้วยความไม่กลัว
แม้เวลาจะเหลือน้อยมาก
เธอกลับเลือกที่จะใช้มันอย่างกล้าหาญ
และหาความสุขกับมันให้มากที่สุด
เรื่องของจูลี่ทำให้เราผู้อ่านกลับมาขบคิดมากมาย
กับความหมายของการมีชีวิต
ริต้า เป็นตัวละครที่ทำให้เราตั้งคำถามเช่นกันว่า
เราจะลุกขึ้นมาสู้ได้อีกครั้งมั้ย
ในวัยวันที่เหลือน้อย
และแทบจะมองไม่เห็นอนาคตอะไรเลย
เราใช้เวลาอ่านหนังสือเล่มนี้นานร่วมเดือน
หนึ่งก็เพราะมันเป็นภาษาอังกฤษ
และสองก็เพราะ เมื่ออ่านจบแต่ละบท
ก็อยากจะขบคิด ย่อยมันออกมาก
และมองย้อนกลับมาที่ตัวเราเอง
หนังสือเหมือนจะบอกว่า ทุก ๆ คนมีปม
มีบางสิ่งบางอย่างที่ไม่คลี่คลาย
ถ้ามันทำให้เราไม่สามารถใช้ชีวิตได้อย่างปกติสุข
บางทีคุณควรจะหาใครสักคน
ที่คุณสามารถเปิดใจเล่ามันออกมาได้
ซึ่ง “ใครสักคน” นี้
จะว่าไปแล้วมันหาไม่ได้ง่าย ๆ เลย
โลกใบนี้จึงมีนักจิตบำบัด/นักจิตวิทยา
หรือ จิตแพทย์ มาช่วยรับฟัง
เพราะเรื่องบางเรื่อง พูดกับคนไม่รู้จัก
ง่ายกว่าพูดกับคนใกล้ชิด
และคนไม่รู้จักที่ศึกษามาทางจิตวิทยา
จะรับมือกับเรื่องบางเรื่องของคุณนั้นได้ดีกว่า
คนไม่รู้จักทั่ว ๆ ไปมาก
เพราะงานของผู้ศึกษามาทางด้านนี้ ไม่ใช่แค่รับฟัง
แต่จะช่วยไกด์ให้คุณคลายปมนั้น ๆ ได้ด้วยตัวเอง
Maybe you should talk to someone
by … Lori Gottlieb
แปลเป็นภาษาไทยแล้วด้วยหน้าปกชื่อ
เพราะนี่คือสิ่งที่ (นักจิตวิทยา) ไม่เคยบอก
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
