(38) Day 3 : Red Cross Hospital
“เชื่อฉัน ฉันจบไฟฟ้า”
เป็นนานกว่าที่เอพริลจะนึกออกว่าพูดอะไรออกไป
ยกมือทาบบนอก หน้าตาเหรอหราและอาการอึ้งนั้น ทำให้คนที่นอนบนเตียงตื่นจากภวังค์เศร้าก่อนแววตาจุดประกายบางอย่าง
มุมปากยกขึ้นน้อยๆ
“เอพริล...... “ เขาลากเสียง
“ผมเชื่อ ผมเชื่อคุณ”
มือซ้ายของเขารั้งมือเอพริลไว้ ก่อนเปลี่ยนเป็นเช็ดน้ำตาให้อย่างเบามือ
“ดีที่สุดแล้วที่คนฤดูหนาวอันอ้างว้างของธันวาคมแบบผม ได้อยู่กับความอบอุ่นแสนชื่นใจของฤดูร้อนแบบคุณ” ใบหน้าเขาจุดรอยยิ้มมากขึ้น
“ดีที่สุดแล้วที่ได้อยู่ตรงนี้กับคุณ” ใบหน้านั้นเลื่อนเข้ามาใกล้
อย่างไม่รู้ตัว เอพริลเองก็กำลังจะขยับเข้าไปหา
เสียงม่านเลื่อนเปิด
พยาบาลเดินนำพนักงานเปลเข้ามา
ธันว์ยังมองตาเอพริลอยู่ขณะเลื่อนตัวไปนอนบนรถเข็น ก่อนถูกเข็นออกจากห้องเล็กโดยมีเอพริลกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามไปด้วย จนไปหยุดหน้าห้องผ่าตัดเพื่อเจ้าหน้าที่ผู้ส่งตัวคนไข้และผู้รับจะได้รายงานเคสกันตามระบบ
เอพริลจับมือเขาไว้
“คุณไม่เป็นไรหรอกค่ะ เชื่อฉัน....”
“เพราะคุณจบไฟฟ้า ผมรู้ ผมเชื่อแล้ว” แล้วเขาก็ยิ้มกว้าง อย่างที่คิดขำอะไรในใจ
ยกมือเอพริลขึ้นจูบ “ส่งใจเข้าไปเชียร์ผมด้วยนะ”
เอพริลพยักหน้าไวๆ กระพริบตาไล่น้ำตาอย่างไม่อยากให้เขาเห็น
เขายิ้มกับอาการนั้น ก่อนจะพูดขณะเปลถูกเลื่อน
“ส่วนผมจะหลับไปพร้อมฝัน ฝันถึงดอกไม้ดอกเล็กดอกน้อย ที่พร้อมใจกันเบ่งบาน เมื่อเอพริล...”
🔆🔆🔆🔆
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
