(41) Day 4 : Fuji
🎼คนที่ไม่ใช่แฟน ทำแทนทุกเรื่องไม่ได้
จากระเบียงนอกห้อง เขาได้ยินเสียงรื้อของออกจากเป้ เสียงเปิดประตูห้องน้ำ ก่อนตามมาด้วยเสียงเพลง ที่ร้องดังพิเศษเมื่อถึงท่อนฮิต ‘🎼ภาระในเขตอ้อมแขน ไม่ใช่แฟน ทำแทนไม่ได้’
ธันว์หันไปยิ้มกับฟูจิ
หลังจากที่ช่วยธันว์เปลี่ยนเสื้อและแวะบอกคุณยายว่าจะออกไปเดินเล่นก่อนเวลาอาหารเย็น เอพริลก็เตรียมพร้อมด้วยเสื้อตัวนอกสีชมพูมีฮู้ดและพกร่ม บอกธันว์ว่ายังหลอนกับเหตุการณ์เมื่อวาน
“เหมือนยังได้กลิ่นเลือดติดจมูกอยู่เลย ยังเจ็บๆชาๆอยู่ไหมคะ” ยังเป็นห่วง
ธันว์ยื่นมือให้จับแทนคำตอบ
เอพริลลองแตะๆดูปลายนิ้ว เงยขึ้นถามด้วยสายตา
“ต้องคุณจับ ผมถึงจะรู้สึกว่าไม่ชา” คนตอบทำตาระยิบระยับ
เอพริลหน้าเรื่อขึ้น ก่อนเดินและคุยไปเรื่องอื่น “ว่าจะซื้อของให้คุณยายน่ะค่ะ ตามธรรมเนียมญี่ปุ่นควรต้องมี ยิ่งมานอนบ้านเขาด้วยนี่ ยิ่งต้องหาให้”
ธันว์เดินตาม แขนขวาของเขาถูกห้อยสลิงแนบกับตัว เดินเรื่อยอย่างสบายใจ อากาศยามบ่ายอุ่นกำลังดี
เอพริลเดินอย่างผ่อนคลายเช่นกัน
กลางเดือนธันวาคมแบบนี้ ต้นไม้ทิ้งใบเกลื่อน ได้เตะใบไม้เล่นระหว่างเดิน
ธันว์แตะแขนเอพริลให้หลบกิ่งไม้ที่หักห้อยลงมาขวาง
“ต้นอะไรนี่ ใบสวยดี” ธันว์ไม่ได้ต้องการคำตอบ แต่เอพริลรีบตะครุบ “ต้นไมรุกะ”
ธันว์ยิ้ม อยู่กับเอพริล ท่าทางเขาจะไม่เหงา
“ชื่อดีมาก นี่ถ้าย้ายไปปลูกเมืองไทย คงได้ชื่อใหม่ว่า ต้นอะรูมิไร้” ธันว์พูดกลั้วหัวเราะ
“เอ๊ะคุณนี่” เอพริลทำเสียงแหวเล็กๆ “บอกแล้วให้แกล้งโง่บ้าง” ตีแปะลงไปบนแขนเขาอย่างลืมตัว
ธันว์ยกแขนขวาขึ้นมาพร้อมซู้ดปากเกินจริง
“โอ๊ยตายแล้ว” ยกมือกระพุ่มไหว้ปะหลกๆ
“โดนแผลเหรอคะ” สีหน้ารู้สึกผิด
“กลับไปโรงพยาบาลดีกว่าค่ะ มันอาจจะอักเสบ อาจจะมีหนอง อย่าปล่อยไว้” เอพริลไม่ไว้ใจ
“ไปเถอะ เชื่อเค้า.... “ ไม่ทันที่จะจบคำพูด ธันว์ก็แทรก “.. เค้าจบไฟฟ้า”
แล้วเขาก็หัวเราะลั่น
เอพริลค้อน ทำท่ากระฟัดกระเฟียดขณะเดิน
“มันเป็นยังไงนะ จบไฟฟ้ามาเกี่ยวกับเรื่องอื่นตรงไหน” ท่าทางสงสัยจริงจัง
เอพริลหัวเราะแห้งๆ“เคยชวนน้องที่ทำงานคนนึงไปเดินเขาค่ะ น้องเขาไม่เคยเดิน พอเดินได้หน่อยก็ประท้วงไม่ยอมเดินต่อ ทีมเลยต้องรอ ระหว่างรอก็ไปพยายามงัดทุกไม้ตายขึ้นมาปลอบ ปลอบยังไงก็ไม่ลุก”
ธันว์จับข้อศอกเอพริลขณะข้ามถนนไปยังชุมชนที่เป็นร้านขายของ
“จนสุดท้ายน้องเขายอมลุก เขาหัวเราะชอบใจที่บอกไปว่าถ้าผ่านตรงนี้ไปได้ ก็จะผ่านได้ทุกที่ เชื่อพี่เถอะ พี่จบไฟฟ้า”
เอพริลจบด้วยอาการทำหน้าแหะแหะ อย่างไม่รู้ว่าเป็นไปได้ยังไง และเพิ่งรู้ว่า เมื่อคิดจะปลอบเขา มันก็หลุดออกมาอีกครั้ง
“ไม่น่าเชื่อนะคะ จบไฟฟ้า คำที่ไม่คิดว่าจะมีความหมาย กลับสร้างกำลังใจให้น้องเขาได้”
ธันว์ยิ้ม “เป็นกำลังใจที่มาจากใจที่ยิ่งใหญ่และงดงามน่ะ”
เขาสบตาเอพริลนิ่งยามพูดประโยคถัดมา
“ผมยืนยันได้”
✨✨✨
‘ไม่ใช่แฟน ทำแทนไม่ได้’ เสียงจริงเต็มเพลงจากเอพริล อยู่ที่นี่ค่ะ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
