Blockdit Logo (Mobile)
Spirits of Siam
•
27 มี.ค. 2021 เวลา 13:41 • นิยาย เรื่องสั้น
#จันทร์เจ้าขาตอนพิเศษ,
#ที่มาตัวละครผู้กองหนุ่มบทที่ 2ตอนที่ 6
(27/3/2021)
สวัสดีครับ เพื่อนๆ
จันทร์เจ้าขา ในคืนนี้..
ยังคงเป็นตอนพิเศษของคุณหมอชอว์ มะตีฮะ และสมิงไพรหนุ่ม นะครับ❤️🎶💙🎵โดยจะลงต่อเนื่องอีกในวันอาทิตย์พรุ่งนี้ และจบตอนพิเศษนี้ในวันพุธ ครับ
สุขสันต์เสาร์นะครับ ทุกคน
..
..
บทที่ 2 ตอนที่ 6 ผู้กองหนุ่ม นายแพทย์ชอว์ สมิงไพรหนุ่มมะตีฮะ และคุณหนูน้อยซ์ (10)
#บริเวณปากทางประตูเมืองบังบดในบริเวณช่องแคบไทรโยค,
“ฟิ้ววววววววว” เสียงลูกธนูของเมี้ยะวดีถูกยิงตรงไป ยังเมฆอาถรรพ์
พร้อมกับ เสียงสวด นะโม 3 จบ จากเหล่าบรรดาชาวมอญอพยพ ..ก็ดังขึ้น..
จากนั้น ก็มีเสียงร่ายพระคาถาพระนารายณ์แผลงฤทธิ์จากเมี้ยะวดี ดังขึ้นตามมา..
“โอม.. พระนารายณ์แผลงฤทธิ์ พระอาทิตย์แผลงแสง พระจันทร์สำแดงรัศมี ..
พระธรณี ไหวหวั่น ..
สนั่นพระคงคา ..
ไหลอยู่กลับกลอก
พายุพัดเป็นหมอกอยู่กลอกก้องฟุ้งตลบ ..
พระโภสบมีกำลังได้สี่แสนช้าง..พระเพลิงย่อมสังหารด้วย อิทธิฤทธิ์อันปรากฏ โอมเพชรทรหดปรากฏแก่ตนกู พุทธัง อัตตะ ธัมมังอัตตะ สังฆังอัตตะ ทุสะนิมะ มะนิสะทุ..”
2
ภายหลังเสียงสวดของเมี้ยะวดีจบลง..
ปลายลูกธนู ที่กำลังพุ่งใส่เมฆหนาทึบ ก็ปรากฏเปลวไฟลุกไหม้ สว่างวาบขึ้น ..
และเมื่อธนูดอกนั้นวิ่งเข้าไปในกลุ่มเมฆแล้ว..เสียงระเบิดก็ดังกึกก้องกัมปนาท ตามมา..พร้อมกับแสงสว่างวูบวาบ ราวกับสายอสุนีฟาด..
ที่มีรามสูรและเหล่าเมขลา หลายตนกำลังบินวนอยู่ในกลุ่มเมฆ..
“Oh Jeez..!!” เสียงอุทานของนายแพทย์ชอว์ ในร่างออกหลวงชมวิเชียร ดังขึ้น
1
พร้อมกับวงแขนที่กำยำก็กางออกมาบังปกป้องเมี้ยะวดีอีกครั้ง..
1
ในขณะเดียวกัน ท้องฟ้าอีกด้านหนึ่ง ก็ปรากฏเมฆอีกกลุ่มแยกตัวออกมา..
ซึ่งภาพที่ปรากฏ มองดูคล้ายกับ..ภาพของยักษ์ที่ได้รับบาดเจ็บกำลังขยับตัวเคลื่อนเข้าหาชาวมอญอพยพอย่างช้าๆ..อย่างมุ่งร้าย..
“บังอาจนัก ..เจ้าพวกทาสีรามัญอันต่ำต้อย “
เสียงตะโกนก่นด่าของนัต
มินคยี ดังออกมาจากก้อนเมฆดำทะมึน พร้อมๆกับ เมฆยักษ์ก้อนนั้น ก็โก่งคอ สำรอกเลือดสีดำแดง ราวกับฝนสาดออกมาเปรอะเปื้อนทั่วบริเวณ..
..
..
“อ๊ากกก ..อ๊าาาา.. อ๊ากกกก .. อ๊าาาาาส”
เสียงร้องโหยหวน อย่างเจ็บปวดของเหยื่อเคราะห์ร้ายที่ถูกฝนเลือดอาถรรพ์นั้น ..ดังระงมสะท้อนก้องไปมาในหุบเขาช่องแคบ
1
บรรยากาศของความวุ่นวายโกลาหล ความหวาดกลัว ผสมผสาน..
ก็เข้าปกคลุมเหล่าทหารอาทมาฏ และเหล่าชาวมอญอพยพ อย่างรวดเร็ว..
และเมื่อออกพระกระยา (ข้าว) ตั้งสติ ได้แล้วจึงตะโกนสั่งให้เหล่าทหารอาทมาฏยกเกราะขึ้นเหนือศีรษะ ..จากนั้นจึงค่อยๆล้อมวง รวมตัวกันเข้ามา เป็นร่มกำบังปกป้อง พาเหล่าชาวมอญ กลับเข้าสู่เขตถ้ำประตูเมืองบังบดอีกครั้ง..
นายแพทย์ชอว์ในร่างออกหลวงชม วิเชียร ก็ใช้แผ่นหลังเข้าบังรับ ฝนเลือดอาถรรพ์ ตามคำสัญญาที่ให้ไว้กับเมี้ยะวดี..พร้อมกับพูดอย่างยากลำบากว่า
1
“อึ่กก อึ่ก.. ฮึบ รีบเข้าไปยังเขตถ้ำเมืองบังบดกันเถิดขอรับ.. อึ้กๆ..”
นายแพทย์ชอว์ กัดฟันสะกดความเจ็บปวดของแผ่นหลังที่ได้รับ จากฝนอาถรรพ์ ..
และพยายามพูดด้วยน้ำเสียงปกติอย่างที่สุดกับ
เมี้ยะวดี ..พลางใช้ร่างเข้ากำบังเมี้ยะวดี พาวิ่งมุ่งไปยังประตูถ้ำอย่างรวดเร็ว..
“รีบไปกัน เถิดขอรับ.. เจ้าแม่ เมี้ยะวดี. อึ้ก อึ้กก..”
..
..
..
แต่ก่อนที่ทุกคนจะก้าวถึงประตูเขตเมืองบังบด ..
1
เหล่าทหารอสูรของนัตมินคยี ก็พากันวิ่งกรู ปีนป่ายออกมาจากป่าทึบทั้งสองของข้าง..เข้ามาปิดกั้นทางเข้า
พร้อมกับส่งเสียงหัวเราะ แหลมเล็กเย็นยะเยือกดังระงม อยู่หน้าปากถ้ำ..
“คิกคิกคิก.. ติ๊กติ๊กติ๊ก..คิกคิกคิก..”
..
..
..
#ราว2โยชน์ห่างจากบริเวณปากทางประตูเมืองบังบดในบริเวณช่องแคบไทรโยค,
ทันใดนั้น..มะตีฮะ รู้สึกเจ็บแปร๊บขึ้นในอกจนต้องก้มตัวลง ยกมือขึ้นมากุมหัวใจ และคู้ตัวนอนแนบบนหลังม้า ..หายใจอย่างลำบาก..
พลางเอ่ยร้องเรียกสมิงไพรหนุ่ม..ขึ้นว่า..
“อาจารย์.. ช่วย.. ข้า.. ด้วย”
สมิงไพรหนุ่มได้ยินเสียงร้องให้ช่วยของมะตีฮะ จึงรีบหยุดม้าอย่างตกใจ และรีบอุ้มศิษย์รัก ให้ลงมานอนบนพื้นหญ้านุ่ม ..
ก่อนที่จะรีบเปิดกระบอกน้ำ ยกขึ้น มารินแตะริมฝีปาก..
จากนั้นจึงนำผ้าขาวมารองน้ำ ..และบรรจงเช็ดหน้าลูกศิษย์ตัวน้อยอย่างห่วงใย..
มะตีฮะ ค่อยๆได้สติ และลืมตาขึ้นมาจ้องมองสมิงไพรหนุ่ม แล้วพูดช้าๆว่า..
“อาจารย์ ..
..แม่มะซานตา..
ปรากฏตัวขึ้นแล้ว..”
สมิงไพรหนุ่มพยักหน้าอย่างเข้าใจ พร้อมกับถามกลับว่า..
“ท่านพี่มะซานตา ปรากฏทางทิศใด อย่างนั้นรึ มะตีฮะ..”
มะตีฮะ เอียงศีรษะ และหันชี้มือ ไปยังทิศประตูเมืองบังบดทางช่องแคบ..
สมิงไพรหนุ่ม หันมองตามไปยังทิศที่มะตีฮะน้อยชี้..
ซึ่งก็คือทิศที่ต้องวิ่งสวนทางฝ่ากับทัพของนัตมหาคีรี ที่วิ่งประชิดเข้ามานั่นเอง..
สมิงไพรหนุ่ม ยิ้มมุมปากในขณะใช้มือทั้งสองผูกผ้าโพกศีรษะของตนให้แน่น
แล้วจึงอุ้มมะตีฮะกลับขึ้นนั่งบนม้า ..ก่อนที่ปีนกลับขึ้นไปนั่งด้านหน้า..แล้วหันกลับมายิ้ม และพูดกำชับมะตีฮะ อีกครั้งว่า..
“จงกอดอาจารย์ให้แน่นเถิด มะตีฮะ. แล้วจงร่ายพระคาถาให้หุ่นพยนต์เด็กเล่นของเจ้า ..พุ่งเข้าหาทัพอสูร พร้อมกับพวกเราเถิด”
สมิงไพรพูดจบ จึงระบายลมฟื้นกำลังให้มะตีฮะ ด้วยพระคาถามนต์นารายณ์แผลงฤทธิ์..แล้วจึงกระตุกบังเหียน ให้ม้าของตนวิ่งสวน มุ่งเข้าหาทัพอสูร ด้านหน้า..
..
..
จบบทที่ 2 ตอนที่ 6
..
#เกร็ดเพิ่มเติม
ตั้ง นะโม ๓ จบ
โอมพระนารายณ์แผลงฤทธิ์ พระอาทิตย์แผลงแสง พระจันทร์สำแดงรัศมี พระธรณี ไหวหวั่น สนั่นพระคงคา ไหลอยู่กลับกลอก พายุพัดเป็นหมอกอยู่กลอกก้องฟุ้งตลบ พระโภสบมีกำลังได้สี่แสนช้าง พระเพลิงย่อมสังหารด้วย อิทธิฤทธิ์อันปรากฏ โอมเพชรทรหดปรากฏแก่ตนกู พุทธัง อัตตะ ธัมมังอัตตะ สังฆังอัตตะ ทุสะนิมะ มะนิสะทุ
5
มนต์นารายณ์แผลงฤทธิ์นี้ ใช้ในเวลาออกศึกสงคราม กันปืนผาหน้าไม้ หอกดาบหลาวแหลม เสกปากเป่าหรือเสกน้ำ อาหารให้กินก็ได้ ถ้าจะใช้สักตัวให้เสกน้ำมัน 7 วันอังคารป้องกันอันตรายสารพัด ยกครูวันอังคาร คาย 1 บาท ขัน 5 - 8 เทียนเล่ม บาท 1 คู่ ผ้าขาวรองขันครูแล
สวัสดี และขอจบเพียงเท่านี้
ขอบคุณครับ
ร้อยเรียงจันทร์เจ้าขา
(27/3/2021)

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา