พ่ายกลซาตาน [Artificial Devil Love] ตอนที่ 16
“ทำไม?...พวกคุณสองคนรู้จักกัน!...อย่าหาว่าฉันหมิ่นประมาทอะไรคุณเลยนะคะคุณผู้กำกับ...แต่ฉันไม่ไว้ใจพวกคุณ” กอหญ้าตอบกลับ ถึงเธอจะตัวคนเดียวหัวเดียวกระเทียบลีบแต่เธอก็ไม่โง่และไม่กลัว เมื่อเธอยืนอยู่บนความถูกต้อง
“ที่ผมเชิญคุณไปคุยด้านใน...ผมทำเพื่อชื่อเสียงของคุณนะครับ...ถ้าคุณให้เป็นเรื่องราวไป...คนที่เสียหายก็คุณเองนะครับ”เอกรัตน์ให้เหตุผลอย่างใจเย็น “...และด้วยเกียรติของผม...คุณไม่มีอะไรต้องกังวลเลยครับ”
กอหญ้าครุ่นคิดสักพักและพยักหน้าตามที่เอกรัตน์บอก และยอมเดินตามเอกรัตน์ไปพร้อมกับที่คริสต์ก็เดินตามไปเช่นกัน
‘ในห้องประจำตำแหน่ง ผู้กำกับ ณ สถานีตำรวจ’
“คุณกอหญ้านะครับ...ผมต้องขอโทษแทนเพื่อนผมด้วยนะครับ” เอกรัตน์เอ่ยออกมาทันทีหลังจากที่ในห้องอยู่กันเพียงลำพังสามคน
“ห๊า!!!....” กอหญ้าร้องออกมาอย่าง งงๆ เพราะเอกรัตน์ไม่มีการถามซักถามอะไรเธอเลยหลังจากที่ฟังเรื่องราวอย่างย่อ...จากเจ้าหน้าที่ด้านหน้า คริสต์ที่ยืนอยู่ด้านหลังกอดอกอย่างไม่เดือดร้อน ห่างจากโต๊ะที่กอหญ้ากับเอกรัตน์นั่งตรงข้ามกัน
“ผมขอโทษคุณแทนเพื่อนผม...และผมจะให้มันขอโทษคุณด้วย” ประโยคหลังของเอกรัตน์เรียกความสนใจของคริสต์ได้แล้ว เพราะคิ้วเข้มหนาขมวดเข้าหากันทันที...
“ตกลงค่ะ...เขาขอโทษฉัน...ทุกอย่างจบ!...ต่างคนต่างไป...แยกย้ายกันไม่ต้องพบเจอกันอีกในชาตินี้” กอหญ้าเมื่อสติกลับมาก็คิดได้ เพราะเธอได้โอกาสที่จะแยกตัวออกจากนาย คริสต์ มาร์ติน เชียร์เลอร์ คนนี้สักที
“อ้าว!...เฮ้ย!!!...ทำไมฉันต้องขอโทษในสิ่งที่...ตั้งใจทำและอยากให้มันเกิดขึ้น” คำพูดของคริสต์ เรียกสายตาอีกสองคนให้หันไปมองคนพูด กอหญ้าเองก็หันหลังไปมองคริสต์อย่างรวดเร็ว ถึงใบหน้าเธอจะแดงเพราะความอายแต่ความโกรธและไม่พอใจมันมีมากกว่าความรู้สึกแรก!!!
“ไอ้บ้า!!!!....คุณตำรวจฉันขอแจ้งความและขอหมายศาล... ‘ห้าม’ เขาคนนี้เข้าใกล้ฉันในระยะห้าร้อยเมตร....” กอหญ้าเมื่อสิ้นสองคำให้กับคริสต์ เธอหันกลับไปมองเอกรัตน์พร้อมเรียกร้องความต้องการใหม่ทันที
คริสต์ได้แต่ยืนนิ่ง มองกอหญ้าพร้อมรอยยิ้มที่มีเพียงเอกรัตน์ที่ได้เห็น และรู้จักเพื่อนดี “...มันมีอีกเยอะนะ!!!...วิธีจีบสาว...ไอ้!เพื่อนบ้า” เอกรัตน์ได้แต่คิดในใจ...
“…เอ่อ!...คุณกอหญ้าใจเย็นๆก่อน!...เดี๋ยวผมให้ลูกน้องผมเรียกรถแท็กซี่ให้นะครับ...” เอกรัตน์พูดบอกกับกอหญ้าทันที เพราะทางเดียวที่ทุกอย่างจะยุติ! ได้ตอนนี้คือต้องจับให้สองคนนี้แยกกันก่อน
“…เดี๋ยวฉันไป...../...พับ!!!!...” คริสต์ต้องหยุดคำพูดของตัวเองไว้ทันที เมื่อเอกรัตน์ยกมือห้ามพร้อมลุกจากเก้าอี้เดินมาที่เพื่อน พร้อมกระซิบบางอย่าง!...และนั้นก็ทำให้คริสต์ยอมเงียบและพยักหน้ารับอย่างจำยอม
“เชิญคุณกอหญ้าครับ...” เอกรัตน์ผายมือเชิญกอหญ้าให้ออกจากห้อง และตัวเองก็ยืนกั้นระหว่างคริสต์กับกอหญ้า ซึ่งกอหญ้าก็ยอมเงียบ!...ถึงเธอจะสงสัยและอยากรู้ว่าสองคนนี้กระซิบอะไรกัน...แต่เธอก็เลือกที่จะทิ้งความอยากรู้ความสงสัยไว้ เมื่อเธอได้อยู่ห่างๆ และไปให้ไกลๆจากผู้ชายบ้าคนนี้...
“…แกมีเบอร์และที่อยู่ของคุณกอหญ้าอยู่แล้วนะ...” คริสต์มองตามหญิงสาวที่เดินออกจากห้องไปพร้อมกับเอกรัตน์ ซึ่งตัวเขายอมยืนอยู่นิ่งๆ เมื่อนึกถึงคำกระซิบของเอกรัตน์ที่แอบใช้อำนาจหาชื่อที่อยู่ของกอหญ้ามาให้เขาแล้วจากเบอร์โทรศัพท์ และมันเป็นคอนโดที่เดียวกับเขา...อะไรที่เขาอยากได้และต้องการ...เขาก็ต้องได้...ยิ่งยากยิ่งมีค่า...และอีกอย่างเขาดูออกว่ากอหญ้าที่ทำท่าทางเก่ง เธออาจจะเก่งในเรื่องอื่นแต่เรื่องผู้ชายเธอไม่ประสีประสาเอาเสียเลย!!!
‘ณ ห้องชุดคอนโด ย่านริมแม่น้ำเจ้าพระยา กรุงเทพมหานคร’
“สวัสดีครับ!...คุณกอหญ้า” ลุงหวังทักทายกอหญ้า เมื่อเธอลงมาจากแท็กซี่และเดินเข้ามาด้านใน
“สวัสดีค่ะ...คุณกิ๊กยังอยู่ที่ห้องหญ้ามั้ยคะ?” กอหญ้ากล่าวขอตัวเมื่อลุงตอบคำถามของเธอ เพราะเธอไม่มีคีย์การ์ดเข้าห้องตัวเอง เมื่อทุกอย่างอยู่กับเพื่อนสาวคนสนิท
“ก็อก ก็อก...” เสียงเคาะประตูเรียกความสนใจของกิ๊กได้ทันที เธอรีบเร่งฝีเท้าเข้าไปดูว่าเป็นใคร?
“หญ้า!!!...” กิ๊กร้องออกมาอย่างดีใจพร้อมโอบกอดเพื่อน หลังจากที่รีบเปิดประตู “...ฉันเป็นห่วงแกมากเลย...”
“ขอโทษ!นะ...ที่ทำให้เป็นห่วง” กอหญ้ากอดตอบเพื่อนอย่างเข้าใจ
“ว่าแต่กลับมายังไง?...แล้วผู้ชายคนนั้นเป็นใคร?...มันเกิดอะไรขึ้น?...ฉันอยากรู้!!!...” กอหญ้าอดกรอกตาใส่เพื่อนสาวไม่ได้ ที่คำถามมาเป็นขบวนรถไฟสายใต้...
“ใจเย็นๆ...ฉันไม่รู้จะตอบข้อไหนแกก่อนเลย” กอหญ้าพูดพร้อมเดินไปนั่งที่โซฟากลางห้องขนาดใหญ่อย่างหมดเรี่ยวแรง
“…เอ้า!...ดื่มน้ำก่อนแล้วเล่ามาทั้งหมด...เร็วๆด้วย...เพื่อนจะอกแตกตายอยู่แล้ว.....” กอหญ้าหลังจากรับแก้วน้ำจากเพื่อนมาดื่มจนหมดแก้ว และค่อยๆเล่าเหตุการณ์ให้เพื่อนฟังทั้งหมดอย่างไม่มีตรงไหนปิดเลย แม้แต่เรื่องที่เสีย ‘จูบแรก’ ไปแล้วด้วย
“…เรื่องทั้งหมดก็เป็นแบบนี้...ฉันฝากแกช่วยเอาเงินไปคืนคุณเอกรัตน์ ที่สถานีตำรวจด้วยนะ...เพราะฉันไม่อยากเห็นหน้าคนที่เกี่ยวข้องกับไอ้บ้า! คริสต์ นั้นอีก...แค่คิดก็โมโห...ฉันอยากจะบีบคอนายนั้นให้ตายคามือฉันเลย...โอ้ย!!!...พูดถึงแล้วของมันขึ้น...” กิ๊ก อมยิ้มกับท่าทางเพื่อนสาว เคยซะที่ไหน! ที่เธอจะเห็นเพื่อนสาวคนนี้จะของขึ้นกับเพศตรงข้าม..เป็นใครไม่เป็นดันเป็น คริสต์ มาร์ติน เชียร์เลอร์ คนที่เพื่อนเธอต้องได้เจออีกเป็นแน่...หลังจากนี้ แต่เป็นในแบบอีกลุ๊ค...
“หญ้า!...เสื้อใครว๊ะ” กอหญ้าตาโตเหมือนพึ่งคิดได้ ว่าเธอสวมเสื้อของนายคริสต์ ที่ให้เธอสวมปกปิดร่างกายส่วนบนให้มันรัดกุมมากขึ้น
“…ตอนที่เอาเงินไปคืน...ฝากเสื้อตัวนี้ไปคืนด้วย...แล้วรีบเอาออกไปจากห้องของหญ้าเลยนะ...” กอหญ้าพูดพร้อมกับรีบถอดเสื้อคลุมของคริสต์ยัดใส่มือเพื่อนสาว และเดินเข้าห้องนอนของตัวเองไปทันที
“…หญ้า!...งั้นฉันกลับก่อนนะ...พรุ่งนี้แกเข้าสำนักพิมพ์ด้วยนะ...เพราะเจ้าของเสื้อตัวนี้...เขากำลังตามหา นักเขียนกอหญ้า...” กอหญ้าหยุดฝีเท้าทันทีเมื่อประโยคของเพื่อนไล่ตามหลังเธอมา
“อะไร!...นะ!!!...แกพูดจริงป๊ะเนี๊ยะ...” กอหญ้าถามกลับอย่างไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่ตัวเองได้ยิน
“ก็จริงสิว๊ะ...คุณคริสต์พยายามติดต่อหาแกมาสองสัปดาห์แล้วโว้ย!...ก็เรื่องที่แกยังไม่เซ็น...มอบลิขสิทธิ์ทำละคร ‘พ่ายกลซาตาน’ ให้กับทางช่องของคุณหญิงศศิธร...”
“ฉันไม่อยากจะให้ไปเลยว๊ะ!...บอกตามตรงมาจากความรู้สึกส่วนตัวล้วนๆ...ฉันเกลียด เกลียด นายคริสต์ บ้านั้น!!!”
“แกเคยได้ยินคำโบราณมั้ย?” กอหญ้าขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจกับคำพูดของเพื่อน
“คำอะไร?”
“มีสุภาษิตไทย...เกลียดอะไร จะได้อย่างนั้น...”
“บ้า!...ผู้ชายที่มีดีแต่หน้าตา...ไม่ใช่สไตล์ฉัน...และนะ! ขอประกาศลาขาดลาตายกับนายคริสต์ไปแล้ว...จบ!...พรุ่งนี้ฉันตกลงไปคุยที่สำนักพิมพ์...แต่ฉันต้องการทนายมาเป็นผู้กระทำแทน ฉันจะเซ็นมอบอำนาจให้ทนายเป็นผู้กระทำแทน...พร้อมด้วยเงื่อนไขเดียว...เปลี่ยนตัวนักแสดงนำชาย...หญ้าไม่เอานายคริสต์แน่นอน...” กอหญ้าพูดจบเดินเข้าห้องนอนของตนไปทันที กิ๊กได้แต่มองตาม
“สงสัยนายคริสต์คนนี้เป็นอย่างที่เค้าว่าจริงๆเป็นแน่...” กิ๊ก โสภิตาพึมพำกับตัวเอง และเดินออกจากห้องเพื่อนสาวไปพร้อมกับเสื้อที่ถูกยัดเยียดหน้าที่ใหม่ให้....อย่างสบายใจ เมื่อเพื่อนกลับมาปลอดภัยทางด้านร่างกายอย่างเดียว เพราะดูแล้วสภาพจิตเพื่อนสาวคงป่วยไปสักพัก แบบไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง....
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
