พ่ายกลซาตาน [Artificial Devil Love] ตอนที่ 17
‘ในห้องประจำตำแหน่ง ผู้กำกับ ณ สถานีตำรวจ’
“ทำไมฉันต้องมานั่งดูแกทำงานด้วย...” คริสต์เอ่ยออกมาในที่สุดเมื่อตัวเองถูกกักตัวไว้ในห้องทำงานเอกรัตน์
“…ไม่ได้ให้มานั่งดูฉันทำงาน...แต่ฉันให้แกได้สงบสติอารมรณ์ของแก...ขืนฉันปล่อยแกกลับ...แกก็คงไปหาคุณกอหญ้าสิว๊ะ...ไอ้นิสัยใจร้อน!ของแก ฉันเป็นเพื่อนแก...ฉันรู้จักแกดี...” คริสต์ได้แต่นั่งอยู่บนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามเอกรัตน์ ด้วยอารมณ์ขุ่นมัว เพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยโดน ‘ตบ’ มาก่อน กอหญ้าเป็นผู้หญิงคนแรกที่กล้าทำแบบนี้กับเขา
Grrrrr Grrrrr เสียงเรียกเข้าเครื่องตอบรับบนโต๊ะของเอกรัตน์ดังขึ้น
“…คริสต์...มื้อเที่ยงแกอยากกินอะไร?...เดี๋ยวฉันให้ลูกน้องจัดมาให้” เอกรัตน์หันมาถามเพื่อนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามด้วยสีหน้าที่บอกบุญไม่รับสักนิด
“อะไรก็ได้...” คริสต์ตอบแบบขอไปที เพราะตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ในอารมณ์พิศมัยหรือสนใจอาหารสักนิด
“คริสต์...ถามจริงแกชอบคุณกอหญ้าเหรอว๊ะ?” เอกรัตน์เอ่ยถามเพื่อนหลังจากสั่งอาหารกับปลายสายเรียบร้อยแล้ว
“เปล่า...” เอกรัตน์เบิกตากว้างกับคำตอบที่ออกมาทันทีของเพื่อน
“แล้วแกไปจูบเขาทำไมว๊ะ...”
“ถ้าฉันต้องรู้สึกชอบผู้หญิงทุกคนที่ฉันจูบ...แล้วผู้หญิงที่ฉันทำมากกว่าจูบ...ฉันไม่รักผู้หญิงไปทั่วบ้านทั่วเมืองเลยเหรอไง...”
“เฮ้ย!!!...ไอ้เพื่อนบ้า!...แกมันบ้าอย่างที่คุณกอหญ้าเขาว่าจริงๆ”
“ตกลงแกจะเป็นเพื่อนฉัน...หรือจะเป็นเพื่อนยายเด็กนั้น”
“โอเค!...งั้นถามใหม่...แกจูบคุณกอหญ้าทำไมว๊ะ?”
“ไม่รู้”
“เอ้าเฮ้ย!...อะไรของแกว๊ะ...”
“แกทำงานของแกไปเลย...เลิกยุ่ง เลิกถามได้แล้ว...” เอกรัตน์มองเพื่อนที่อายุสามสิบแล้ว แต่เรื่องความเอาแต่ใจและเรื่องผู้หญิงสองเรื่องนี้ คริสต์ทำตัวอย่างกับเด็กหนุ่มวัยยี่สิบ
“ซู่ ซู่ ซู่...” เสียงน้ำที่ไหลออกมาจากฝักบัวภายในห้องน้ำ กอหญ้ากำลังให้สายน้ำไหลผ่านชำระล้างทุกอย่างที่เกี่ยวกับคริสต์ที่ติดตัวมากับตัวเธออย่างเอาเป็นเอาตาย
“พรุ่งนี้!...จะเป็นวันสุดท้ายที่ฉันจะต้องทนเห็นหน้านาย นายคริสต์ ผู้ชายบ้า!...บ้า บ้า” กอหญ้าที่เอาแต่ถูตัวถูปากของตัวเอง “...นายคริสต์ฉันเกลียด เกลียดนาย...โอ้ย!นี่เราเป็นอะไรไป!!!...กอหญ้า!...หายใจเข้า กอหญ้าหายใจออก...เธอต้องใจเย็นๆ...” กอหญ้าที่พยายามปรับอารมณ์และกำหนดลมหายใจของตังเอง ตั้งแต่เกิดมาเคยซะที่ไหน! ‘จูบ’
“หญ้าลูกพ่อ...พ่อเคารพในการตัดสินใจของลูก ถ้าลูกอยากอยู่เมืองไทย พ่อก็จะให้ลูกอยู่ แต่ลูกต้องดูแลตัวเองให้ดี วัฒนธรรมประเพณีของที่นี่ ผู้หญิงต้องรักตัวสงวนตัว...ลูกต้องดูแลตัวเองให้เหมือนกับที่พ่อดูแลลูกมาโดยตลอด” คำพูดของพ่อที่พูดกับกอหญ้าตอนเธออายุสิบหกที่ยินยอมให้เธอมาอยู่ที่นี่ ‘ประเทศไทย’ และหลังจากนั้น กอหญ้าก็ดูแลตัวเองมาโดยตลอด โดยที่พ่อของเธอจะไปๆมาๆ ระหว่างประเทศไทยกับอิตาลี่มาตลอดหกปีที่ผ่านมา
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
