27 เม.ย. 2021 เวลา 13:40 • หนังสือ
พ่ายกลซาตาน [Artificial Devil Love] ตอนที่ 30
“แล้วเจอกัน...เดี๋ยวพี่ไลน์ไปบอกร้านนะ” กอหญ้าเอ่ยลาพิศาล เมื่อคริสต์ยืนยันว่าเขาจะต้องได้กอหญ้ากลับไปพร้อมกับเขา
พิศาลยืนมองพี่สาวที่เดินเคียงคู่ไปยังลานจอดรถกับคริสต์ เพราะตั้งแต่ที่เขารู้ว่ามีพี่สาว และรู้จักพี่สาวคนนี้ของเขา คริสต์เป็นผู้ชายคนแรกและดูท่าจะเป็นคนเดียวที่ไม่ใช่พ่อของพี่สาว ที่พี่สาวของเขาดูจะเชื่อฟังอย่างไม่รู้ตัวเลย แต่พิศาลก็เปลี่ยนสีหน้าเป็นกังวลแทน เพราะว่าพี่สาวของเขาคงต้องเจอเรื่องวุ่นวายต่อจากนี้เป็นแน่ เพราะนายคริสต์คนนี้ เพราะ คริสต์ มาร์ติน เชียร์เลอร์ ธรรมดาน้อยเสียเมื่อไหร่...
“เล่ามาหน่อยสิ!...” กอหญ้าหันไปมองคริสต์ที่จู่ๆเขาก็พูดขึ้นมา โดยที่เธอไม่เข้าใจประโยคนั้นของเขาสักนิด ขณะที่นั่งเคียงข้างเขาในรถ Land Rover Discovery Sport สีดำ
“เล่า?...เล่าอะไร”
“เรื่องแม่ของหญ้า”
“นั้นมันเรื่องส่วนตัวของฉันมั้ย?”
“อยากรู้!...เล่ามา” กอหญ้าได้แต่ถอนใจกับผู้ชายที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัยข้างๆเธอที่ดูจะไม่เดือดร้อนกับคำประชดประชันเลยสักนิด
“แม่เลิกกับพ่อ...แต่งงานมีครอบครัวใหม่...พ่อเลี้ยงฉันมา”
“พ่ออยู่ไหน?...เห็นอยู่คนเดียว”
“มิลาน...”
“ทำอะไรอยู่ที่นั้น”
“พ่อเป็นเชฟ...เปิดร้านอาหาร...ทำสวนผัก”
“หญ้าอยู่เมืองไทยคนเดียวเหรอ”
“แล้วเห็นใครอีกมั้ยล่ะ”
“ตอบมาดีๆ!!!” คริสต์เอ่ยปรามเสียงดุๆ
“พึ่งมาอยู่...ตอนมัธยมปลาย” กอหญ้าตอบใหม่อย่างเสียไม่ได้
“คนเดียว!!!”
“ก็พ่อต้องทำงาน...พ่อจะไปๆมาๆ ปีหนึ่งก็จะมาหาหญ้าสามสี่ครั้ง...ตามแต่โอกาส...แต่ละครั้งก็จะอยู่ด้วยนานสุดก็สิบวัน...”
“แล้วพ่อจะมาอีกเมื่อไหร่?”
“อาทิตย์หน้า...”
“งั้นขอนัดเจอพ่อด้วยได้มั้ย?”
“เจอทำไม?”
“จะพาแม่ไปขอลูกสาวพ่อหญ้า...” กอหญ้าเบิกตากว้างหันไปมองคริสต์อย่างตกตะลึง และต่อมาเป็นคริสต์ที่มองกอหญ้าอย่างไม่เข้าใจ ที่เธอยกมือตัวเองขึ้นมาทั้งสองมือและทำท่านับนิ้ว
“ยิ่งกว่าหนังสองชั่วโมงครึ่งจบอีก...” คริสต์ขมวดคิ้วกับคำพูดของ กอหญ้าที่ดังออกมาเบาๆและเขาต้องกลับมามองถนนต่อเมื่อสัญญาณไฟเป็นเขียว
“พูดอะไร...ฟังไม่เข้าใจ...และต่อไปพูดกับพี่ให้มันดีๆ เพราะๆหน่อย...ให้รู้จักเด็กจักผู้ใหญ่บ้าง”
“ฉันต้องกำลังจะบ้าแน่ๆ...” คริสต์ยิ้มกับคำพึมพำของกอหญ้า ซึ่งเขาเข้าใจดีกับทุกประโยคของกอหญ้า เพราะมันเร็วอย่างที่กอหญ้าเปรียบเปรยจริงๆ อย่าว่าแต่กอหญ้าเลย ตัวเขาเองยังไม่อยากเชื่อตัวเองที่มาหลงเด็กสองบุคลิกนี้ และอีกอย่างที่ทำให้เข้าใจได้ ที่กอหญ้าดูจะห้าวๆ นั้นคงเพราะโตมาแบบคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวที่เธอต้องอยู่ด้วยตัวเธอเองเป็นส่วนใหญ่ แต่ก็ไม่แปลกนักสำหรับเขาที่เด็กในต่างประเทศที่ต้องอยู่ด้วยตัวเองเมื่อพ่อหรือแม่ต้องออกไปทำงาน ถ้าฐานะไม่ดีพอ คงไม่สามารถจ้างพี่เลี้ยงได้ตลอดเวลา และอีกอย่างที่เขามั่นใจคือกอหญ้าไม่สนิทกับแม่แท้ๆ เพราะเขายังจำแววตาที่เขาพาเธอไปบ้าน(ในลุ๊คของนักเขียน) เมื่อวานนี้และเขาเห็นสายตาที่ดูเศร้าอย่างชัดเจน แต่ยายเด็กนี้จะรู้ตัวเหรอยังว่าเขารู้แล้วว่าเธอคือคนเดียวกันกับนักเขียนที่ใช้นามปากกาว่า ‘กอหญ้า’

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา