2 พ.ค. 2021 เวลา 14:50 • หนังสือ
พ่ายกลซาตาน [Artificial Devil Love] ตอนที่ 32
กอหญ้านอนพลิกกายตะแคงมองคริสต์ที่นอนพิงหัวเตียงอยู่ข้างๆ บนเตียงนอนของเธอ สายตาเขามองไปที่ทีวีปลายเตียง กอหญ้าขมวดคิ้วมองและเหมือนพึ่งคิดได้ว่า...
“…ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า มาจากไหน?”
“คิดว่าจะไม่ถามซะแล้ว...ห้องพี่อยู่ชั้นบน”
“อะไรนะ!...คนบ้า!...เคยคิดจะบอกอะไรบ้างมั้ยเนี๊ยะ...”
“คริสต์ มาร์ติน เชียร์เลอร์ อายุสามสิบแล้ว...เป็นลูกชายคนเดียวของแม่ พ่อเสียไปเมื่อยี่สิบปีก่อน จบมาจากอเมริกา ปัจจุบันทำงานกิจการของครอบครัว...เกิดและเติบโตที่โรม อิตาลี่เหมือนกัน...และมีคนรักแล้วชื่อ กอหญ้า ดาร์เมี่ยน...เอ่อจริงสิ!...ทำไมพ่อถึงตั้งชื่อกอหญ้าว่ากอหญ้า...”
กอหญ้าทำหน้าเอ๋อๆ ใส่คริสต์ ที่พูดยืดยาวและทำเหมือนเป็นเรื่องถาม ตอบ คุย เรื่องดินฟ้าอากาศทั่วไป....เฮ้ย!!! กอหญ้าถอนหายใจก่อนตอบ...
“กอหญ้า...พ่ออยากให้หญ้าเข้มแข็งโดยที่มีความอ่อนโยนในตัวเหมือนกอหญ้าไม่ว่าจะต้องเจอมรสุมขนาดไหน...ท้ายที่สุดแล้วกอหญ้าก็ยังอยู่ได้ไม่ว่าจะอยู่ที่สูงสุดและที่ต่ำสุด...กอหญ้าก็สามารถอยู่รอดได้ทุกที่”
“เหมาะสม!...” คริสต์พูดสั้นๆ เมื่อฟังกอหญ้าพูดจนจบ และขยับตัวเตรียมนอน....
“ไหนบอกว่านอนเฉยๆไง...”
“แค่กอดเอง นอนกอดกันอบอุ่นจะตาย...ทั้งๆที่ไม่อยากทำแค่กอดหรอกนะ!...แต่รอได้!...ให้แม่มาขอก่อน”
“แล้วคิดเหรอว่าพ่อจะยกหญ้าให้ง่ายๆ...พ่อเขารักหญ้ามากเลยรู้มั้ย”
“รู้!...และหญ้าก็รักพ่อคนนี้ของหญ้ามากด้วยใช่มั้ย?”
“แล้วมันเกี่ยวอะไรด้วย”
“ก็ถ้าหญ้าต้องการให้พ่อคลายกังวลเกี่ยวกับหญ้า...หญ้าก็ต้องมาเป็นของพี่ เพราะพี่จะดูแลและรักหญ้าคนนี้คนเดียวตลอดไป แค่นี้พ่อของหญ้าก็จะมีความสุขเมื่อเขาได้ให้สิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิต ฝากไว้ในมือของคนที่จะไม่มีวันทำให้หญ้าต้องเสียใจ...พี่รักหญ้านะ!...รักในระยะเวลาที่สั้นกว่าหนังสองชั่วโมงครึ่งจบเสียอีก”
“…รัก...พูดออกมาง่ายจริง!...ผู้ชายสมัยนี้”
“…ไหนบอกว่าแค่ยี่สิบเอ็ด...แต่คำพูดคำจา...คร่ำครืมาก...” คริสต์พูดตอบกลับด้วยเสียงที่แผ่วเบา โดยที่สายตาจับจ้องมองเข้าไปในดวงตาคมหวาน
“ถ้าหญ้าคร่ำครืจริงก็ดี!...พี่คริสต์ก็ต้องกลับออกไปนอนที่ห้องของตัวเอง...มั้ยก็ข้างล่างบนพื้น...หรือนอกห้อง...ไม่ใช่มานอนกอดหญ้าบนเตียงเดียวกันแบบนี้...”
“เฮ้ย!...เถียงกันจนเช้าก็คงไม่จบ...เด็กอะไร...ปากคอไม่รู้จักเด็กจักผู้ใหญ่...เลิกเถียงกันมาทำอย่างอื่นกันมั้ย?”
“ทำ!!!...ทำอะไร?”
“ก็มาทำอะไรกัน!...แบบที่หญ้าจะได้เลิกพูดเลิกถามสักที...ว่า...ไม่ได้เป็นไรกัน...”
“หญ้าไม่ได้โง่นะ!...ที่พูดออกมานะ!...เค้ารู้นะว่าหมายถึงอะไร?”
“แล้วได้มั้ย?” คริสต์เอ่ยถามอย่างมีความหวัง
“แล้วเมื่อกี้ใครที่พูดว่าจะ ‘รอ’...”
“รักพี่มั้ย?” กอหญ้าเบิกตากว้าง ที่จู่ๆคริสต์ก็เปลี่ยนคำถาม และรุกเธอ...
“ไม่รัก!...” กอหญ้าตอบออกไปแบบไม่เต็มเสียง และหลบสายตาเข้มที่นอนจ้องเธอ แต่คำตอบของเธอกลับเผยรอยยิ้มของคริสต์ออกมา
“งั้นขอพิสูจน์ได้มั้ย?...”
“พิสูจน์?...ยังไง?...ว้ายยย!!!!” กอหญ้าร้องออกมา เมื่อสิ้นเสียงคำถามเธอ คริสต์ขยับขึ้นมาทาบทับร่างเธออย่างรวดเร็ว
“…เป็นอะไรกันนะ!...ที่เอ่ยขอตรงๆ เพราะไม่อยากต้องบังคับ!...แคร์ความรู้สึกของหญ้านะ!....พี่ผิดเองที่คิดว่าจะสามารถนอนกอดหญ้าเฉยๆได้...แต่ตอนนี้พี่ต้องการหญ้าจริงๆ...ถึงเราจะอยู่เมืองไทย...แต่อยากจะชวนหญ้ามาลองใช้ชีวิตแบบสามีภรรยากัน...เมื่อหญ้าพร้อมเราจะแต่งงานกัน...ได้มั้ย?” คริสต์เข้าใจดีว่ากอหญ้าคงไม่รู้ว่า กอหญ้าเป็นผู้หญิงคนแรกที่เขาพูดคุยอย่างเปิดเผยในเรื่องนี้ อาจจะดูแปลกกับสังคมไทยที่เธอกับเขาใช้ชีวิตอยู่ในปัจจุบัน แต่เขาคิดว่ากอหญ้าคงไม่แปลกใจนัก เพราะเธอเองก็เติบโตและใช้ชีวิตแบบวัฒนธรรมตะวันตกมาก่อน...
กอหญ้ามองคริสต์อย่างไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะได้ยินประโยคและคำพูดแบบนี้ อย่าว่าแต่จากคริสต์เลยไม่ว่าจะผู้ชายคนไหนก็ตามเถอะ แต่ที่น่าเหลือเชื่อมากกว่าคือเธอกลับเอาประโยคเหล่านั้นของผู้ชายเหนือร่างเธอมาคิด เธอต้อง ปฎิเสธและร้องแหกปากโวยวายสิ! ถึงจะถูก! แต่ความตรงไปตรงมาของคริสต์ทำให้เธอต้องคิด
คริสต์รออย่างใจเย็น เพราะสายตาเขาที่มองกอหญ้าที่หลบสายตาเขา ใช่!เธอหลบเพียงสายตา เขาจึงต้องอดทนรอ ให้เวลาเธอได้คิด เพราะหญิงสาวตรงหน้าเขาคนนี้ เธอพิเศษกว่าใครทุกคนสำหรับเขา อนาคตเป็นอย่างไรเขาเองก็ตอบไม่ได้ แต่ตอนนี้ วันนี้ คืนนี้ และพรุ่งนี้ เขาต้องการเธอคนนี้
“เอ่อ!...หญ้าไม่...ไม่...ไม่เคยมาก่อน” คริสต์ยิ้มกว้างออกมาทันที
“…เป็นคำตอบที่พี่ดีใจมาก...” คริสต์รู้อยู่แล้วว่ากอหญ้าไม่ประสีประสากับเรื่องนี้ ถ้าไม่รู้! ก็อย่ามาเรียกเขาว่า ‘ผู้ชาย’ ที่ผ่านผู้หญิงมาแบบไม่เคยต้องอดอยากปากแห้ง แต่...ตั้งแต่คืนนั้นที่เขาอุ้มเธอคนนี้ติดมือกลับไปด้วยในคืนที่เกิดเรื่องที่ผับ เขาก็ไม่ต้องการความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนไหนอีกเลย เขาจึงต้องไล่ต้อนเธอ กอหญ้า ดาร์เมี่ยน...และคืนนี้เขาจะได้ครอบครองเธอ
คริสต์โน้มใบหน้าเข้าใกล้ใบหน้าคมหวานในฉบับสาวลูกเสี้ยว ปากหยักที่ร้อนผ่าวในความรู้สึกของกอหญ้ายามที่สัมผัสริมฝีปากเธอ คริสต์ค่อยๆสัมผัสเริ่มที่ริมฝีปากล่างที่รอคอยเขาอย่างอ่อนโยน มือใหญ่ขยับเข้ามาเกลี่ยเส้นผมดำยาวที่สยายเต็มหมอนที่เธอหนุนนอน

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา