“สวัสดีครับคุณคริสต์...เชิญทางนี้ครับ” พนักงานต้อนรับเอ่ยกับคริสต์ที่เดินโอบเอวกอหญ้าออกมาจากลิฟท์ของตึกสูงที่มีร้านอาหารอยู่ชั้นบน
“หญ้าดื่มอะไรดี...แชมเปญหรือไวน์”
“เอาเป็นไวน์ดีกว่าค่ะ..”
“ …เป็นไวน์ อนาร์โด้ ( ARNALDO CAPRAI )...” คริสต์สั่งไวน์ตามที่ กอหญ้าเลือกแต่เขาเป็นผู้เลือกชนิดของไวน์เอง “ชอบมั้ย?” คริสต์หันกลับมาถามกอหญ้าที่หันหน้าไปมองวิวด้านข้างที่กรุงเทพฯในยามค่ำคืนก็สวยเหลือเกินในวิวมุมสูงแสงไฟจากตึกสูงและยานพาหนะที่วิ่งบนท้องถนน
“ค่ะ”
“หญ้า!...จบแล้วคิดจะทำอะไรต่อ...เรียนต่อหรือว่าจะทำงาน”
“ยังไม่ได้ตัดสินใจ...ตัดสินใจอีกครั้งหลังรับปริญญาบัตรนะคะ...แต่พ่ออยากให้หญ้ากลับไปเรียนต่อที่มิลาน...”
“ไม่ได้!!!...” กอหญ้าเบิกตากว้าง ที่จู่ๆคริสต์ก็เสียงดังขึ้นมาเล็กน้อยด้วยน้ำเสียงที่เขามักชอบใช้ยามที่มีอารมณ์ขุ่นมัว
“จะเสียงดังทำไม?” กอหญ้าร้องปราม และมองไปรอบๆโต๊ะอื่นที่หันมา อมยิ้มยามที่มองมาที่โต๊ะของเธอ
“จะเรียนต่อหรือจะทำงานอันนี้พี่ให้หญ้าเป็นคนตัดสินใจ...แต่หญ้าต้องอยู่ที่นี่ประเทศไทยเท่านั้น...”
“ทำไม?...พี่คริสต์ต้องมากะเกณฑ์จัดขอบเขตให้หญ้าด้วย...พ่อหญ้ายังไม่ทำเลย”
“ก็เพราะพี่ไม่ใช่พ่อ!...แต่พี่เป็น...” คริสต์ละคำสุดท้ายไว้ และจ้องเข้าไปในดวงตาของกอหญ้าที่นั่งเบิกตากว้างมองเขาอยู่ฝั่งตรงข้าม ‘ผัว’
“ถ้างั้นพี่คริสต์ก็เป็น... ‘...’ ของสาวๆนับสิบที่พี่คริสต์นอนด้วย”
“หญ้า!!!....อย่าก๋ากั่นให้มันมากนะ...โชคดีนะ! ที่ ที่นี่เป็นร้านอาหาร...ไม่งั้นพี่จะแสดงให้ดูว่าความแตกต่างของเมียกับผู้หญิงที่แค่นอนด้วยมันเป็นยังไง”
“ผลุ๊บ!”
“จะไปไหน?” คริสต์เอ่ยถามด้วยความไม่พอใจ เมื่อกอหญ้าลุกจากเก้าอี้
“ห้องน้ำ!” กอหญ้าตอบออกไปด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ แต่เธอเอ่ยเบาๆที่ได้ยินเพียงเธอและคริสต์เท่านั้น
คริสต์มองตามร่างบางที่เดินไปตามทางยังสถานที่ที่เธอบอก ‘เฮ้ย!!’ คริสต์ถอนหายใจ และคิดเรื่องระหว่างเขากับกอหญ้า ที่ดูเหมือนเวลามันจะสำคัญจริงๆเสียแล้ว เพราะเขาเลือกที่จะเรียนรู้และรู้จักกอหญ้าไปพร้อมๆกับการใช้ชีวิตร่วมกัน และระหว่างเขากับกอหญ้าที่อายุห่างกัน ‘เก้าปี’ สำหรับเขาแล้วมันไม่ได้เป็นสาระสำคัญ จะว่าไปกอหญ้าเองก็ไม่มีอะไรที่เรียกว่าแย่ เธอก็เติบโตตามวัยของเธอ ถึงเธอจะอายุเพียงยี่สิบเอ็ดแต่เธอก็ดูเป็นผู้ใหญ่กว่าอายุจริง แต่ไอ้เรื่องต่อปากต่อคำนี้ซิ!!!!...มันเป็นเฉพาะกับเขาคนเดียวเหรอเปล่า?
ทางด้านกอหญ้าที่กำลังล้างมือหลังจากที่ออกมาจากห้องน้ำ
“คนบ้าอำนาจ...” กอหญ้าบ่นพึมพำถึงใคร? ที่เธอต้องผละและแยกตัวออกมาก่อนที่จะบานปลายมากกว่านี้ ‘ทะเลาะ’
“อ๊ะ!!” กอหญ้าที่เช็ดมือเรียบร้อยและกำลังจะเดินออกจากห้องน้ำ แต่เธอก็ถูกขวางทางด้วยหญิงสาวสองคนที่กอหญ้ามั่นใจว่าถูกขวาง เพราะเธอขยับไปทางซ้ายมือของเธอคนตรงหน้าด้านซ้ายก็ขยับมาดักหน้าปิดทาง
“คุณ!!...ฉาด!!!!!...อุ้ย!” สามเสียงที่เกิดจากกอหญ้าที่เธอกำลังจะเอ่ยถามหญิงสาวสองคนตรงหน้า...แต่คำพูดของเธอก็ถูกขวางด้วยฝ่ามือของหญิงสาวหนึ่งในสองคนเข้าที่แก้มซีกซ้ายของเธออย่างจังและแรงมาก จนร่างเธอเซไปชนกับ ขอบท๊อปอ่างล้างมือ
“ว้ายยยยย!!!!....” เสียงร้องของหญิงสาวหนึ่งในสองร้องออกมา เมื่อพวกเธอสองคนกำลังจะเข้าซ้ำจัดการกอหญ้า แต่กอหญ้าก็คว้าขวดปั๊มสบู่ล้างมือตรงหน้าและกดจนสบู่พุ่งเข้าตาหญิงสาวหนึ่งในสองนั้นอย่างไม่ทันตั้งตัวเช่นกัน
“…ยายเด็กบ้า...ว้าย!!” กอหญ้าหันกดสบู่พุ่งไปอีกคนที่พยายามจะเข้าหวังทำร้ายเธอ ถึงแม้สบู่จะไม่เข้าเป้าจุดสำคัญของผู้หญิงคนนี้ แต่หนึ่งต่อหนึ่ง กอหญ้าก็ยังสามารถรับมือได้ เมื่อกอหญ้าปาขวดสบู่ใส่หญิงสาวคนนั้นที่เธอร้องออกมาแต่ก็หลบไม่พ้นจนขวดสบู่ลอยใส่หน้าเธอคนนั้นอย่างจัง
“ว้ายยย!!!!” กอหญ้าอาศัยจังหวะนี้ กระชากหญิงสาวที่ตอนนี้หน้าแดงก่ำและหลับตาร้องแสบตาให้เซถลาไปกระแทกชนกับเพื่อนของเธอ จนสองคนนั้นเสียหลักล้มลงกระแทกกับประตูห้องน้ำ ร้องเสียงดังออกมา และเปิดทางให้เธอ...
“คุณผู้หญิงเกิดอะไรขึ้นครับ?” กอหญ้าที่วิ่งออกมาจากห้องน้ำ เจอกับเจ้าหน้าที่ที่ได้ยินเสียงและเดินมาทิศทางนั้น
“มีคนบ้าเข้ามาทำร้ายฉันในห้องน้ำ” กอหญ้าร้องบอกทันที เจ้าหน้าที่คนนั้นกับอีกสองคนที่วิ่งเข้ามาสมทบ ทันได้ยิน ก็กรูกันเข้าไปในห้องน้ำหญิงที่กอหญ้าวิ่งออกมา กอหญ้ายืนนิ่งมองอยู่ข้างนอก...