29 พ.ค. 2021 เวลา 14:07 • หนังสือ
พ่ายกลซาตาน [Artificial Devil Love] ตอนที่ 53
‘ณ บ้านของคริสต์’
“คริสต์ คิดอะไรอยู่เหรอ?” คุณหญิงศศิธรเอ่ยกับคริสต์ เมื่อเดินเข้ามาในพื้นที่บ้านของเขา และเห็นคริสต์นั่งอยู่ริมสระน้ำโดยที่ขาทั้งสองข้างห้อยแช่น้ำในสระว่ายน้ำโดยที่ขากางเกงเปียกชื้นเมื่อคริสต์ไม่ใส่ใจที่จะพับขากางเกงของตัวเองขึ้นมา...
“แม่...” คริสต์เอ่ยเพียงแค่นั้นพร้อมดวงตาที่เศร้าหมองยามที่มองแม่ที่ค่อยๆนั่งลงข้างกายเขา
“คุณอันโตนิโอ เขาว่าอะไรลูกเหรอ” คุณหญิงศศิธรเอ่ยถาม เพราะหลังจากที่เธอตามให้คริสต์ไปพบอันโตนิโอตามคำขอร้องของเธอที่อันโตนิโอยินดีอย่างไม่มีเงื่อนไข ช่วงเวลานั้นก็เป็นการพูดคุยระหว่างคริสต์กับอันโตนิโอ เพียงลำพัง
“ตรงกันข้ามเลยครับแม่...เขาไม่โกรธผมเลยแม้สักนิด...เขากลับขอบคุณผมที่ผมรักลูกสาวเขา”
“แล้วมันไม่ดีเหรอ?”
“รายละเอียดอย่างอื่นที่เกี่ยวกับกอหญ้านะครับ เมื่อผมได้ทราบเรื่องทั้งหมด...ผมเสียใจมากยิ่งขึ้นกับการกระทำของตัวเอง...แปลกนะครับแม่...ทั้งๆที่ผมเป็นผู้กระทำ ผมไม่รู้ว่าจะบอกและอธิบายเป็นคำและประโยคแบบไหน...ที่จะบอกให้แม่เข้าใจว่า ผมเสียใจหนักมากทั้งๆที่ผมเป็นฝ่ายกระทำแท้ๆ...”
“แม่เข้าใจจ๊ะ...มันเป็นเรื่องธรรมดาและเกิดขึ้นจริง คริสต์เคยได้ยินมั้ย ที่คนรักกันมักพูดกันว่า ยามใดที่เธอทุกข์ยามนั้นคนที่ทุกข์กว่าเธอก็คือฉัน คนที่รักเธอมากกว่าที่รักตัวฉันเอง...”
“ผมคงรักกอหญ้ามากจริงๆ อย่างที่ผมเองก็ไม่รู้ตัว ว่าจะรักเธอได้มากเพียงนี้ ในเวลาอันสั้น...และในเวลาอันสั้นเช่นเดียวกันที่ผมทำลายมันด้วยมือของผมเอง...”
“คริสต์!...อะไรทำให้ลูกคิดว่า ‘ความรัก’ ระหว่างลูกกับหนูกอหญ้า ‘พัง’ ลงแล้ว...” คริสต์มองตาแม่ด้วยดวงตาที่เศร้าสลด เพียงแค่เขาย้อนคิดไปถึงตอนที่เขาได้เจอกับอันโตนิโออีกครั้ง เมื่อบ่ายวันนี้...
“ผมขอโทษนะครับ!...” คริสต์ที่เดินทางมาถึงในเวลาอันสั้น เมื่อคุณหญิงศศิธร โทรไปบอกให้เขาเดินทางมาที่ห้างสรรพสินค้าแห่งนี้ คำขอโทษพร้อมกับยกมือไหว้อันโตนิโอ ที่คริสต์แสดงออกมาทันที ที่อีกฝ่ายให้โอกาสเขาอีกครั้ง
“ผมรับคำขอโทษของคุณครับ” อันโตนิโอ ตอบกลับอย่างใจดีอีกครั้ง ที่คริสต์ปฎิเสธไม่ได้เลยว่า อันโตนิโอเป็นพ่อที่ทำให้กอหญ้าเป็นเด็กที่โชคดีมากคนหนึ่งที่มีพ่อที่ประเสริฐเพียงนี้
“เอ่อ!...กอหญ้าเป็นยังไงครับ?” เสียงถอนหายใจของอันโตนิโอ ปล่อยมากก่อน ถึงใบหน้าจะมีรอยยิ้มแต่ก็เห็นชัดถึงความไม่สบายใจในเรื่องนี้ ที่น่าจะส่งผลต่อกอหญ้าเป็นอย่างมาก
“ถ้าคุณยังรักและต้องการกอหญ้าอยู่...ผมบอกได้คำเดียวว่า งานนี้คุณเจองานหนักมากเลยทีเดียว...”
“ผมเข้าใจดีครับ...เป็นใครก็ต้องเสียใจและเป็นอย่างที่กอหญ้าเป็นอยู่”
“แต่กอหญ้าอาจมากกว่าที่คุณคาดไว้...ซึ่งผมเองก็มีส่วนที่ทำให้ลูกสาวผมเป็นแบบนี้...” คริสต์ขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ ทำให้อันโตนิโอ ย้อนเล่าเหตุการณ์ย้อนหลังไปเมื่อยี่สิบสองปีก่อน ช่วงเวลาที่เขาได้เจอกับแม่ของกอหญ้า
“กัญญา...ผมขอร้องนะครับ เก็บเด็กคนนี้ไว้...ผมจะเลี้ยงดูเขาเอง อย่าทำลายลูกของเราสองคนเลย...” อันโตนิโอ คุกเข่าขอร้องกััญญารัตน์ที่ตอนนั้นอายุเพียงสิบแปดปี เธอได้มาเที่ยวมิลานกับครอบครัวและได้เจอกับอันโตนิโอ ช่วงเวลาเพียงอาทิตย์เดียวที่สองคนนี้ได้รู้จักกัน ก็มีสัมพันธ์ลึกซึ้งโดยไม่ตั้งใจ และเมื่อครอบครัวของกัญญารัตน์ ที่มาพักผ่อนอยู่สองเดือน ต้องเดินทางกลับประเทศไทย กัญญารัตน์จึงรู้ตัวว่าตั้งท้อง...
“แต่เด็กคนนี้ จะทำลายอนาคตของกัญญา...”
“ไดโปรดนะครับ...ผมจะไปขอโทษคุณพ่อคุณแม่ของคุณ และหลังจากที่คุณคลอดแล้ว ผมสัญญาว่าผมกับลูกจะไม่เข้าไปเกี่ยวข้องกับคุณเลย...อยู่ต่อที่นี่ ผมจะดูแลคุณเอง นะครับ!...ผมขอร้อง” อันโตนิโอ ที่คุกเข่ายอมก้มศีรษะลงกับพื้นต่อหน้ากัญญารัตน์ เพื่อวิงวอนขอชีวิตเด็กในท้องเธอที่เป็นลูกของเขา
“หลังจากนั้นเมื่อกัญญายอมตกลงรวมถึงพ่อกับแม่เธอด้วย ผมก็ทำอย่างที่เอ่ยวาจาไว้ทุกอย่าง กอหญ้าไม่มีโอกาสแม้แต่จะได้ดื่มนมสักหยดจากอกแม่ของเธอ...กัญญากลับประเทศไทยโดยทันทีเมื่อร่างกายเธอแข็งแรงพร้อมเดินทาง...พ่อและแม่ของเธอเดินทางกลับมามิลานอีกครั้งเพื่อมารับกัญญา ตอนนั้นคุณตาคุณยายของกอหญ้าไม่แม้แต่จะมองหน้าหรือขอเห็นหน้าหลานสาวเลยสักนิด...ผมจึงทุ่มเทความรักและทุกอย่างให้กับกอหญ้า กอหญ้าเติบโตมาแบบไม่มีแม่...แต่ในโลกของเธอ แม่คือผู้หญิงที่ประเสริฐ แสนดีและรักเธอมาก...นั้นก็เป็นเพราะผมที่ปลูกฝังสิ่งเหล่านี้ให้กับเธอ จนเธอเชื่อและไม่มีความกังขา...จนกระทั่งเธออายุสิบหกเธอบอกกับผมว่าอยากเจอแม่สักครั้ง...และการพบกันครั้งแรกระหว่างเธอและแม่ ภาพความสวยงามพังลง และนั้นผมก็โทษตัวเองตลอดมา....ผมยังจำภาพวันนั้นได้... “พ่อจ๋า...กอหญ้าขอโทษนะคะ”...และประโยคเดียวที่กอหญ้าพูดกับผม...” คริสต์ที่ได้แต่เงียบฟัง และ ‘หดหู่’ ‘เสียใจ’ และวันนี้ทำให้เขาเข้าใจทันทีว่าทำไม กอหญ้าดูเศร้านัก เวลาที่เธอเห็นเขากับแม่ และเธอดูจะแสนดีใจมากยามที่แม่เขาบอกว่าให้มาเป็นลูกของเธอ ซึ่งตอนนั้นกอหญ้าไม่แสดงความดีใจออกมาเพราะเขา แต่เธอดีใจที่เธอได้รับความรักที่ได้จากคนเป็นแม่จริงๆ

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา