30 พ.ค. 2021 เวลา 09:11 • หนังสือ
พ่ายกลซาตาน [Artificial Devil Love] ตอนที่ 57
กอหญ้าที่เรียกแท็กซี่ ให้ไปส่งที่คอนโด ไร้ซึ่งเสียงสะอื้น มีเพียงธารน้ำจากดวงตาที่ไหลออกมาอย่างไม่สามารถกักมันไว้ได้ ครั้งแรกกับความรักในแบบที่เธอไม่รู้จักมาก่อน ครั้งแรกกับความสัมพันธ์ที่พ่อพร่ำบอกเธอว่าสิ่งที่มีค่าอีกอย่างของผู้หญิงคือร่างกายที่บริสุทธิ์แด่คนรักที่เราเลือกแล้วว่า ใช่! คริสต์ มาร์ติน เชียร์เลอร์ เธอเลือกเขาหลังจากที่เขาเลือกเธอแล้ว ‘ลงตัว’ เมื่อความต้องการตรงกันทั้งสองฝ่าย เธอให้อภัยได้ถ้าเหตุการณ์ร้ายๆ แย่ๆ เกิดขึ้นกับเธอ แต่ต้องไม่ใช่ กับ ‘พ่อ’ ที่เธอยอมแลกแม้แต่ชีวิตถ้าต้องแลกหรือต้องสูญเสีย
“แป็บหนึ่งนะคะ...” กอหญ้าบอกกับแท็กซี่ และบอกให้แท็กซี่ปล่อยให้มิเตอร์วิ่งต่อไป เพราะเธอไม่มีเงินสดติดตัว เธอจึงต้องไปยืมที่หน่วยงานส่วนกลาง ของคอนโด และนำมาจ่ายตามค่ามิเตอร์นั้น
“ขอบคุณนะคะ...” กอหญ้ากล่าวขอบคุณเจ้าหน้าที่ที่นำคีย์การ์ดมาเปิดห้องของเธอให้ เธอเดินเข้าห้องนอนของตนและล็อคประตูทันที และตัดสินใจเก็บเสื้อผ้าบางส่วนลงกระเป๋า หลังจากที่เธอได้คุยกับลุงหวังก่อนหน้านี้ครึ่งชั่วโมง
กอหญ้าหลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ซ่อนกระเป๋าไว้เธอเดินไปปลดล็อคที่ประตู และกลับขึ้นเตียงมานอนตามปกติ เพราะอีกไม่นานหลังจากที่อันโตกลับมาเขาต้องเข้ามา GoodNight Kiss เธอทุกครั้งยามที่มาเมืองไทย ซึ่งไม่แตกต่างที่ตั้งแต่เล็กจนโตที่ อันโต จะปฎิบัติแบบนี้มาโดยตลอดหลังจากที่เขากลับจากการทำงานที่ส่วนใหญ่จะค่ำมืด ตามเวลาของร้านอาหารที่กว่าจะปิดนั้นเอง
“ผลั๊ก” เสียงประตูห้องนอนของกอหญ้าถูกผลักเข้าไป อันโตนิโอ เดินไปจุมพิตแผ่วเบาที่หน้าผากมนนั้น และเดินออกมาเงียบๆ
“คุณกลับไปพักผ่อนเถอะครับ” กอหญ้าขมวดคิ้ว เมื่อได้ยินเสียงของ อันโต เอ่ยพูดกับใครสักคนในขณะที่กำลังปิดประตูห้องนอนของเธอ
“ขอโทษนะครับ...ที่ทำให้วันสำคัญของคุณต้องล่มไม่เป็นท่า...”
“อย่าคิดมากเลยครับ!...ผมกับกอหญ้า ทุกวันล้วนแล้วสำคัญเท่าๆกัน” อันโต บอกคริสต์อย่างใจดี และยอมออกจากห้องของกอหญ้า เพราะหมอพีระรอเขาอยู่ที่รถ ซึ่งคริสต์ต้องการแน่ใจว่ากอหญ้ากลับมาที่คอนโดอย่างปลอดภัย เขาจึงยอมที่จะไปทำแผลที่โรงพยาบาลต่อนั้นเอง
หมอพีระมองคริสต์ที่เปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าชุดใหม่แล้ว กำลังเดินมาที่รถที่หมอพีระจอดรออยู่ ใบหน้าของคริสต์บอกชัดมาก ‘เครียด’
“คุณกอหญ้าไม่อยู่เหรอ?” หมอพีระถามกลับ
“เปล่า!...กอหญ้าหลับไปแล้ว”
“ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอที่เธอกลับมาอย่างปลอดภัย”
“ก็เรื่องดี มันก็มีแค่นั้น...เฮ้ย!!!!” คริสต์พูดจบก็ถอนหายใจ หมอพีระตบบ่าคริสต์อย่างให้กำลังใจ ก่อนที่จะเคลื่อนรถออกจากอาคารคอนโด จุดหมายปลายทางคือโรงพยาบาล ซึ่งระหว่างทางคริสต์ล้วงแหวนที่ได้หาเจอจนได้ แม้จะปาเข้าไปเกือบตีหนึ่งแล้วก็ตาม คงต้องพกติดตัวไว้ตลอด คริสต์คิดแบบนั้น
“ฉันว่าแกไปนอนพักผ่อนที่บ้านพักแพทย์กับฉันดีกว่าว๊ะ!! นี้ก็ตีสองกว่าแล้ว...พรุ่งนี้ค่อยว่ากันต่อ” หมอพีระบอกหลังจากดูแผล ที่หมอตัดสินใจ ตัดไหมเลย เพราะแผลสมานกันดีแล้วถึงจะไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ก็ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง
“อืม...” คริสต์ขานรับเพียงเท่านั้น
Grrrr Grrrr คริสต์ขมวดคิ้วค่อยๆ ลืมตาขึ้น เมื่อโทรศัพท์เขามีเสียงเตือนดังขึ้น ในช่วงสายของวันรุ่งขึ้น มือแกร่งเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ข้างเตียง ดวงตาเบิกกว้างขึ้นเมื่อหน้าจอแสดงชื่อของผู้ที่โทรเข้ามา ‘อันโตนิโอ’
“คริสต์ ครับ” คริสต์ตอบรับเมื่อกดรับสาย
“ขอโทษที่โทรมารบกวน...ผมมีเรื่องจะแจ้งคุณ...กอหญ้าออกจากกรุงเทพฯไปแล้ว เธอเขียนโน้ตไว้เพียงแค่ว่า ‘ขอพักผ่อนตามลำพัง...สักพัก’...” คริสต์ขมวดคิ้วด้วยความเครียด ‘หนี’ กอหญ้าต้องการหนีเขานั้นเอง
“พอจะทราบมั้ยครับว่ากอหญ้ารู้จักใครที่ต่างจังหวัดบ้าง?”
“ผมแนะนำคุณได้อย่างเดียว...คือ...ลองไปคุยกับลุงหวัง รปภ.ของคอนโดดูครับ!...กอหญ้าค่อนข้างรู้จักคนน้อยมาก แต่ผมไม่แนะนำให้คุณไปถามลุงหวังตรงๆ เกี่ยวกับกอหญ้า เพราะคุณจะไม่ได้สิ่งที่ต้องการ...ผมแนะนำคุณได้เพียงเท่านี้...โชคดีนะครับ”
“ขอบคุณครับ” คริสต์ยิ้มออกมาเพียงเล็กน้อย ‘ดีก็แล้ว ง้อก็แล้ว อ่อนโยนก็แล้ว ดูเหมือนไม้อ่อนคงใช้ไม่ได้กับกอหญ้า...’ “แล้วอย่ามาว่าพี่โหดแล้วกันนะหญ้า...ยายเด็กดื้อ!!!” คริสต์พึมพำเบาๆ ก่อนลุกจากเตียง และในบ้านพักแพทย์ของหมอพีระ เงียบ!!! คงมีเขาเพียงคนเดียวในบ้านหลังนี้
“สวัสดีครับพี่เขม!...ผมฝากงานที่ออฟฟิชสักพักนะครับ” คริสต์ต่อสายหาเขมิกาต่อทันที
“ได้ค่ะ!...ว่าแต่คุณคริสต์จะไปไหนเหรอคะ?” เขมิกาอดถามตามสายมาไม่ได้
“หัวหิน!!!...” คริสต์ตอบออกไป พลันนึกถึงลุงหวังที่เขาได้คุยล่าสุด “ลุงลากลับบ้านที่หัวหิน...พึ่งกลับมาทำงานวันนี้ครับ” คริสต์จำได้ว่าลุงหวังเคยบอกว่าบ้านแกอยู่ที่หัวหิน และแกมีหลานสาวที่เข้าวัยรุ่นแล้วอยู่คนหนึ่ง ‘น้องบี’ เพราะเขาเองก็เคยเห็นมาวิ่งเล่นที่คอนโดเช่นกัน และตอนนั้นลุงหวังแนะนำให้เขารู้จัก ‘น้องบี’ เช่นกัน ลุงหวังเป็นคนอัธยาศัยดี แม้แต่เขาที่ไม่ค่อยเจอกับแก ยังชื่นชอบและเคารพลุงหวังคนนี้เช่นกัน แล้วถ้าถึงอันโตนิโอให้เขาไปคุยกับลุงหวัง นั้นแสดงว่ากอหญ้าต้องสนิทและรู้จักกับน้องบีเป็นอย่างดี

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา