เรื่องเล่าที่ 15 : ‘อย่าเกิน 1 ทุ่ม นะ’
เรื่องนี้ผมได้ฟังมาจากรุ่นพี่เเละอาจารย์ในสาขาผม
ในตึก สองชั้นบนสุดของมหาวิทยาลัยเเห่งนี้จะมีห้องที่เป็นสตูดิโออยู่ ซึ่งเอาไว้ใช้ทำงาน บางครั้งก็เป็นที่รวมตัวของเด็กนักศึกษาเพื่อพบปะพูดคุยกัน เเละห้องที่อยู่ติด ๆ กันนั้นจะเป็นห้องพักอาจารย์
ในช่วงเเรกที่เปิดใช้ห้องนี้ก็ได้มีเรื่องเล่าเเปลก ๆ เกิดขึ้นกับรุ่นพี่เเละอาจารย์ที่ทำงานอยู่ชั้นนี้ เพราะตอนนั้นยังไม่มีกฏ ‘ห้ามใช้ห้องนี้เกิน 1 ทุ่ม’ เเละก่อนที่อาจารย์จะกลับบ้าน ทุกครั้งถ้ายังมีนักศึกษานั่งอยู่ในห้องก็จะถูกเตือนทุกครั้งว่า “อย่าเกิน 1 ทุ่ม นะ” ไม่เเน่ใจว่าเป็นการเตือนเพราะเป็นกฏของทางมหาลัย หรือเป็นการเตือนเพราะเป็นห่วงว่าพวกผมจะเจออะไรกันเเน่
เรื่องเล่าที่ผมได้ยินครั้งเเรกนั้น คือรุ่นพี่ของผมต้องอยู่ทำงานที่นั่นกันจนดึก น่าจะประมาณ 3 ทุ่ม ที่นั่นจะมีคอมพิวเตอร์ไว้ให้นักศึกษาได้ทำงานกันด้วย พวกเขาก็อยู่ทำงานกันตั้งเเต่เย็น อยู่ ๆ ก็มีรุ่นพี่คนนึงมีอาการเเปลก ๆ อยากรีบกลับขึ้นมาเฉย ๆ เขาเร่งให้เพื่อน ๆ ทำงานเเละถามอยู่ตลอดว่าจะกลับได้หรือยัง จนทุกคนก็รีบเร่งเเละลงมาข้างล่างตึกกัน
เเละทุกครั้งที่ลงมาจากตึก พวกเขาก็จะเเวะสูบบุหรี่เเละคุยกันที่หน้าตึกเป็นประจำ เเต่มาวันนี้รุ่นพี่คนนั้นกลับดูลุกลี้ลุกลน บอกให้เพื่อน ๆ นั้นรีบกลับบ้านกัน จนทุกคนเริ่มสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น เเละในขณะที่กำลังเดินออกจากมหาลัย มีรุ่นพี่อีกคนถามขึ้นมาว่า “มึงเป็นอะไรวะ รีบกลับจัง ตั้งเเต่ข้างบนเเล้วนะ งานเสร็จเเล้วเหรอ” เเต่ก็ได้คำตอบกลับมาว่า “เดี๋ยวกูเล่าให้ฟังที่ร้านข้าว”
พอมาถึงร้านข้าว รุ่นพี่คนนั้นก็เล่าว่า ตอนที่กำลังทำงานกันอยู่ ด้วยความที่จดจ่ออยู่กับการตัดต่อ อยู่ดี ๆ ก็มีเสียงเเปลก ๆ ดังขึ้น ตอนเเรกคิดว่าเป็นเสียงจากวีดีโอที่ถ่ายมา เเต่พอฟังดูดี ๆ เสียงมันมาจากนอกหูฟัง เขาเลยถอดหูฟังออกมา เเละพยายามฟังว่ามันคือเสียงอะไร เเล้วเสียงมันก็ชัดขึ้น เเต่ฟังไม่รู้เรื่อง เสียงมันดังมาจากข้างหลังเขา
ตอนนั้นเขานั่งหันหลังพิงกำเเพง เเละเสียงก็ยังคงดังอยู่ เเต่เหมือนคนอื่นจะไม่ได้ยิน เขาเลยเร่งให้เพื่อนออกมาจากตรงนั้นกัน เพราะเขาก็ไม่รู้ว่าเสียงนั้นคือเสียงอะไร รู้เเค่ว่าเป็นเสียงผู้ชายพูดงึมงำ ๆ เป็นภาษาเเปลก ๆ ทุกคนที่ได้ฟังนั้นก็ถึงกับขนลุก เริ่มหลอนเเละไม่ค่อยกล้าอยู่ทำงานกันจนดึกอีกถ้าไม่จำเป็น
เรื่องที่ 2 เป็นเรื่องที่อาจารย์ของผมเจอขณะที่กำลังนั่งทำงานอยู่ ด้วยความที่ใจจดใจจ่ออยู่กับงานเเละเพ่งเเต่หน้าจอคอม หางตาของอาจารย์ก็เห็นอะไรเเปลก ๆ เก้าอี้ของโต๊ะข้าง ๆ มันค่อย ๆ หมุน มันหมุนมาหยุดอยู่ตรงหน้าอาจารย์ เหมือนกับว่ามีคนมานั่งเเละกำลังหันมาทางอาจารย์อย่างช้า ๆ อาจารย์บอกว่าตอนนั้นอาจารย์รีบเก็บของเเละลงจากตึกทันที
เเล้วเรื่องก็เกิดขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ว่าจะเป็นเสียงคนเดินตรงโถงทางเดิน คิดว่าเพื่อน พอเปิดไปดูก็ไม่เห็นใครเลย หรือจะเป็นเสียงชักโครกที่ดังมาจากห้องน้ำทั้ง ๆ ที่ไม่มีใครเข้า เเละเก้าอี้ที่เลื่อนเองเหมือนกับว่าตึกเอียงอีก จนทุกคนเรียกผีตนนี้ว่า ‘ลุง’
เเต่เเล้วก็มีรุ่นพี่คนนึงได้ไปถามป้าเเม่บ้านที่อยู่ตึกนี้ เลยรู้มาว่า ก่อนที่เขาจะทำเป็นห้อง มันเคยเป็นชั้นโล่ง ๆ ไม่มีอะไรมาก่อน มีก็เเต่ศาลอะไรไม่รู้ตั้งอยู่ ป้าเเกก็ไม่รู้ว่าตั้งไว้ทำไม ไม่รู้ว่าตั้งมาตั้งเเต่เมื่อไหร่ พอจะสร้างเป็นห้องก็รื้อศาลออก เเล้วก็ทำเป็นห้องให้พวกเราทำงานกันอย่างทุกวันนี้
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
