พ่ายกลซาตาน [Artificial Devil Love] ตอนที่ 61
“ขอบคุณนะคะ!...ที่เข้าใจหญ้าและกำลังใจที่มอบให้กัน” คริสต์ยิ้มให้กับคำพูดของกอหญ้า แต่แล้วรอยยิ้มของเขาก็ค่อยๆหายไป เมื่อประโยคต่อไปของ กอหญ้า “ถ้างั้นหญ้าก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องอยู่เมืองไทยต่อ...รีบโทรกลับไปหาอันโตจองตั๋วเครื่องบินเพิ่มอีกที่สำหรับหญ้าดีกว่า....” กอหญ้าพูดจบ อาศัยช่วงที่คริสต์ สตั้น รีบวิ่งเข้าไปด้านในบ้านด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม ขำ คริสต์ที่อึ้งเพราะโดนเธออำเล่น
“หญ้า!...” คริสต์ขยับเท้าก้าวพร้อมร้องเรียกกอหญ้าที่วิ่งเข้าบ้านไปแล้ว “คิดว่าจะหนีพ้นเหรอ...” กอหญ้าที่ได้ยินเสียงทรงพลังนั้นรีบวิ่งไปยืนหลังเก้าอี้โดยขวางกั้นระหว่างเธอกับเขาเอาไว้
“ฮิ ฮิ ฮิ...แน่จริงก็จับให้ได้สิ” กอหญ้าท้าทาย พร้อมขยับกายคอยหลบหลีกคริสต์ที่พยายามหาจังหวะเข้าจับกอหญ้าที่เอาแต่หัวเราะและหวีดร้อง เมื่อเขาวิ่งวนเก้าอี้เข้าไปหาเธอ
“จับได้แน่!...เตรียมรับความรักครั้งใหญ่ของพี่ได้เลย”
“คนบ้า!...หื่น!!!...ได้ตลอดเวลา”
“ก็ช่วยไม่ได้...น้องสาวอยากน่ารักน่าจับกินเสียเหลือเกิน...” กอหญ้าหวีดร้องออกมาเมื่อคริสต์วิ่งและคว้าเธอได้ในที่สุด “ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ....” เสียงหัวเราะบ่งบอกถึงชัยชนะของคริสต์ดังออกมา ‘ความสุข’ เป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นทุกครั้งกับคริสต์ยามที่มีกอหญ้าเคียงข้างไม่ว่าจะเป็นอารมณ์ไหน เขาก็ต้องการเพราะ ‘ความสุข’ แบบนี้มันไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามาก่อน
“อึ้ย!...อย่าพึ่ง!...หญ้าอยากอาบน้ำ...เหนียวตัวไปหมดแล้ว...และกลิ่นก็ตุๆด้วย...”
“จริงเหรอ?...ขอลองพิสูจน์หน่อย” คริสต์พูดพร้อมสูดดมซอกคอเรียวนั้น “จริงด้วย!...กลิ่นตุๆ”
“เสียมารยาท!...ถึงแม้มันจะจริง สุภาพบุรุษก็ไม่ควรพูดออกมา...” คริสต์ยิ้มขำ เพราะความจริงแล้วกอหญ้ายังหอมหวานเสมอสำหรับเขา
“ก่อนไปอาบน้ำกัน!...ขอถามอีกอย่างได้มั้ย?”
“อะไรคะ?”
“ยังไงดีล่ะ!...คือพี่ตามไม่ทันหรือเรียกว่าไม่เข้าใจ...ว่าทำไมหญ้าถึง จะเรียกว่าลืม หรือไม่สนใจ เรื่องที่พี่เป็นสาเหตุให้หญ้าต้องเจ็บตัวและเรื่องที่พี่ทำร้ายพ่อหญ้าอย่างไม่ตั้งใจ...”
“แผลที่หางคิ้วเนี๊ยะ!...ใช่ฝีมือหญ้ามั้ย?”
“ก็ไม่เชิงซะทีเดียว...” คริสต์ตอบอย่างเป็นกลาง เพราะคำตอบแบบนี้ส่งผลทางลบด้านอารมณ์ของกอหญ้าน้อยที่สุด
“มันก็คล้ายๆกันที่พี่คริสต์ไม่อยากคิด เรื่องแย่ๆให้มันต้องมาบั่นทอนตัวเรา...ก็มันเกิดขึ้นแล้ว กลับไปแก้ทำใหม่ก็ไม่ได้...ก็ต้องปล่อยมันไป และระวังวันนี้ว่าอย่าทำอะไรที่ทำให้เราต้องรู้สึกในวันพรุ่งนี้ว่าเราไม่น่าทำมันเลย...เรื่องที่หญ้าต้องเจ็บตัวเพราะพี่คริสต์ หญ้าไม่อยากคิดถึงให้ต้องทุกข์ใจ เพราะตอนนี้พี่คริสต์ก็อยู่กับหญ้า คิดแค่นี้พอมั้ย” คริสต์ยิ้มออกมา กอหญ้าโตกว่าอายุมากในเรื่องของความคิด เธอมีเหตุและผลในการดำรงชีวิตที่จะไม่เป็นพิษเป็นภัยกับคนในสังคม และนั้นคงมาจากสายเลือดทางพ่อ เพราะส่วนนี้ของกอหญ้าเรียกว่าเหมือนอันโตนิโอ เลยทีเดียว...
“อ้าาาา....” เสียงครางของกอหญ้ากึกก้องในห้องน้ำ เมื่อคริสต์ยัดเหยียดกึ่งบังคับที่เขาจะต้องอาบน้ำก่อนนอนพร้อมกับเธอ สองมือของกอหญ้ายึดจับไหล่ผายเป็นหลักยามที่ริมฝีปากร้อนของคริสต์แนบสนิทที่เนินเนื้อความสาว พร้อมกับลิ้นร้ายลากเลียผ่านกลีบสาวจนทำให้กอหญ้าแทบสิ้นเรี่ยวแรงในการยืน ถึงแม้แผ่นหลังเปลือยจะแนบกับผนังเย็นเฉียบของห้องน้ำก็ไม่ทำให้ความเร้าร้อนในร่างกายเธอลดอุณหภูมิให้ต่ำลงแม้สักนิด
เวลาล่วงเลยจากนาทีเป็นหลายนาที ‘ช่างมันเถอะ’ ของเวลาจะผ่านไปนานเพียงใด ไม่ทำให้คริสต์เพียงพอต่อความต้องการดูดดื่มธารน้ำที่ถูกเรียกร้องอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยหรือคำนึงถึงความสามารถของร่างบางที่ถูกกระตุ้นเร่งเร้าด้วยความชำนาญและมากประสบการณ์ของลิ้นร้าย ริมฝีปากร้อน ฟันสวยที่ทรงพลังที่ออกมาทำหน้าที่บริเวณเนินเนื้อความสาวที่ตอนนี้คงเปลี่ยนสีเปรียบได้ดั่งกุหลาบแดง
“พะ...พี่...พี่คริสต์” เสียงครางผสมเสียงหอบหายใจที่ดังแข่งกับน้ำที่ไหลออกจากฝักบัว
คริสต์ผละออกมาอย่างรวดเร็ว หมุนตัวกอหญ้าให้หันหน้าเข้าผนังห้องน้ำ อย่างรวดเร็วคริสต์เชื่อมต่อเรือนร่างเขากับเธอด้วยจุดที่ทำให้กอหญ้าร้องครางออกมาพร้อมกับเสียงพึงพอใจที่ดังออกมาจากคริสต์ มือเล็กนาบกับผนังเมื่อคริสต์ไม่ปล่อยเวลาความต้องการให้เลื่อนไปอย่างไร้ค่า เสียงการกระแทกตัวตนในจังหวะที่ไม่มีการรีรอเพื่อความคุ้นเคยของช่องทางที่เป็นจุดสตาร์ทความซ่านเสียว ดังประสานกับสายน้ำที่ไหลกระทบแผ่นหลังของคริสต์ลงต่ำตามแรงโน้มถ่วงโลกไปตามเรือนร่างที่แข็งแรงที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ ที่ถึงแม้ช่วงหลังๆนี้คริสต์ไม่ได้ไปออกกำลังกายที่สปอร์ตคลับนานนับเป็นสัปดาห์แล้วแต่ร่างกายยังทรงพลังความสวยงามของชายที่ดูแลตัวเองเป็นอย่างดี....
จังหวะทรงพลังของคริสต์ถี่เร็วขึ้น พาความซ่านเสียวแผ่กระจายไปทั่วร่างเปลือยเปล่าทั้งสอง มือแกร่งยึดจับสะโพกกลมของกอหญ้าไว้นั้นเมื่อรู้ตัวเองว่าจะต้องดุดันและรุนแรงกับเธอมากขึ้นตามอารมณ์และความต้องการของตัวเอง
“กรี๊ดดดดด.../...โอ้ววววว...” เสียงครางดังกึกก้อง เมื่อความซ่านเสียว ทำให้ร่างเปลือยเปล่าทั้งสองระเบิดธารน้ำสาดซัดใส่กันอย่างเต็มที่ กอหญ้าต้องยกมือเป็นสัญญาณแทนคำพูดว่า ‘พอแล้ว’ เพราะถ้าเธอไม่ทำอะไรสักอย่าง เธอคงไม่ได้ออกจากห้องน้ำในคืนนี้เป็นแน่ แม้แต่จะเอ่ยเสียงออกมาสำหรับเธอยังทำได้ยากเย็นเหลือเกิน เพราะเธอกำลังตกอยู่ในภาวะหายใจไม่ทัน
“แน่ใจ?...” คริสต์ถามกลับย้ำความต้องการเธออีกครั้ง ด้วยใบหน้าที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข ซึ่งคำตอบของคำถามนั้นเขารู้ดีอยู่แล้ว เขาก็แค่แกล้งแหย่เธอเล่น
“ราตรีสวัสดิ์ครับ...ที่รัก” คริสต์ยิ้มพร้อมจุมพิตเมื่อดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมกายเรือนร่างของกอหญ้าที่หลับสนิททันทีที่ศีรษะถึงหมอน เพราะนี้เวลาเกือบเที่ยงคืนแล้วเพราะกว่าคริสต์จะช่วยเป่าผมยาวของกอหญ้าจนแห้งสนิทก็ใช้เวลาเหมือนกัน และคริสต์ลงจากเตียงนำโทรศัพท์และMacBook เชื่อมต่อสัญญาณอินเตอร์เน็ต เขาต้องเช็คก่อนว่าไม่มีงานอะไรด่วนที่เขาต้องจัดการและเคลียให้ เขมิกาในตอนเช้าของวันพรุ่งนี้ เพราะกว่าเขาสองคนจะเข้ากรุงเทพฯ ก็น่าจะเป็นช่วงบ่าย เวลาล่วงไปเกือบตีหนึ่งคริสต์ปิด MacBook เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยอย่างที่ควรเป็น เพราะพี่เขมหรือเขมิกาตอนนี้รับตำแหน่งผู้ช่วยเขาไปแล้วนั้นเอง...
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
