คริสต์อดยิ้มออกมาไม่ได้ หลังจากที่เขากลับเข้ามาบ้านหลังจากที่ไปวิ่งออกกำลังกาย...ก็เป็นเวลาเกือบแปดโมงเช้า เพราะคริสต์วิ่งออกไปไกลและเพลิดเพลินกับเวลาเช้าของริมชายหาด กอหญ้าที่ตื่นตอนไหนเขาไม่แน่ใจ แต่ตอนนั้นที่เขากลับมา กอหญ้าก็อยู่ในชุดใหม่พร้อมแล้ว และบอกกับเขาว่า...
“หญ้ารอพี่คริสต์อยู่...พี่คริสต์ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้านะคะ...เดี๋ยวหญ้าไปอุ่นข้าวต้ม...รอ!”
“เดี๋ยวพี่ขอจอดรถแป็บหนึ่ง หญ้ารอพี่ในรถ...” คริสต์พูดจบ กดไฟฉุกเฉินและลงจากรถไปอย่างรวดเร็ว กอหญ้าทำเพียงมองตามอย่างไม่เข้าใจ ผ่านไปเกือบห้านาทีคริสต์ที่เดินหายไปกลับมาที่รถโดยที่ในมือมีถุงกระดาษเล็กๆมาด้วย คริสต์ส่งถุงกระดาษให้กอหญ้าโดยที่ยังไม่พูดอะไร ก็เคลื่อนรถออกไปทันที
“อะไรคะ?” กอหญ้าเปิดถุงดู เห็นเป็นซองยา แต่ก่อนที่คริสต์จะตอบคำถาม เขาส่งขวดน้ำที่หยิบมาจากข้างประตูยื่นให้กอหญ้า ที่รับมาอย่างไม่เข้าใจ
“ยาคุมฉุกเฉิน...” คำตอบของคริสต์ ‘แดงก่ำ’ ที่แก้มทั้งสองข้างอย่างฉับพลัน... “หญ้ากินเลยตอนนี้หนึ่งเม็ด ที่อยู่ในซองเล็ก...กินซิ!!!!...” คริสต์ต้องย้ำอีกครั้ง กอหญ้ารีบทำตามที่บอกทันทีด้วยใบหน้าที่ร้อนวูบวาบ “...อีกเม็ดค่อยทานต่อหลังจาก...”
“ไม่ต้องบอก!...เดี๋ยวหญ้าอ่านเอง...เปลี่ยนเรื่องพูดเลย” คริสต์หยุดคำพูดของตัวเองทันที เมื่อกอหญ้าเสียงดังแทรกขึ้นมาด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ ‘เขิน’
“โอเค!...ก็อย่าลืมส่วนที่เหลือแล้วกัน...ถ้าไม่อยากท้องก่อนแต่ง” คริสต์พูดกลับอย่างขำๆ ‘น่ารัก’
“อืม!...” กอหญ้าตอบกลับเพียงแค่นั้น แต่เรื่องใหม่ที่คริสต์พูดต่อ เรียกความสนใจของเธอได้อีกครั้ง...
“คืนนี้พี่ไปค้างที่คอนโดกับหญ้านะ!...”
“ไม่ได้!...”
“งั้นหญ้าไปค้างที่บ้านพี่...”
“ไม่!...มันเข้าใจยากตรงไหน?...อันโตยังไม่ได้กลับมิลานเลย...”
“แล้วไง?...หญ้าก็นอนคนละห้องกับพ่อไม่ใช่เหรอ?”
“ก็หญ้าไม่ได้อยู่คนเดียว...”
“ก็ถูก...หญ้าอยู่กับพ่อ...พี่ก็รู้แล้ว”
“บ้านใคร...บ้านมัน”
“เรื่องไร...พี่ต้องทำแบบนั้น...หญ้าเราสองคนเป็นอะไรกันอันโตก็รู้ พี่ไม่ใช่คนที่ทำอะไรลับหลังนะ...คืนนี้พี่จะค้างที่ไหนก็ได้แต่ข้างกายพี่ต้องมีหญ้านอนอยู่ข้างๆ...หญ้าเป็นสมบัติของพี่ อย่าหวังจะเขี่ยพี่ทิ้งง่ายๆ...” กอหญ้าอ้าปากค้าง คริสต์ มาร์ติน เชียร์เลอร์ เอากับเขาสิ!
“เอาที่สบายใจ...อยากทำไรก็ทำเลย...คุณเจ้าของสมบัติ” คริสต์ยิ้มอีกครั้ง บทจะง่ายก็ง่าย...แต่ถึงมันจะยากเขาจะไม่ยอมแพ้เป็นแน่