พ่ายกลซาตาน [Artificial Devil Love] ตอนที่ 63
‘...ณ ห้องชุดคอนโด ชั้นยี่สิบห้า ย่านริมแม่น้ำเจ้าพระยา กรุงเทพมหานคร’
“เป็นไงบ้าง?...” อันโต เอ่ยถามบุตรสาวที่วิ่งเข้ามากอดเขา หลังจากขึ้นมาบนห้องช่วงบ่าย กอหญ้าขยับป้องปากและกระซิบที่ข้างหูอันโต ทำให้คริสต์ที่เดินตามหลังจากทักทายกับอันโตนิโอแล้ว ต้องขมวดคิ้วมองพฤติกรรมของกอหญ้า ‘ชัดเจน’ ไม่ต้องการให้เขารู้และได้ยินความรู้สึกที่เธอกำลังจะบอกให้คนถามรู้
อันโตนิโอยิ้มออกมาเมื่อได้ยินคำบอกเหล่านั้น พร้อมเลิกคิ้วหันมามองคริสต์ ยิ่งทำให้คริสต์เกิดความสงสัยเพิ่มทวีความอยากรู้ประโยคเหล่านั้นของ กอหญ้า “เด็กบ้า!...” คริสต์พึมพำให้กอหญ้าอ่านปากเขา กอหญ้ายิ้มเชิดๆ และวิ่งเข้าห้องนอนไป
“คุณคริสต์อยากทานอะไรเป็นพิเศษมั้ยครับ...”
“ขอบคุณครับ...ผมทานง่ายครับอะไรก็ได้ครับ” คริสต์พูดกับอันโต แต่ความสนใจเขาอยู่ที่กอหญ้าที่วิ่งเข้าห้องนอนไปแล้ว อันโตยิ้มและมองตาม...
“ไม่มีอะไรหรอกครับ!...หญ้าแค่แกล้งคุณเล่น...เขาไม่ได้ว่าอะไรคุณหรอกครับ...” คริสต์เลิกคิ้วหันกลับมายิ้ม
“สวัสดีค่ะ!...” สองหนุ่มหันไปมองเสียงทักทาย กิ๊ก โสภิตา ที่พึ่งกลับมาถึง คริสต์กล่าวทักทายกลับ “ดีเลย!...หญ้ากลับมาแล้ว...กิ๊กได้หนังที่หญ้าเขาอยากดูอยู่พอดี...ขอตัวก่อนนะคะ” กิ๊กที่พูดจบ เดินเข้าห้องนอนของกอหญ้าไป บรรยากาศในนี้ดูเป็นปกติ สี่ชีวิต ในสายตาคนนอกถ้ามองมา ‘ครอบครัว’ ให้ความรู้สึกแบบนั้น และคริสต์ที่ไม่อยู่ว่างๆ เขาจึงอาสาเป็นผู้ช่วยอันโต ในการจัดการมื้อเย็นที่พวกเขาหอบหิ้วอาหารทะเลกลับมาด้วย
“กิ๊ก...เขาแพ้อาหารทะเลครับ เราจะทำกับข้าวที่ใช้อาหารทะเลแค่อย่างเดียวก็พอ กุ้งพล่า ของโปรดกอหญ้าเลย...” คริสต์พยักหน้ารับรู้ ช่วงเวลาอาหารเย็นของคนทั้งสี่ดูน่ารักและเป็นกันเอง จนมาถึงยามค่ำบนโซฟาตัวยาวหน้าจอขนาดใหญ่ที่ทั้งสี่กำลังเพลิดเพลินกับภาพยนตร์ที่กิ๊กซื้อแผ่นมา ล่วงเวลามาถึงสามทุ่มที่ดูเหมือนจะไม่ดึก แต่กอหญ้าที่นั่งรถมาหลายชั่วโมงทำให้เธอหลับไปก่อนที่หนังจะจบ....
“ขอตัวนะครับ...” คริสต์เอ่ยเบาๆกับอันโตนิโอและกิ๊ก เขาช้อนตัวกอหญ้าขึ้นในอ้อมแขน อันโตยิ้มและลุกไปเปิดห้องนอนของกอหญ้าให้กับคริสต์ คริสต์กล่าวขอบคุณเบาๆ ก่อนที่อันโตนิโอจะปิดประตูตามหลังให้
“อันโตดูสบายใจจังเลยนะคะ...”
“คุณคริสต์ไม่ใช่ผู้ชายที่ใช้ไม่ได้...”
“กิ๊กก็หวังว่าอย่างงั้น...”
“ทำไมเหรอ?” อันโต ถามกลับอย่างสงสัย
“ผู้หญิงในอดีตของคุณคริสต์ ค่อนข้างเยอะนะคะ...” อันโต พยักหน้าเข้าใจ และที่กิ๊กใช้คำว่า ‘อดีต’ นั้นก็หมายความว่า คริสต์ มาร์ติน เชียร์เลอร์ ปัจจุบันคงมีแต่กอหญ้าคนเดียวสินะ!
“เราก็ต้องปล่อยให้เขาแก้ปัญหากันเอง...” กิ๊ก ยิ้มให้กับความใจดีและเป็นคนที่เข้าใจอะไรอย่างเป็นกลางของอันโตนิโอ
“ยังใจดีเหมือนเดิม อันโตน่ารักเสมอ...” กิ๊ก พูดพร้อมกับยกแขนคล้องคออันโตให้ใบหน้าเข้าใกล้เธอมากขึ้น แต่ครั้งนี้กิ๊กคาดการณ์ผิด เมื่ออันโตนิโอเปลี่ยนไปที่เขาไม่ได้หยุดใบหน้าเพียงแค่แรงรัดของเธอ
ปากเล็กถูกปิดลงอย่างเหนือความคาดหมายของเธอ แสงสลัวจากดวงไฟดวงเล็กที่เปิดเพียงแค่นั้น กับแสงหน้าจอขนาดใหญ่ที่มีแสงกระพริบกระทบร่างทั้งสองที่แนบชิดกันมากขึ้น เมื่อวงแขนแข็งแรงของอันโตขยับกระชับร่างบางของกิ๊กให้ขึ้นมานั่งบนตักเขาโดยที่เขาไม่ถอดถอนจูบที่มากขึ้น เมื่อได้รับการสอบสนองกลับอย่างเต็มใจจากเธอ ที่รอคอยเวลานี้มานาน... ‘ถึงเวลา’ นั้นแล้วสินะ
กิ๊ก ที่ไม่เก่งและชำนาญเรื่อง ‘จูบ’ หรืออะไรก็ตามที่มากกว่าจูบ เพราะเธอไม่เคยต้องการใครเลย นอกจากอันโตนิโอที่เป็นพ่อแท้ๆของเพื่อนสาว...
“เราควรเข้านอนได้แล้ว....”
“ต้องมากกว่านอนเฉยๆนะคะ...” กิ๊ก เอ่ยออกไป ถึงจะเขินๆอายๆ แต่เธอบอกกับตัวเองว่า ‘Strong’ และ ‘Brave’ อันโตเพียงแต่ยิ้มที่เห็นคำพูดของกิ๊กตรงข้ามกับท่าทางที่หลบตาเขา
“ถ้าไม่กลัวว่าต้องตื่นสาย...” อันโตกระซิบกลับที่ใบหู และขบกัดติ่งหูเล็กนั้น ทำให้ความร้อนระดับปรอทแตก ขึ้นถึงหน้าของกิ๊กเลยทีเดียว....
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
