‘เช้าตรู่วันอาทิตย์...วันหมั้นอย่างไม่เป็นทางการระหว่างคริสต์กับกอหญ้า ณ ที่บ้านของคุณหญิงศศิธร...”
“นอนไม่พอเหรอหญ้า...” คริสต์เอ่ยกระซิบถามกอหญ้าที่ยืนข้างๆเขา รอพระเพื่อทำการตักบาตรในตอนเช้า
“เปล่าค่ะ...” กอหญ้าตอบกลับและหันไปมองด้านหลังที่วันนี้มีผู้มาร่วมแสดงความยินดีและสักขีพยานงานหมั้นอย่างไม่เป็นทางการระหว่างเธอกับคริสต์ นอกจากเพื่อนสนิททั้งสามของคริสต์แล้ว ก็มีคุณประจักษ์พ่อของกิ๊กก็มาด้วย และแน่นอนพิศาลน้องชายต่างพ่อของเธอก็มาเช่นกัน เธอไม่ได้เสียใจที่แม่ของเธอไม่ได้มาร่วมงานนี้ ‘ชิน’ เพราะชีวิตของเธอไม่มี ‘แม่’ ในทุกตลอดชีวิตของเธออยู่แล้ว
“ยิ้มบ้างก็ได้นะ!...เดี๋ยวพระท่านจะคิดว่า...พี่บังคับหญ้า” กอหญ้าหลี่สายตามองคริสต์...
“ถ้าท่านจะคิดแบบนั้นก็ไม่มีอะไรผิดนะคะ...”
“ถ้าหญ้าจะคิดแบบนั้นพี่ก็ไม่ขัดข้อง...พี่จะได้รู้ว่า พี่สามารถบังคับหญ้าได้...โอ้ย!!!” คริสต์ร้องออกมาดังเล็กน้อย เรียกสายตาแขกที่ยืนอยู่ด้านหลังหันมามองคริสต์และกอหญ้าทันที
“…เฮ้ย!!!...ไม่ได้ฝันจริงๆด้วย” กอหญ้าเปรยออกมา เมื่อเธอยกมือไปหยิกแขนคริสต์ ภาพการหยอกล้อระหว่างคริสต์และกอหญ้าสร้างรอยยิ้มให้กับทุกคน อันโตนิโอมองลูกสาวที่อยู่ในชุดกระโปรงสีขาวและภาพเด็กหญิงกอหญ้าซ้อนขึ้นมา วันนี้ลูกสาวที่เป็นเด็กหญิงตัวเล็ก เธอกำลังจะสร้างครอบครัวของเธอกับผู้ชายที่อันโตนิโอ สามารถมอบลูกสาวให้อย่างเต็มใจ วางใจ
ห่างออกไปจากประตูรั้วบ้านของคุณหญิงศศิธร ภายในรถกระจกสีดำสองหญิงหนึ่งชายกำลังมอบภาพตรงหน้า
“เฟรเดลิค ถ้าคุณสามารถกำจัดผู้หญิงคนนั้นได้ เมื่อไหร่ที่ฉันได้คริสต์กลับมาเป็นของฉัน สิบล้านบาทฉันจะจ่ายให้เป็นค่าเหนื่อยของคุณ” ริต้าพูดกับอดีตสามีของเธอ และเฟรเดลิคคนนี้แหละที่ทำให้เธอสูญเสียตำแหน่งภรรยาของคริสต์ มาร์ติน เชียร์เลอร์
“กำจัด!...น่าเสียดายนะ...เธอคนนั้นสวยงามมาก” เฟรเดลิค มองกอหญ้าอย่างเสียดายถ้าต้องกำจัดเธอทิ้ง
“…กำจัดแบบไหนก็ได้...ฉันต้องการเพียงให้คริสต์...ไม่ต้องการยายเด็กนั้นอีกต่อไปแล้ว...” โม้นาเลือกที่จะเงียบ เพราะตัวเธอเองไม่เห็นด้วยที่ริต้าจะมาเกี่ยวข้องกับเฟรเดลิค สามีเก่าของเพื่อน เพราะนายคนนี้สำหรับโม้นาแล้ว ‘ขยะ’ ยังดูมีค่ามากกว่าด้วยซ้ำ