พ่ายกลซาตาน [Artificial Devil Love] ตอนที่ 70
‘ณ ท่าอากาศยานนานาชาติสุวรรณภูมิ วันรุ่งขึ้น’
คุณประจักษ์ คุณหญิงศศิธร เขมิกา แม้แต่พิศาล ต่างก็เดินทางมาส่ง อันโตและกิ๊ก เป็นภาพที่คนทั่วไป ณ ที่แห่งนี้เป็นเรื่องปกติธรรมดา ‘น้ำตา’ คุณประจักษ์ที่พยายามเก็บน้ำตาไว้ แต่ก็แสดงให้เห็นดวงตาที่แดงก่ำ เพราะเป็นครั้งแรกที่เขากับบุตรสาวเพียงคนเดียวต้องแยกกัน
“คุณพ่อต้องดูแลสุขภาพมากๆนะคะ...งานทำให้น้อยลง สำนักพิมพ์ของเรามั่นคงแล้ว กิ๊กไม่อยู่คุณพ่อห้ามโหมงานหนักนะคะ...ทีมงานของเราน่ารักทุกคน...ปล่อยให้พวกเขาทำหน้าที่ของพวกเขานะคะ”
“ไม่ต้องกังวลเรื่องพ่อ เรานะไปอยู่ทางโน้นอากาศไม่เหมือนบ้านเรา ต้องดูแลตัวเองดีๆ” คุณประจักษ์และกิ๊กต่างฝ่ายต่างก็เตือนซึ่งกันและกันด้วยความรัก
“ผมต้องขอบคุณท่านมากนะครับ...ที่รักและเอ็นดูกอหญ้า” อันโต พูดกับคุณหญิงศศิธรที่บอกกับเขาว่า จะดูแลกอหญ้าเป็นอย่างดี
“หนูกอหญ้าเป็นเด็กน่ารัก...ใครได้อยู่ใกล้ก็ต้องหลงรัก...คุณเลี้ยงลูกสาวได้ดีมาก” คุณหญิงศศิธรเอ่ยตอบกลับ มองภาพกอหญ้าที่เอาแต่กอดอันโตนิโอไว้ ที่อันโตยิ้มและก้มมองบุตรสาวที่ตัวติดเขาไม่ยอมห่างตั้งแต่มาถึงสนามบิน
“ต่อจากนี้ไปกอหญ้าเป็นหน้าที่ของคุณแล้วนะครับคุณคริสต์ เด็กคนนี้ ดื้อบ้าง รั้นบ้าง ผมคงต้องขอให้คุณอดทนกับเธอหน่อย”
“พ่ออ๊ะ!...ไม่เห็นต้องฝากหญ้าให้ใครต้องดูเลย...หญ้าดูแลตัวเองได้” กอหญ้าที่ได้ยินอันโตพูดกับคริสต์ จึงเขย่งเท้าไปกระซิบเบาๆข้างหูอันโตที่ได้ยินแค่อันโตเพียงคนเดียว
“ผมต้องขอบคุณ คุณพ่อนะครับที่ไว้ใจผม...” คริสต์ตอบกลับและเปลี่ยนสรรพนามในการเรียกอันโต ต่อหน้าทุกคนที่ได้ยินอย่างชัดเจน และทุกคนต่างยิ้มออกมา มีเพียงกอหญ้าคนเดียวที่ก้มหน้าหลบสายตาของคริสต์ที่จงใจมองเธอ
กอหญ้าเข้ากอดกิ๊กอีกครั้งก่อนที่อันโตนิโอและกิ๊กจะเดินเข้าไปในส่วนผู้โดยสาร กอหญ้ามองแผ่นหลังของอันโตที่หันกลับมาโบกมือให้กับเธออีกครั้ง กอหญ้าโบกมือตอบกลับและเมื่ออันโตหันกลับไป กอหญ้าลดมือลงมาปาดน้ำตาของตัวเองที่ไหลออกมาจนได้
“คุณคริสต์ คุยกับคุณกอหญ้าเรื่องละคร ‘พ่ายกลซาตาน’ เหรอยัง” เขมิกาหันไปกระซิบถามคริสต์
“ก็คงต่อจากนนี้แหละครับ...เดี๋ยวผมจะรีบแจ้งนะครับ” เขมิกาพยักหน้าและมองกอหญ้าที่เดินไปกับคุณหญิงศศิธรและคุณประจักษ์
“พิศาล” คริสต์เรียกน้องชายของกอหญ้า
“ครับ”
“พี่ขอปรึกษาอะไรหน่อยได้มั้ย?” พิศาลทำหน้าแปลกใจ แต่ก็พยักหน้ารับ “งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งพิศาลนะ...จะได้คุยกันไปด้วย” คริสต์หลังจากพูดจบก็เดินไปบอกกอหญ้าให้กลับไปพร้อมกับคุณหญิงศศิธรและเขมิกา และบอกเหตุผลว่าเขาจะไปส่งพิศาล กอหญ้าพยักหน้าและกอดน้องชายก่อนแยกเดินไป
“อะไรนะครับ!!!” พิศาล เอ่ยเสียงดังกว่าปกติด้วยความแปลกใจเมื่อฟังเรื่องที่จะปรึกษาของคริสต์จนจบ
“พี่กำลังเจองานยากใช่มั้ย?”
“ก็คงงั้นละครับ...พี่หญ้าเขาไม่ชอบเป็นที่สนใจหรือถูกจับตามองนะครับ...เงียบสงบ นั้นแหละครับคือพี่หญ้า เล่นละคร...แค่เรื่องที่พี่หญ้าเขียน เรื่อง ‘พ่ายกลซาตาน’ ตอนแรกที่ผมรู้ ผมยังไม่อยากจะเชื่อ แต่พี่คริสต์ก็เจ๋งนะครับที่รู้ว่าพี่หญ้าเป็นคนคนเดียวกับนักเขียนกอหญ้า ตอนผมเห็นลุ๊คแบบนั้นของพี่หญ้าผมยังขำเลย เคยบอกพี่หญ้าไปเหมือนกันว่า แต่งตัวแบบนี้เหมือนจงใจปลอมตัวมาก” คริสต์ยิ้มและย้อนคิดเหตุการณ์ที่เจอกับกอหญ้าครั้งแรก ตอนนั้นเขายังคิดเลยว่าเด็กผู้หญิงคนนี้หลุดมาจากยุคไหนหรือมิติอื่น เพราะการแต่งตัวของเธอมันดูหลุดโลกหรือ out มากจริงๆ
“พี่ควรทำยังไงดี?” คริสต์ถามพิศาลที่เงียบเหมือนกำลังใช้ความคิด
“พี่หญ้าเป็นคนที่ชอบความเงียบสงบ แต่ไม่ชอบให้ใครมารังแกและท้าทาย...ผมว่าเราต้องเอาจุดนี้ของพี่หญ้ามาใช้ให้เป็นประโยชน์”
“ท้าทาย?...จริงด้วย กอหญ้าไม่ชอบให้ใครมาท้าทายหรือสบประมาทเธอ” คริสต์ยิ้มออกมา เพราะจะว่าไปการใช้เล่ห์กลเป็นเรื่องถนัดของเขาเลย
“นี้ถ้าพี่หญ้ารู้ว่าผมช่วยพี่คริสต์วางแผน มีหวังพี่หญ้าหักคอผมเป็นแน่ และยิ่งตอนนี้พี่หญ้าเหลือผมเป็นกองหนุนเพียงคนเดียวที่อยู่ใกล้...”
“เอาน่า! ถ้าเราสองคนไม่พูดใครจะรู้ พิศาลก็ช่วยพี่หน่อย ที่พี่ต้องให้พิศาลช่วยเรื่องนี้ ก็อย่างที่พิศาลว่านั้นแหละว่ากอหญ้าเหลือพิศาลคนเดียวที่พอจะให้ปรึกษาได้...พี่ว่ายังไงกอหญ้าก็ต้องปรึกษาพิศาลแน่นอน...”
“ตกลงครับ แต่ที่ผมช่วยพี่คริสต์ก็เห็นว่าพี่รักพี่สาวผมจริงๆนะครับ” คริสต์กล่าวขอบใจและพาพิศาลไปทานมื้อเย็นเพื่อปรึกษาหาวิธีการในการจัดการเรื่องนี้ก่อนที่จะพาไปส่งบ้าน
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
