10 มิ.ย. 2021 เวลา 13:28 • หนังสือ
พ่ายกลซาตาน [Artificial Devil Love] ตอนที่ 73
“หมายความว่ายังไง?” คริสต์ย้อนถามด้วยเสียงและแววตาเคร่งเครียด แต่แล้วเขาก็ปรับเปลี่ยนใบหน้าให้เป็นปกติทันที เมื่อกอหญ้าเริ่มเปลี่ยนไปเช่นกันกับท่าทางที่เปลี่ยนไปของเขา
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่ผู้ชายคนหนึ่งเดินมาชน แต่ที่หญ้าว่าแปลกคือ เขาขอโทษหญ้าและแนะนำตัว แค่นั้นยังไม่พอจะขอชวนหญ้าไปดื่มกาแฟเป็นการขอโทษ...”
“ถ้างั้น นั้นก็คือชื่อของผู้ชายที่เห็นว่าหญ้าของพี่น่าสนใจ...เค้าไม่ยอมนะ” กอหญ้าขมวดคิ้วกับท่าทางที่เปลี่ยนไปของคริสต์พร้อมกับดึงร่างของเธอมานั่งบนตักอย่างรวดเร็วและโอบรัดแขนรอบเอวคอดแน่นไม่ยอมให้เธอหนีไปไหน
“พี่คริสต์!...”
“…ต้องถูกทำโทษ มีอย่างที่ไหน อยู่กับผัว ยังกล้าเอ่ยชื่อผู้ชายคนอื่น...ต้องล้างปากให้หมดจด” คริสต์พูดจบก็จับใบหน้าของกอหญ้าให้หันมา และปิดปากเล็กที่ตั้งท่าจะพูด....
“อื้อออ....” แค่นั้นเสียงที่ดังออกมาจากกอหญ้า คริสต์เลือกที่จะเปลี่ยนเรื่อง เพราะถ้าเฟรเดลิคคือคนเดียวกันกับที่เขาคิดอยู่ ครั้งนี้เขาไม่ยอมเสียกอหญ้าไปแบบริต้าเป็นแน่ แต่ที่แน่ๆกอหญ้าไม่เหมือนกับริต้า ‘ความบังเอิญ’ เขาไม่อยากเชื่อว่าเป็นแบบนั้น แต่ถ้าเป็นคนเดียวกันนั้นหมายความว่าเฟรเดลิคอยู่เมืองไทยแล้วตอนนี้
“ไหน...ขอ...ดู...ใกล้ๆ...ว่าสะอาดเหรอยัง?” คริสต์กระซิบเบาๆลมหายใจร้อนเป่ารดกันและกัน
“…คนบ้า...” กอหญ้ายิ้มกับลมหายใจที่ถี่เร็วขึ้น เมื่อเธอได้รับอิสระในการหายใจอีกครั้ง
“แต่พี่ว่า...ยังไม่หมดจดเลยนะ...”
“อุ้ย!…” กอหญ้าร้องตกใจเมื่อตั้งตัวไม่ทันที่คริสต์ช้อนร่างเธอขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นยืน สองแขนเล็กรีบคล้องคอแข็งแรงนั้นทันที “จะทำอะไร?...”
“ถามจริง?...ไม่รู้จริงๆ” คริสต์ยิ้มถามพร้อมสบตา สื่อความหมายอย่างเปิดเผย
“เดี๋ยวหญ้าเดินเอง...ปล่อยหญ้านะคะ” กอหญ้าออดอ้อนสร้างความแปลกใจให้กับคริสต์ที่ต้องเลิกคิ้วมองใบหน้าคมหวานนั้น
“น่ารักดี!...พี่ยิ่งต้องให้รางวัล”
“ปล่อยหญ้าลงนะคะ...หญ้าอยากอาบน้ำ...คนเดียว” กอหญ้ารีบต่อคำสุดท้ายก่อนที่เสียงของคริสต์จะดังขึ้นมา
“คนเดียว!” คริสต์เลิกคิ้วถาม “...คงต้องสอนหน้าที่เมียกันสักหน่อย”
“คนบ้า...เลิกใช้คำแบบนั้นสักทีได้มั้ย”
“คำแบบนั้น?...ผัวหรือเมีย...คำไหนละ?” คริสต์ยังต่อล้อต่อปากกับ กอหญ้าได้ตลอดและมีความสุขที่เป็นแบบนี้
“ถ้าอยากใช้มากนักก็ต้องพูดให้มันถูกต้อง ว่าที่...ต้องเติมคำนี้ไปด้วย”
“งั้นพรุ่งนี้เราไปจดทะเบียนกัน...จะได้ไม่ต้องสิ้นเปลืองใส่คำนำหน้าให้ต้องพูดกันยาว แค่ ผัว และ เมีย”
“ไม่...หญ้าไม่พูดด้วยแล้ว ปล่อยได้แล้ว” กอหญ้าไม่พูดแต่ปาก ร่างกายเริ่มขัดขืนและดิ้นมากขึ้นจนคริสต์ต้องยอมปล่อยร่างให้เธอกลับมายืนด้วยขาของเธอเอง กอหญ้ารีบวิ่งขึ้นบันไดไปทันทีเมื่อได้รับอิสระ
กอหญ้าที่ขึ้นมาชั้นสองเธอวิ่งเข้าห้องนอนและเลยไปยังห้องน้ำ หยุดที่หน้ากระจกบานใหญ่จ้องมองเงาสะท้อนของตัวเอง ใบหน้าที่แดงก่ำและรอยยิ้มที่ไม่อาจเก็บมันไว้ได้ มือซ้ายถูกยกขึ้นมาแหวนที่นิ้วนางข้างซ้าย ‘รัก’ แน่นอนเธอรู้ตัวเองดีว่าเธอรักคริสต์ มาร์ติน เชียร์เลอร์ และก็จริงอย่างที่เขาเคยพูดว่าเธอยังไม่เคยเอ่ยออกจากปากเธอเองสักครั้งให้เขาได้ยิน การกระทำย่อมสำคัญกว่าคำพูดอยู่แล้ว แต่ถ้ามีมันทั้งสองอย่างก็ดีกว่าไม่ใช่เหรอ.... “รอไปก่อนแล้วกัน คนบ้า หื่นที่สุด...” กอหญ้าพึมพำกับตัวเองเบาๆ รีบที่จะจัดการตัวเอง ก่อนที่เธอจะไม่ได้รับอิสระในการอาบน้ำเป็นส่วนตัว
กอหญ้าที่เกือบจะหลับหลังจากที่เธอขึ้นนอนหลังจากที่อาบน้ำเรียบร้อย แต่เธอก็ไม่เปิดตาขึ้นเมื่อรู้อยู่แล้วว่าเป็นใครไปไม่ได้ที่สอดตัวเข้ามาใต้ผ้าห่มและคร่อมร่างเธอไว้ทันที
“พี่จะกินแล้วนะ...” คริสต์เอ่ยออกมาเมื่อไม่ได้รับขัดขืนใดๆ และดวงตาตรงหน้าเขาก็ยังคงปิดอยู่เช่นเดิม รอยยิ้มปรากฎบนใบหน้าคริสต์ก่อนที่จะโน้มใบหน้าลงไปจัดการริมฝีปากของคนตัวเล็กกว่า ลิ้นร้ายค่อยๆเลื่อนเคลื่อนเข้าสู่โพรงปากที่เขาติดใจอย่างไม่ต้องการมันจากใครอีกแล้ว ส่วนมือก็ทำหน้าที่ของมันอย่างชำนิชำนาญไร้ที่ติเมื่อลิ้นที่ยังดูดดื่มความหวานอย่างต่อเนื่อง ร่างบางก็เปลือยเปล่าพร้อมรับการสัมผัสที่เปลี่ยนพื้นที่ดูดเลียความหวานจากเรือนกาย เสียงการสัมผัสยามที่ริมฝีปากประทับลงบนพื้นผิวเนียนดังประสานอย่างลงตัวกับเสียงลมหายใจที่ถี่เร็วจากการถูกจู่โจมด้วยคลื่นซ่านเสียวที่ซัดใส่ทุกจุดที่ริมฝีปากแนบกดและดูดจนเกิดเสียงและรอยแดงทันทีเมื่อปล่อยให้เป็นอิสระ
กอหญ้าเปิดดวงตามองศีรษะของคริสต์ที่หยุดที่ยอดเกสรความเต่งตึง เสียงร้องออกมาจากคอเล็กเมื่อผู้ที่จู่โจมตั้งใจกัดและดึงรั้งยอดเกสรนั้น เจ็บบวกเสียวผสมกันทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นแรงจนเธอเองได้ยินเสียงหัวใจของตัวเอง หน้าท้องแบนราบเกร็งแขม่วทันทีเมื่อลิ้น ฟัน ริมฝีปากนั้นเดินต่อ เสียงสัมผัสดังนำทางอย่างไม่ขาดตอน มือใหญ่กว่าจับเรียวขาเปิดทางให้กว้างขึ้น
“ฟอดดดด....” เสียงสูดดมจากจมูกโด่งที่ความงามแสดงความแตกต่างของเพศดังเข้าโสตประสาทการได้ยินของกอหญ้าที่สองมือดึงรั้งผ้าปูที่นอนขมวดยับยู่ยี่ เพียงการสัมผัสแค่นั้นทำให้ช่องทางความงดงามนั้นปลดปล่อยธารน้ำไหลรินออกมา
“อ้าาาาา....” กอหญ้าร้องเสียงดังออกมา เมื่อความงามที่น่าหลงไหลต่อบุรุษเพศถูกสัมผัสด้วยลิ้นที่ช่างคล่องแคล้วที่กำลังละเลงกรีดกรายกลีบสาวอย่างกับเจ้าของลิ้นนั้นเจอธารน้ำที่ร่างกายขาดน้ำมาหลายวันก็ไม่ป่าน
กอหญ้าเหมือนคนกำลังจมน้ำระบบการหายใจของเธอมีปัญหา ดั่งกับว่าเธอกำลังถูกฝึกการหายใจเหมือนเด็กที่กำลังหัดเดิน มือแข็งแรงทั้งสองปล่อยน้ำหนักกดขาเรียวขานั้นไว้เมื่อร่างกายของกอหญ้ากำลังต่อสู้กับความเสียวซ่านที่กำลังทำให้ร่างกายเธอแตกเป็นเสี่ยงๆ เมื่อลิ้นหยาบที่ แสนร้ายกาจ ล้านร้ายกาจ ไม่ปราณีเธอเลยยังคงแกว่งโลมเลียกลีบสาวสลับเข้าๆออกๆโพรงสาวอย่างเอาแต่ใจ จนในที่สุดร่างเล็กค้างเกร็งเมื่อจุดที่เรียกสูงสุดของความสุดยอดทำให้โพรงสาวปล่อยธารน้ำออกมาอย่างล้นเหลือ ลิ้นร้ายเก็บเกี่ยวเพียงเล็กน้อยและผละออกมาจัดการกับตัวเองอย่างรวดเร็ว
“ถึงเวลา...ที่หญ้าต้อง...ตอบแทนพี่บ้าง...” เสียงที่สั่นพร่าของคริสต์ดังออกมาพร้อมกับที่เขาโน้มกายทาบทับกอหญ้าพร้อมกับที่แขนแข็งแรงคล้องเรียวขาเปิดทางให้กับตัวตนของเขาอย่างเต็มที่ เปิดตัวอย่างชัดเจนว่าต้องการกอหญ้ามากเพียงใด.... “อื้มมมม....” เสียงครางในคอของคริสต์ดังออกมาเมื่อเขาจัดการตัวเองหายเข้าไปในโพรงสาวอย่างรวดเร็วแนบสนิทแม้แต่อากาศก็ผ่านจุดเชื่อมนั้นไม่ได้ ทำให้กอหญ้าถึงกับสะดุ้งผสมความจุก ‘รุนแรง’
กอหญ้าเจอความรุนแรงตั้งแต่จังหวะแรก สองแขนเล็กยกขึ้นโอบรอบคอแข็งแรงนั้น คริสต์กัดฟันขบกรามแน่นจนแนวสันคางเกร็งอย่างชัดเจนเมื่อแก่นกายเขาถูกบีบรัดในโพรงสาวจนเขาแทบจะปลดปล่อยความอึดอัดนั้นออกมาตั้งแต่ครั้งแรกที่เข้าสู่โพรงสาว
คริสต์ไม่รีรอสะโพกแข็งแรงขยับขับเคลื่อนโดยทันทีในจังหวะที่หายเข้าสู่กายสาวคริสต์จะเบียดแนบแน่นเกิดเสียงดังยามจุดเชื่อมสัมผัสกัน เหงื่อกาฬผุดขึ้นแนวขุมขนตามเรือนกายทั้งของคริสต์และกอหญ้าเมื่อแรงกายการขับเคลื่อนของคริสต์ไม่มีวี่แววจะลดทอนหรือตกลงสักนิด
“อ้า...พี่คริสต์....กรี๊ดดดดด...” กอหญ้ากรีดร้องออกมาเมื่อร่างกายเธอมาถึงจุดสูงสุดของสัมผัสสวาทที่เร้าร้อนผสมความรุนแรงที่กอหญ้าต้องบอกกับตัวเองว่านี้เป็นครั้งแรกของเธอที่คริสต์เปลี่ยนการสัมผัสที่แตกต่างจากที่ผ่านมา
คริสต์ที่ส่งกอหญ้าล่วงหน้าไปที่จุดสูงสุดกรามแกร่งขบกันอีกครั้งเมื่อโพรงสาวบีบรัดแก่นกายเขาจนคริสต์ปลดปล่อยสายธารเร้าร้อนในกายสาวจนหยาดหยดสุดท้าย คริสต์ขยับพลิกร่างนอนข้างกายสาวที่ต่างหอบหายใจเคียงข้างกันและกันจากวินาทีเป็นนาที จากนาทีเป็นหลายนาที
“เหนื่อยมั้ย?” คริสต์เอ่ยถามเมื่อระบบการหายใจเป็นปกติแล้ว
“…คนบ้า!...” กอหญ้าที่ยังนอนอยู่เฉยๆ ถึงแม้จะมีผ้าห่มคลุมกายแต่ร่างกายทั้งสองก็ยังเปลือยเปล่า คริสต์กระชับวงแขนดึงร่างบางแนบกายมากขึ้น
“งั้นถามใหม่...เจ็บมั้ย?”
“เพี๊ยะ!”
“โอ้ย!!!” คริสต์ร้องออกมาเมื่อคำตอบของกอหญ้าเป็นฝ่ามือฟาดลงที่ต้นแขนอย่างแรง กอหญ้าอมยิ้มและปิดตาหลบดวงตาคมที่ไม่ยอมละสายตาจากใบหน้าเธอเลย

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา