พ่ายกลซาตาน [Artificial Devil Love] ตอนที่ 80
“คุณแม่ท่านอยากพัก...และต้องการให้พี่เข้ารับช่วงต่อตำแหน่งของท่าน”
“แล้ว?…”
“คณะผู้บริหารไม่เห็นด้วย...”
“ไม่เข้าใจ...” กอหญ้าก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี
“…ก็ภาพพจน์ของพี่ในสังคมไทย ไม่ค่อยดีนัก พี่ทำงานอยู่ภายใต้เงาของคุณแม่มาตลอดสองปีมานี้...”
“เข้าใจแล้วค่ะ...การเป็นนักแสดงเป็นวิธีปรับทัศนคติทางสังคมได้ แต่ก็ไม่ทั้งหมด...แต่ก็รวดเร็วดี”
“ใช่!…มันก็เป็นการเปลี่ยนโฟกัส ให้เห็นภาพลักษณ์ใหม่ๆ”
“…พี่คริสต์มีความสามารถมากกว่านั้น หญ้าเชื่อนะคะว่าคณะผู้บริหารต้องเห็นว่าพี่จะนำพาสถานีต่อไปได้...และทุกคนต้องสนับสนุนพี่คริสต์แน่นอนค่ะ” คริสต์ยิ้มให้กับกอหญ้า
“เข้าใจกันแล้วนะ...แต่ ‘เจ้าขา’ คืออะไร ทำไมเฟรเดลิคถึงเรียกหญ้าแบบนั้น...แล้วหญ้าไปรู้จักสนิทสนมกับมันตั้งแต่เมื่อไหร่...” กอหญ้าเบิกตากว้างมองคริสต์ที่น้ำเสียงเปลี่ยนไป
“ก็เขาอยากรู้จักหญ้า แต่หญ้าว่าเขาแปลกๆ แต่ไม่อยากเสียมารยาท เจอกันวันนี้เป็นครั้งที่สองและสาม...คงเรียกว่าสนิทไม่ได้หรอกค่ะ หญ้าจึงบอกชื่อหลอกๆไป” คริสต์ขมวดคิ้วและคิดว่าคงเป็นแผนของริต้าแน่นอน
“พี่ว่าหญ้าคงจะไม่ปลอดภัยแล้ว เฟรเดลิค คงต้องการเข้ามาทำความรู้จักกับหญ้าเพื่อให้เราสองคนผิดใจกัน น่าจะเป็นแผนของริต้า”
“…คำพูดพี่คริสต์ ทำเอาหญ้าหมดความมั่นใจในความงามของตัวเองไปเลย...”
“เรานี้จริงๆเลย...” กอหญ้ามองคริสต์และถอนหายใจเพราะคิดว่าเรื่องนี้คงไม่จบง่ายๆเป็นแน่ “...เป็นอะไรไป?” คริสต์ถามกลับทันทีเมื่อเห็นสีหน้าของ กอหญ้าเปลี่ยนไปอย่างเซ็งๆ
“อยากรู้จริงเหรอ?...ว่าหญ้าคิดอะไรอยู่”
“เกี่ยวกับพี่ใช่มั้ย?” กอหญ้าพยักหน้ายอมรับ
“หญ้าไม่เคยมีใครที่พิเศษมากกว่าแค่เพื่อน พี่คริสต์เป็นคนแรกที่พิเศษ ซึ่งหญ้าแค่อยากได้คนธรรมดาทั่วๆไป แค่เรารักกัน เข้าใจกัน และช่วยกันสร้างครอบครัวต่อไป...” คริสต์ขมวดคิ้วแสดงออกมาถึงความไม่สบายใจ ก็จริงอย่างที่กอหญ้าพูด เธอเพียงแค่ต้องการมีคนรัก มีครอบครัวปกติ แต่เขาต้องทำให้เธอมาเจอเรื่องแย่ๆหลายเรื่องที่ผ่านมาแล้ว และดูเหมือนมันจะไม่จบเพราะเขาเองก็ ปฎิเสธไม่ได้และรับปากกับเธอไม่ได้ว่าเรื่องแย่ๆมันจะไม่เกิดขึ้นอีก คริสต์ที่คิดมาถึงตรงนี้ก็ขยับตัวไปนอนหงายข้างๆกอหญ้า ดวงตาเปิดกว้างมองเพดาน กอหญ้ายังคงนอนนิ่งๆแต่สายตามองตามคริสต์
“พ่อค่ะ...หญ้าแค่ต้องการคนรักที่รักหญ้า หญ้าไม่อยากต้องไปแข่งขันแย่งชิงกับใครเลย...” เสียงในหัวกอหญ้าที่อยากบอกให้พ่อของเธอได้ยินเพียงคนเดียวและย้ายสายตามามองเพดานเช่นกัน
“หญ้า...อย่า...ทิ้ง...พี่...นะ...” คำพูดของคริสต์ที่กอหญ้าได้ยินถึงแม้มันจะเบาแสนเบา อ่อนแรงอย่างชัดเจน แต่กอหญ้าเลือกที่จะเงียบเพราะมันเป็นเรื่องอนาคต
“เราเลิกคุยเรื่องนี้กันเถอะค่ะ...พรุ่งนี้เราต้องไปฟิตติ้งเสื้อผ้าสำหรับละคร ( Fitting Clothes) นอนดีกว่านะคะ”
“หญ้านอนก่อนนะ...พี่ยังไม่ง่วง” คริสต์พูดพร้อมขยับตัว จุมพิตแผ่วเบาที่หน้าผากมนนั้นและดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมกายให้กอหญ้า และเดินออกจากห้องนอนไป ด้วยแววตาและสีหน้าที่ไม่สบายใจ เพียงเพราะกอหญ้าไม่รับปากสิ่งที่เขาร้องขอ และนั้นทำให้คริสต์เข้าใจกอหญ้าว่าเธอไม่ใช่คนที่จะรับปากอะไรพร่ำเพรื่อถ้าเธอไม่มั่นใจ
“หญ้าขอโทษนะคะ” กอหญ้าพึมพำเบาๆ เพราะเธอก็เข้าใจความกลัดกลุ้มของคริสต์เช่นกัน อนาคตเป็นสิ่งที่เธอไม่รู้ เธอไม่อยากรับปากอะไรทั้งนั้น
เช้ารุ่งอรุณวันใหม่ กอหญ้าที่รู้สึกตัวรอยยิ้มเกิดขึ้นทันทีเมื่อใบหน้าของคริสต์ที่ยังคงหลับอยู่ห่างจากหน้าเธอเพียงเล็กน้อย แต่วงแขนของคริสต์ยังพาดทาบทับบนสะโพกของเธอใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน กอหญ้าขยับซุกกายเข้าหาคริสต์มากขึ้น เธอทำตามคำเรียกร้องภายในร่างกายเธอ คริสต์แย้มยิ้มออกมาโดยที่ กอหญ้าคงไม่รู้ และวงแขนเขาก็โอบรัดร่างเล็กนั้นแนบแน่นขึ้น ‘สาย’ ทั้งเธอและเขาคงไปกองฟิตติ้งช้าแน่นอน “แต่ขอสักครั้งนะคะ สัญญาว่าจะสายแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว” กอหญ้าคิดในใจโดยที่ดวงตาเธอยังคงปิดอยู่ใบหน้าซุกเข้ากับแผ่นอกกว้างนั้นอย่างถวิลหา
“ขอโทษนะคะ.../ขอโทษครับ...” เสียงของคริสต์และกอหญ้าดังออกมาพร้อมกันเมื่อมาถึงสตูดิโอถ่ายภาพฟิตติ้งละคร เพราะพวกเขาสองคนเป็นสองคนสุดท้ายที่มาสายกว่าเวลาหนึ่งชั่วโมง แต่ทีมงานแปลกใจในประเด็นอื่นคือทั้งสองมาพร้อมกัน เพราะเรื่องที่กอหญ้าหมั้นกับคริสต์อย่างไม่เป็นทางการนั้นมีคนเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ทราบ คริสต์กับกอหญ้าถูกจับแยกกันเพื่อไปแต่งหน้าแต่งตัวใหม่ตามบทบาทของตัวละครทันที และการถ่ายภาพรวมกับแสดงท่านอื่นจบลง คริสต์กับกอหญ้านักแสดงนำฝ่ายชายและหญิง ทีมงานเก็บภาพเดี่ยวและคู่...
“ผมอยากได้สายตาแบบที่ต่างมองคนที่ตนรัก...” ทีมงานฝ่ายภาพเอ่ยกับคริสต์และกอหญ้า และเมื่อภาพของกอหญ้าและคริสต์ปรากฎบนหน้าจอ ทีมงานหันหน้ามามองกันเอง เพราะมันชัดเจนมากในสายตาของคริสต์ อย่าว่าแต่ทีมงานเลยกอหญ้าหน้าแดงก่ำความร้อนพุ่งสูงสู่ใบหน้า
กอหญ้าย้อนคิดไปตอนเช้าสาเหตุที่สองที่ทำให้เธอและคริสต์ต้องมาสายในวันนี้ ตอนนั้นกอหญ้าคิดว่าคริสต์ยังไม่ตื่น แต่ทันทีที่เธอซุกใบหน้ากับแผ่นอกกว้างนั้น มือและวงแขนแข็งแรงที่โอบรัดร่างเธอเริ่มขยับและลูบไล้แผ่นหลังของเธอ กอหญ้าเบิกตากว้างและกำลังจะขยับถอยออก แต่ก็ทำอย่างที่ต้องการไม่ได้ เมื่อคริสต์ออกแรงมากขึ้น และเริ่มที่จะกำจัดชุดนอนของกอหญ้าออกให้พ้นจากตัวเธออย่างรวดเร็วตามที่เขาต้องการ
“อ้า…” เสียงของกอหญ้าดังออกมา เมื่อใบหน้าของคริสต์ฝังอยู่ที่ความอวบอิ่มที่คริสต์ยอมรับกับตัวเองว่าชาตินี้เขาจะต้องการอะไรอีก กอหญ้าเปรียบเสมือนสิ่งสุดท้ายในชีวิตที่เขารอคอยและเขาก็ได้มาครอบครอง
กอหญ้าเกร็งร่างกายเปลือยเปล่าเมื่อปลายลิ้นของคริสต์ละเลงหยอกล้อยอดเกสรเต่งตึงจนชูชันแข่งขันกันทั้งสองข้าง สองมือเล็กดึงรั้งเส้นผมที่สั้นพอเหมาะกับมือเล็กทั้งกดเข้าหาแนบชิดเรือนร่างยามที่ความซ่านเสียวโจมตีในเวลาเช้าตรู่ เพียงคืนเดียวเท่านั้นที่กอหญ้ารอดพ้นกลสวาทของซาตานเหนือร่่างตน แต่เขากลับมาทดแทนชดเชยในตอนเช้าแทนและเหมือนดอกเบี้ยจะทบต้น เพราะคริสต์เร้าร้อนดุดันใส่เรือนร่างเธอตั้งแต่เริ่มต้นที่ยอดเกสรที่แดงแล้วแดงมากขึ้นขยายวงกว้างไปทั่วอาณาบริเวณเนินเนื้อทั้งสอง
กอหญ้าสั่นสะท้านเมื่อขนอ่อนตามร่างกายต่างแข่งขันกันลุกชัน เมื่อความอวบอูมที่เปียกชื้นถูกปล่อยให้เป็นอิสระต้องลมเย็นของเครื่องปรับอากาศที่ปะทะผิวที่เปียกชื้นนั้น ใบหน้าของคริสต์เลื่อนลงต่ำมือแข็งแรงล่วงหน้าเปิดทางขยับเรียวขาเพื่อที่เขาจะได้สัมผัสความสาวที่เขาคลั่งไคล้จนหาเส้นทางออกจากความรู้สึกนี้ไม่ได้
คริสต์ยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจเมื่อนิ้วร้ายของเขาสัมผัสถึงความชุ่มฉ่ำทั่วบริเวณโพรงสาว เรียวขาเล็กเปิดทางกว้างขึ้นอัตโนมัติเมื่อมือและนิ้วที่แสนจะพึงพอใจในความต้องการของเธอทวีความสามารถเพิ่มมากขึ้นในการเคลื่อนไหวและการทำงานของมัน
กอหญ้าครางออกมาสุดเสียง เมื่อนิ้วที่กรีดกรายกลีบความสาวหายเข้าไปในโพรงสาวเข้าๆออกๆ ด้วยจังหวะที่เร็ว เร็ว ขึ้นเรื่อยๆ มันช่างไหลลื่นสะดวกยิ่งขึ้นเมื่อธารน้ำความสาวไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง
คริสต์ก้มมองโพรงสาวกับใบหน้าที่แดงก่ำของกอหญ้าสลับไปมา กรามแกร่งขบกันแน่นเพื่อยับยั้งความต้องการของตัวเอง เมื่อภาพความสวยงามของ กอหญ้าปรากฎตราตรึงให้เขาได้จดจำไปนานแสนนาน
คริสต์ขยับมือข้างที่ว่างกอบกุมมือเล็กดึงมาสอดเข้าไปภายใต้กางเกงนอนของเขา “โอ้วววว....” คริสต์ครางออกมาเมื่อมือเล็กกอบกุมตัวตนของเขาภายใต้อาภรณ์นั้น
“รู้สึกอย่างไง?”
“ร้อน...” คริสต์ยิ้มกับคำตอบของกอหญ้า กรามแกร่งขบแน่นขึ้นเมื่อมือเล็กออกแรงรัดแน่นขึ้นด้วยมือเล็กของเธอ
“ต้องการพี่มั้ย?”
“ค่ะ...หญ้าต้องการพี่คริสต์” คริสต์ยิ้มอย่างพึงพอใจเมื่อกอหญ้าไม่เว้นช่วงเวลาการตอบเลย ไร้ซึ่งการลังเล เพราะกอหญ้าต้องการเขาจริงๆ
“ขยับขาเปิดทางให้พี่สิ” กอหญ้าทำตามนั้นทันทีอย่างไม่มีลังเล คริสต์ขยับจัดการตัวเอง กอหญ้ามองเรือนร่างกำยำที่สวยงามของคริสต์ที่เขาค่อยๆขยับไปที่ระหว่างเรียวขาเธอ ‘รอคอย’ รอคอยด้วยใจเต้นระรัว หน้าท้องแบนราบแขม่วเกร็งเมื่อตัวตนของคริสต์ค่อยๆเคลื่อนหายเข้าสู่กายสาว ขาเรียวเล็กงอเข้าหาตัวเพื่อให้จุดหลอมรวมของเขากับเธอแนบแน่นกระชับมากขึ้น
คริสต์โน้มกายทาบทับเรือนร่างกอหญ้า สองแขนเล็กยกขึ้นโน้มรัดลำคอแกร่งลิ้นเล็กล่วงล้ำเข้าสู่โพรงปากของคนด้านบนเมื่อเขาโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้จนริมฝีปากสัมผัสกัน สะโพกแข็งแรงขยับเร่งเร้าอารมณ์ความรู้สึกเสียวซ่านแพร่กระจายไปทุกส่วนของร่างกายทั้งสอง โดยที่ลิ้นเล็กเป็นฝ่ายลุกล้ำบ้าง เสียงครางแห่งความพึงพอใจทั้งเขาและเธอกึกก้องดังประสานกับจังหวะจุดหลอมรวมที่โพรงสาวตอดรัดบีบท่อนความแข็งแรงที่อยู่ในกายสาวทำให้คริสต์เพิ่มจังหวะนำพาร่างเขาและกอหญ้าขับเคลื่อนขึ้นลงอย่างต่อเนื่องและนานออกไปเรื่อยๆ เมื่อต่างก็ไม่ยอมที่จะให้เวลาแห่งความสุขสมจบลงอย่างรวดเร็วได้ง่ายๆ
“หญ้า...โอ้วววว...ที่รัก....” คริสต์ที่เป็นฝ่ายผละริมฝีปากออกมาเสียเอง เมื่อตัวตนของเขาขยายคับแน่นในเรือนกายของกอหญ้า เสียวซ่านจนคริสต์ต้องปลดปล่อยธารน้ำแห่งความสุขสมก่อนโดยที่กอหญ้าก็กรีดร้องตามมาติดๆเช่นกันเมื่อจังหวะสุดท้ายที่คริสต์รุนแรง ดุดัน รวดเร็วจนกายสาวเหยียบย่างสู่ที่สูง
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
