พ่ายกลซาตาน [Artificial Devil Love] ตอนที่ 84
“ยังคงสงบเงียบสบายๆเหมือนเดิมเลย” เขมิกาเอ่ยออกมาเมื่อรถเคลื่อนเข้ามาจอดที่หน้าบ้านพักของคุณหญิงศศิธร ที่ที่กอหญ้าเคยมาแล้วอย่างไม่ต็มใจในตอนแรก ภาพความทรงจำระหว่างเขากับเธอผุดขึ้นในหัว ‘หน้าแดง’ ที่ใบหน้าเธอแสดงอยู่ตอนนี้ รอยยิ้มปรากฎขึ้นอย่างไม่รู้ตัวอีกครั้ง “ยิ้มอะไรเหรอคะ?”
“พี่เขมอ๊ะ!” กอหญ้าเขินเขมิกาที่ใช้สายตาอย่างรู้ทันมองเธอ
“เอาล่ะคะพี่ไม่แหย่แล้ว เดี๋ยวพี่เอาของไปเก็บก่อนนะคะ คุณหญ้ารอพี่แป็บหนึ่ง เดี๋ยวเราไปหาอะไรทานกัน มาทะเลก็ต้องกินอาหารทะเล” กอหญ้าพยักหน้าเพราะกระเป๋าของเธอกำลังเดินทางมา กอหญ้าจึงเดินไปยังผืนทรายและเธอเลือกที่จะยืนใต้ต้นไม้มองคลื่นที่สัดเข้าฝั่งอย่างเพลิดเพลิน
“พี่เขมค่ะ เดี๋ยวหญ้าขอพาน้องบีไปด้วยนะคะ” กอหญ้าเอ่ยกับ เขมิกาหลังจากที่เธอเดินเข้ามาใกล้เมื่อเก็บของเสร็จแล้ว
“ใครกันเหรอคะ?” กอหญ้าจึงเล่าเรื่องน้องบีให้กับเขมิกาฟัง ขณะที่กำลังขับรถไปบ้านน้องบี
กอหญ้าและเขมิกาลงจากรถเมื่อเขมิกาจอดรถเรียบร้อยเมื่อมาถึงบ้านน้องบี ทั้งสองทำความเคารพย่าน้องบี
“คิดถึงพี่หญ้าจังเลยค่ะ” น้องบีเข้ามากอดกอหญ้า และทำความเคารพกอหญ้าและเขมิกา
“พี่ก็คิดถึงน้องบี พี่มารับจะพาไปทานมื้อเที่ยงด้วยกัน ชวนคุณย่าไปด้วยนะคะ” กอหญ้าหันมาทางย่าของน้องบี ซึ่งย่าน้องบีปฎิเสธเพราะต้องไปที่อื่น แต่อนุญาตให้น้องบีไปพร้อมกับกล่าวขอบคุณกอหญ้าที่เมตตาน้องบีมาโดยตลอด “อีกไม่กี่วันน้องบีก็จะเปิดเทอมแล้ว อุปกรณ์เครื่องเขียนชุดนักเรียนน้องบีมีพร้อมเหรอยังคะ?”
“พี่หญ้าขอบคุณมากๆนะคะ พี่หญ้าไม่เคยลืมน้องบีเลย แต่เข้าของที่ พี่หญ้าซื้อให้เมื่อเทอมก่อนยังใช้ได้ค่ะ”
“พี่บอกแล้วไงว่ามีอะไรก็ให้บอกพี่ได้ น้องบีต้องตั้งใจเรียนนะคะ จะได้เป็นกำลังให้ปู่กับย่าไง งั้นเอาเป็นว่าเดี๋ยวพี่พาไปซื้อรองเท้านักเรียนนะคะ เพราะเทอมที่แล้วเราไม่ได้ซื้อและอีกอย่างน้องบีก็โตขึ้นมาก ของใช้ส่วนตัวก็ต้องปรับเปลี่ยนตามวัยนะคะ” เขมิกายิ้มออกมาเพราะนี้เป็นเรื่องที่เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่า กอหญ้าเหมือนจะอุปถัมธ์น้องบีให้ได้เรียนหนังสือ
“พรุ่งนี้น้องบีมาดูพี่หญ้าถ่ายละครด้วยได้มั้ยคะ?”
“ได้ค่ะ...”กอหญ้าตอบกลับน้องบีอย่างใจดีอย่างเคย เพราะกอหญ้ารู้ดีว่าน้องบีเป็นเด็กดี ไม่ก่อกวนหรือสร้างปัญหาให้กับกองถ่ายแน่นอน บทสนทนาในรถก็หยุดลงเมื่อเขมิกาเลี้ยวรถเข้ามาในร้านริมทะเลที่เป็นร้านประจำทุกครั้งที่เธอกับคุณหญิงศศิธรมาพักผ่อนกันที่นี่ ทั้งสามลงจากรถก็ได้รับการต้อนรับจากพนักงานของร้านและเมื่อเจ้าของร้านเห็นว่าเป็นเขมิกาลูกค้ากันมานาน ก็ออกมาต้อนรับและพาไปที่โต๊ะที่สามารถชมวิวได้อย่างสวยงาม
กอหญ้ามองไปรอบๆ ร้านนี้วิวสวยงามจริงๆ ทำให้ความตึงเครียดที่สะสมในตัวเธอผ่อนคลายลงได้เยอะ กอหญ้าเพลิดเพลินกับวิวจนไม่รู้ตัวว่าข้างกายจากที่เป็นน้องบีเป็นอีกคนที่ใช้เวลาเดินทางไม่นานก็มาถึงร้าน
“พี่คริสต์!...”
“ก็พี่นะสิ จะเป็นใครไปได้” กอหญ้าหันไปมองทางอื่นอย่างงอนๆ เพราะเธอไม่ได้ลืมที่คริสต์เสียงดังใส่เธออย่างไม่มีเหตุผลเมื่อวานนี้
คริสต์ที่ทักทายเขมิกาและน้องบีแล้ว ทันทีที่อาหารทะเลมาเสิร์ฟ เขาก็เอาอกเอาใจกอหญ้าเพื่อเป็นการขอโทษเธอที่เมื่อวานนี้เขาเสียงดังใส่เธอ เขมิกาและน้องบีอดยิ้มไม่ได้กับภาพความน่ารักของคริสต์ที่พยายามง้อกอหญ้า ช่วงเวลามื้อเที่ยงเป็นไปอย่างชื่นมื่นของคนที่ได้พบเห็น เพราะคริสต์กับกอหญ้าเหมาะสมกับคำโบราณที่ว่าหญิงก็สวยชายก็หล่อช่างเหมาะสมกันเหลือเกิน และเมื่อมื้อเที่ยงเสร็จสิ้นกอหญ้าก็พาน้องบีไปซื้อของใช้ตามที่ได้บอกกับน้องบีนั้นเอง และแน่นอนคริสต์ยืนยันจะขอตามไปด้วย
“คุณหญ้ากลับไปกับคุณคริสต์ก่อนนะคะ เดี๋ยวพี่ไปส่งน้องบีที่บ้านเอง” เขมิกาเอ่ยกับกอหญ้าเมื่อของจำเป็นของน้องบีเรียบร้อยทุกอย่าง น้องบียกมือไหว้ขอบคุณกอหญ้าและคริสต์ก่อนที่จะเดินไปขึ้นรถเขมิกา
“หญ้าพี่ขอโทษนะครับ” คริสต์พูดกับกอหญ้าทันทีเมื่อเขมิกากับน้องบีเดินแยกไป
“ไปทำอะไรผิดมาเหรอคะ?” กอหญ้าหันไปตอบคริสต์ด้วยคำถาม
“…ก็หลายอย่างเลย” กอหญ้าเบิกตากว้างมองคริสต์ “กลับไปคุยกันที่บ้านนะ...”
“ได้ค่ะ!...เราจะกลับไปคุยกันที่บ้าน อย่าลืมคำพูดของตัวเองเสียล่ะ” คริสต์ยิ้มออกมา เมื่อเข้าใจความหมายประโยคของกอหญ้า
“ตกลงเราเนี๊ยะ อายุเท่าไหร่กันแน่”
“ยี่สิบเอ็ดค่ะ...ต้องเอาหลักฐานยืนยันมั้ยคะ” กอหญ้ากับคริสต์ที่ยังยืนคุยกันเป็นที่สนใจของศิริที่พึ่งเดินทางมาถึงพร้อมกับทีมงานที่กำลังจะเข้าพักในโรงแรมใกล้ๆบริเวณนั้น
“คุณคริสต์!...” เสียงเรียกทำให้คริสต์และกอหญ้าหันไปมอง และก่อนที่กอหญ้าจะแยกตัวออกไป คริสต์มือไวกว่าเขาขยับแขนโอบเอวกอหญ้าไว้ให้เธอยืนเบียดเขามากขึ้น
“คุณศิริ สวัสดีครับมาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ”
“เอ่อ!...พึ่งมาถึงนะคะพวกเราเข้าพักที่โรงแรมใกล้ๆแถวนี้ ศิริมาหาซื้อของที่จะเอาเข้าฉากพรุ่งนี้นะคะ”
“อย่างงั้นเหรอครับ ถ้างั้นเชิญคุณศิริตามสบายนะครับ ผมกับหญ้าขอตัวก่อนนะครับ” คริสต์พูดจบก็หมุนตัวกอหญ้าให้เดินไปยังรถเขาที่จอดอยู่ ศิริมองภาพนั้นด้วยความรู้สึกบางอย่าง เพราะการพบกันครั้งนี้ระหว่างเธอกับคริสต์เปลี่ยนไป เพราะคริสต์ดูจะตั้งใจบอกให้เธอรู้ว่าเขารักอยู่กับกอหญ้าอย่างเปิดเผย และคำพูดของเขาก็ดูเป็นทางการมากขึ้น และอีกอย่างคือเขาไม่รับสายเธอ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
