พ่ายกลซาตาน [Artificial Devil Love] ตอนที่ 85
“หญ้าพี่ไม่ได้คิดอะไรกับคุณศิรินะ” คริสต์เป็นฝ่ายเอ่ยออกมาก่อนเมื่อตลอดการเดินทางกลับมาที่บ้านพัก กอหญ้าเอาแต่เงียบ
“แต่พี่คริสต์ทำให้คุณศิริเขาคิดกับพี่ไปไกลแล้ว”
“ในที่สุดหญ้าก็ยอมพูดออกมาแล้ว...นี้ใช่มั้ยที่ทำให้หญ้าดูเงียบๆไป”
“ก็แล้วแต่พี่คริสต์จะคิด”
“อีกแล้วนะ หญ้าทำไมไม่พูดออกมา ไม่พอใจอะไรก็พูดออกมา พี่ไม่ชอบเลยที่หญ้าเลือกที่จะเงียบแล้วก็ไปคิดเองเออเองแบบนี้”
“หญ้าก็เป็นของหญ้าแบบนี้ ถ้าพี่คริสต์ไม่ชอบ หญ้าก็ขอโทษ และตอนนี้หญ้าไม่ใช่ปัญหาที่พี่คริสต์จะมาแก้ไข คุณศิริต่างหากที่พี่ต้องไปแก้ไขให้ถูกต้อง...หรือพี่คริสต์อาจจะลองทบทวนตัวเองอีกครั้งก็ดีนะคะ ว่าพี่คริสต์ต้องการ ผู้หญิงแบบไหน ระหว่างหญ้ากับคุณศิริ”
“เหลวไหลใหญ่แล้ว เรื่องนี้ศิริเขาไม่เกี่ยว แล้วพี่ไม่ต้องทบทวนอะไรทั้งนั้น...หญ้าก็ยังคงเป็นกอหญ้าของพี่เหมือนเดิม”
“ค่ะ…” คำตอบสั้นๆของกอหญ้า ไม่ได้ทำให้คริสต์รู้สึกดีขึ้นมาเลยสักนิด กอหญ้าเดินหลบคริสต์เข้าห้องน้ำไปซึ่งคริสต์ก็ปล่อยเธอไป ส่วนตัวเองก็มาเปิดกระเป๋าเดินทางทั้งของเธอและเขาจัดเข้าตู้ เพราะพวกเขาต้องพำนักอยู่ที่นี่หลายวันกับการถ่ายนอกสถานที่
กอหญ้าที่เดินหนีเข้ามาในห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัวและเธอก็ต้องการอาบน้ำเพื่อที่ร่างกายจะได้สดชื่นขึ้น และเธอ อยากออกมาจากสถานการณ์ตึงเครียดระหว่างเธอกับคริสต์ “ถ้าพ่ออยู่ด้วยตอนนี้ก็คงจะดีมากเลย” กอหญ้าพึมพำกับตัวเองขณะที่เธอแช่ตัวในอ่างอาบน้ำ เพราะพ่อของเธอคงจะมีคำพูดพร้อมเหตุผลที่ทำให้เธอเข้าใจในตัวคริสต์มากขึ้น และนั้นก็จะทำให้เธอสบายใจเมื่อเธอเข้าใจอีกฝ่ายว่าเหตุผลอะไรที่ทำให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ได้
“พี่เขม”
“คุณคริสต์ควรพักผ่อนนะคะ พรุ่งนี้มีถ่ายนะคะ”
“พี่เขมทราบเรื่องของศิริจากกอหญ้าใช่มั้ยครับ?” คริสต์ถามเข้าประเด็นทันที
“ใช่ค่ะ คุณหญ้าเธอไม่มีใครที่ไว้ใจให้ปรึกษานะคะ พี่ดีใจมากที่เธอมาปรึกษาพี่...แล้วคุณคริสต์คิดยังไงคะ”
“…สงสัยผมจะสิ้นลายไม่หลงเหลือคราบคาสโนว่าแล้วมั้งครับ ถึงไม่เอ๊ะใจกับคุณศิริเลย...”
“พี่ดีใจนะคะที่ได้ยินแบบนี้ แสดงว่าคุณคริสต์เริ่มเห็นความไม่ปกติแล้ว”
“วันนี้คุณศิริโทร.หาผมหลายครั้งมาก และผมก็ไม่อยากรับสายเธอเลย และเมื่อตอนบ่ายผมก็เจอเธอโดยบังเอิญ...และหญ้าก็ยังงอนๆผมอยู่เลย”
“คุณคริสต์ก็ต้องระวังตัวมากขึ้นกับคุณศิริ คุณหญ้าไม่ใช่ของตายที่คุณคริสต์อยากจะกลับมาหาเธอตอนไหนก็ได้...”
“หญ้าไม่ใช่ของตาย แต่ผมอาจตายได้ถ้าไม่มีเธอ...ผมไม่ยอมให้ใครหรืออะไรมาพรากเธอไปจากผมแน่นอน” เขมิกาย้ิมออกมาอย่างสบายใจ และเธออาจจะกลับกรุงเทพฯบ่ายๆพรุ่งนี้ได้ เมื่อสถานการณ์ของคริสต์และกอหญ้าน่าจะผ่านพ้นไปได้อย่างดี เมื่อคริสต์ยอมรับและเห็นสิ่งที่ไม่ปกติแล้ว
กอหญ้าลืมตาขึ้นเมื่อบางอย่างเคลื่อนไหวในห้องน้ำที่เธอยังแช่ตัวอยู่ คริสต์ก้าวเท้าลงไปในอ่างเดียวกับที่กอหญ้าแช่ตัว เขายกตัวกอหญ้ามานั่งบนตักเขาและปล่อยให้น้ำในอ่างไหลล้นออกไปเมื่อร่างเปลือยเปล่าของเขาแทนที่น้ำ
“ไม่สบายได้นะ แช่น้ำนานแบบนี้”
“งั้นพี่คริสต์ก็ปล่อยหญ้าสิค่ะ...หญ้าจะได้ไปเช็ดตัว”
“ให้ปล่อยก็ได้นะ แต่พี่อยากปล่อยอย่างอื่นใส่ตัวหญ้าก่อน”
“ทะลึ่ง!…”
“รู้ทัน รู้ใจแบบนี้ พี่คงต้องจัดชุดใหญ่ให้เป็นการตอบแทน” สิ้นเสียงคริสต์ เขาจับใบหน้ากอหญ้าแหงนขึ้นและปิดปากเธอด้วยลิ้นและปากเขาทันที มือแข็งแกร่งเลื่อนลงมากอบกุมความอวบอูมของกอหญ้าที่เริ่มทำในสิ่งที่อยากทำ
กอหญ้าสั่งสะท้านเมื่อช่วงบนความเต่งตึงถูกบีบเคล้นด้วยแรงที่ทรงพลัง ในขณะที่ช่วงล่างก็ถูกลูบไล้อย่างอ่อนโยนไปพร้อมๆกับที่โพรงปากถูกลิ้นและปากของคริสต์ดูดดื่มความหวานที่เริ่มเพิ่มความเร้าร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ สองมือเล็กกางแขนออกยึดจับขอบอ่างเพื่อทรงตัวและอำนวยความสะดวกให้กับความต้องการและแสนจะเร้าร้อนของคริสต์ ที่สะโพกกลมสัมผัสได้ถึงความตื่นตัวที่ขยายตัวเบียดเสียดสะโพกของเธอ
กอหญ้าสะดุ้งและเกร็งทันทีเมื่อโพรงสาวของเธอกำลังถูกลุกรานจากนิ้วสองนิ้วของคริสต์ที่ตั้งใจหายเข้าไปในกายสาว โดยที่โพรงปากกอหญ้าก็ยังไม่ได้รับอิสระ หัวใจดวงน้อยเต้นถี่เร็วขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ เพราะไม่ว่าความสัมพันธ์ของเธอกับคริสต์จะยาวนานเพียงใด ความต้องการที่คริสต์ต้องการในตัวกอหญ้าไม่ลดลงเลย และให้กอหญ้าสาบานตรงนี้เลยว่า คริสต์เพิ่มทวีความต้องการเรื่องกามกิจกับเธอมากขึ้นเรื่อยๆ และเขาค่อนข้างรุนแรงถึงแม้ไม่ถึงกับทารุณแต่กอหญ้ากลับรู้สึกถึงร่องรอยรวมถึงความรู้สึกหลังจากเสร็จกิจของคริสต์อยู่นานข้ามวันข้ามคืน และเธอไม่เคยเอ่ยปากหรือแสดงให้คริสต์รู้ว่าเธอปวดร้าวตามร่างกายเพียงใด กับความรักที่เขาใช้ภาษากายมอบให้กับเธอ เพราะเธอก็แสนจะสุขสมเหลือเกินกับความรักของคริสต์ ซึ่งเธอต้องครางและกรีดร้องออกมาเพื่อระบายความซ่านเสียวที่เหมือนจะระเบิดเรือนร่างของเธอตลอดเวลา อย่างเช่นตอนนี้ที่สองมือเล็กของเธอบีบรัดแน่นที่ขอบอ่าง เมื่อสองนิ้วของคริสต์ขยับเสียดสีความสาวของเธอเข้าและออก อย่างนี้อยู่เรื่อยๆ กอหญ้าขยับดึงใบหน้าออกมาให้ปากและจมูกเธอเป็นอิสระ เมื่อคริสต์กระทำการแสนร้ายกาจจนกอหญ้าโน้มใบหน้าเข้ากัดผิวบริเวณไหล่ของคริสต์อย่างต้องการระบายความรู้สึกเสียวซ่านออกมาพร้อมกับอากาศหายใจ
“โอ้วววว...” คริสต์ครางออกมาด้วยความเสียวซ่านทั้งๆที่แก่นกายเขายังไม่ได้เข้าไปอยู่ในกายสาว เพียงแค่สองนิ้วของเขาถูกตอดรัดตามความรู้สึกของ กอหญ้า “หญ้า....” คริสต์เสียงสั่งพร่า และดึงนิ้วออกมาพร้อมขยับเรือนกาย กอหญ้าเพื่อตอบสนองความต้องการที่ตัวตนของเขาต้องได้รับการคุ้มครองจากโพรงสาวแล้วนั้นเอง
กอหญ้าขยับอย่างเข้าใจ มือที่ได้อิสระของคริสต์กอบกุมตัวตนของตัวเองไว้เพื่อช่วยในการนำส่งเข้าสู่โพรงสาวที่กอหญ้าค่อยๆขยับสะโพกที่ยกขึ้นและลดลงต่ำอย่างช้า กลืนกินแก่นกายของคริสต์ที่ใบหน้าเขาเต็มไปด้วยเส้นเลือดโป่งพองเห็นอย่างชัดเจนเมื่อกรามแกร่งขบเข้าหากันในช่วงเวลาถูกกลืนกินโดยกอหญ้า
“ขยับ...” เสียงคำสั่งที่สั่นพร่าของคริสต์ดังขึ้้น พร้อมกับวงแขนข้างหนึ่งทาบทับแขนเล็กที่วางพาดบนขอบอ่าง มือใหญ่กอบกุมมือเล็กไว้ ส่วนอีกข้างยังคงกอบกุมความอวบอูมบีบเคล้นหยอกล้อที่ดูเหมือนจะหนักมือและรุนแรงตามแรงอารมณ์ความต้องการของคริสต์
“อ้าาาา....” กอหญ้าครางออกมาประสานกับเสียงหอบหายใจของคริสต์ที่กอหญ้าเริ่มขยับทำให้ในอ่างน้ำเกิดทอร์นาโดลูกใหญ่เมื่อสะโพกคริสต์ก็ขยับสวนทางกับสะโพกเล็ก ยามที่กอหญ้าขยับโยกลงมาคริสต์ก็ขยับโยกขึ้นทำให้จังหวะที่พบเจอแนบแน่นและเร้าร้อนมากขึ้น
ความอ่อนล้า เหน็ดเหนื่อยในตัวกอหญ้าและคริสต์ไม่รู้ไปหลบซ่อนอยู่ที่ไหน เมื่อสองร่างยังคงต่อเนื่องกิจกรรมเข้าจังหวะที่เกิดเสียงก้องกังวาลอบอวลไปทั่วอาณาบริเวณห้องน้ำและคงเล็ดรอดออกไปยังห้องนอนของทั้งสองด้วย ถึงแม้ประตูห้องน้ำจะปิดสนิท แต่ความเร้าร้อนและความต้องการที่ต่างก็ต้องการตักตวงเอาจากอีกฝ่ายไม่มีทีท่าจะจบลงภายในสองสามนาทีนี้เป็นแน่
“โอ้ววววว หญ้าที่รัก....เร้าร้อนเหลือเกิน...แรงกว่านี้อีก” เสียงครางและร้องขอของคริสต์ดังออกมา เพราะคริสต์มีความสุขกับความเร้าร้อนของกอหญ้า เพราะตอนนี้ความสุขวิ่งพล่านไปทั่วร่างกายเขาในทุกๆจุดทุกรูขุมขน ที่เขาเองจำไม่ได้ว่าเคยได้รับมันมั้ยแบบนี้ แต่กอหญ้ากำลังทำให้เขาคลั่ง
กอหญ้าที่ทุ่มสุดตัวกับบทบาทที่เธอได้รับตอนนี้ แน่นอนเธอเองก็มีความสุขไม่น้อยไปกว่าคริสต์เลย
“อ้า....พี่คริสต์...หญ้า...มะ...ไม่ไหวแล้ว...กรี๊ดดดด” สิ้นเสียงคำบอกเสียงกรีดร้องของกอหญ้าก็ตามมาติดๆ และแน่นอนคริสต์ก็ไม่ได้โดดเดี่ยวเมื่อเขาเองก็ติดตามกอหญ้าไปติดๆเช่นกัน
“…เก่งเหลือเกิน...พี่หลงหญ้าจนหาทางออกไม่เจอแล้ว” คริสต์เอ่ยกับ กอหญ้าหลังจากการปลดปล่อยผ่านไปหลายนาที และลมหายใจเขาเริ่มเป็นปกติ โดยที่กอหญ้าเอนหลังพิงเรือนกายคริสต์แน่นิ่งไม่ขยับเลย มีเพียงหน้าอกของเธอที่ขยับขึ้นลงยามที่เธอหายใจอยู่
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
