พ่ายกลซาตาน [Artificial Devil Love] ตอนที่ 89
วันรุ่งขึ้นที่กองถ่ายที่เหล่าทีมงานและนักแสดงที่มาพร้อมกันทำหน้าที่ของตน ไม่เว้นแต่กอหญ้าและคริสต์ที่วันนี้ทั้งสองเงียบเหงาอย่างชัดเจน ซึ่งในกองถ่ายที่รู้เรื่องว่าเกิดอะไรขึ้นมีเพียงเขมิกาและผู้กำกับพัฒน์เท่านั้นที่เข้าใจ แน่นอนศิริถูกส่งตัวกลับกรุงเทพฯ ตั้งแต่เช้าตรู่ หน้าที่ดูแลและตกแต่งฉากจึงตกเป็นของทีมงานมือรองที่ได้มอบหมายจากผู้กำกับเมื่อเช้านี้ ซึ่งเธอก็ตั้งใจทำอย่างเต็มที่
กอหญ้าที่แต่งหน้าแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว นั่งอ่านทบทวนบท เพราะวันนี้ถ่ายกันที่ร้านอาหารริมทะเลที่ทางทีมงานเลือกร้านที่เขมิกาแนะนำให้
“คุณหญ้าใหัพี่ช่วยต่อบทให้มั้ยคะ?” เขมิกาเดินมานั่งข้างๆกอหญ้าที่นั่งเพียงลำพังตรงมุมร้านที่ห่างสายตาจากคริสต์ ที่ตั้งแต่เช้าที่เธอมาที่นี่เธอก็ไม่สบตากับคริสต์เลยและพยายามรักษาระยะห่างจากคริสต์ จนคริสต์รู้สึกได้และได้แต่เป็นฝ่ายมองกอหญ้าอยู่ฝ่ายเดียวตลอดเวลา
กอหญ้าพยักหน้าและส่งบทให้เขมิกา ทั้งสองซ้อมก่อนการถ่ายจริง และเมื่อทุกอย่างพร้อม ทีมงานก็เดินมาตามกอหญ้าไปเข้าฉาก ที่วันนี้เป็นฉากที่นักแสดงนำฝ่ายหญิงนั่งทานมื้อเช้าเพียงลำพังในร้านอาหารและบังเอิญที่นักแสดงนำฝ่ายชายใจตรงกันเลือกร้านเดียวกันและเห็นเธอเข้าหลังจากการทะเลาะกันเมื่อวานนี้... ช่างใกล้เคียงกับเหตุการณ์นอกจอที่เกิดขึ้นเหลือเกิน
“…….” กอหญ้าเงยหน้าขึ้นมองผู้ร่วมโต๊ะตามบทที่กำหนดไว้ และสายตาหลุบลงต่ำเพื่อไม่ต้องแสดงความรู้สึกให้คนตรงหน้าได้เห็นว่าเธอไม่ได้มีความสุขกับช่วงเวลาแบบนี้
กอหญ้าหดมือถอยกลับเมื่อคนที่นั่งตรงข้ามอย่างไม่ได้รับเชิญ พยายามจะกอบกุมมือเธอไว้
ผู้กำกับพัฒน์ไม่มีการสั่ง ‘คัท’ ถึงแม้ว่าคริสต์กับกอหญ้ากำลังเล่นนอกบท โดยคริสต์เป็นผู้เริ่ม...กอหญ้ารอคำพูดของคริสต์เพราะตามบทเขาต้องเป็นเริ่มบทสนทนาก่อน “เช้านี้คุณเป็นอย่างไรบ้าง...” บทของคริสต์ที่เขาต้องเอ่ยมันออกมาด้วยแววตาที่หมองเศร้า แล้วกอหญ้าจะต้องต่อบทจากคำพูดของเขาว่า...
“ระยะห่าง!...ทำไมถึงให้กันไม่ได้...พี่กำลังทำให้หญ้าอึดอัด” กอหญ้าที่รั้งรอต่อไปไม่ได้ เธอจึงเป็นฝ่ายเอ่ยบทของตัวเองออกมา โดยที่คริสต์ไม่ได้เอ่ยอะไรเลยเอาแต่มองเธอ ซึ่งตอนนี้ดวงตาทั้งสองประสานกันแล้ว
“เมื่อคืนที่ผ่านมามันยังไม่มากพอเหรอ?” คำพูดของคริสต์ทำเอาผู้ช่วยผู้กำกับก้มมองแผ่นกระดาษในมือ พลิกไปพลิกมาก็หาบทพูดของคริสต์ไม่เจอ เมื่อเธอหันไปทางผู้กำกับพัฒน์ ก็ยังนิ่งเฉยให้มีการถ่ายต่อไป เขมิกาเองก็เงียบเพราะเธอพึ่งจะต่อบทให้กับกอหญ้าก่อนถ่ายจริง มันไม่มีในบทจริงๆ สิ่งที่คริสต์กำลังทำอยู่ตอนนี้
“ค่ะ...ยังไม่พอ” กอหญ้าตอบกลับคำถามคริสต์ ไม่สนใจบทอีกต่อไปเช่นกัน เมื่อคริสต์ไม่เล่นตามบทแล้ว และยังไม่มีการสั่งคัท และกอหญ้าเองก็เริ่มที่จะมีอารมณ์ความไม่พอใจก่อตัวขึ้นมาบ้างแล้ว
“ถ้าอย่างนั้นช่วยกรุณาบอกไอ้ผู้ชายโง่ๆ คนนี้หน่อยได้มั้ย ระยะห่างที่หญ้าต้องการมันนานแค่ไหน หนึ่งวัน สองวัน สามอาทิตย์ หนึ่งปี หรือตลอดชีวิตของพี่!!!” คริสต์ที่ไม่เคยควบคุมอารมณ์ความเอาแต่ใจตัวเองที่มักจะเกิดขึ้นกับเขายามที่กอหญ้าไม่เป็นในแบบที่เขาต้องการ
คริสต์ยังจำการพบกันครั้งแรกของพวกเขาได้ ตอนนั้นเขาก็ตวาดใส่เธออย่างรุนแรงในลุ๊คนักเขียน และการพบกันครั้งที่สองที่เขาสร้างวีรกรรมจูบเธอในที่สาธารณะ และอีกหลายๆอย่างมากมายที่เขามักจะเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองกับ กอหญ้า เธอคนนี้คนเดียวเท่านั้น ที่ทำให้คริสต์เป็นแบบนั้น
“ผลุ๊บ!!!” กอหญ้าไม่ตอบคำถามคริสต์ แต่เธอเลือกที่จะลุกออกจากเก้าอี้ ตั้งใจจะออกไปจากบรรยากาศที่อึดอัดตอนนี้ เพราะเธอไม่ได้หลงลืมว่า กำลังถ่ายละครอยู่และกล้องสามตัวกำลังจับภาพเธออยู่
“ปะ...ปล่อยนะ” กอหญ้าร้องออกมา เมื่อคริสต์ก็ลุกจากเก้าอี้เช่นกัน เขาคว้ามือเธอไว้ และกระชากเธอเข้ามาปะทะกับแผ่นอกกว้าง “อุ้ย!...จะทำอะไร...ปล่อยนะ” กอหญ้าที่ถูกรัดร่างให้แนบชิดกัน เธอดิ้นรนเพื่อต้องการอิสระ “ให้ตายเถอะ!! ทำไมไม่มีใครเข้ามาช่วยเธอเลย นี้มันนอกบทนะ” กอหญ้าคิดในใจ
“อื้มมมมม.../...โฮ้ววววว” สองเสียงดังออกมาพร้อมกัน เสียงแรกคือเสียงของกอหญ้าที่ร้องได้แค่นั้น เมื่อปากสีชมพูอ่อนๆที่ถูกแต่งแต้มด้วยลิปสติกถูกปิดด้วยริมฝีปากคริสต์ที่บังคับฝืนเอาจูบไม่เต็มใจมาจากเธอ ทำให้เสียงร้องของคนทั้งกองถ่ายดังออกมาพร้อมกัน รวมถึงเขมิกาด้วย ที่ไม่คิดว่าคริสต์จะทำถึงขนาดนี้ ในที่แบบนี้...
กอหญ้าดิ้นรนขัดขืนแต่ก็ไม่รอดพ้น เมื่อคริสต์ที่แข็งแรงกว่าเธอในทุกๆด้าน วงแขนแข็งแรงโอบรัดร่างกอหญ้าให้เบียดแนบแน่นกับร่างเขาจนแทบจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว ลิ้นร้ายก็สามารถทลวงผนังริมฝีปากของกอหญ้าเข้าไปลิ้มลองดูดดื่มความหวานได้ ซึ่งคริสต์ไม่สนใจสิ่งรอบข้างใดๆทั้งนั้น สำหรับคริสต์ตอนนี้ทุกอย่างมืดมิดมีแสงสว่างเพียงจุดเดียวคือจุดที่เขาและกอหญ้าเบียดเสียดร่างกายอยู่นั้นเอง
“เพี๊ยะ!!!!” กอหญ้ายกฝ่ามือสัมผัสที่แก้มของคริสต์อย่างแรง เมื่อคริสต์ลดทอนแรงที่โอบกอดเธอ เมื่อกอหญ้าหยุดดิ้นรนชั่วขณะก่อนหน้านี้
“ทำเกินไปแล้วนะ....ฮือออออ....” กอหญ้าเอ่ยประโยคออกมา พร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินออกมา และหันหลังวิ่งออกไปจากตรงนั้น เธออับอายทุกคนกับการ กระทำที่คริสต์ทำกับเธอ
คริสต์ที่เหมือนได้สติ หันไปมองรอบๆ พบกับสายตาของทุกคน ส่วน เขมิกาขยับวิ่งตามกอหญ้าไปอย่างห่วงใย เพราะเธอก็คิกว่าครั้งนี้คริสต์ทำเกินไปแล้วเช่นกัน
“ขอโทษทุกคน...” คริสต์เอ่ยออกมาก้มศีรษะเล็กน้อย และเดินออกจากตรงนั้นไป ทีมงานทุกคนต่างอยู่อาการตกใจ
“เลิกกอง...เก็บของ...วันนี้ทุกคนไปพักผ่อนก่อนแล้วกัน...เดี๋ยวจะแจ้งให้ทราบอีกครั้งว่าพรุ่งนี้จะยังไงต่อ” ผู้กำกับพัฒน์เอ่ยกับทุกคน และลุกจากตรงนั้นไป สร้างความงงงวยให้กับทีมงานที่ยืนอยู่ทุกคน เพราะเรื่องเมื่อวานที่เกิดขึ้นนั้นไม่มีใครรู้เลย จึงทำให้เหตุการณ์เมื่อครู่นี้ทำให้ทุกคนไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าเกิดอะไรขึ้น
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
