20 มิ.ย. 2021 เวลา 12:50 • หนังสือ
พ่ายกลซาตาน [Artificial Devil Love] ตอนที่ 93
กอหญ้าลงจากแท็กซี่หน้าบริษัท ไนท์ ดีไซน์ จำกัด ที่เจตรินหรือพี่เจชื่อสั้นๆที่เหล่าบรรดาน้องๆในที่ทำงานเรียกกันรวมถึงเธอด้วยที่ได้มีโอกาสเข้ามาฝึกงานที่นี่ ช่วงขายาวที่ก้าวต่อไปอย่างมั่นใจของกอหญ้าเรียกสายตาคมจากใครบางคนที่พึ่งลงมาจากรถที่จอดเรียบร้อย ชาลีไม่อาจล่ะสายตาจากหญิงสาวที่ต้องยอมรับว่าเธอดูโฉบเฉี่ยวมั่นใจ รอยยิ้มผุดขึ้นมาเมื่อชาลีรู้ว่าอีกไม่นานต่อจากนี้เขาจะได้รู้จักเธอแน่นอนเพราะที่นี่เป็นบริษัทที่เขาเป็นหุ้นส่วนใหญ่คนหนึ่ง
“สวัสดีค่ะ...” กอหญ้าทักทายเจ้าหน้าที่ด้านหน้า ที่น่าจะเป็นพนักงานใหม่เพราะตอนช่วงที่เธออยู่ที่นี่จะเป็นอีกคนที่เธอรู้จักดี และคาดว่าคงลาออกเพราะตอนนั้นพี่ขวัญตั้งท้องและพี่ขวัญบอกว่าจะทำงานที่นี่อีกไม่นานแล้ว เพราะสัญญากับสามีไว้ว่าถ้าตั้งท้องเมื่อไหร่จะยอมลาออกจากงานและทำหน้าที่เป็นแม่บ้านตามที่สามีพี่ขวัญขอไว้
“สวัสดีค่ะ...” พนักงานต้อนรับทักทายกลับอย่างแจ่มใส
“พี่เจ เอ่อ! คุณเจตรินนะคะ เข้าออฟฟิชมาเหรอยังคะ?”
“เข้ามาแล้วค่ะ...นัดคุณเจไว้เหรอเปล่าคะ?”
“เปล่าค่ะ...รบกวนแจ้งพี่เจ เอ่อ! คุณเจตรินว่ากอหญ้ามาขอพบค่ะ”
“ได้ค่ะ...รอสักครู่นะคะ” กอหญ้าพยักหน้าและหันไปมองรอบๆ สถานที่ฝึกงานเก่าที่มีหลายอย่างเปลี่ยนไป แน่นอนต้องเปลี่ยนอยู่แล้ว เพราะพี่เจ มักจะชอบตกแต่งเปลี่ยนสถานที่ทำงานอยู่เรื่อยๆ ด้วยงบประมาณที่ไม่สูงเลยในแต่ละครั้ง เพราะพี่แจมักจะปรับสิ่งที่มีอยู่เดิมให้เปลี่ยนในลักษณะเสริมนั้นลดนี้ มากกว่าที่จะรื้อทิ้งและใส่ของใหม่ทั้งหมด
กอหญ้าที่เดินมานั่งโซนรับแขก รอเจ้าหน้าที่แจ้งกลับอีกครั้ง เพราะเธอมาโดยไม่ได้นัดไว้ก่อนพี่เจอาจจะติดงานอยู่ก็เป็นได้ ‘รอได้’ เพราะนี้พึ่งจะเก้าโมงครึ่งพิศาลยังมาไม่ถึงด้วยซ้ำ และที่กอหญ้ามาถึงเร็วกว่าเพราะเธอขึ้นรถไฟฟ้ามาและมาเรียกแท็กซี่ต่อร่นระยะเวลาการเดินทางไปได้เยอะ
กอหญ้าหันไปยังประตูทางเข้าที่ถูกผลักเข้ามา พร้อมกับร่างใหญ่ของใครคนหนึ่ง กอหญ้ามองเพียงแว็บเดียวเพราะเธอไม่ต้องการเสียมารยาท แต่ชายคนนั้นเดินไปหยุดตรงหน้าเจ้าหน้าที่ต้อนรับที่ยกมือไหว้เขาและพูดคุยอะไรกัน ต่อจากนั้นเขาก็เดินมายังที่เธอนั่งอยู่
“สวัสดีครับคุณกอหญ้า...” กอหญ้าเงยหน้ามองคนที่ทักทายเธอพร้อมลุกขึ้นยืนที่ถึงแม้ว่ากอหญ้าจะใส่ส้นสูงแล้วเธอก็ยังสูงไม่เท่า ชายตรงหน้าที่รูปร่างเขาน่าจะพอๆกับคริสต์
“สวัสดีค่ะ...เอ่อ...คุณ” กอหญ้าทักทายกลับ และแน่นอนว่าเธอไม่เคยเจอเขามาก่อน
“ผมชาลีครับ...เป็นเพื่อนกับคุณเจครับ...ผมทราบมาว่าคุณมาพบกับนายเจ...แต่ตอนนี้ เหมือนเช้านี้เขากำลังติดสายลูกค้าอยู่...มีอะไรเร่งด่วนมั้ยครับ”
“อ๋อ...ค่ะ...คือว่าฉันรอได้ค่ะคุณชาลี ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ แต่ดิฉันไม่ใช่ลูกค้าพี่เจ เอ่อ! คุณเจหรอกค่ะ ฉันจะมากรอกใบสมัครขอทำงานที่นี่ค่ะ” ชาลียิ้มออกมา เมื่อสรรพนามที่เธอใช้เรียกเพื่อนดูสนิท แต่ไม่ใช่ทางชู้สาวเพราะนายเจมีครอบครัวแล้ว และชาลีรู้ว่าเพื่อนเขาคนนี้รักภรรยาและบุตรชายมากเพียงใด
“งั้นเชิญข้างในเลยครับ” กอหญ้าเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ เพราะจู่ๆเธอจะเดินเข้าไปด้านในโดยการอนุญาตจากชายตรงหน้ามันแปลกสักหน่อยนะ แต่เมื่อกอหญ้าเยื้องตัวและหันไปทางพนักงานต้อนรับที่เธอยิ้มให้และพยักหน้าเป็นการยืนยันว่าเธอเข้าไปข้างในได้ตามผู้ชายตรงหน้าเชิญ
“อ๋อ ค่ะ...” กอหญ้าเดินเข้าไปตามคำเชิญนั้น และบรรยากาศด้านในยังเหมือนเดิม ที่พนักงานบางส่วนมาแล้ว และเมื่อทุกคนเห็นเธอต่างก็ลุกจากเก้าอี้ และมาทักทายเธอและทุกคนที่เข้ามาทักทายเธอก็ยกมือไหว้ชายที่เดินเคียงข้างเธอ
“มีอะไรเหรอครับ?” ชาลี หยุดเดินและหันมาที่กอหญ้าที่หยุดเดินดื้อๆ
“คุณเป็นใครกันแน่...คงไม่ใช่แค่เพื่อนของพี่เจ เอ่อ คุณเจ” กอหญ้ายิงคำถามทันที
“ผมเป็นหนึ่งในหลายๆคนที่เป็นเจ้าของที่นี่...” กอหญ้าเบิกตากว้างขึ้น แค่นั้นเธอแสดงอาการเพียงแค่นั้น ‘หุ้นส่วน’
“ถ้างั้นเชิญคุณเถอะค่ะ...ฉันมาสมัครงานที่นี่เหมือนคนอื่นๆ ฉันจะไปขอเอกสารจากพี่ที่รับผิดชอบเองดีกว่าค่ะ...” ตอนนี้เป็นชาลีที่เป็นฝ่ายเลิกคิ้วมอง กอหญ้า เพราะเธอแสดงออกชัดเจนว่าอยากเป็นเหมือนคนอื่นๆ
“หญ้า!!!…” เสียงเรียกที่ดังขึ้น ทำให้กอหญ้าหันไปทันที เพราะพี่เจเดินออกมาจากห้องทำงานและเห็นคนที่เจตรินอยากให้มาร่วมงานกับเขามากกว่าที่เธอจะไปทำงานที่บริษัทอื่น
“พี่เจ!...สวัสดีค่ะ” กอหญ้าทักทายพร้อมยกมือไหว้
“สวัสดีจ๊ะ...ว่าแต่รู้จักกัันแล้วเหรอ?” ประโยคหลังเจตรินหันไปทางชาลี
“…ก็ไม่เชิง” ชาลีตอบกลางๆ เจตรินจึงให้กอหญ้าเดินไปที่ห้องทำงานเขาและชาลีก็ตามไปด้วย ถึงแม้หน้าที่ในการรับพนักงานจะเป็นอำนาจสิทธิขาดของเจตรินก็ตามที แต่ดูจากสายตาของเพื่อนแล้ว กอหญ้าต้องมีฝีไม้ลายมือพอตัว
“ขอโทษทีนะหญ้าที่ให้รอ...พิศาลไลน์มาบอกพี่แล้วว่าหญ้าตกลงจะทำงานที่นี่และจะเข้ามาวันนี้...พี่ดีใจมาก...บอกตามตรงเลยนะถ้าหญ้ายังไม่เรียนต่อ พี่ก็อยากให้หญ้าคิดถึงที่นี่เป็นที่แรกที่เปิดแขนต้อนรับหญ้ามาเป็นส่วนหนึ่งในความสำเร็จและการเติบโตของที่นี่...” เจตรินเอ่ยออกมาทันทีเมื่อทั้งสามเดินเข้ามาในห้องทำงานส่วนตัวของเขา
“พี่เจ...พูดซะหญ้าตัวลอยเลยค่ะ...ขอบคุณนะคะที่อดทนและให้ความรู้กับหญ้ามาโดยตลอด” กอหญ้ายิ้มและไม่เคยเปลี่ยน พี่เจของเธอมักจะมีคำปลุกใจให้พวกเรารักที่นี่ได้ตลอดเวลา
“หญ้าเองก็มีความสามารถด้วยเช่นกัน แถมน่ารักมาก” กอหญ้าเขินที่ พี่เจชมเธอต่อหน้า และเมื่อสายตาของเธอไปเจอกับสายตาของชาลีที่มองเธออยู่ตลอดการสนทนาระหว่างเธอกับเจตริน
“พี่เจจะให้หญ้าเริ่มงานได้เมื่อไหร่คะ?”
“แล้วหญ้าคิดว่าสะดวกตอนไหน?”
“คือตอนนี้หญ้าเองไม่แน่ใจ เพราะมีงานอื่นที่หญ้ายังไม่เรียบร้อย...หญ้าไม่แน่ใจว่าตัวเองจะถูกเรียกตัวไปเมื่อไหร่ เพื่อเข้าไปเคลียงานที่ยังเหลือไม่มาก” กอหญ้าให้เหตุผลกว้างๆ เพราะเธอไม่แน่ใจว่าเจตรินจะรู้เรื่องที่เธอแสดงละครมั้ย?
“หญ้าหมายถึงเรื่องถ่ายละครใช่มั้ย?”
“พี่รู้เหรอคะ?...”
“พิศาลบอกพี่ตั้งแต่เดือนที่แล้ว เพราะพี่อยากให้หญ้ามาร่วมงานกับเราจริงๆ...” กอหญ้าพยักหน้าเข้าใจ และยกมือไหว้ขอบคุณเจตรินอีกครั้ง และสัญญากับเจตรินว่าทันทีที่เธอเคลียงานถ่ายละครเรียบร้อยจะมาทำงานที่นี่อย่างเต็มที่
“…ว่าแต่วันนี้ พี่มีอะไรให้หญ้าช่วยมั้ยคะ?...วันนี้หญ้าทำแบบไม่คิดตังค์ค่ะ...” กอหญ้ากล่าวออกไปเรียกเสียงหัวเราะให้กับเจตริน แน่นอนต้องมีอยู่แล้ว แต่ว่า...
“ตกลงรู้จักกันเหรอยังสองคนนี้”

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา