23 มิ.ย. 2021 เวลา 13:09 • หนังสือ
พ่ายกลซาตาน [Artificial Devil Love] ตอนที่ 101
“ก็จริง!...หญ้าจะขออนุญาตเป็นเจ้ามือเลี้ยงข้าวเขา หรือว่าจะแถมทำความสะอาดบ้านให้เขาด้วยดีมั้ย” คริสต์ขำกับความคิดอย่างหลังของกอหญ้า ช่างคิดทำความสะอาดบ้าน บริการหลังการขาย
“แล้วหญ้าไม่รู้เหรอว่าเขาเป็นใคร”
“ไม่รู้ ไม่มีโอกาสถามพี่เจเลย...แล้วทำไมพี่คริสต์ถึงเจาะจงว่าต้องเป็นผู้ชายล่ะคะ?”
“พี่ว่าอย่างงั้นเหรอ?...”
“ใช่!…พี่คริสต์ ‘เขา’ เป็นสรรพนามแทนคนที่เป็นผู้ชาย”
“เพราะพี่กำลังบอกใบ้ให้หญ้ารู้ว่า พี่คิดว่าพี่รู้นะว่าใครซื้อแบบอันนั้น”
“ใครเหรอคะ?” กอหญ้าตื่นเต้น คริสต์ยิ้มและจ้องเข้าไปในดวงตาที่แสดงให้เห็นถึงคำตอบ กอหญ้าเบิกตากว้างขึ้นเมื่อเข้าใจสายตาคู่นั้น “...ไม่จริงใช่มั้ย?...อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น”
“หญ้า...คือคนที่ใช่ สำหรับพี่”
“ปากหวานแบบนี้ไงเล่า!!!...สาวๆถึงอยากจะมาแหวกอกหญ้า”
“เฮ้ย!!!…เคยพูดแบบนี้กับใครที่ไหน...เชื่อมั้ย?...ว่ากับหญ้าคนเดียว”
“เชื่อ...” คริสต์คิ้วขมวด ที่กอหญ้าเชื่ออย่างง่ายดาย
“ทำไมเชื่อง่ายจัง...”
“หญ้าไม่มีอะไรจะเสียแล้ว...แล้วไม่มีเหตุผลอะไรที่พี่คริสต์จะต้องโกหกหญ้าเลยสักนิด”
“อย่าทิ้งพี่ไปนะ!!!” คริสต์พูดจริงจังมากขึ้น กอหญ้ามอบรอยยิ้มให้
“หญ้าอยากเห็นห้องของพี่คริสต์...ทำไมพี่คริสต์ถึงไม่เคยพาหญ้าไปที่นั้นเลยคะ?” คริสต์หลบเลี่ยงสายตานั้นทันที “ทำไมพี่คริสต์?...ถ้าไม่บอกก็ออกไปจากบนตัวหญ้าเลย...” กอหญ้าพูดพร้อมผลักร่างคริสต์ที่คร่อมตัวเธอไว้
“ที่นั้นเคยเป็นที่ ที่พี่ใช้ชีวิตในแบบที่สื่อให้ฉายา...”
“… ‘เคย’…หมายความว่าปัจจุบันนี้มันไม่ใช่แล้วใช่มั้ยคะ?”
“แน่นอน!!!…ตั้งแต่ที่พี่เก็บผู้หญิงคนหนึ่งได้ในผับ”
“ถามจริง!!!...เหมือนเราสองคนกำลังถูกสัมภาษณ์ว่ารักกันได้ยังไงเลยเนอะ...” คริสต์ยิ้มและโน้มใบหน้าลงไปใกล้ใบหน้ากอหญ้ามากขึ้น สองแขนเล็กโอบรอบคอนั้นทันที “หญ้าอยากเห็น...พาหญ้าไปนะ” กอหญ้ากระซิบแผ่วเบา
“ก็ได้!...อยากไปเมื่อไหร่?”
“คืนนี้ได้มั้ย?”
“ใจร้อนนะเรา...” กอหญ้าพยักหน้า เพราะเธออยากเห็นมันจริงๆ ห้องที่เป็นงานออกแบบแรกที่เป็นรูปร่างขึ้นมาจริงๆ ไม่ใช่แค่ในกระดาษ เพราะงานออกแบบนั้นเป็นเอกลักษณ์ที่เธอวาดมันด้วยดินสอ อย่างตั้งใจเพราะมันเป็นงานออกแบบโทนสีดำ
“พี่คริสต์!!!!...” กอหญ้าร้องออกมา เมื่อเวลานี้เธอและคริสต์มาอยู่ที่ห้องชุดคอนโดชั้นสูงสุดริมแม่น้ำเจ้าพระยา เมื่อคริสต์ยอมตามคำขอและย้ายที่นอนของพวกเขาทั้งสอง กอหญ้าเดินเข้ามาด้านในคริสต์กดสวิสท์เปิดไฟที่เป็นสีออฟไวท์ทุกดวง ห้องชุดห้องนี้เป็นเหมือนแบบที่กอหญ้าทำไว้ทุกอย่าง โครงสร้างห้องนี้เหมือนกับห้องของเธอชั้นยี่สิบห้า กอหญ้าจึงวางโครงสร้างโดยใช้ต้นแบบมาจากห้องชุดคอนโดชั้นยี่สิบห้า จึงทำให้ห้องนี้เป็นไปตามแบบที่เธอวาดไว้ แม้แต่ดวงไฟทุกดวง สิ่งที่แตกต่างจากที่กอหญ้าออกแบบไว้ คือ ของตกแต่ง เพราะฝาผนังของห้องตกแต่งด้วยรูปวาดของเธอในสมุดภาพที่คริสต์ขอมันมานั้นเอง
กอหญ้าน้ำตาคลอ เมื่อภาพที่ตกแต่งในห้องชุดนี้ไม่ได้มีเฉพาะภาพวาดของเธอ แต่มีภาพของเธอในอิริยาบถต่างๆ และภาพเธอตอนแบเบาะ
“คุณกิ๊กส่งมาให้พี่ ตามที่พี่ขอไว้กับอันโต...” คริสต์ตอบคำถามของ กอหญ้าที่หันมามองเขาด้วยสายตา
“พี่คริสต์โรแมนติคกว่าที่หญ้าคิดไว้...”
“พี่ถือว่าเป็นคำชม...”
“หญ้าอยากเห็นห้องนอน...” คริสต์ยิ้มและจูงมือเธอเข้าไปในห้องนอน
‘สี่สิบแปดชั่วโมงต่อมา’
“คริสต์ คริสต์ ลูกแม่...” คุณหญิงศศิธรที่พึ่งลงจากเครื่อง เธอให้เขมิกาพามาที่ห้องชุดคอนโดของคริสต์ที่คริสต์ขังตัวเองไว้ในห้องนี้มากว่าสิบแปดชั่วโมงแล้ว คุณหญิงศศิธรเข้ากอดคริสต์ที่นั่งอยู่กลางห้อง น้ำตานองหน้าเขาไม่ได้นอนมากว่าสองวัน
“แม่!…หญ้า!!!…หญ้าไม่ได้ทิ้งผมไปใช่มั้ยครับ” คริสต์กอดตอบคุณหญิงศศิธรไว้แน่น
“คริสต์ฟังแม่นะ...หนูกอหญ้าปลอดภัยแล้ว” เขมิกามองแม่ที่กอดประโลมลูก ใครก็ตามที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเด็กชายคริสต์ มาร์ติน เชียร์เลอร์ เมื่อตอนเขาอายุเก้าขวบคงไม่มีทางเข้าใจคริสต์ในเวลานี้ได้...
‘ที่โรงพยาบาล’
“อันโต” กอหญ้าเอ่ยเรียกผู้ที่เดินเข้ามาห้องพักฟื้น ถึงแม้เธอจะดีใจที่เจอพ่อในเวลานี้ แต่เธอคาดหวังจะเห็นใครอีกคนที่ผ่านมาหนึ่งวันแล้ว คริสต์ก็ยังไม่โผล่มาเยี่ยมหรือมาหาเธอเลย
“หญ้า...ลูกพ่อ” อันโตนิโอกอดบุตรสาวอย่างโล่งใจ ถึงแม้เขาจะได้รับแจ้งก่อนขึ้นเครื่องมาเมืองไทยว่ากอหญ้าปลอดภัยแล้วก็ตาม “หญ้าเกือบทำให้พ่อหัวใจวายเลยรู้มั้ย?” อันโตเอ่ยกับกอหญ้า
“หญ้าก็ดีใจที่ตัวเองรอดมาได้...พ่อ! อย่างกับในหนังเลย...มันเกิดขึ้นเร็วมาก...” กอหญ้าเอ่ยออกมาพร้อมกับภาพเมื่อสี่สิบแปดชั่วโมงก่อนหน้านี้กลับมาอีกครั้ง ความทรงจำแสนวิเศษที่ต่อเนื่องมาด้วยเหตุการณ์ที่กอหญ้าคาดไม่ถึงว่าจะนำพาความวุ่นวายมากเกินกว่าที่เธอเคยเจอและคาดไม่ถึงว่าจะต้องเกิดขึ้นกับเธอ
“หญ้าอยากเห็นห้องนอน...” คำพูดที่เธอขอกับคริสต์ และเธอต้องแลกมาด้วยกับบทรักเกมกามของคริสต์ในห้องนอนแห่งนั้น ที่คริสต์ปลดปล่อยประสบการณ์ที่สั่งสมมากับเธออย่างไม่เหลือเก็บไว้เลย
“พี่คริสต์ทำอะไร ปิดตาหญ้าทำไม”
“ถ้าอยากเห็น ก็ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกให้หมด” คริสต์สั่ง หลังจากที่จับกอหญ้าปิดตาเธอด้วยมือเพียงข้างเดียว โดยที่อีกข้างโอบเอวเธอจากด้านหลังโดยแผ่นหลังเธอแนบกับแผ่นอกกว้างของเขา
“เล่นอะไรเนี๊ยะ!...” กอหญ้าบ่นแต่ก็ยอมทำตาม เพราะอยู่กับคริสต์มานานเธอรู้ว่าเขาต้องการมันจริงๆ ‘ตัวเธอ’
คริสต์ยิ้มอย่างพึงพอใจ เขาหันตัวเธอให้มาเผชิญหน้ากับเขา ดวงตาที่ถูกปล่อยให้เป็นอิสระแลกด้วยริมฝีปากที่ถูกปิดลงด้วยริมฝีปากของผู้ที่ตัวสูงกว่า
“ขอสารภาพเลยว่า หญ้าไม่ใช่ผู้หญิงคนแรกของพี่และของห้องชุดที่นี่ แต่หญ้าจะเป็นคนสุดท้ายของพี่ และห้องนี้...” คริสต์กระซิบบอก เมื่อผละออกจากริมฝีปากของกอหญ้าเพียงแค่เล็กน้อยยามที่เขาเอ่ยริมฝีปากยังคงสัมผัสกันและกัน
“หญ้ามีเพียงพี่คริสต์คนเดียว” ประโยคสั้นๆของกอหญ้า แต่กลับทำให้คริสต์รู้สึกดีได้อย่างมากมายเกินกว่าที่คริสต์ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้น
คริสต์ดันร่างเปลือยเปล่าของกอหญ้าไปที่เตียงใหญ่โดยที่แม้แต่ชุดผ้าปูที่นอนยังเป็นสีดำทั้งชุด กอหญ้าค่อยๆนอนลงโดยที่คริสต์ติดตามลงมาไม่ห่าง ริมฝีปากคริสต์ปิดลงอีกครั้งที่โพรงปากที่เปิดทางให้กับลิ้นร้ายเข้าไปดูดดื่มความหวานอย่างเต็มใจพร้อมสนองตอบกลับเป็นที่น่าพึงพอใจของทั้งคู่
คริสต์ที่ยังคงครบเครื่องในเรื่องของเสื้อผ้า เขาดูดดื่มเรียวลิ้นและริมฝีปากของกอหญ้าไม่มีเส้นทางที่เรียกว่าปลายทางหรือสุดทาง เพราะคริสต์ไม่เคยพอและอิ่มเอมกับโพรงปากหวานนี้เลยสักนิด และคงมีแต่เขาเพียงคนเดียวบนโลกใบนี้ที่จะได้รับความหวานนี้จากเธอเพียงคนเดียวบนโลกใบนี้
กอหญ้าโอบรอบคอแข็งแรงด้วยแขนทั้งสองข้าง เธอปล่อยให้คริสต์ทำอะไรก็ได้กับร่างกายของเธอเพราะหัวใจของเธอได้อนุญาตเขาเพียงคนเดียว เรียวลิ้นทั้งสองเกี่ยวรัดรึง หยอกล้อ มอบให้ในสิ่งที่อีกฝ่ายต้องการอย่างไม่มีเงื่อนไขหรือข้อต่อรอง กอหญ้าสั่นสะท้าน ซ่านเสียว ไปทั่วอณูร่างกายที่เลือดในกายเธอไหลเวียนอยู่ เรียวขาเล็กเบียดเข้าหากันเมื่อมือแข็งแรงเข้ากอบกุมความอวบอูมที่ไม่เพียงแค่ส่งผลแต่บริเวณนั้น แต่ความงดงามด้านล่างรับรู้ถึงความรู้สึกที่ส่งผลทำให้ความชุ่มฉ่ำของกุหลาบงามเรียกร้องในสิ่งที่กอหญ้ารู้ดีว่าคืออะไร
คริสต์ผละออกจากโพรงปากที่ริมฝีปากแดงจัดจากการกระทำที่ไม่รู้จักคำว่าพอ จมูกโด่ง ริมฝีปากหยัก พร่างพรมตามผิวแก้ม คาง หู คอ ของกอหญ้าเต็มพื้นที่ คริสต์กดสะโพกทิ้งน้ำหนักตัวบนร่างเปลือยเปล่าเพียงเล็กน้อย เมื่อแท่งร้อนภายใต้กางเกงยีนส์สีเข้มกำลังร้องเตือนเจ้าของว่าพื้นที่ตรงนั้นไม่เพียงพอสำหรับมันอีกต่อไปแล้ว
กอหญ้าเปิดรับ เรียกร้อง เมื่อร่างกายเธอเร้าร้อนไปทุกจุดที่ริมฝีปากของคริสต์สัมผัส ทั้งๆที่ไม่ใช่ครั้งแรกของเธอแต่ทำไมที่นี่ถึงทำให้กอหญ้าเร้าร้อนอย่างไม่มีอายเมื่อมือเล็กกดศีรษะของคริสต์ที่ไล้ลงมาที่ยอดเกสรความอวบอูมแนบแน่นเหมือนกับว่าร่างกายเธอบริเวณนั้นอยากจะกลืนกินคริสต์เข้าไปในตัวเธอ ยามที่คริสต์พลิกลิ้นไหลวนไปมาบริเวณยอดเกสรนั้นอย่างคล่องแคล่วว่องไว กอหญ้าเหมือนตัวจะแตกเมื่อความเสียววิ่งพล่านไปทั่วหาทางออกไปไม่ได้
เสียงคราง หอบหายใจ ของกอหญ้าดังกึกก้องในห้องนอนแสงไฟสลัวกับห้องโทนสีดำที่ดูลึกลับกลับทำให้ร่างชายหญิงบนเตียงดูโดดเด่นเร้าร้อนสวยงาม เพราะกอหญ้าดูจะเป็นอย่างเดียวที่แตกต่างจากทุกอย่างในห้องนอนแห่งนี้ เพราะคริสต์ยังคงสวมเสื้อยืดเข้ารูปสีดำกับกางเกงยีนส์สีเข้มที่เป็นดั่งเครื่องประดับห้องอีกอย่าง

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา