รักเร้นในโลกคู่ขนาน (Sputnik Sweetheart)
"วันที่ 4 ตุลาคม 1957 สหภาพโซเวียตส่งดาวเทียมดวงแรกของโลก "ปุตนิก l" ขึ้นจากศูนย์อวกาศไบคานอร์ ในสาธารณรัฐคาซัคสถาน"
"วันที่ 3 พฤศจิกายน ปีเดียวกัน "สปุตนิก ll" ทะยานขึ้นสู่วงโคจรรอบโลก คราวนี้มี "ไลก้า" เยอรมันเชปเพิร์ดอยู่ในยาน ไลก้าเป็นสิ่งมีชีวิตแรกที่เดินทางหลุดพ้นชั้นบรรยากาศโลก ดาวเทียมดวงนี้ไม่ได้กลับลงสู่พื้นโลก ไลก้าโคจรรอบโลกชั่วนิรันดร์" จาก The Complete Chronicle of World History
บทนำชวนเหงาเปิดอารมณ์นักอ่านให้เข้าสู่ธีมเนื้อเรื่อง เรียกได้ว่าซื้อใจได้อย่างอยู่หมัด หากแต่ "รักเร้นในโลกคู่ขนาน (Sputnik Sweetheart)" เป็นเรื่องราวของสองคนที่บวกหนึ่ง และบางทีก็ลบออกไปครึ่งหนึ่ง
ประสบการณ์ความเดียวดายเดินทางข้ามผ่านทุกซอกทุกมุมภายในใจมนุษย์ ไร้สัญญาณเตือน ไม่ระบุเพศ และยากเกินจะหาคำตอบว่าสิ่งนี้จะอันตรธานสลายหายไปตอนไหน บางคนอาจปัดปล่อยความเหงาความโดดเดี่ยวออกไปได้ภายในเวลาระยะสั้น แต่บางคนอาจต้องกอดรัดจมดิ่งทั้งที่ไม่ได้ตั้งใจอยู่กับมันไปตลอดทั้งชีวิต
"ทำไมคนเราถึงได้เหงาขนาดนี้ คำอธิบายแท้จริงซ่อนอยู่ที่ไหน คนบนโลกนับล้านคน ทุกผู้ทุกคนโหยหาใครสักคน เป็นไปได้หรือไม่ว่าโลกถูกส่งให้มาลอยดวงกลางอวกาศเวิ้งว้างเพียงเพื่อให้เป็นที่พำนักของคนเหงา"
"ฤดูใบไม้ผลิปีที่ 22 "สุมิเระ" ตกหลุมรักเป็นครั้งแรกในชีวิต รักเข้มข้นดูดดื่ม ความรักที่เรียกได้ว่ายิ่งใหญ่พอจะสถาปนาเป็นอนุสาวรีย์ได้ ผู้ที่เธอหลงรักอายุแก่กว่าเธอ 17 ปี แต่งงานแล้ว ผมน่าจะเพิ่มเติมด้วยว่าเป็นสตรี"
*เนื้อหาต่อไปนี้จะมีการเปิดเผยเนื้อเรื่องบางส่วน
เมื่อตกหลุมรักใครสักคนไปแล้วแต่สิ่งเดียวที่ทำได้กลับเป็นการรับฟังและเป็นที่ปรึกษาที่ดี คอยตอบคำถามไขข้อสงสัยต่างๆ กลายเป็นคนสนิทแต่ไม่ได้เป็นคนรัก นี่ล่ะคือสิ่งที่ตัวเอกใช้ในการดำเนินเรื่อง
"ผม" คือผู้ดำเนินเรื่อง ไม่กล่าวชื่อ อายุ 25 ปี เป็นครูสอนอยู่ที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง ตกหลุมรัก "สุมิเระ" หญิงที่เจอกันระหว่างเรียน เธอลาออกจากมหาวิทยาลัยกลางคันเพราะอยากเอาจริงเอาจังกับการเป็นนักเขียน เราสนิทกันเพราะชอบอ่านหนังสือและฟังเพลงคลาสสิก "ผม" คือเพื่อนคนเดียวของเธอ
"สุมิเระ" ผู้ไม่รู้จักความรัก ไม่เคยมีอารมณ์ทางเพศกับใคร ใช้ชีวิตโลดโผนตามใจตัวเอง เป็นหญิงรูปร่างผอม ไม่แต่งหน้า และสูบบุหรี่จัดเป็นที่สุด
"มิว" เป็นคนเกาหลีแต่พูดภาษาเกาหลีไม่ได้เพราะอาศัยและโตที่ญี่ปุ่น มิวอายุมากว่าสุมิเระ 17 ปี เป็นหญิงมั่น มีรสนิยม มั่งคั่ง เรียกได้ว่าเป็นผู้เพียบพร้อมสมบูรณ์ และมิวคือผู้สร้างแรงกระตุ้นจนสุมิเระคลั่งรักนักรักหนา
ผมรักสุมิเระ แต่สุมิเระรักมิว...
ช่วงแรกเรื่องค่อนข้างดำเนินไปอย่างเชื่องช้า สุมิเระได้พบกับมิวโดยบังเอิญในงานแต่งของคนรู้จัก ด้วยความถูกชะตามิวเลยชวนสุมิเระไปทำงานด้วยกันโดยให้อยู่ในตำแหน่งผู้ช่วยคนสนิท งานของมิวคือการนำเข้าไวน์จากต่างประเทศ จึงต้องเดินทางไกลบ่อยๆ และแน่นอนว่าสุมิเระต้องไปด้วย
จู่ๆ วันหนึ่งมิวก็โทรติดต่อทางไกลจากกรีซมาญี่ปุ่น บอกผมว่าช่วยมาที่นี่หน่อยจะได้ไหม มีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นกับสุมิเระ ตัวผู้ชายที่เห็นว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับสุมิเระก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องปฏิเสธ รีบเดินทางจากญี่ปุ่นสู่กรีซและนั่งเรือต่อไปยังเกาะกรีกทันที
ปริศนาที่ไร้คำตอบ สุมิเระหายตัวไป ไม่มีเบาะแสใดๆ ไม่มีใครทำอะไรได้ ทุกคนตกอยู่ในสภาวะอ้างว้าง ลอยเคว้ง ไร้สิ่งยึดเหนี่ยว จากกันด้วยระยะทางยังพอติดต่อได้แต่หากเป็นกายที่จากไปแถมยังไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ไหนความเจ็บปวดและคิดถึงจึงยิ่งเพิ่มทวีคูณ
ไหนๆ แล้วขอแอบทิ้งประโยคที่สื่อถึงตัวละครให้น่าชวนอ่านอีกสักหน่อย
"คนที่นั่งตรงหน้าหนูไม่ใช่ตัวจริงของฉัน เมื่อ 14 ปีก่อน ฉันเหลือเพียงครึ่งคน..."
"เป็นไปได้ไหมว่าฉันขาดอะไรไปสักอย่าง พรสวรรค์พิเศษที่ต้องมีในตัวเพื่อเป็นนักเขียนที่ยิ่งใหญ่"
"ผมอยากปีนขึ้นไปบนที่สูง กวาดสายตามองรอบโลก มองทุกสิ่งด้วยตาตัวเองว่ามีอะไรสูญหายไปจากโลกนี้บ้าง... หรือที่จริงแล้วอาจไม่ต้องการมองอะไรอีกแล้วในชีวิตนี้"
เล่ามายาวยังไม่ได้บอกความรู้สึกหลังจากที่อ่านจบเลย...
ชอบมาก ดีใจที่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้ค่ะ เราว่าผลงานของมูราคามิชิ้นนี้ช่วยขยายความหมายของการโดดเดี่ยวให้มองเห็นได้ชัดเจนขึ้นมาก อย่างที่บอกไปตอนแรกว่าความเดียวดายเดินทางข้ามผ่านทุกซอกทุกมุมภายในใจมนุษย์ ไร้สัญญาณเตือน ไม่ระบุเพศ แต่พออ่านจบแล้วเราขอแถมอีกอย่าง ความเดียวดายแทรกซึมไม่เลือกช่วงอายุด้วยค่ะ
เราชอบการวางคาแรคเตอร์ของตัวละครมาก ผู้เขียนสร้างตัวละครหญิงทั้งสองคนออกมาได้มีเสน่ห์อะไรขนาดนั้น ยิ่งอ่านแล้วยิ่งรู้สึกว่าทั้งคู่มีความแตกต่าง ไม่เหมือนใคร ในขณะเดียวกันก็มีความน่าค้นหาอยากทำความรู้จักให้มากขึ้นๆ ตลอดการอ่าน ส่วนตัวละครผู้ชายจะเรียกว่าเรียบง่ายก็คงไม่ผิด แค่ไม่มีชื่อเรียกก็ดูไม่ค่อยมีความสำคัญเท่าไหร่แล้ว แต่เปล่าเลยความเรียบง่ายนั้นไม่ได้น่าเบื่ออย่างที่เดาไว้ตอนแรก ซึ่งเราคิดว่าต้องอ่านเองถึงจะรู้สึกถึงความแตกต่างนะคะ
จริงๆ คืออยากเล่าทั้งเล่มเลย ที่สปอยเป็นส่วนเล็กน้อยเท่านั้น เนื้อเรื่องมีความละเอียดมากจนดึงประเด็นมาพูดได้เรื่อยๆ เราเลยสรุปคร่าวๆ มาได้เท่าพอสังเขป หากใครอ่านแล้วอย่าลืมแวะมาคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นได้นะคะ แล้วรอติดตามกันต่อไปว่าหนังสือเล่มต่อไปจะเป็นเล่มไหน
รักเร้นในโลกคู่ขนาน (sputnik sweetheart)
ผู้เขียน Haruki Murakami
ผู้แปล นพดล เวชสวัสดิ์
สำนักพิมพ์ กำมะหยี่
จำนวน 288 หน้า
#รักเร้นในโลกคู่ขนาน #sputniksweetheart #รีวิวหนังสือ #almostmidnight #กระซิบบอกต่อหนังสือเล่มนี้มีอะไร
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
