Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
คีตาแห่งสยาม
•
ติดตาม
18 ก.ค. 2021 เวลา 03:20 • หนังสือ
✴️ บทที่ 1️⃣ ความท้อแท้ของอรชุน (ตอนที่ 30) ✴️
🌸 “กองทัพฝ่ายจิตวิญญาณ” กับ “กองทัพฝ่ายวัตถุ” 🌸
⚜️ โศลก 9️⃣ ⚜️ (ตอนที่ 3)
หน้า 100 – 102
3️⃣ #ความโลภ (โลภะ)
#อหังการทำให้มนุษย์ตกเป็นทาสของการทำตามอำเภอใจ เขาจึงไม่สามารถพิจารณาและตัดสินข้อผิดพลาดที่อาจมีอยู่ในความคิดเกี่ยวกับสิ่งทั้งหลาย เมื่ออยู่ใต้อำนาจของสิ่งนี้ การกระทำของเขาจึงไม่ใช่เพื่อหน้าที่ หรือความถูกต้อง หากแต่เพื่อสนองความพอใจที่ไร้วินัยของตน
ผู้คนส่วนใหญ่มักปล่อยให้อหังการครอบงำตนมาตั้งแต่เป็นเด็กๆ ชีวิตจึงถูกชักนำด้วยความรู้สึก โดยมีความชอบกับไม่ชอบเป็นผู้ชี้ทาง นี่คือการตกเป็นทาสของการทำตามอำเภอใจ ชอบกับไม่ชอบนี่แหละคือความโลภหรือโลภะ นั่นคือ #อยากได้_ตระหนี่_อยากยึดไว้ เป็นความสับสนของจิตที่แยกไม่ออกระหว่าง '#ความจำเป็นที่จำเป็น' กับ '#ความจำเป็นที่ไม่จำเป็น'
ดังที่ได้แสดงให้เห็นแล้วว่านักรบฝ่ายเการพ กรรณ กับ วิกรรณ ติดยึดการกระทำฝ่ายวัตถุ กับ ติดยึดการรังเกียจสิ่งที่ไม่ชอบ คือรากของความชอบกับความไม่ชอบ ดังนั้น กรรณกับวิกรรณจึงเป็นตัวแทนของความโลภ ซึ่งเป็นข้อบกพร่องอย่างหนึ่งของอหังการ
รูปแบบความโลภที่สามัญอย่างที่สุดคือ การอยากกินอย่างไม่รู้จักควบคุมตน อำนาจความโลภนี้นอกจากทำให้ตะกละอย่างไม่รู้อิ่มแล้ว จิตยังคิดและอยากกินอยู่ตลอดเวลา แม้ร่างกายอิ่มหนำสำราญแล้ว ความโลภที่หยุดยั้งไม่ได้ย่อมทำลาย สุขภาพ (เช่น การกินมากเกินไป กินอย่างผิดๆ ทั้งๆ ที่รู้ว่าทำอย่างนั้นแล้วผลจะเป็นอย่างไร) — ความโลภอย่างปานกลางอาจหยุดได้เป็นพักๆ ส่วนมากเมื่อมันส่งผลเป็นความทุกข์ — และความโลภอ่อนๆ ส่วนมากเราจะตีตราว่าเป็น “การปล่อยตามใจตนที่ไม่มีพิษภัยใดๆ” แต่จริงๆแล้วมันไม่เป็นอย่างนั้น
การแสดงความโลภที่พบบ่อยที่สุดก็คือ ⏺️ ความโลภนำไปสู่การลักขโมย ⏺️ ความไม่ซื่อสัตย์ ⏺️ การโกง ⏺️ ปรนเปรอตนบนความทุกข์ของผู้อื่น — ถ้ามนุษย์ยอมพ่ายแพ้แก่ความโลภ ชีวิตและวิญญาณของเขาจะเสื่อมทรามและแหลกสลายไปกับความทุกข์
💢กฤษณะเตือนอรชุนศิษย์ผู้ภักดีว่า ประตูสู่นรกสามประตูได้แก่ 'ความใคร่' 'ความโกรธ' และ 'ความโลภ' สิ่งเหล่านี้จึงเป็นสิ่งที่ต้องละเลิก★💢
★บทที่ 16 : 21
4️⃣ #โมหะ (ความหลง)
ความบกพร่องของอหังการในข้อนี้ #จะหยุดยั้งวิวัฒนาการและการสำแดงแห่งวิญญาณ อหังการเป็นวิญญาณจอมปลอม หรือจิตที่อยู่ใต้อำนาจของความหลง 'วิญญาณ' กับ 'อหังการ' เหมือนแสงสว่างกับความมืด มันไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ ทั้ง 'อหังการ' และ 'วิญญาณ' #ล้วนเป็นจิต แต่ #อหังการเกิดและอยู่ได้ด้วยเงื่อนไข — ส่วน #วิญญาณนั้นเป็นอมตะและไร้เงื่อนไข
'อหังการ' ต้องอยู่ในขอบวงของอายุ สัญชาติ ชอบกับไม่ชอบ รูปแบบ การครอบครอง การอยากมีชื่อเสียง มีบุคลิกภาพ ความภูมิใจ การยึดมั่น #ทุกสิ่งที่จำกัดและกำหนดขอบวงตัวเรา จิตสำนึกในมนุษย์นั่นเองที่เชื่อมโยงเข้ากับร่างกายและสภาพแวดล้อมโดยผ่าน 'ความรู้สึก' 'เจตจำนง' และ 'ความรู้' — ดังความจริงที่ว่า ถ้าลบอหังการออกไป มนุษย์ผู้ติดอยู่กับวัตถุก็จะไม่คิดถึงตัวเอง จึงเป็นความจริงที่ว่า อหังการจะอยู่ได้ไม่นาน #ถ้ามันถูกตัดขาดจากสภาพแวดล้อมภายนอกและภายในที่ผูกมันไว้ #ถ้าไม่มีการยึดมั่น_อหังการนั้นก็จะหมดไป
โมหะเป็นการติดยึดขั้นต้นของอหังการ มันอยู่กับความหลงอย่างแทบแยกกันไม่ออก อวิชชาหรือความหลงของบุคคล ซึ่งกฤปะพันธมิตรฝ่ายเการพเป็นตัวแทนนั้น ซึ่งได้อธิบายไว้แล้วในโศลกที่ 8 ความหลงของบุคคลทำให้เกิดจิตอหังการ หรือ “ฉัน” ซึ่งรับรู้และเกิดประสบการณ์โดยผ่านความเป็นปัจเจกนี้
'โมหะ' คือ #การที่อหังการยึดมั่นอยู่กับความหลง 'ทำให้จิตมืดบอด' 'ไม่สามารถรับรู้ความจริง' และ 'สิ่งที่เป็นจริง' คำว่า โมหะ หมายความถึง “ความหลง มายาคติ ความไม่รู้ ความงุนงง การยึดมั่น” นอกจากนี้มันยังหมายถึง ศิลปะมายากลที่ทำให้ศัตรูจุนงง
ในมหาภารตะ ตัวแทนของโมหะคือสกุนิซึ่งอยู่ฝ่ายเการพ เขาเป็นพี่ชายของกันทารี มเหสีองค์แรกของธฤตราษฎร์ สกุนิมีชื่อเสียงในด้านการทำให้ศัตรูหลง เขาชนะการศึกด้วยการทำให้ฝ่ายตรงข้ามหลงงงงัน สกุนินี่เองที่แนะนำทุรโยธน์ให้ท้าปาณฑพทั้งห้าเล่นสกาโดยเอาอาณาจักรของตนเป็นเดิมพัน สกุนิโยนสกา และด้วยเล่ห์กลอันชาญฉลาด เขาจึงทำให้ทุรโยธน์ชนะสกา★
★อ่านบทนำ หน้า (39)
เมื่อเข้าใจสัญลักษณ์ของตัวละครทั้งหลายแล้ว เราก็จะไม่พลาดความหมายของการอุปมาอุปไมยในมหาภารตะ ด้วยการ “เล่นสกา” #การถูกลวงล่อด้วยผัสสอินทรีย์และความเย้ายวนในวัตถุ #ทำให้วิญญาณและพุทธิปัญญาถูกขับออกไปจากอาณาจักรกาย #จิตสำนึกของมนุษย์จึงถูกอหังการกับความบกพร่องทั้งหกเข้าควบคุม
💢การยึดอยู่กับความหลง ทำให้ข้อจำกัดของมนุษย์ยิ่งถูกจำกัดมากขึ้น อหังการไม่เพียงให้บางสิ่งบางอย่างแก่มนุษย์เท่าที่มันทำได้ แต่มันได้ใช้อำนาจครอบงำจิตอย่างที่มนุษย์คิดไม่ถึงว่ามันจะทำได้ นี่คือสุดยอดอันตรายของการอยู่ใต้อำนาจการปกครองของอหังการ #เพราะมันขัดขวางไม่ให้เข้าถึงอาตมันที่แท้ หรือ #วิญญาณอันทรงอานุภาพในทุกที่ทุกกาล การจะสลายการยึดมั่นความหลงนี้ จึงต้องทำให้วิญญาณมีอำนาจปกครอง แผ่เผยการสำแดงที่เป็นไปได้อย่างอเนกอนันต์💢
(มีต่อ)
บันทึก
1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
ภควัทคีตา เล่ม 1 บทที่ 1
1
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย