12 ส.ค. 2021 เวลา 14:07 • นิยาย เรื่องสั้น
มามาห่าว ( 媽媽好 )
อีกหนึ่ง EP ในรายการเพลง ของบริษัท ทีวีปักกิ่ง ( 北京衛視 ) หรือ BTV
ที่เรียกน้ำตาผู้ชมทั่วทุกมุมโลกมาแล้วนับไม่ถ้วน
หลังออกอากาศไป เมื่อวันที่ 26 เมษายน ค.ศ.2015
ผ่านรายการเพลง " อิน เยวี่ย ต้า ซือ เค่อ ( 音樂大師課 ) "
ซึ่งอันที่จริง เดิมที เราก็ตั้งใจว่า จะโพสต์เป็นคลิปวีดีโอ
ที่หลายๆ ท่าน อาจจะเคยผ่านหูผ่านตามาบ้างแล้วตามยูทูป
เพียงแต่เรา หลังจากที่ได้ชมแล้ว รู้สึกประทับใจ
ก็เลยตั้งใจใส่ซับคำแปลภาษาไทย
ทั้งในช่วงที่เป็นการร้องของหนูน้อยเสียงใสก้องกังวาน
กับ ช่วงที่คอมเมนเตเตอร์ในรายการสัมภาษณ์ พูดคุยกับน้อง
ประกอบกับการเขียนเล่าเรื่องราวบางสิ่งอย่างเล็กๆ น้อยๆ
1
แต่เนื่องด้วย เราเพิ่งเข้ามาคลุกคลี เริ่มใช้แพลตฟอร์ม Blockdit ไม่นาน
จึงไม่สามารถโพสต์คลิปวีดีโอได้ หากยังไม่มีผู้ติดตามครบ 100
ก็เลยได้แต่เปลี่ยนวิธีการแบ่งปันความรู้สึก ความประทับใจ คลิปวีดีโอนั้น
มาเป็นการร้อยเรียงภาษาอย่างที่ทุกท่านกำลังอ่านอยู่นี้
คงต้องรบกวนทุกท่านช่วยจินตนาการตามตัวหนังสือ
ที่เราพยายามกลั่น เค้น และแปรความรู้สึกส่วนตัว
เรียงร้อยถ้อยคำเป็นประโยคภาษาไทยพื้นๆ ที่ไม่ได้ใช้ศัพท์แสงหรูหรา
แต่ก็เปี่ยมล้นด้วยความตั้งใจ บรรจงเขียนอย่างเต็มที่
เพื่อให้ออกมาโลดแล่น ผ่านจอประสาทตาของทุกท่าน

ผุดเกิดเป็นภาพความประทับใจของแต่ละบุคคลที่แวะเข้ามาอ่าน
1
ขณะเดียวกัน ก็อาจจะต้องรบกวนทุกท่าน
ช่วยกดติดตามเพจ " ปีกฝันลายรุ้ง " ของเรา
เพื่อเป็นกำลังใจ และเปิดโอกาสให้เรา
สามารถโพสต์คลิปวีดีโอ ร่วมแบ่งปันสาระ ความเพลิดเพลิน
กับทุกท่านในโอกาสต่อไป เร็วๆ นี้ด้วย
ขอขอบคุณท่านที่รัก เมตตา และเอ็นดู
นัก(ฝึกหัด)เขียน มือใหม่ อย่างเรา
มา ณ โอกาสนี้ด้วยนะครับ
เอาละ ...
...​ ขออนุญาต ย้อนกลับมาที่เรื่องราวของ
เรื่องที่อยากจะแบ่งปันต่อนะครับ
ฮูๆๆๆ ..... ฮูๆๆๆ
ซื่อ ซั่ง จื๋อ โหย่ว มา มา ห่าว
โหย่ว มา ตี ไห จื่อ เซี่ยง ไคว่ เป่า
โถว จิ้น มา มา ตี ไฮว๋ เป้า
ซิ่ง ฝู เสี่ยง ปู้ เหลี่ยว
…………………….
…………………….
ซื่อ ซั่ง จื๋อ โหย่ว ...... มา มา ห่าว
ขอบคุณเครดิตภาพจากกูเกิ้ลที่เสิร์ชหาโดยอ้างอิงรายการตามที่ออกอากาศ                  ส่วนเนื้อร้องภาษาจีน (ที่เทียบเสียงเป็นภาษาไทยให้)                                                    คือเนื้อร้องที่หนูน้อยถังจื่ออี๋ได้ร้องไว้ในรายการ                                                          ส่วนคำแปลด้านขวาสุด เป็นเนื้อร้องที่ตั้งใจแปลและสามารถร้องเข้าทำนองเพลงได้ด้วย
สิ้นเสียงร้องจบเพลง มามาห่าว
ของเด็กน้อยวัย 6 ขวบ ถังจื่ออี๋ ( 唐 子 宜 )
เสียงปรบมือกราวของคนทั้งห้องส่ง ก็ดังขึ้นโดยไม่มีเดดแอร์
ครูฝึกสอนร้องเพลงทั้งสี่ ที่เป็นคอมเมนเตเตอร์ในรายการ

ซึ่งได้แก่ คุณครูหันเหล่ย หลินจื้อเสวียน เฉาเก๋อ และหยังอวี้อิ๋ง
ต่างสะกดกลั้นอารมณ์ของตนไม่อยู่
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คุณครูเฉาเก๋อ หรือ เฉาเหล่าซือ
ที่ถึงกับยิ้มทั้งน้ำตา
ซึ่งแน่นอน ความซาบซึ้งกินใจของเนื้อร้อง
ผสมผสานกับท่วงทำนองดนตรีที่แผ่วพริ้ว
ประกอบกับเสียงร้องที่ไพเราะ อ่อนหวาน ได้ความรู้สึก
ของเด็กน้อยที่ยืนยิ้ม รับกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นบนเวที
ทำเอาผู้ชมรายการที่นั่งอยู่ในห้องส่ง ต่างมีปฏิกิริยาท่าทางที่แตกต่างกัน
บ้างนั่งนิ่ง ด้วยอารมณ์ที่ดิ่งลงสู่ก้นบึ้งความตื้นตัน
บ้างก็ปาดน้ำตา เก็บหลบความรู้สึกที่ซึ้ง สะเทือนใจ
จะมีก็แต่เด็กหญิงถังจื่ออี๋เท่านั้น ที่ยืนยิ้มอยู่บนเวที
โดยไม่มีร่องรอยแห่งคราบน้ำตาใดๆ
ก่อนจะกล่าวคำว่า " ขอบคุณทุกท่านค่ะ ( เซี่ย เซี่ย ต้า เจีย ) "
ท่ามกลางเสียงดนตรีที่คลอเข้าบรรยากาศความประทับใจอย่างซึ้งๆ
พิธีกรหนุ่ม เปิดประเด็นคำพูด ลดเสียงคลอของดนตรีอย่างลงตัว
" เอิ่มม !! น้าขอถามคำถามหนูสักคำถามนึงก่อนสิ
ตอนแรกที่หนูเริ่มร้องเพลง หนูหลับตาด้วย
ตอนนั้นหนูกำลังทำอะไรอยู่ครับ ?? "
ด้วยว่าช่วงต้นของการเริ่มร้อง
" ซื่อ ซั่ง จื๋อ โหย่ว มา มา ห่าว "
จื่ออี๋ ก็ได้เริ่มขยับมือทั้งสองข้าง
เหยียดออกจนเกือบสุดแขน
พร้อมๆ กับการขยับมือที่เหยียดนั้น ขึ้นลงเป็นจังหวะช้าๆ
ราวกับเป็นปีกน้อยๆ ที่คอยพยุงการโบยบิน
ท่ามกลางน่านฟ้าที่กว้างใหญ่
" เป็นท่าทางของนางฟ้าน้อยๆ ค่ะ !! "
ถังจื่ออี๋ ตอบด้วยคำพูดฉะฉาน ชัดเจน
" แล้วตอนที่หนูกำลังร้องเพลงนี้ หนูกำลังคิดอะไรอยู่หรอ "
" กำลังคิด ว่ามีเด็กเล็กๆ หลายคน
นั่งอยู่บนพื้นหญ้า
ตอนแรก ก็มีแค่ไม่กี่คน
ตอนหลัง กลายเป็นเด็กๆ เยอะแยะเต็มไปหมด
สุดท้าย ก็เป็นเด็กๆ ทั่วประเทศ
มาฟังหนูร้องเพลง "
เสียงปรบมือรัวๆ ดังขึ้นอีกครั้ง
เสมือนหนึ่งทุกคนจะบอกกล่าวเป็นนัยว่า
เป็นความคิดจินตนาการที่น่ายกย่องและชื่นชม
เฉาเหล่าซือ ยกมือสองข้างขึ้นป้องหน้าตนเอง
ปาดเช็ดน้ำอุ่นๆ ที่ไหลร่วงอาบแก้ม
ก่อนจะเบือนหน้า หลบกล้องไปอีกทาง
ท่ามกลางเสียงปรบมือที่ยังคงดังสนั่นฮอลล์อย่างต่อเนื่อง
เสียงพิธีกร ดังขึ้นอีกครั้ง
แต่มุ่งประเด็นคำถามไปยังคอมเมนเตเตอร์หนุ่ม เฉาเก๋อ
" เฉาเหล่าซือ (คุณครูเฉา) น้ำตาไหลพราก 
ยิ่งกว่าบ่อน้ำตาแตก !! "
คอมเมนเตเตอร์สาว หยังอวี้อิ๋ง ที่นั่งข้างๆ เฉาเหล่าซือ
ตบบ่าให้กำลังใจเฉาเหล่าซือ
" เมื่อสักครู่นี้ ผมสัมผัสได้ถึงพลังงานๆ หนึ่ง
ใช่ !! .. ถ้าจะบอกว่าเป็นพลังงาน ก็คงไม่เกินไปแน่
คือผมรู้สึกว่า มันเป็นอะไรที่หลายๆ คน ถูกทำให้สตั๊นไปตามๆ กัน
เพราะความรู้สึกนั้น มันทำให้ช็อกมากๆ ช็อกจริงๆ "
พิธีกรที่ดำเนินรายการกล่าว
ในขณะที่เด็กน้อย ถังจื่ออี๋ ยังคงยืนนิ่งไม่ไหวติง
หากแต่ดวงหน้า เต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มที่บริสุทธิ์ไร้เดียงสา
ผ่านแววตาที่ทั้งอ่อนโยน ระคนความปลาบปลื้มปีติ
" เฉาเหล่าซือ
ตอนนี้ ..คุณ
พอจะพูดอะไรไหวไหมครับ ?? "
เฉาเก๋อ คอมเมนเตเตอร์หนุ่ม พยักหน้า
ถอนหายใจเฮือกใหญ่
ส่ายหน้า ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ
" ตอนที่ผมเลือกเพลงนี้ให้น้องเขา
ส่วนหนึ่ง ... จริงๆ ก็คาดหวัง
ให้เขาร้องเพลงนี้แทนผม "
" ตอนที่ผมโตประมาณสัก 10 เดือน
ก็ไม่ได้อยู่กับคุณแม่แล้ว "
...
...
บรรยากาศในห้องส่ง เงียบกริบ ราวกับไม่มีใครอยู่ในห้อง
มีเพียงเสียงดนตรีที่แผ่วเบา คอยสร้างบรรยากาศซึ้งๆ
อบอวลไปทั่วทั้งฮอลล์
" โอกาสน้อยมากที่ผมจะได้เห็นแม่
คือ ที่ห้องเรียนของพวกเรา จะมีผนังอยู่ด้านหนึ่ง
ซึ่งพวกเราก็จะติดกระดาษโน้ตไว้มากมาย
กระดาษโน้ตแต่ละแผ่น ก็จะเป็นแต่ละความหวัง
คือให้เด็กๆ ได้แปะความหวังของแต่ละคนบนผนัง
เป็นความหวังที่อยากให้เด็กๆ ได้มีโอกาสอยู่ใกล้ๆ แม่
หรืออาจจะเป็น ... ให้คุณแม่มีความหวัง
ได้อยู่ข้างๆ ลูกๆ ตลอดไป "
เสียงตอบสั่นเครือของเฉาเหล่าซือ
ยิ่งสร้างความรู้สึกประทับใจของหนูน้อยจื่ออี๋มากขึ้น
รอยยิ้มแห่งความสมหวัง ที่ได้ช่วยประสานโยงใยจนสำเร็จ
เบิกกว้าง ด้วยความปีติยินดี อย่างเห็นได้ชัด
" ตอนที่น้องเขาร้อง ผมก็รู้สึก ...... "
ทันทีที่กล่าวมาถึงตรงนี้
ความตื้นตันใจที่มีอยู่ภายใน พลัน อิ่ม ล้น และทะลัก
จนทำให้เฉาเหล่าซือ ได้แต่ส่ายหน้า พูดอะไรไม่ออก
เสียงปรบมือให้กำลังใจจากคนในห้องส่งดังขึ้นอีกครั้ง
เป็นกำลังใจ และเป็นเสมือนแรงขับที่ทำให้เฉาเหล่าซือ
รวบรวมสติและพลัง พูดเสียงสะท้อนจากใจของตัวเองต่อ
ในช่วงไม่กี่วินาทีถัดมา
ขอบคุณภาพเครดิตจากส่วนหนึ่งในคลิปวีดีโอของรายการ
เสียงร้องที่ถูกตัดต่อของหนูน้อยจื่ออี๋
ถูกนำมาเป็นดนตรีพื้นหลังของคลิปในช่วงนี้
สร้างความซาบซึ้งตรึงใจ ให้ยิ่งทวีคูณเข้าไปอีกหลายร้อยเท่า
" ผมรู้สึกว่า ผมโชคดีมากๆ โชคดีจริงๆ
คือตอนนี้ คุณแม่ผมก็อายุมากแล้ว
แต่ผมเพิ่งจะได้เริ่มกตัญญูต่อท่านบ้าง !!
ท่านเพิ่งจะมาอยู่กับผมช่วงเร็วๆ นี้เอง
มันเป็นโอกาสที่ผมจะได้ชดเชยเวลา
กับทุกสิ่งอย่างที่ผ่านมาในอดีต
ซึ่งผมไม่เคยได้อยู่กับท่านเลย
แล้วน้องจื่ออี๋ ก็ได้ให้ประกายความหวังกับผม ความหวังหนึ่ง
น้องเขาบอกผมว่า อยากให้ความหวังของผมเป็นจริง
นั่นคือ อยากให้ผมมีเวลาได้อยู่กับคุณแม่มากขึ้น
เพราะฉะนั้น ตอนที่น้องเขาร้อง
ผมถึงรู้สึกซาบซึ้ง .. สะเทือนใจมากๆ "
เด็กน้อยผู้ไร้เดียงสาบนเวที ได้แต่ยิ้ม
ยิ้ม อย่างอิ่มเอิบใจ ที่ได้ช่วยสานฝัน
ให้กับคุณครูฝึกสอนร้องเพลงของตนเอง สำเร็จตามที่ตั้งใจ
" ผมรู้สึกว่า เขาได้ร้อง ..
 บอกกล่าวความรู้สึกนั้นแทนผมแล้ว
ขอบคุณนะครับ ขอบคุณมากๆ จื่ออี๋ !! "
เสียงปรบมือในห้องส่งดังขึ้นอีกครั้ง
ในขณะที่ จื่ออี๋ เด็กน้อยที่ทำเอาทุกคนในห้องส่งต้องร้องไห้เสียน้ำตา
เธอกลับยิ้มเปี่ยมสุข ฉายแววความปีติยินดี
ผ่านใบหน้าที่เต็มไปด้วยความรู้สึกดีๆ
ที่เอ่อล้นออกมาอย่างเห็นได้ชัด

หากแต่ไม่รู้จะพูดกล่าวอะไรออกมาได้ถูก

ภายใต้ความที่ยังไม่ประสีประสาในการกลั่นกรอง
หรือเรียบเรียงคำพูดออกมาให้สละสลวยหรือไพเราะจับใจ
ได้เท่าผู้ใหญ่หลายๆ คน
ฉับพลันทันใด

คอมเมนเตเตอร์หันเหล่ย ก็ได้พูดขึ้น ว่า
" ผมเองก็รู้สึกสะเทือนใจด้วยเหมือนกัน !!
ก่อนจะพูดอะไรต่อ
หนูน้อยจ๊ะ หนูจะช่วยจูจุ๊บ หอมแก้มผมสักหน่อยได้ไหม ?? "
สิ้นสุดคำถาม
เสียงปรบมือรัว ระคนเสียงร้องสนับสนุนของคนในห้องส่ง ก็ดังขึ้นทันที
จื่ออี๋ ได้แต่ยิ้ม แทนการให้คำตอบ
หันเหล่ย ลุกเดินออกจากโต๊ะที่นั่ง ดิ่งตรงขึ้นไปบนเวที
ท่ามกลางเสียงปรบมือยินดีจากคนทั้งฮอลล์
จื่ออี๋ หอมแก้มเหล่าซือหันเหล่ยหนึ่งที
หันเหล่ย รู้สึกดีใจ ตื้นตัน จนบอกไม่ถูก
ร้องเสียงหลงออกมาอย่างลืมตัว
" เอ้ยยย !! "
ก่อนจะคว้าไมค์จากพิธีกร
พูดประโยคเด็ดที่ทุกคนฟังแล้วรู้สึกอิจฉาไปตามๆ กัน
………….
………….
" จุมพิตจากนางฟ้าชัดๆ !! "
พลัน เสียงปรบมือที่รัว เร็ว จากคนในห้องส่ง
บ่งบอกหลากหลายความรู้สึกดีๆ ที่มีคละคลุ้งเต็มฮอลล์
ก็ดังกึกก้องกัมปนาท นานตราบเท่านาน
...
...
ซึ่งคลิปวีดีโอ EP นี้ ก็ถูกตัดจบแต่เพียงเท่านี้
หากแต่ความรู้สึกหลังรับชมของเรา
ยังคงคุกรุ่นในห้วงสมอง
จนบอกไม่ถูกถึงความตื้นตัน ความอิ่มเอิบ
ความซาบซึ้ง และอีกหลากหลายอารมณ์ความปีติยินดี
ปะปนไปกับความรู้สึก เข้าใจในเนื้อร้อง ของเพลง
ที่สะกิดเตือนใจตนเอง ถึงความโชคดีที่ยังมี แม่
แม่ ผู้เป็นเสมือนพระโพธิสัตว์เดินดินในบ้าน
ที่บางครั้ง เราก็แอบดื้อ เกเร หรือไม่เชื่อฟังคำบอกกล่าว
ของพระโพธิสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ บ้างเหมือนกัน
เสียดายก็แต่ มีคลิปดีๆ ใส่ซับพร้อม
น่าจะรังสรรค์อรรถรสได้ดีกว่านี้
หากแต่ยังไม่ถึงวาระ โอกาส ที่จะได้ร่วมแบ่งปันกับทุกท่าน นี่แหละ
หวังว่า ผู้อ่านที่แวะเวียนเข้ามาอ่านในโพสต์นี้ของเรา
จะเป็นนางฟ้า เทวดา น้อยๆ
ที่ช่วยสานต่อความหวังของเราให้สำเร็จลุล่วงในเร็ววันนี้ด้วย นะครับ
กดติดตามเพจ " ปีกฝันลายรุ้ง " ของเรา ให้ครบ 100 .. เกิน 100
เพื่อที่เราจะได้โพสต์คลิปวีดีโอดีๆ แบ่งปันทุกท่าน ในโอกาสต่อไป
ขอบคุณเครดิตคลิปประกวดในรายการทีวีปักกิ่ง
ที่เรียกน้ำตาผู้ชมทั่วทุกมุมโลก
ที่เป็นแรงบันดาลใจให้เรานำมา
เรียบเรียงเขียนเป็นโพสต์ในครั้งนี้ ณ โอกาสนี้ด้วยนะครับ

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา