โรคเชื้อราในช่องปาก คือ โรคที่พบได้ในคนทุกวัย พบบ่อยในทารก เด็กเล็ก (ซึ่งภูมิคุ้มกันยังสร้างได้ไม่เต็มที่) นอกจากนี้ยังพบในผู้ที่มีภูมิคุ้มกันต่ำ (เช่น ผู้ป่วยเอดส์ เบาหวาน หรือมะเร็งผู้ที่กินหรือพ่นยาสตีรอยด์นานๆ ผู้ที่ได้รับเคมีบำบัดหรือรังสีบำบัด เป็นต้น) ผู้ที่ใช้ยาปฏิชีวนะ (เช่น อะม็อกซีซิลลิน เตตราไซคลีน ดอกซีไซคลีน) หรือยาเม็ดคุมกำเนิดนานๆ ผู้ที่ใส่ฟันปลอมหรือสูบบุหรี่ บุคคลเหล่านี้มีปัจจัยทำให้เชื้อราที่มีอยู่เป็นปกติวิสัยหรือประจำถิ่น (normal flora)ในช่องปากเกิดการแบ่งตัวเจริญเติบโตจนกลายเป็นโรคเชื้อราได้
สาเหตุ โรคเชื้อราในช่องปาก
เกิดจากเชื้อราแคนดิดาอัลบิแคนส์ (candidaalbicans/monilia) ที่อยู่เป็นปกติวิสัยในช่องปากแบ่งตัวเจริญเติบโตเนื่องจากผู้ป่วยมีภูมิคุ้มกันต่ำ หรือมีการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมในช่องปาก
ในทารกแรกเกิดอาจติดเชื้อชนิดนี้จากมารดา (ที่มีเชื้อราในช่องคลอด) ขณะคลอด ทำให้เกิดโรคเชื้อราในช่องปากภายใน 2-3 สัปดาห์หลังคลอด
อาการ โรคเชื้อราในช่องปาก
โรคเชื้อราในช่องปาก จะมีอาการลิ้นเป็นฝ้าขาวคล้ายคราบนม บางรายอาจมีฝ้าขาวที่เหงือก กระพุ้งแก้ม เพดานปาก ผนังคอหอยเมื่อใช้ไม้กดลิ้นเขี่ยออกจะพบพื้นช้างใต้อักเสบ (เป็นสีแดง) บางครั้งอาจมีเลือดซึม บางรายอาจมีอาการเจ็บหรือแสบลิ้น หรือในช่องปากร่วมด้วย ถ้าพบในทารกอาจทำให้ทารกไม่ดูดนมหรือร้องงอแง
การรักษา โรคเชื้อราในช่องปาก
1. ถ้าผู้ป่วยมีสุขภาพทั่วไปดี ให้การรักษาดังนี้
โรคเชื้อราในช่องปาก ใช้เจนเซียนไวโอเลต ป้ายปากและลิ้น (ผู้ใหญ่ใช้ชนิด 2% เด็กใช้ชนิด 1% ป้ายวันละ 2-3 ครั้งจนกว่า จะหาย หรือนิสแตติน (nystatin) ชนิดน้ำ (100‚000 ยูนิด/มล.) ป้ายครั้งละ 1 มล.วันละ 4 ครั้งจนกว่าจะหาย แล้วให้ต่ออีก 48 ชั่วโมง
สำหรับผู้ใหญ่และเด็กโต อาจใช้ยาชนิดอม เช่น โคลไตรมาโซล (clotrimazoche troche) 10 มก./เม็ด อมครั้งละ 1 เม็ด ให้อมในปากจนละลายหมดแล้วกลืน วันละ 5 ครั้ง นาน 14 วัน
สำหรับมารดาที่ให้บุตรดูดนม ขณะที่รักษาบุตรที่เป็นโรคเชื้อราในช่องปากควรใช้ยารักษาโรคเชื้อราในช่องปากป้ายหัวนมมารดาพร้อม ๆ กันไป เพื่อป้องกันไม่ให้มารดาติดเชื้อ
2. เป็นๆหายๆ เรื้อรังหรือให้ยารักษาแล้วไม่ได้ผล หรือสงสัยว่าผู้ป่วยเป็นเอดส์ ควรส่งโรงพยาบาลเพื่อทำการตรวจวินิจฉัยและให้การรักษาที่เหมาะสม
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
