" ... การที่ทำบุญ ทำทาน ทำกุศล
ปรารถนาเพื่อจะให้บุญกุศล นั้น
พาตนเข้าสู่พระนิพพาน
ถ้าไม่รู้ว่าบำเพ็ญบุญกุศลเพื่อให้ช่วยระงับดับกิเลส
ก็เป็นอันบำเพ็ญเสียเปล่า
ได้ชื่อว่าเป็นคนหลงโลกหลงทางแห่งพระนิพพาน ... "
ด้วยเหตุว่าผู้ที่ไม่มีศีลนั้นยังห่างจากพระนิพพานมาก
ผู้ที่มีศีล ชื่อว่าใกล้ต่อพระนิพพานอยู่แล้ว
ถึงจะไม่รู้อะไร รู้แต่เพียงศีลเท่านั้น
ก็ยังดีกว่าผู้ไม่มีศีลอยู่นั่นเอง
เพราะท่านเป็นผู้บางจากกิเลส
บุคคลผู้ที่หนาแน่นไปด้วยกิเลส
แม้จะเป็นผู้รู้มาก
แตกฉานในข้ออรรถแลข้อธรรมประการใดก็ตาม
ก็ควรจะทำความเคารพยำเกรงในท่านที่มีศีล
จึงจะถูกต้องตามคลองธรรมที่เป็นทางแห่งพระนิพพาน
ถ้าให้ผู้มีศีลเคารพยำเกรงในผู้ที่ไม่มีศีล
และเป็นผู้หนาแน่นด้วยกิเลส
เป็นความผิดห่างจากทางพระนิพพานยิ่งนัก
ดูกรอานนท์ จะถือเอาความรู้และความไม่รู้
เป็นประมาณทีเดียวไม่ได้
ต้องถือเอาการละกิเลสได้เป็นประมาณ
เพราะว่าผู้จะถึงพระนิพพาน
ต้องอาศัยการละกิเลสโดยส่วนเดียว
เมื่อละกิเลสได้แล้ว แม้ไม่มีความรู้มาก
รู้แต่เพียงการละกิเลสได้เท่านั้น
ก็อาจถึงพระนิพพานได้
อันจักพ้นทุกข์ในนรก
และได้เสวยสุขในสวรรค์แลพระนิพพาน
ก็เพราะละเสียได้ซึ่งกิเลสอย่างเดียว
สิ่งที่ให้คนเราได้รับสุขและรับทุกข์อยู่ทุกวันนี้
ก็เพราะกิเลส
ครั้นระงับดับกิเลสได้แล้ว
เป็นเหตุให้ได้ประสบสุขและพ้นจากทุกข์
เมื่อละกิเลสไม่ได้ สุขก็ไม่ได้ ทุกข์ก็ไม่พ้น
ดูกรอานนท์ การที่จะได้ประสบสุข
ก็เพราะละกิเลสต่างหาก
ที่มีความรู้แต่มิได้ละเสียซึ่งกิเลส
ย่อมไม่เป็นประโยชน์แม้แต่สิ่งใดสิ่งหนึ่ง
แก่ผู้มีความรู้นั้น
แม้จะรู้มากแสนพระคัมภีร์
หรือมีความรู้หาที่สุดมิได้ก็ตาม ก็รู้อยู่เปล่า ๆ
จะเอาประโยชน์อันใดอันหนึ่งไม่ได้
แลจะให้เป็นบุญเป็นกุศล
และได้เสวยความสุขเพราะความรู้นั้น ไม่มี
เราตถาคตไม่สรรเสริญผู้ที่มีความรู้มากแต่ไม่มีศีล
ผู้มีความรู้น้อย แต่เป็นผู้ตั้งอยู่ในศีล
เราสรรเสริญแลนับถือผู้นั้นว่าเป็นคนดี
ถ้าผู้ใดนับถือผู้ที่มีกิเลสว่าดีกว่าผู้ไม่มีกิเลส
บุคคลผู้นั้นชื่อว่า
ถือศีลเอาต้นเป็นปลาย เอาปลายเป็นต้น
เอาสูงเป็นต่ำ เอาต่ำเป็นสูง
ถ้าถืออย่างนี้ผิดทางพระนิพพาน
เป็นคนมิจฉาทิฏฐิ
การที่นับถือบุคคลผู้หนาไปด้วยกิเลส
ว่าดีกว่าผู้ปรารถนาจากกิเลส
เราตถาคตไม่สรรเสริญเลย
บุคคลจำพวกที่บางเบาจากกิเลส
ใกล้ต่อพระนิพพาน
เราตถาคตสรรเสริญแลอนุญาตให้เคารพนับถือ
การที่ทำบุญ ทำทาน ทำกุศล
ปรารถนาเพื่อจะให้บุญกุศล นั้น
พาตนเข้าสู่พระนิพพาน
ถ้าไม่รู้ว่าบำเพ็ญบุญกุศลเพื่อให้ช่วยระงับดับกิเลส
ก็เป็นอันบำเพ็ญเสียเปล่า
ได้ชื่อว่าเป็นคนหลงโลกหลงทางแห่งพระนิพพาน
การที่จะถึงพระนิพพาน
ต้องละกิเลสเสียให้สิ้น
ถ้ายังละไม่ได้ ก็ไม่ถึงพระนิพพาน
ถึงจะรู้มากสักเท่าใดก็ตาม
ถ้ายังละกิเลสไม่ได้ ... ก็รู้เสียเปล่า ๆ
อ้างอิง :
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
