ในสำนักพิมพ์ขนาดเล็กมากอย่าง 113 นักเขียนต้องทำหน้าที่หลายอย่าง นอกจากเขียนหนังสือแล้ว ยังต้องออกแบบรูปเล่มและปกด้วย
ดังนั้นเมื่อเขียน ยุทธจักรวาลกิมย้ง เสร็จ ก็รอช้าอยู่ไย เริ่มออกแบบรูปเล่มทันที เพื่อจะได้ทันวางจำหน่ายในโรงเตี๊ยมแห่งยุทธจักร
การออกแบบหนังสือเป็นช่วงเวลาผ่อนคลาย เพราะเป็นเวลาของการสร้างภาพศิลปะ
แต่เล่มนี้ไม่ค่อยผ่อนคลาย!
กิมย้งเคยนำคำแรกของชื่อนวนิยาย 14 เรื่องของเขา (ไม่นับเรื่องสั้น กระบี่นางพญา) มาเรียงเป็นคำพูดใหม่สองแถว แถวละ 7 อักษร
飛雪連天射白鹿
笑書神俠倚碧鴛
ภาษาจีนข้าน้อยยังต่ำต้อยนัก แต่จะลองถอดความดู เรียงตามคำสองแถว
หิมะปลิวเชื่อมฟ้าสาดกวางขาว
อักษรสรวลผู้กล้าเทพอิงหงส์หยก
(ไม่ค่อยได้ความเท่าไร ใครที่เชี่ยวชาญจีน-ไทยช่วยแปลให้หน่อยครับ)
ผมจึงคิดจะนำอักษรต้นเหล่านี้มาทำเป็นภาพประกอบ
แต่จนปัญญาเขียนเอง เพราะแม้ในวัยเด็กท่านบิดาบังคับให้ฝึกเขียนพู่กันจีน ก็ทำไปพอเป็นพิธี มิได้อยากเขียนแต่ประการใด
จนเมื่ออายุมากขึ้น ดูอักษรจีนที่ตวัดด้วยพู่กันอีกครั้ง ก็รู้สึกว่ามันงดงามมาก อลังการ
ผมเคยเรียนวิชา fontograghy ที่นิวยอร์ก เรียนเป็นคอร์ส เป็นวิชาเกี่ยวกับการออกแบบ typeface ต้องเขียนอักษรเริ่มจากศูนย์ พบว่าศิลปินฝรั่งประณีตกับฟอนต์มาก แต่ละโค้งแต่ละเส้นละเอียด
และภาษาอังกฤษมี typeface มากมายนับไม่ถ้วน
ครั้นกลับมาเมืองไทย พบว่าวงการออกแบบไทยเรามี typeface น้อยมาก ที่โด่งดังตอนนั้นเช่น มานพติกา และอีกสองสามคนที่ออกแบบ
มารู้ทีหลังว่า ที่มีแบบน้อยน่าจะเพราะคนออกแบบฟอนต์ไม่สามารถหากินกับการออกแบบอักษร นั่งหลังขดหลังแข็งออกแบบแต่ละชุดมาแล้ว ก็ได้ค่าตอบแทนน้อย ฟอนต์โดนก๊อบปี้ไปใช้อีก
ระยะหลังมีบางบริษัทออกแบบเป็นกิจลักษณะ (เช่น DB รุ่นพี่ผม) แต่โดยภาพรวมก็ยังถือว่าอักษรไทยมีฟอนต์น้อยมาก
กลับมาที่อักษรจีน มีวิธีการเขียนสองอย่าง คือหนึ่งตามขนบ ตวัดหนักเบาไปตามหลักการ อย่างที่เราเห็นตามป้ายร้านคนจีนหรือป้ายตรุษจีนที่เยาวราช
อย่างที่สองคือ เขียนนอกขนบ ลักษณะการตวัดอักษรจะพลิกพลิ้วไร้ขอบเขต มีทั้งตัวหนามากและบางมากในชุดเดียว เส้นสายสามารถพลิกแพลง อักษรหนึ่งเชื่อมอีกอักษรหนึ่ง ไหลพลิ้วราวเพลงกระบี่ที่ร่ายรำบนก้อนเมฆ
ก็คือศาสตร์ที่เรียกว่า Calligraphy
ทุกครั้งที่ยลอักษรจีนแบบนี้ หัวใจจะพลุ่งพล่าน ราวกับจอมยุทธ์ที่กำลังจะประลอง ทำให้นึกถึงการถกอักษรกระบี่ระหว่างปรมาจารย์เตียซำฮงกับศิษย์เตียชุ่ยซัว แปลงอักษรเป็นเพลงกระบี่
ผมชอบ Calligraphy จีนมาก แต่ไม่มีปัญญาเขียน
แล้วจะทำภาพประกอบอักษรเช่นไรเล่า?
มิยาก ก็ใช้วิธีสเก็ตช์ก่อนแล้วค่อยวาด
เออ! อย่างนี้ก็ได้ด้วย!
ปรมาจารย์เตียซำฮงกับเตียชุ่ยซัวเห็นแล้วคงอยากจะกลั้นใจตาย
ป.ล. คอลัมน์ Job Progress เสาร์หน้าจะเลื่อนขยับไปสองวัน เป็นวันจันทร์ที่ 13 กันยายนที่ Blockdit นะครับ จะประจำการที่นั่นจนครบ 18 อาทิตย์ แล้วค่อยกลับมาที่นี่ตามเดิม
[ติดตามข้อเขียนของ วินทร์ เลียววาริณ ได้ทุกวันที่เพจ https://bit.ly/3amiAvG และ blockdit.com]
- 6
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
