“มึงไม่คิดว่ามันจะบังเอิญไปหน่อยหรอวะตะวัน ที่มึงจะได้ยินเสียงงูขู่ ตอนที่กูกำลังฝันถึงพญานาคอยู่พอดี มึงเชื่อกูไหม ว่ามันไม่มีคำว่าบังเอิญอยู่จริงในตอนนั้น”
“มันก็ไม่แน่ อาจจะเป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ ก็ไ… นะ นั่นนน มัน เคร้งงงง”
ไม่รู้มันเป็นอะไรอยู่ดีๆ ตะวันที่กำลังพูดอยู่ ก็พูดติดอ่างขึ้นมาทันที ตาที่จับจ้องไปที่หน้าจอทีวี ก็เบิกกว้างขึ้นมาด้วยความตกใจ มือที่กำลังถือช้อนอยู่นั้น ก็สั่นระริกจนช้อนนั้นหลุดร่วงลงไปจากมือ หล่นลงไปกระทบกับจาน
“ตอนนี้ทางตำรวจได้ทราบแล้วนะครับ ว่าโครงกระดูกปริศนาที่ทุกคนได้ให้ความสนใจกันเป็นอย่างมากนั้น เป็นโครงกระดูกของใคร ถ้าทุกคนจำได้ว่าก่อนหน้านี้ มีคนไปพบโครงกระดูกปริศนาที่ถูกทิ้งไว้ในป่าลึกบนเขา สามศพ ซึ่งตอนนี้กองพิสูจน์หลักฐาน ได้ชันสูตรผลออกมาแล้วว่า เป็นบุคคลดังต่อไปนี้”
ฉันที่ยังไม่เข้าใจว่าไอ้ตะวันเป็นอะไร ก็หันไปมองที่หน้าจอทีวีตาม เห็นผู้ชายคนหนึ่งกำลังรายงานข่าวอยู่ เขาได้พูดถึงการพบโครงกระดูกของศพ ที่ข้างๆ หน้าจอนั้น ขึ้นเป็นรูปและชื่อของผู้เสียชีวิตทั้งสามคนไว้ แจ้งให้ทราบว่าเป็นใครบ้าง
“ราตรี!! คนที่อยู่ในรูป…สามคนนั้น มันคือคนเดียวกันกับที่กูเคยฝันเลย” ตะวันชี้นิ้วไปที่หน้าจอทีวี แล้วพูดขึ้นมาเสียงสั่นๆ “ป่าก็เหมือนกันด้วย”
“ตะวันมึงจำผิดคนรึเปล่า อาจจะแค่คนหน้าเหมือนก็ได้นะ” ตะวันที่ได้ยินก็รีบส่ายหน้าปฏิเสธทันที
“ไม่ผิด สามคนนี้แหละ ในฝันก็ขึ้นรูปนี้เลย กูจำได้ ทำไมพวกเขาถึงได้ตายวะ คราวนี้พวกเราจะเอายังไงกันต่อดีราตรี!! พวกเขาตายกันไปแล้วจริงๆ แล้วพวกเราล่ะ จะตายไหม”
“ไม่ตายหรอกมึง ยังไงก็ไม่ตาย เชื่อกูดิ ไม่เป็นอะไรหรอก แต่ต้องระวังตัวเอาไว้มากๆ ในเมื่อวันนั้นเรายังรอดกันมาได้ ยังไงถ้าเกิดอะไรขึ้นอีก เราก็ต้องรอดไปได้อีกเหมือนกัน เชื่อกู!” ตะวันที่ได้ยินก็นิ่งไป แต่ตายังคงจับจ้องมองไปที่หน้าจอทีวีนั้น
“กูก็ขอให้เป็นแบบนั้น แต่จากวันนี้ที่กูโดน กูก็เริ่มไม่แน่ใจแล้วว่ะ”
“เอาน่า ยังไงมันก็ต้องมีทางแก้ เชื่อกูดิ กินข้าวๆ ยังไงช่วงนี้มึงก็อย่าเพิ่งออกไปไหนบ่อยก็แล้วกัน” ตะวันที่ได้ยินก็พยักหน้ารับ
พวกเราทั้งคู่พากันนั่งดูข่าวและกินข้าวกันไปเงียบๆ ไม่มีใครพูดอะไร พวกเรานั่งจมอยู่กับความคิดของตัวเอง ฉันก็ไม่รู้หรอกว่าน้องของฉันกำลังคิดอะไรอยู่ ฉันก็ได้แต่คิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา ขอให้มันไม่เลวร้ายมากจนเกินไป ยังไงฉันก็ต้องหาวิธีแก้ไขเรื่องราวเหล่านี้ให้ได้ แต่ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ ต้องรู้ให้ได้ก่อนว่า…ทำไม เรื่องราวพวกนี้ ถึงได้วิ่งเข้ามาหาพวกเราถี่ขนาดนี้
หลังจากวันนั้นมาจนถึงวันนี้ ฉันก็ฝันถึงเรื่องราวแปลกๆ มากมาย ส่วนมากก็จะฝันเห็นงูแปลกๆ รึไม่ก็พญานาคเข้ามาบ้างประปราย แต่ส่วนใหญ่ก็จะฝันเห็นว่าตัวเอง ได้ไปอยู่ในสถานที่แปลกๆ ที่ไม่เคยไปมาก่อน เจอเรื่องราวแปลกๆ ที่บางครั้งก็เห็นชายชุดดำปริศนาคนนั้น อยู่ในนั้นด้วย
ซึ่งฉันก็ไม่เข้าใจ ว่าสิ่งที่ฝันเห็นนั้น มันคืออะไร และต้องการจะสื่ออะไร รู้แค่เพียงว่าทุกครั้งที่ฝันเห็น ฉันก็มักจะเข้าไปยืนอยู่ในสถานที่ต่างๆ ในเวลากลางคืน ที่มืดสนิท จนมองแทบไม่เห็นอะไร แต่ที่พอจะมองเห็นได้ ก็คงมีแต่พระจันทร์ดวงโตสีแดงสดดวงใหญ่ ที่ดูน่ากลัว มันแดงจนเหมือนสีของเลือด สาดส่องลงมาจากฟ้า
ช่างเป็นเวลากลางคืนที่ดูน่าหวาดกลัวเหลือเกิน เพราะบรรยากาศรอบด้านนั้นเย็นยะเยือกไปหมด ผู้คนต่างพากันกรีดร้องวิ่งหนี และล้มตายกันมากมาย บางคนก็ถูกเหยียบตาย บางคนก็ถูกฆ่าตาย บางคนก็ถูกสิ่งก่อสร้างต่างๆ ทับตาย ฉันยืนมองภาพเหล่านั้นอยู่ในความมืดด้วยความหดหู่ โดยที่ฉันไม่สามารถช่วยเหลืออะไรได้เลย.......
อ่านต่อเพิ่มเติม <มหาภัยพิบัติ7วันล้างโลก>
📍ตอนที่ ๕ ความบังเอิญที่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ📍 ได้ที่เว็บไซด์👇🏻👇🏻👇🏻
ReadAWrite รี้ดอะไร้ต์ 👉🏻 https://www.readawrite.com/c/9b071eb0529a1766a3ceb64e1494ff1c?preview=1
📌ฝากติดตามผลงานของพวกเราด้วยนะคะ 😘 ปล่อยให้อ่านฟรีทุกวันอังคาร และวันศุกร์ ตามเว็บไซด์ที่ได้แจ้งไว้ด้านบนเลยนะคะ
อ่านแล้วเป็นยังไงมาพูดคุยกันได้นะจ๊ะ 🥰 และติดตามเพิ่มเติมได้ที่เฟซบุ๊ก 👉🏻 https://www.facebook.com/pkm.tongchan
#มหาภัยพิบัติ7วันล้างโลก
#กัมปนาทต้องจันทร์
#pkmtongchan
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
