แตตตตตตต เสียงเป่าแตรดังก้องกังวานลากยาว เสียงดังลั่น
ฉันลืมตาขึ้นมา เห็นผืนน้ำตัดกับผืนฟ้าไกลสุดลูกหูลูกตา พอมองลงไปที่พื้น ก็เห็นว่าตัวเองยืนอยู่บนหาดทรายที่ไหนสักแห่ง ลองมองไปรอบด้าน ก็เห็นผู้คนมากมายเดินขวักไขว่ ผ่านไปผ่านมา
“เออ…ขอโทษนะคะ นี่พวกคุณกำลังจะไปไหนกันหรือคะ” ฉันหันไปถามผู้หญิงคนหนึ่ง ที่กำลังจะเดินผ่านหน้าของฉันไป ด้วยความสงสัย
“ไปที่นั่นไง” เมื่อฉันพูดจบ เธอก็หันมามองหน้าฉันด้วยความสงสัย และมองเลยไปทางด้านหลังของฉัน ก่อนที่จะชี้นิ้วไปที่นั่น
ทำให้ฉันที่ยืนมองเธออยู่ ต้องหันหลังกลับไปมองตามนิ้วที่เธอชี้ไปนั้น เห็นเป็นบันไดสีขาวสะอาดตาขนาดใหญ่ ไม่มีลวดลายหรือราวกั้นข้าง ไต่สูงขึ้นไป ด้านบนไกลๆ เห็นเป็นบานประตูสีทองขนาดใหญ่แกะสลักสวยงาม แบ่งเป็นสองด้านให้สามารถเปิดประตูเข้าไปด้านในได้จากทั้งสองฝั่ง
“ที่นั่นมันคือที่ไหนเหรอ แล้วพวกคุณจะไปทำอะไรกันที่….”
แตตตตตตต
ฉันถามหญิงสาวคนเดิมขึ้นมาอีกครั้ง แต่ยังพูดไม่ทันจบ เสียงเป่าแตรก็ดังก้องกังวานขึ้นมาอีกครั้ง
“ก็หนีน้ำท่วมน่ะสิ ถามอะไรแปลกๆ ถ้าเสียงแตรดังขึ้นมาครบสามครั้ง น้ำจะท่วมโลก ต้องรีบขึ้นไปบนนั้น”
“ฮะ!! น้ำจะท่วมโลก”
“ใช่ น้ำจะท่วมโลก ตอนนี้แตรดังขึ้นมารอบที่สองแล้ว ต้องรีบขึ้นไปบนนั้น ถ้าขึ้นไปไม่ทันต้องตายแน่ๆ เธอก็รีบขึ้นไปได้แล้ว ไม่ต้องถามมาก ฉันไปละ” ฉันที่ยังงงงวยอยู่ ไม่ทันได้ถามอะไรให้รู้ความมากกว่านี้ ก็เห็นผู้หญิงคนนั้น วิ่งออกไปแล้ว
ฉันเห็นเธอวิ่งออกไปอยู่กับฝูงคนมากมาย ที่วิ่งเข้าไปรวมตัวกันอยู่บนบันไดสีขาวนั่น ตอนนี้ทุกคนทำตัวราวกับสัตว์ป่า ที่กำลังแย่งกันขึ้นไปด้านบนอย่างเอาเป็นเอาตาย บางคนก็โดนผลักจนล้มลงไป บางคนก็โดนเหยียบผ่านไปจนมองแทบไม่เห็นร่าง บางคนก็ตกลงมาจากบันได ทั้งๆ ที่ขึ้นไปได้สูงแล้ว ช่างเป็นภาพที่น่าหดหู่สิ้นดี
ฉันมองไปรอบด้าน ไม่มีผู้คนที่เดินขวักไขว่ไปมาเหมือนในตอนแรกแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงแค่ฉันคนเดียวที่ยังคงยืนอยู่ตรงนี้ ฉันมองไปที่ผืนน้ำอย่างไม่เข้าใจ ว่าน้ำจะท่วมโลกได้อย่างไร เพราะอะไร? แล้วทำไม…คนพวกนั้น ถึงได้รู้ว่าน้ำกำลังจะท่วมโลก ฉันหันกลับไปมองที่บันไดอีกครั้ง ก็ยังคงเห็นคนพวกนั้นยืนออกันอยู่ตรงนั้น ขึ้นไปไม่ถึงปลายทางสักที
แตตตตตตตตตตตตต
เสียงเป่าแตรดังขึ้นมาอีกครั้ง ครั้งนี้เสียงแตรนั้นดังและยาวนานกว่าครั้งไหนๆ มันมาพร้อมกับเสียงหวีดร้องของอะไรบางอย่าง เสียงดังลั่น ฉันหันไปมองตามเสียงนั้น ก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นน้ำในหาดค่อยๆ เหือดแห้งไป ที่กลางผืนน้ำ มีมวลน้ำขนาดใหญ่ กำลังรวมตัวกันเป็นคลื่นยักษ์
มีอะไรกำลังเคลื่อนไหวไปมา หงอนขนาดใหญ่ ค่อยๆ โผล่ขึ้นมากลางคลื่นยักษ์นั่น ก่อนที่ดวงตาสีเขียวเข้มดูดุดันจะโผล่ขึ้นมา มันจ้องมองมาที่ฉันด้วยสายตาที่น่ากลัว สายตาของเราประสานกัน ทำให้ฉันขนลุกซู่ขึ้นมาทั้งตัว มันชูหัวขึ้นมาแผ่แม่เบี้ยขนาดใหญ่ และหวีดร้องออกมาเสียงดังลั่นสนั่นหวั่นไหว ยิ่งทำให้มันดูน่ากลัวมากยิ่งขึ้นไปอีก
ฉันมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ตาแข็งค้างไม่กล้าแม้แต่จะกะพริบตา ฉันเห็นมันพุ่งตัวลงไปในน้ำอย่างว่องไว จนเหลือเพียงแค่ลำตัวขนาดใหญ่ ที่โผล่พ้นขึ้นมาเหนือน้ำเท่านั้น ลำตัวนั้นคดงอตามช่วงหัวที่กำลังเลื้อยลงไปในน้ำ และตอนนี้คลื่นยักษ์ใหญ่ก็กำลังจะซัดเข้าฝั่ง
“ไปสิ!! จงเข้าไปในประตูนั้น” อยู่ดีๆ ก็มีเสียงของผู้ชายคนหนึ่ง ดังแว่วเข้ามาในโสตประสาทหู เรียกสติของฉันให้กลับคืนมา
เมื่อฉันได้สติ ก็เห็นคลื่นยักษ์ขนาดใหญ่ตรงหน้า ที่กำลังเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้ฝั่งมากขึ้นเรื่อยๆ ฉันรีบหันหลังกลับไปที่บันไดนั้นทันที เห็นผู้คนที่กำลังวิ่งหนีขึ้นไปที่ประตูบานใหญ่สีทองบานนั้นอยู่ พากันกรีดร้องออกมาด้วยความหวาดกลัว ทั้งผลัก ทั้งดึง ทั้งเหยียบ แย่งกันขึ้นไปจ้าละหวั่น ยิ่งคลื่นยักษ์นั้นซัดเข้ามาใกล้ฝั่งมากขึ้นเท่าไหร่ คนพวกนั้น ก็ยิ่งแย่งกันขึ้นไปด้านบนดุเดือดมากขึ้นเท่านั้น ฉันได้แต่มองไปที่ประตูสีทองบานใหญ่นั้น อย่างท้อใจ แค่เห็นด้านล่าง ก็รู้แล้วว่าตนคงไม่สามารถ ที่จะขึ้นไปบนนั้นได้ ก็ได้แต่คิดในใจอย่างเว้าวอน ‘อยากขึ้นไปอยู่บนนั้นจัง แต่คงเป็นไปไม่ได้’
เพียงแค่คิดเท่านั้น อยู่ดีๆ ฉันก็มายืนอยู่ตรงหน้าประตูสีทองบานใหญ่เฉยเลย แบบงงๆ ไม่รู้ว่าตัวเองขึ้นมายืนอยู่บนนี้ได้อย่างไร พอหันกลับไปมองด้านหลัง ก็เห็นคลื่นยักษ์ขนาดใหญ่อยู่ไม่ไกล ระดับความสูง อยู่พอๆ กับตัวของฉันในตอนนี้เลย พอมองลงไปที่บันไดด้านล่าง ก็เห็นไกลๆ มีผู้คนมากมายกำลังวิ่งหนีขึ้นมาบนนี้
“เมื่อมาถึงแล้ว ก็เข้ามาสิ จะรออะไร” เสียงของผู้ชายปริศนาคนเดิม ดังขึ้นมาอีกครั้ง ฉันหันไปมองรอบด้านก็ไม่เห็นมีใคร นอกจากตัวเองที่ยืนอยู่ตรงนี้ แล้วเสียงมาจากไหน
“เข้ามาได้แล้ว…” แอ๊ดดดด
เมื่อเสียงนั้นพูดจบ ประตูสีทองบานใหญ่ ก็เปิดขึ้น ดูดตัวของฉันเข้าไปด้านใน
แอ๊ดดดด….ปังงงง เมื่อฉันถูกดูดเข้าไปด้านในแล้ว ประตูบานนี้ก็ถูกปิดลง
ฉันที่ถูกดูดเข้ามาด้านใน ยังคงมึนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่เข้าใจว่าตนเองขึ้นมาอยู่บนนี้ได้อย่างไร แล้วคนอื่นที่เหลืออยู่ด้านล่างล่ะ จะเป็นอย่างไร ฉันมองไปตรงหน้า เห็นผู้คนมากมายที่ไม่ได้มีเพียงแค่ฉันคนเดียว ที่อยู่ในนี้ พวกเขานั่งอยู่ตามจุดต่างๆ ของห้อง บางคนนั่งอยู่คนเดียว บางคนนั่งจับกลุ่มกันอยู่ มีหลากหลายชนชาติ มารวมกันอยู่ที่นี่.......
อ่านต่อเพิ่มเติม <มหาภัยพิบัติ7วันล้างโลก>
📍ตอนที่ ๖ ความฝันที่อยากให้มันกระจ่าง📍 ได้ที่เว็บไซด์👇🏻👇🏻👇🏻
ReadAWrite รี้ดอะไร้ต์ 👉🏻 https://www.readawrite.com/c/3bfe4e573822109bc8885d3c8a07cfc3?preview=1
📌ฝากติดตามผลงานของพวกเราด้วยนะคะ 😘 ปล่อยให้อ่านฟรีทุกวันอังคาร และวันศุกร์ ตามเว็บไซด์ที่ได้แจ้งไว้ด้านบนเลยนะคะ
อ่านแล้วเป็นยังไงมาพูดคุยกันได้นะจ๊ะ 🥰 และติดตามเพิ่มเติมได้ที่เฟซบุ๊ก 👉🏻 https://www.facebook.com/pkm.tongchan
#มหาภัยพิบัติ7วันล้างโลก
#กัมปนาทต้องจันทร์
#pkmtongchan
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
