✴️ บทที่ 1️⃣ ความท้อแท้ของอรชุน (ตอนที่ 44) ✴️
🌸 “สังข์” : พลังสั่นสะเทือนภายในสนามของการต่อสู้ในสมาธิ 🌸
⚜️ โศลกที่ 1️⃣9️⃣ ⚜️
หน้า 134
– โศลกที่ 1️⃣9️⃣ –
เสียงกึกก้องนั้นสะเทือนฟ้าสวรรค์สะเทือนโลก
เสียดแทงใจของธฤตราษฎร์ราชบุตร
“#เสียงสั่นสะเทือน (สังข์ของฝ่ายปาณฑพ) ดังมาจากกิจกรรมที่ทิพยจักระ ที่ผู้ภักดีได้ยินขณะทำสมาธิ — กังวานอยู่ในกายทิพย์ (สวรรค์) และกายหยาบ (โลก) ทำให้อินทรีย์ความใคร่และจิตที่ติดวัตถุ (ราชบุตรแห่งท้าวธฤตราษฎร์) ท้อแท้ใจ”
ทหารของราชาผู้ใคร่ในกามเริ่มวิตก เมื่อเห็นผู้ภักดีหนีรอดจากบ่วงลวงของอินทรีย์ไปได้อย่างรวดเร็ว
เช่นเดียวกับที่เด็กหลงวัตถุยินดีเมื่อได้ยินเสียงเร้าใจของจังหวะเพลงเต้นรำสมัยใหม่ และไม่สนใจมหาดุริยางค์ อินทรีย์ที่รักความสุขหยาบ ๆ ของโลกที่ระทึกกึกก้อง ไม่รู้สึกรู้สากับดนตรีแห่งโลกทิพย์ที่ประโลมใจ
🛑 เมื่อผู้ภักดีพัฒนาจนสามารถ “ได้ยินเสียงทิพย์ที่กลมกลืน” #เขาจะรังเกียจความเพลิดเพลินที่ติดอยู่กับวัตถุ #และหลีกหนีจากสภาพแวดล้อมที่อึงคะนึงด้วยเสียง_ของผู้คนที่ติดอยู่ในบ่วงกาม
โศลกที่ 1️⃣2️⃣ กล่าวว่า : อหังการได้สร้างเสียงสะเทือนฝ่ายวัตถุอย่างกึกก้อง เพื่อปลุกใจพี่น้องที่ว้าวุ่นสับสน
ในโศลกที่ 1️⃣9️⃣ เราได้เห็นพัฒนาการฝ่ายตรงกันข้าม #เสียงทิพย์ได้ส่งผลงุนงงแก่จิตที่โน้มเอียงไปในทางขาดวินัย
(มีต่อ)
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
