หอยตัวหนึ่ง โควิด มิตรภาพ และหมี่ภูเก็ต
หลายครั้ง คนเราอาจจะได้พบเรื่องราวมหัศจรรย์ ที่นำมาซึ่งความรู้สึกดี ๆ ที่โยงใย ความเป็นมาในอดีต มาสู่ความมหัศจรรย์ในอนาคต และ นี่คืออีกเรื่องราวดี ๆ ที่อยากฝากไว้ในใจทุกท่าน
คุณจอม ปัทมคันธิน เป็นชาวภูเก็ต ที่มีชื่อเสียงจากการเป็นเจ้าของพิพิธภัณฑ์เปลือกหอย และ เป็นแฟนพันธุ์แท้เปลือกหอย ถึงสองสมัย เท่านั้น อาจจะไม่แตกต่างจากคนทั่วไปที่เป็นเจ้าของสิ่งต่าง ๆ ตามความสนใจเฉพาะทาง แต่คุณจอมเล่าความเป็นมาของหอยต่าง ๆ ที่มา และเรื่องราวในชีวิต ที่ขึ้น ๆ ลง ๆ และเผชิญกับด้านดี และด้านวิกฤติ ถ่ายทอดออกมาด้วยปากกาวาดภาพ และสีน้ำสดใน เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวมานมนาน
นั่นจึงนำมาซึ่ง การติดต่อขอรู้จัก เมื่อได้เห็นภาพแสนสวยมีชีวิต ถูกจัดทำเป็น Photo Book อยู่ในร้าน ๆ หนึ่งแถวสยามสแควร์ หลายสิบปีมาแล้ว และติดต่อกันเรื่อยมาทาง facebook โดยไม่เคยพบตัวจริงกัน
เมื่อวันที่ 4 ต.ค. 2564 คุณจอมได้เล่าเรื่องราวดี ๆ พร้อมประกอบภาพเขียนอีกเช่นเคย ถึงการได้มา และมาถึงอย่างอัศจรรย์ของหอยเบี้ยแผนที่เล็ก (Cypraca Bistolida) Stolida Crossei niger/rostrate ซึ่งคุณจอมได้เคยเห็นเรื่องราวของหอยตระกูลนี้มาตั้งแต่เป็นเด็กอายุ 9-10 ปี จากหนังสือ และได้ตามหาผ่านนักครอบครองหอยชาวฝรั่งเศสสองท่าน ซึ่งได้มีการซื้อขายหอยเบี้ยโมเนตา (เบี้ยจักจั่น) กัน
จนกระทั่งได้ข้อมูลเบื้องต้นจาก คุณ Patrick Fourlinnie ว่าหอยเบี้ยแผนที่เล็กอยู่ในครอบครองของคนฝรั่งเศส เชื้อสายจึนที่เกาะตาฮิติ และเป็นผู้มีฐานะดีมาก ไม่เคยขายเปลือกหอยให้ใครมาก่อน แม้นักสะสมเปลือกหอยจะพูดคุย ขอซื้อมาสิบกว่าปีก็ไม่สำเร็จ และท้อใจ โดยให้ชื่อไว้ว่า บุคคลผู้นั้นชื่อ Mr.กีอาอู
ด้วยความรักและใฝ่ฝันที่จะได้มา คุณจอมได้พยายามตามหาบุคคลนี้ทางช่องทางต่าง ๆ มาเป็นเวลา 25 ปี แต่ก็ไม่พบ จนไม่กี่เดือนก่อนได้เห็นภาพเปลือกหอยในฝันใน Facebook จึงได้ทำความรู้จักกับผู้ที่ลงภาพ ซึ่งเป็นชาวฝรั่งเศส คือ Mr.LucPoroi โดยตรง และพูดคุยกันโดยใช้เครื่องแปลภาษา Google
ความใฝ่ฝันของคุณจอมดูจะเลือนราง และไม่น่าจะเป็นจริง นอกจากจะอยู่กันคนละซีกโลกแล้ว ที่ผ่านมาไม่ว่าเศรษฐีประเทศไทยจะพยายามติดต่อขอซื้อหรือแลกเปลี่ยนหอยนี้กับคุณลุคมาตลอด ก็ไม่เคยมีใครประสบความสำเร็จ แม้คุณจอมเองจะตัดสินใจเจรจาขอซื้อเมื่อสามเดือนก่อน ก็ได้รับการปฏิเสธ ซึ่งคุณจอมก็ไม่ได้คาดหวังอะไรแล้ว
เมื่อโควิดมาเยือน ภูเก็ตก็ยิ่งมืดมน แต่สำหรับคุณจอม กลับกลายเป็นโชคชาตาฟ้าลิขิต เมื่อคุณจอมได้เชิญคุณลุคมาเที่ยวประเทศไทย และคุณลุค วัย 77 ปี ตัดสินใจเดินทางมาพร้อมกับลูกสาว แม้จะผจญภัยกับการตกค้า่งในอเมริกาถึง 28 วัน ต้องผ่านการเจ็บป่วย แต่ในที่สุดด้วยความช่วยเหลือของคุณจอม คุณลุคก็ได้เดินทางมาถึงประเทศไทย
คุณลุคคือผู้ที่ค้นพบหอยนี้ด้วยการดำมาได้ด้วยตนเอง และก่อนนี้คนจีนได้ซื้อไป หลังจากนั้น คุณลุคได้ติดตามซื้อคืนมา
ระหว่างนั้น คุณลุคได้รู้สึกว่ามีเสียงในหัว บอกติดต่อกันสามสี่วันให้นำหอยนี้มามอบให้คุณจอม แม้จะอายุขนาดนี้แล้ว ทั้งยังได้รับการทัดทานจากเพื่อน และชาวตาฮิตินับสิบคน ที่เสียดายหอยอันล้ำค่าจะต้องตกไปอยู่กับคนต่างแดนที่ห่างไกล แต่ก็ไม่มีอะไรมาหยุดคุณลุคได้
ความจับใจต่อเจตนารมณ์ที่คุณจอมมีต่อหอยนี้ ทำให้คุณลุคมุ่งมั่นนำมา เมื่อคุณจอมไม่ต้องการจะครอบครองเป็นส่วนตัว และจะนำมาไว้ในพิพิธภัณฑ์ซึ่งจะกลับมาเปิดอีกเร็ว ๆ นี้ เพื่อแสดงให้มนุษยชาติรุ่นต่อ ๆ ไป
คุณลุคได้มาเยือนภูเก็ต และสนุกสนาน เบิกบานกับอาหารพื้นเมือง ในการต้อนรับของคุณจอม ซึ่งแน่นอน เต็มไปด้วยภาพประทับใจ
เมื่อ ก.ย. ปีที่แล้ว ผู้เขียนก็ได้ส่งลูกชาย และเพื่อนนักเรียนทุนรวม 9 คนไปเยี่ยมเยียนคุณจอมที่ภูเก็ตเช่นกัน เพื่อให้รับฟังคุณจอมถ่ายทอดแรงบันดาลใจ ที่จะทำสิ่งดี ๆ ให้กับเมืองไทย และความมุ่งมั่นที่มีต่อการเก็บสะสมเปลือกหอย ที่ถ่ายทอดมาจากคุณพ่อ คุณพ่อคุณจอมได้ถ่ายทอดทั้งความรักในเปลือกหอย และการเป็นคนที่ทำเพื่อผู้อื่น มีน้ำใจกว้างดั่งมหาสมุทร ซึ่งเมื่อลูกกลับมาคุณจอมได้ทำภาพแสดงถึงการได้พูดคุยกับเด็ก ๆที่เรียนสาขาต่าง ๆ ซึ่งจะเป็นอนาคตของประเทศ และคุณจอมได้พยายามเติมเต็มให้เด็ก ๆ เท่าที่จะทำได้ แม้ช่วงนั้น พิพิธภัณฑ์จะปิด ต้องเดินชมหอยในโกดัง
เรื่องราวที่ได้รับทราบจึงเหมือนกับคลื่นชีวิต ที่ระลอกแรกซัดไปสู่คุณจอมเปรียบเสมือนการเปิดประตู ในช่วงโควิด และในปีนี้ คลื่นแห่งความสุข ความสมหวังก็ได้ซัดเอาหอยล้ำค่าจากตาฮิติไปสู่คุณจอมเรียบร้อยแล้ว สมกับที่คุณจอมมีน้ำใจกับผู้อื่นเสมอมา
ในตอนที่ลูกไปเยี่ยมเยียน คุณจอมยังได้ให้ข้อคิดที่ดีกับลูกให้เห็นความสำคัญของแม่ และประเทศชาติ เพราะคุณจอมเองก็รักคุณพ่อคุณแม่และดูแลอย่างดีมาตลอดชีวิต ทั้งยังเลี้ยงอาหารอย่างดี เมนูมิชลินภูเก็ตก็เทียบเท่า รังสรรค์โดยคุณจอม และป้าจำปา เชฟคู่ใจ
เรื่องราวของคุณจอมจะเป็นแรงบันดาลใจให้ทุกคนได้เห็นว่า โอกาสนั้นอยู่ในที่ใดก็ตามในจักรวาล จงไขว่คว้ามันด้วยความดี แล้ววันหนึ่ง มันจะมาถึงประตูบ้านเมื่อเราคู่ควร
การจะสร้างเรื่องราวในชีวิตที่สวยงาม คงไม่มีอะไรที่จะขีดเขียนให้งดงามไปได้ดียิ่งกว่า น้ำหมึก ที่กลั่นใจหัวใจ ออกมาเป็นน้ำใจของเราเอง
เห็นภาพการต้อนรับของภูเก็ตแล้ว ก็อดที่จะมาทำเมนูหมี่บ้างไม่ได้ ทำแบบคน กทม. ก็เอาของที่มีใส่แทนไป ได้ออกมาพอกล้อมแกล้ม พอเป็นสิ่งแสดงว่า ขอส่งผ่านความรักไปให้คุณจอม เราคงไม่อยากกินอะไร ถ้าเราไม่รู้สึกดีกับคนที่นำเสนอภาพให้เห็นขนาดนี้
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
