Blockdit Logo (Mobile)
Linderelly
•
26 ต.ค. 2021 เวลา 11:00 • หนังสือ
สวัสดีนักผจญภัยในจินตนาการทุกท่านนะคะ 🍑👦🏻✨
วันนี้ลี่มาพร้อมกับรีวิวหนังสือเล่มที่ลี่ลุ้นกับการอ่านมากที่สุดและชอบผลไม้ในเรื่องนี้มากที่สุดเลยค่ะ วรรณกรรมเรื่องนั้นก็คือ “พีชยักษ์” นั่นเอง ไม่รอช้า เราไปอ่านรีวิวกันเลยดีกว่าค่ะ
Lin Review : เล่มที่ 9
หนังสือ : พีชยักษ์ / James and the Giant Peach
ชื่อผู้เขียน : โรอัลด์ ดาห์ล
ชื่อผู้แปล : สาลินี คำฉันท์
สำนักพิมพ์ : ผีเสื้อ
ประเภทหนังสือ : วรรณกรรมเยาวชน
จำนวนหน้า : 224 หน้า (พิมพ์ครั้งที่ 3)
ราคาปก : 249 บาท (ราคาปัจจุบันค่ะ)
🍑ความรู้สึกก่อนอ่าน :
“พีชยักษ์” เป็นหนังสือที่ก่อนอ่านลี่กลัวมากที่สุดจากหนังสือทุกเล่มของ โรอัลด์ ดาห์ล เลยค่ะ ไม่รู้ว่าใครเป็นเหมือนกันหรือเปล่า เนื่องจากในวัยเด็ก ลี่มีโอกาสได้ดูภาพยนตร์แอนิเมชันเรื่อง James and the Giant Peach (1996) มาก่อน ในฉบับภาพยนตร์ พีชยักษ์ ใช้เทคนิคแบบผสมผสานกับการทำแอนิเมชันแบบ Stop Motion เหมือนในเรื่อง Coraline ซึ่งให้ความรู้สึกเหมือนหนัง Horror อยู่พอสมควร และสำหรับเด็กที่กลัวผีแบบลี่ ก็เลยจำฝังใจว่าเรื่อง พีชยักษ์มีบางอย่างที่น่ากลัวค่ะ ดังนั้นการอ่านวรรณกรรมเยาวชนเรื่องนี้จึงทำให้รู้สึกหวั่นอยู่ไม่น้อย
🍑เนื้อเรื่องโดยรวม :
เจมส์ เฮนรี่ ทร็อตเต้อร์ เด็กชายแสนอาภัพผู้สูญเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่ยังเด็ก การสูญเสียบุคคลที่เป็นโลกทั้งใบของเขาว่าแย่แล้ว แต่การต้องย้ายมาอยู่กับป้าสปันจ์และป้าสไป๊เค่อร์ผู้ใจดำทั้งสองคนนั้นแย่ยิ่งกว่า เจมส์ต้องทำงานอย่างหนักเกินกว่าที่เด็กเล็ก ๆ อายุไม่ถึง 10 ขวบจะรับไหว เขาถูกทรมาน ใช้แรงงาน ให้อดข้าวอดน้ำเป็นประจำ
จนกระทั่งวันหนึ่งเรื่องมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้นกับเจมส์ เขาได้รับของวิเศษที่มีเวทมนตร์แต่ก็ทำของวิเศษนั้นหลุดมือไป จนทำให้เกิดลูกพีชยักษ์กลมโตขนาดมหึมา เมื่อป้าใจร้ายทั้งสองมาเห็นเข้า พวกนางก็หาประโยชน์ทำเงินจากลูกพีชยักษ์นั้นมหาศาล แต่ถึงจะร่ำรวยแล้วพวกนางก็ไม่เคยเหลียวแลเจมส์เลย
แต่นับว่าโชคยังเข้าข้างเจมส์อยู่บ้าง เพราะคืนหนึ่งเจมส์ก็ได้พบกับสหายแมลงวิเศษในลูกพีช ทุกคนตัดสินใจที่จะหนีไปให้ไกลจากป้าใจร้ายและออกผจญภัยด้วยกัน เจมส์กับเพื่อนแมลงยักษ์ประกอบด้วยแมลงเต่าทอง หนอนกระสือ หนอนไหม ไส้เดือน ตั๊กแตน ตะขาบและแมงมุมสาวออกผจญภัยในท้องทะเล และบนท้องฟ้า จนเข้าสู่เมืองใหญ่ไปด้วยกัน
ทุกตัวและหนึ่งคนฝ่าฟันอุปสรรคด้วยกันมากมาย สุดท้ายพวกเขาก็ได้ทำให้สิ่งที่ตัวเองรักและอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขในนิวยอร์กเมืองในฝันของใครหลายคน
🍑ความรู้สึกหลังอ่าน :
พีชยักษ์ เป็นเรื่องอ่านแล้วสนุกและน่ารักกว่าที่คาดไว้มากทีเดียวค่ะ ภาษาและการพรรณนาต่าง ๆ สามารถทำให้ผู้อ่านนึกภาพและเคลิ้มตามได้เลย มีบทหนึ่งลี่อ่านแล้วรู้สึกหิวจนอยากแต่งตัวออกจากบ้านไปหาซื้อลูกพีชมากินให้รู้กันไป
วรรณกรรมเยาวชนของโรอัลด์ ดาห์ลเรื่องนี้เป็นเรื่องที่มีกลอนมากกว่าเรื่องอื่น ๆ แต่กลับอ่านง่าย ผู้แปลสามารถแปลออกมาได้สละสลวยเป็นเนื้อเดียวกันกับเนื้อหา ลี่คิดว่าถ้าฝึกอ่านกลอนให้คล่องแล้วเอาไปท่องให้เด็ก ๆ ฟังเป็นจังหวะคงสนุกน่าดู เล่มนี้ฉบับภาษาไทยแปลได้สนุกและดีมากจนอยากอ่านภาษาต้นฉบับเพิ่มเลยค่ะ
นอกจากภาษาที่เล่าได้สนุกสนานแล้ว เนื้อหาของหนังสือเล่มนี้ยังทำให้ผู้อ่านต้องตะลึง เพราะ เรื่องนี้ไม่ได้มีเพียงความสนุกและเสริมสร้างจินตนาการสุดบรรเจิดเท่านั้น แต่ยังให้ความรู้เกี่ยวกับแมลง ซึ่งเกร็ดความรู้เล็ก ๆ เหล่านี้ ผู้เขียนสามารถทำให้ผู้อ่านซึมซับได้โดยไม่รู้ตัว
สิ่งที่ลี่ชอบมากคือการนำลักษณะเด่นของตัวละครแต่ละตัวมาใช้เป็นสิ่งที่พวกเขาถนัด ทำให้ผู้อ่าน โดยเฉพาะเด็ก ๆ จะสามารถจดจำวีรกรรมของตัวละครนั้น ๆ ได้ดียิ่งขึ้น ทุกอย่างสอดคล้องลงตัวมากจริง ๆ ไม่อยากเชื่อเลยว่า เรื่องนี้แต่งมาตั้งแต่ปีค.ศ. 1961 แล้ว เพราะเนื้อเรื่องและจินตนาการยังคงทันสมัย และทำให้ผู้อ่านในปัจจุบันเพลิดเพลินไปกับการผจญภัยสุดอัศจรรย์ ลุ้นระทึกไปกับการเอาตัวรอดจากฝูงปลาฉลาด มนุษย์เมฆและสถานการณ์ไม่คาดฝันได้
และเมื่ออ่านถึงเล่มนี้ลี่แอบสังเกตอะไรบางอย่างเล็ก ๆ ได้จากวรรณกรรมของโรอัลด์ ดาห์ลค่ะ ไม่รู้ว่าเห็นอยู่คนเดียวและคิดไปเองหรือเปล่าว่า โรอัลด์ ดาห์ลแอบใส่ Easter Egg ในวรรณกรรมทุกเล่มของเขาด้วยนะคะ ลี่แอบเห็นโรงงานช็อกโกแลตโผล่มาแบบนิรนามในพีชยักษ์ แอบคุ้นเรื่องที่เด็กน้อยในเรื่องแม่มดคุยกับย่าว่า เหมือนเรื่องที่มาทิลดาคุยกับคุณครูฮันนี่ ว่าแล้วถ้าอ่านโรอัลด์ดาห์ลรอบนี้จบ คงจะต้องวนไปอ่านใหม่อีกรอบหนึ่ง (และหลาย ๆ รอบในอนาคต)
สุดท้ายลี่ชอบข้อคิดจากเรื่อง พีชยักษ์ ที่สุดข้อหนึ่งคือ “เราทุกคนต่างมีคุณค่าในตัวเองค่ะ” จะสังเกตได้ว่า ไม่ว่าเราจะเป็นหนอนหรือตะขาบที่น่าเกลียดเพียงใด เราต่างมีคุณค่าบางอย่างที่ซ่อนอยู่และรอการค้นพบ ที่สำคัญอีกประการหนึ่งคือ “สิ่งนอกกายหรือรูปลักษณ์ภายนอกไม่ได้บอกว่า คนผู้นั้นด้อยค่า หรือสูงส่ง สำคัญที่จิตใจ” แมลงที่หน้าตาอัปลักษณ์ที่มักถูกรังเกียจและโดนไล่บดขยี้ อาจจะน่ากลัวไม่ได้เศษเสี้ยวของสิ่งมีชีวิตที่รังเกียจมันก็ได้
ดังนั้นเราต่างมีบางสิ่งที่พิเศษ อย่าด้อยค่าตัวเอง แม้ใครบางคนจะพยายามทำให้เรารู้สึกไร้ค่า และรักษาจินตนาการให้คงอยู่กับเราตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ไม่แน่ว่าสักวันคุณอาจได้อาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็ก ๆ สีน้ำตาลที่ทำจากเมล็ดลูกพีชและมีผู้คนแวะเวียนมาเยี่ยมอย่างเจมส์ เฮนรี่ ทร็อตเต้อร์บ้างก็ได้
🍑หนังสือเล่มนี้เหมาะกับ :
ทุกคน ไม่ว่าจะนักอ่านตัวน้อยหรือนักอ่านวัยเก๋า เรื่องนี้ทำให้เราหลุดออกจากโลกความจริงได้ดีมาก เสริมสร้างจินตนาการ และจบได้น่ารักอบอุ่นหัวใจที่สุด ในช่วงเวลาที่โควิดตัวร้ายบังคับให้เราอยู่แต่ในบ้านเช่นนี้ไม่มีหนังสือเรื่องไหนเหมาะไปกว่า “พีชยักษ์” อีกแล้วค่ะ
🍑Quote ที่ประทับใจ :
“แต่ละตัวไม่น่ากลัวเหมือนรูปร่างหน้าตาเลย ที่จริงสัตว์เหล่านี้ไม่น่ากลัวสักหน่อย ดูเหมือนพวกเขาจะใจดีมากและเอื้ออารี ถึงแม้แต่ละตัวต่างตะโกนใส่กันและทะเลาะทุ่มเถียงกันอยู่ตลอดเวลาก็ตาม” — พีชยักษ์, โรอัลด์ ดาห์ล, 73
“ ‘พ่อหนูที่รักของฉัน’ ตั๊กแตนเฒ่าสีเขียวพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ‘ในโลกของเรานี้มีอีกมากมายหลายสิ่งที่เธอยังไม่เคยเริ่มนึกถึง อย่างเช่น ฉันเก็บหูของฉันไว้ตรงไหน’ ”
— พีชยักษ์, โรอัลด์ ดาห์ล, 135
🍑ระดับความชอบ : 9/10
🍑หนังสือที่น่าอ่านเพิ่ม : ตอนอ่านวรรณกรรมเยาวชนเรื่อง “พีชยักษ์” จบลี่คิดถึงวรรณกรรมเยาวชนสองเรื่องได้แก่
👦🏻🧃คำสารภาพของเพื่อนในจินตนาการ โดย มิเชลล์ คูวาส
และเรื่อง 🍊💜ส้มสีม่วง โดย ดาวกระจายมากเลยค่ะ
ถ้าอยากรู้ว่าทำไม อย่าลืมตามไปอ่านนะคะ เพราะสปอยไม่ได้จริง ๆ 😂
สุดท้ายนี้ขอให้ทุก ๆ คนมีความสุขกับการอ่าน และพบเจอหนังสือที่เป็นเนื้อคู่ของเรานะคะ หากนักอ่านท่านใดสนใจอ่านรีวิวหนังสือเล่มต่อไป สามารถติดตามเพจ Linderelly ได้เลยนะคะ แล้วพบกันใหม่ในโพสหน้าค่ะ😊🏠🌷💕
#LinReview #รีวิวหนังสือ #LovetoReadme
#พีชยักษ์ #สำนักพิมพ์ผีเสื้อ #ByLinderelly

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา