“กึก!…ครืดดดด” ในบรรยากาศที่เงียบสงัด อยู่ดีๆ ฉันก็ได้ยินเสียงฝาโลงศพค่อยๆ เลื่อนออกไปช้าๆ พร้อมกับอากาศที่ถูกถ่ายเทส่งเข้ามาพร้อมกับแสงแดด ซึ่งนั่นมันทำให้ฉันสามารถหายใจได้สะดวกมากยิ่งขึ้น
ฉันค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาช้าๆ มองไปที่แสงแดดตรงหน้าที่สาดส่องเข้ามาแยงตา ฉันมองเห็นภาพตัวเองกำลังยืนอยู่ในป่าที่ไหนสักแห่ง ทำเอาฉันงุนงงไปหมด ฉันมองภาพตรงหน้าด้วยความแปลกใจ และคิดว่าฉันจะทำอย่างไรกับสถานการณ์ตอนนี้ดี
ฉันมองลงไปที่พื้นดิน เห็นฝาโลงศพถูกวางทิ้งเอาไว้ โลงศพของฉันถูกตั้งขึ้น ทำให้ตอนนี้ฉันอยู่ในท่ายืน ฉันลองชะโงกหน้าออกไปมอง แต่ก็ยังไม่กล้าที่จะเดินออกไปจากโลงศพ ฉันจำได้ดีว่าเด็กคนนั้นบอกฉันเอาไว้ว่า ไม่ให้ฉันออกไปจากโลงศพเด็ดขาด จนกว่าพิธีสะเดาะเคราะห์ต่อดวงชะตาจะเสร็จ ดังนั้นฉันจึงจำเป็นต้องยืนอยู่ในนี้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น และต้องคอยเตือนตัวเองเอาไว้ว่า ห้ามออกไป
“ครืดดดดดดด” อยู่ดีๆ โลงศพที่ฉันยืนอยู่นั้น มันก็ค่อยๆ ถูกลากเคลื่อนตัวไปข้างหน้าแบบไม่มีจุดหมาย เคลื่อนไปแบบนี้เนี่ยนะ!! แปลกชะมัด และค่อยๆ เคลื่อนตัวเร็วขึ้นเรื่อยๆ โดยที่ไม่ได้สนใจเลยว่าโลงศพนั้นจะพังหรือจะกระแทกกับพื้นแรงแค่ไหน
โลงศพนั้นเคลื่อนที่ไปเรื่อยๆ จนมาหยุดอยู่ที่ไหนสักแห่งของป่านี้ มีผู้ชายใส่ชุดคลุมฮู้ดสีดำปิดหน้าปิดตากำลังนอนคว่ำหน้าหมดสติอยู่ ฉันเห็นหญิงสาวคนหนึ่งที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนฉันราวกับแกะต่างกันเพียงแค่เสื้อผ้าอาภรณ์ที่สวมใส่เท่านั้น เธอสวมใส่ชุดไทยสีทองสวยงามมีเครื่องประดับสีทองตามร่างกาย กำลังเดินตรงเข้าไปหาชายชุดดำคนนั้นช้าๆ เธอเดินเข้าไปหาเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ พร้อมกับเรียกทักหรือพูดอะไรบางอย่างที่ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพูดว่าอะไร เพราะฉันยืนอยู่ห่างเกินไปเลยไม่ได้ยิน
อยากเดินเข้าไปตรงนั้นจัง ความอยากรู้อยากเห็นของฉันกำลังทำงานอย่างเต็มที่ แต่ฉันก็ไม่กล้าพอที่จะก้าวขาออกไปจากโลง ฉันเห็นหญิงสาวคนนั้นมีคนสนิทตามมาด้วยหนึ่งคน ซึ่งคนคนนั้น ก็เป็นบุคคลที่ฉันเคยเห็นหน้าค่าตาอยู่แทบทุกวัน….ไอ้ตะวันน้องรักของฉันเอง แต่ในตอนนี้มันเป็นผู้ชาย!! ที่มีร่างกายบึกบึน! (ฝันของมึงเลยตะวันที่จะมีเพศและร่างกายแบบนี้ ถ้ามึงได้มาเห็น มึงจะต้องร้องกรี๊ดดดออกมาแน่ๆ) มันกำลังแบกร่างของชายชุดดำคนนั้นที่หมดสติอยู่ แล้วเดินตามผู้หญิงที่หน้าตาเหมือนฉันออกไป ฉันยืนมองภาพตรงหน้าจนลับตาไป
“ครืดดดดด” โลงศพเริ่มออกตัวลากฉันไปข้างหน้าอีกครั้ง ฉันมองไปข้างหน้าก็เห็นว่าโลงศพที่ตัวเองอยู่กำลังถูกลากเข้าไปในป่าลึกเข้าไปเรื่อยๆ ก่อนที่ฉันจะเบิกตากว้างขึ้นมาด้วยความตกใจ เมื่อเห็นว่าโลงศพนั้นกำลังจะถูกลากเข้าไปในถ้ำหินขนาดใหญ่ ซึ่งถ้าฉันจำไม่ผิดปากถ้ำแบบนี้มันเหมือน เหมือน…ใช่จริงๆ ด้วย ฉันกำลังจะถูกลากลงไปในแอ่งน้ำ แอ่งที่สามที่ฉันเคยฝันถึง
“ไม่! ไม่นะ! ไม่นะ! อย่าลงไป! อย่าลงไปน้าาาา ปึง!!!...ตู้มมมมม….” ฉันส่ายหน้าปฏิเสธเสียงดังลั่น เอามือจับขอบข้างโลงศพเอาไว้แน่น
จากโลงศพที่ตั้งตรงอยู่ พอถึงขอบแอ่งน้ำเท่านั้นแหละ ก็นอนราบลงไปกับพื้นอย่างแรงแล้วไถลงน้ำไปทันที จนน้ำในแอ่งแตกกระจายอย่างกะเล่นสไลด์เดอร์ เออให้มันได้แบบนี้สิวะ นี่ฉันมาสะเดาะเคราะห์ใช่ไหมเนี่ย ฉันนึกว่าตัวเองมาผจญภัยเล่นล่องแก่งวงกตซะอีก แม่งหาทางออกไม่เจอเลย จะขำหรือจะร้องไห้ออกมาดี
ฉันค่อยๆ ชันตัวลุกขึ้นมานั่ง เห็นโลงศพค่อยๆ ลอยน้ำไปข้างหน้าตามกระแสน้ำที่พัดพาไป ตอนนี้ฉันมองไปรอบด้านโลงศพ ก็รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ เมื่อเห็นจระเข้กำลังแหวกว่ายอยู่ในน้ำไปมา ตัวใหญ่ๆ ทั้งนั้น ถ้ามันชนโลงศพขึ้นมา ฉันได้ตายอย่างเขียดแน่ๆ แบบไม่ต้องเดาเลยว่าจะรอดหรือไม่รอด
แต่เหมือนว่าจระเข้พวกนั้นมันจะไม่ได้รู้สึกถึงการมีอยู่ของฉัน เพราะพวกมันว่ายผ่านไปแล้ว ก็ว่ายผ่านไปเลย ไม่ได้ย้อนกลับมาหาฉัน โลงศพค่อยๆ ไหลตามน้ำไปเรื่อยๆ จนเข้าไปใกล้ผาน้ำตกใหญ่นั้น
“ฟืดดดด...วู้ววววว” ฉันสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ก่อนจะค่อยๆ ปล่อยมันออกมาจากทางปากช้าๆ เพื่อเรียกขวัญกำลังใจ และเอามือทั้งสองข้างของตัวเองไปจับที่ขอบโลงศพเอาไว้ให้แน่น เพื่อหาที่ยึดเหนี่ยว เมื่อเห็นว่าตัวเองมาจนสุดทางและกำลังจะร่วงตกลงมา
“กรี๊ดดดดดด…..” ฉันกรีดร้องออกมาด้วยความหวาดกลัว เมื่อตัวเองตกลงมาจากผาน้ำตกใหญ่นั่นแล้ว
“ตู้มมมมม...ซ่าาาา” เสียงโลงศพตกลงมากระทบกับน้ำอย่างแรง ตอนนี้ตัวของฉันเปียกชุ่มไปหมด ฉันยกมือขึ้นมาปัดน้ำและผมที่หล่นลงมาปิดใบหน้าออก ก่อนที่จะเอามือขึ้นมาบิดน้ำออกจากเสื้อที่เปียกชุ่ม
“หนาวชะมัด! อยากจะรู้นักว่าไอ้ตะวันมันจะเจอแบบนี้ไหมนะ อยู่ดีไม่ว่าดีเลยนะมึงไอ้น้องเวร!! หาเรื่องให้กูแท้ๆ ”
โลงศพที่ตกลงมากำลังลอยและพุ่งตรงเข้าไปผ่านน้ำตกที่อยู่ใต้ผาหินที่มีถ้ำอยู่ ตอนนี้ลอยเข้าไปถึงภายในถ้ำผาหินแล้ว เมื่อไปถึงภาพตรงหน้าของฉันก็ดับวูบลงไปทันที มันมืดไปหมดจนมองไม่เห็นอะไรเลย และตอนนี้ฉันได้ยินเพียงแค่เสียงน้ำไหล มามองเห็นทุกอย่างอีกครั้ง โลงศพก็มาตั้งอยู่ที่ไหนสักแห่งภายในถ้ำผาหินนี้แล้ว ตอนนี้โลงศพของฉันถูกตั้งตรงขึ้น ทำให้ฉันกลับมาอยู่ในท่ายืนเช่นเคยเหมือนก่อนหน้านี้
ฉันเห็นผู้หญิงที่หน้าตาเหมือนฉันคนนั้นกำลังยืนอยู่ที่แท่นหิน มองไปที่ชายชุดดำคนนั้นที่กำลังนั่งเอนหลังพิงไปที่กำแพงหินอยู่ เหมือนพวกเขาทั้งคู่กำลังพูดคุยอะไรบางอย่างกัน ซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าพวกเขาคุยอะไรกันแน่ เพราะฉันไม่ได้ยินเสียงของพวกเขาเลย แต่น่าจะคุยกันไม่เข้าใจ เพราะเห็นเธอกำลังจะหันหลังกลับ แต่ก็ถูกชายชุดดำคนนั้นเอื้อมมือมากระชากแขนของเธอเอาไว้ จนเธอเซลงไปนั่งทับบนตักของเขา แล้วพยายามจะดิ้นลุกหนีขึ้นมา.......
อ่านต่อเพิ่มเติม <มหาภัยพิบัติ7วันล้างโลก>
📍ตอนที่ ๑๗ ความลับที่ยังคงเป็นปริศนา📍 ได้ที่เว็บไซด์👇🏻👇🏻👇🏻
ReadAWrite รี้ดอะไร้ต์ 👉🏻 https://www.readawrite.com/c/7cbfbcd26dfda709baa6cb1e5ca18b4d?page_no=1
📌ฝากติดตามผลงานของพวกเราด้วยนะคะ 😘 ปล่อยให้อ่านฟรีทุกวันอังคาร และวันศุกร์ ตามเว็บไซด์ที่ได้แจ้งไว้ด้านบนเลยนะคะ
อ่านแล้วเป็นยังไงมาพูดคุยกันได้นะจ๊ะ 🥰 และติดตามเพิ่มเติมได้ที่เฟซบุ๊ก 👉🏻 https://www.facebook.com/pkm.tongchan
#มหาภัยพิบัติ7วันล้างโลก
#กัมปนาทต้องจันทร์
#pkmtongchan
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
