15 พ.ย. 2021 เวลา 23:00 • นิยาย เรื่องสั้น
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมา เห็นตัวเองกำลังนอนอยู่บนแท่นหินขนาดใหญ่ ที่มีเด็กน้อยนอนอยู่ตรงกลาง และมีชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาทรงแบบแขกขาวนอนอยู่ข้างๆ
“อะไรกันเนี่ย!!! ทำไมฉันถึงได้มาอยู่ที่นี่อีกแล้ว” ฉันทะลึ่งตัวลุกพรวดขึ้นมานั่งด้วยความตกใจ แล้วบ่นรำพึงรำพันออกมาอย่างปลงตรง เหนื่อยหน่ายกับตัวเองเสียจริง ไม่ฝันถึงเรื่องราวแปลกๆ ไปได้ไม่กี่วัน วันนี้กลับมาฝันอีกแล้ว
“เจ้าตื่นแล้วเหรอ” ผู้ชายหน้าแขกคนนั้นลืมตาตื่นขึ้นมา และลุกขึ้นจากเตียงเดินเข้ามานั่งข้างๆ ฉัน แล้วถามขึ้น
“เออ..คะ..คุณ” ฉันไม่รู้จะพูดหรือเรียกแทนตัวเขาว่ายังไงดี เพราะยังไม่รู้จักชื่อ จึงได้แต่จ้องมองไปที่ชายหนุ่มคนนั้น
“คุณ…คุณงั้นรึ? ทำไมเจ้าถึงเรียกข้าเช่นนั้น”
“เออ..คะ..คือว่าฉัน...แล้วปกติฉันเรียกคุณว่ายังไงล่ะ?”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า…ปกติเจ้าก็เรียกข้าว่าท่านพี่ไงละ เพราะข้าคือ…สามีของเจ้า! หรือภาษาบ้านๆ ที่เรียกว่า…ผัวของเจ้า!” ชายหนุ่มคนนั้นมองมาที่ฉันอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนที่จะหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ แล้วพูดขึ้น
“…” คำพูดของเขาเล่นทำเอาฉันช็อกไปเลย
“ผัวเหรอออ!!! ผัวอะไร!? บ้าไปแล้ว ฉันยังไม่เคยมีผัว แฟนก็ยังไม่เคยมีเลย” พอได้สติกลับคืนมา ฉันก็รีบโต้กลับไปทันที นี่มันเรื่องบ้าบออะไรกัน
“เจ้ามีมานานแล้ว ไม่ใช่แค่ผัวนะที่เจ้ามี...ลูกเจ้าก็มีแล้ว จริงไหมเจ้าคาวี” ชายหนุ่มพูดขึ้นอย่างอารมณ์ดี พอเขาพูดจบ อยู่ดีๆ เจ้าเด็กตัวน้อยที่นอนหลับอยู่ข้างๆ ฉัน ก็ค่อยๆ ทำตายุกยิกๆ ลืมตาขึ้นมาก่อนข้างหนึ่ง แล้วส่งยิ้มทะเล้นมาให้ฉัน ก่อนที่จะลืมตาอีกข้างหนึ่งตามขึ้นมา
“ใช่ขอรับท่านพ่อ! ท่านแม่มีลูกแล้ว! ข้านี่แหละลูกของท่านแม่! คาวีน้อยผู้เก่งกาจไงขอรับ! ฮ่า ฮ่า ฮ่า” เจ้าเด็กน้อยคนนั้นลุกขึ้นมานั่ง และขยับตัวเข้ามากอดที่เอวของฉัน พร้อมทั้งทำหน้าตาทะเล้นใส่ แล้วพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ร่าเริง ก่อนที่จะหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ
ฉันมองไปที่ทั้งคู่อย่างไม่เข้าใจ...แฟนฉันก็ยังไม่เคยมี จะมามีผัวได้ยังไง!! แถมมีลูกแล้วอีกเนี่ยนะ!!..ฉันไปท้องตอนไหน!? ข้ามไปหลายสเต๊ปมากกก…นี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันนนน ฉันจะบ้าตายอยู่แล้ว...แล้วนี่ให้ฉันมาทำอะไรที่นี่!! ให้มาเจอสองพ่อลูกติงต๊องคู่นี้เนี่ยนะ ที่กำลังพูดจาเพ้อเจ้ออะไรกันอยู่ก็ไม่รู้
“ข้าแค่อยากให้เจ้าคลายกังวลลง” ชายหนุ่มคนนั้นพูดขึ้นมาอีกครั้ง และเอื้อมมือข้างหนึ่งเข้ามาบีบแก้มของฉันเบาๆ พร้อมกับมืออีกข้างที่ลูบไปที่หัวของเจ้าคาวีน้อยด้วยความเอ็นดู ที่ตอนนี้ยังคงกอดฉันอยู่ด้วยความออดอ้อน เมื่อได้เห็นสีหน้าของฉันว่าไม่ได้ดูมีความสุข หรืออินไปกับพวกเขาเลย
“เปล่าเลย! คุณกำลังทำให้ฉันเครียดไปมากกว่าเดิม สรุปว่าพวกคุณเป็นใครกันแน่?” ฉันปัดมือของเขาออก แล้วจ้องเขม็งไปที่ใบหน้าหล่อเหลาคมคายนั้น ก่อนจะพูดขึ้น
“ตอนนี้เจ้ายังไม่ต้องรู้หรอก เดี๋ยวพอถึงเวลา เจ้าก็จักรู้เอง รู้แค่เพียงว่าต่อจากนี้ไป ข้าอยากให้เจ้าดูแลตัวเองให้ดี พวกข้าคงช่วยอะไรเจ้าได้ไม่มากนัก ต่อจากนี้ไปเจ้ายิ่งจักต้องตั้งสติให้มั่น เพื่อช่วยเหลือตัวเองให้ได้”
“ที่พูดนี่หมายความว่ายังไงกัน!?” ฉันถามออกไปอย่างข้องใจในคำพูดของเขา
“การเตือนครั้งที่สองกำลังจะมา! ฟ้ากำลังจะมืด! เจ้าต้องหาประตูนั้นให้พบ!!”
“นี่ท่าน!!! อย่าบอกนะว่า...”
“ใช่! เสียงที่เจ้าได้ยิน เป็นเสียงของข้าเอง...แต่ก็ไม่เชิงว่าเป็นข้าไปเสียทั้งหมด ยังมีผู้อื่นด้วย”
“อย่างนั้นเหรอ?”
“ใช่! เพราะเจ้ามีหน้าที่ที่จักต้องทำ และเจ้าจักต้องทำให้สำเร็จเสียด้วย เข้าใจใช่รึไม่ พวกข้ารอเจ้าอยู่”
“รองั้นเหรอ รออะไร? ละ..แล้ว..หน้าที่ของฉันคืออะไร?” ฉันถามออกไปอย่างไม่เข้าใจ
“เมียรักของข้านี่ช่างสงสัยเสียจริง…เดี๋ยวพอถึงเวลาเจ้าก็จักรู้เอง”
“พูดเหมือนเดิมอีกล่ะ เชื่อเขาเลย อย่างกะในหนัง ‘เดี๋ยวพอถึงเวลาก็จะรู้เอง’ เหอะ! อยากรู้ตายละ...ชิ” ฉันพูดออกไปพร้อมกับทำเสียงล้อเลียนเขาอย่างหมั่นไส้ แล้วสะบัดหน้าหนีใส่
“เอาน่าคนดี...อย่าได้คิดน้อยใจข้าเลย อีกไม่นานเจ้าก็จักรู้เอง แต่ตอนนี้ข้าอยากให้เจ้าเชื่อข้า และจำเอาไว้ว่าเจ้าจักต้องหาประตูนั้นให้พบ!! แล้วไปให้ถึงที่นั่นก่อนจักหมดเวลา!! เข้าใจใช่รึไม่” เขาพูดพลางเอื้อมมือมาลูบที่หัวของฉันไปด้วย
“รู้แล้วน่าย้ำจังเลยนะ” แล้วนี่อะไรกันเนี่ย เลิกมาเกาะแกะฉันได้ล่ะ ทั้งคู่เลย
“ข้ายังคงรักและคิดถึงเจ้าเสมอ...อย่าปล่อยให้ชายใด เข้ามาทำให้เจ้าหวั่นไหวได้ล่ะ!! เจ้ารักได้แค่เพียงข้า!! แค่เพียงข้าก็เกินพอแล้ว…รู้รึไม่คนดี” เขาจับมือของฉันทั้งสองข้างขึ้นมาจูบ แล้วนำไปวางไว้แนบอกที่เปลือยเปล่าของเขา ก่อนจะพูดขึ้น
“…” เล่นทำเอาหัวใจของฉันสั่นระรัว ใบหน้านี่แดงระเรื่อ ฉันทำตัวไม่ถูกกับการกระทำและคำพูดของเขา ทำยังไงดีล่ะทีนี้ เจอแบบนี้เข้าไป เล่นเอาฉันไปไม่เป็นเลย อยากจะมุดหายไปจากตรงนี้จัง.......
อ่านต่อเพิ่มเติม <มหาภัยพิบัติ7วันล้างโลก>
📍ตอนที่ ๑๙ สัญญาณเตือนครั้งที่สอง📍 ได้ที่เว็บไซด์👇🏻👇🏻👇🏻
ReadAWrite รี้ดอะไร้ต์ 👉🏻 https://www.readawrite.com/c/3bdfe111ad0481b5137a6972f2a1bb2f
📌ฝากติดตามผลงานของพวกเราด้วยนะคะ 😘 ปล่อยให้อ่านฟรีทุกวันอังคาร และวันศุกร์ ตามเว็บไซด์ที่ได้แจ้งไว้ด้านบนเลยนะคะ
อ่านแล้วเป็นยังไงมาพูดคุยกันได้นะจ๊ะ 🥰 และติดตามเพิ่มเติมได้ที่เฟซบุ๊ก 👉🏻 https://www.facebook.com/pkm.tongchan
#มหาภัยพิบัติ7วันล้างโลก
#กัมปนาทต้องจันทร์
#pkmtongchan

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา