✴️ บทที่ 2️⃣ วัฏฏะแห่งชีวิต (ตอนที่ 7)
หลังจากที่เธอหาเจอแล้วว่าเหตุการณ์ที่พี่ชายของเธอตายในชาติก่อนกับความกลัวในชาตินี้ของคุณแม่เธอนั้นมันเกี่ยวกันอย่างไร เธอก็เงียบงัน ผมมองรู้เลยว่าเธอกำลังคิดคำนึงถึงเรื่องนี้ต่อไปอีก รับเอาทุกความรู้สึกที่มันรุนแรงในใจที่การย้อนอดีตปลุกขึ้นมา ผมเองก็พลอยเงียบงันด้วยเช่นกัน เวลานี้เป็นเวลาส่วนตัวของเธอ และผมก็ไม่อยากจะสัมภาษณ์เธอต่อ ต่อหน้าทีมงานรายการของเธอ บ่อยมากเลยครับที่ประสบการณ์เหล่านี้จะมีทั้งเข้มข้นรุนแรง กับพ้นวิสัยที่คนจะเข้าใจได้ มันส่วนตัวมากเกินกว่าที่จะแบ่งปันมันกับใคร ผมจึงทำได้แค่มองใบหน้าผ่องใสของเธอแค่นั้น
ในใจผมเปี่ยมล้นด้วยความเมตตาเหลือประมาณต่อคนที่นั่งอยู่ข้างผมตอนนี้ แล้วหัวใจของผมยกสูงขึ้นทันใด จิตของผมเองเริ่มยกระดับขึ้นในห้องที่ร้อนอบอ้าว ผู้คนซึ่งแน่นขนัดค่อยจางหายไป เสียงท้องถนน เสียงแตร เสียงแบ็คกราวน์คนคุยกันจอแจดับสนิทลง ผมไม่รับรู้ถึงร่างกายเนื้อตัวของผมอีกต่อไปแล้ว ผมเห็นแต่แสงสว่างสวยสดงดงามในภาพนิมิตของตัวเอง เสียงหนึ่งกระซิบอยู่ริมจิตของผม สุดขอบแห่งการรู้ตัวของผม ผมเชื่อเลยว่าคือพระเบื้องบน :
✨“เมื่อเจ้ามองดูคนคนหนึ่ง ไม่ว่าจะมองในการมีสัมพันธ์กัน ในการบำบัดหรือในชีวิตก็ตาม จงมองให้เห็นดวงวิญญาณของพวกเขาที่ผ่านชาติภพมาแล้วชั่วกัปกัลป์ ผ่านกาลเวลามาแล้วหลายยุคสมัย จงอย่าเห็นแค่กายเนื้อหนึ่งที่ไม่ถาวรยั่งยืนที่เผชิญหน้าอยู่กับเจ้าเท่านั้น เจ้าก็เช่นกัน คือดวงวิญญาณอย่างนั้นด้วย”✨
กระแสเสียงนี้เปล่งออกมานุ่มนวลอย่างยิ่ง เปี่ยมด้วยความรักอย่างยิ่ง ด้วยกระแสเมตตากรุณาอย่างสุดซึ้งยิ่ง นี่คือคำแนะนำครับ ไม่ใช่คำวิจารณ์
ผมกลับไปมองแอนเดรียอีกครั้งอย่างนุ่มนวล แล้วเห็นทั้งตัวเธอกับหญิงสาวแนวหน้าทั้งสองบทบาท ผมรู้ว่าเธอเคยเกิดมาก่อนแล้วมากมายหลายชาติภพพร้อมกับชื่อมากมายหลายชื่อ #แต่ดวงวิญญาณของเธอเป็นดวงเดิม ผมต้องเห็นด้านนี้ของผู้คน สิ่งซึ่งจะดำรงคงอยู่อย่างมั่นคงคือดวงวิญญาณของพวกเขา ไม่ใช่รูปกายสังขารที่ไม่จีรังยั่งยืนเลย ก็เพื่อจะได้เข้าใจพวกเขาจริง ๆ จะได้ช่วยเหลือเขาได้ การได้ช่วยพวกเขาเท่ากับผมได้ช่วยตัวเองด้วย เนื่องเพราะว่าผมเองก็เช่นกัน คือดวงวิญญาณหนึ่งเหมือนพวกเขาเลย
#พวกคุณก็เป็นเช่นเดียวกันครับ
คนไข้ของผมที่ระลึกชาติก่อนอย่างที่แอนเดรียระลึกได้ มากรายเหลือเกินที่อาการของโรคเรื้อรังลดลงหรือกระทั่งหายขาดเลย
ยกตัวอย่างเช่น ผมทำการย้อนจิตให้ผู้หญิงชาวแอฟริกาใต้วัย 𝟱𝟬 ปี คนหนึ่งผู้ซึ่งทรมานด้วยโรคคลอสโตโฟเบีย – อาการกลัวถูกขังในที่แคบอย่างรุนแรง เธอเป็นโรคนี้มาตั้งแต่เด็ก ในการย้อนอดีตเธอจำได้ว่าเคยถูกฝังในสุสานทั้งเป็น เมื่อสมัยที่เธอเป็นทาสชาวอียิปต์ที่นายซึ่งเป็นพระญาติกับฟาโรห์ตายลง เป็นประเพณีของคนยุคนั้นที่ทาสต้องโดนฝังทั้งเป็นตามนายผู้ดี ทาสจะได้ตามไปรับใช้ถึงในปรภพ ทาสจะโดนจับให้กลืนยาพิษ ก่อนไปขาดใจตายในห้องเล็กที่ปิดตายของสุสานฝังศพ หลังจากเธอจำเรื่องราวนี้ได้ อาการกลัวที่แคบของเธอหายเป็นปลิดทิ้งและไม่กลับมาเป็นอีกเลย
อะไรเล่าคือระบบการทำงานที่ทำให้อาการคนเราดีขึ้นอย่างนี้❓
ผมเชื่อว่ามีข้ออธิบายอย่างน้อย 𝟮 ข้อ แม้ว่าจะมีปัจจัยอื่นเข้ามาช่วยให้ได้ผลด้วยก็ตาม จากประสบการณ์ของผมเอง #การระลึกได้ถึงความทรงจำที่เป็นบาดแผลและปวดร้าวแต่เราเก็บกดไว้หรือถึงกับลืมมันไปแล้ว #จะมาพร้อมการเยียวยาด้วยในตัวครับ
การได้ระลึกถึงเรื่องราวพร้อมกับเกิดอารมณ์ร่วม ที่เรียกเป็นศัพท์ทางการแพทย์ว่า 𝗰𝗮𝗿𝘁𝗵𝗮𝗿𝘀𝗶𝘀 – ‘จิตบำบัดที่ช่วยระบายอารมณ์’ หรือ 𝗮𝗯𝗿𝗲𝗮𝗰𝘁𝗶𝗼𝗻 – ‘การระบายอารมณ์ที่ถูกอัดไว้’ เป็นฐานรากสำคัญมากของหลักการจิตวิเคราะห์ (𝗽𝘀𝘆𝗰𝗵𝗼𝗮𝗻𝗮𝗹𝘆𝘀𝗶𝘀) และ แบบแผนของการบำบัดทางจิต (𝗽𝘀𝘆𝗰𝗵𝗼𝘁𝗵𝗲𝗿𝗮𝗽𝗶𝗲𝘀) วิธีอื่น ๆ อีกด้วย
#การขุดความทรงจำที่ถูกกลบฝังไว้นานแล้วขึ้นมาสู่จิตสำนึกให้รู้ตัวอีกครั้งเป็นการช่วยคนไข้อย่างที่สุด การค้นพบเรื่องนี้ช่วยบอกเราว่าขอบข่ายการ บำบัดจิตต้องขยายให้กว้างไกลกว่านี้ได้แล้ว เราจะหยุดอยู่แค่วิธีโบราณที่ค้นหาแค่ถึงวัยเด็กหรือวัยทารกแค่นั้นไม่ควรแล้ว เพราะ ‘รูปแบบซ้ำซากของอดีตชาติ’ (𝗽𝗮𝘀𝘁-𝗹𝗶𝗳𝗲 𝗽𝗮𝘁𝘁𝗲𝗿𝗻𝘀) กับ ‘ความทรงจำจากชาติก่อน’ #ต้องถูกขุดขึ้นมาก่อน_การเยียวยาจึงจะสมบูรณ์ครบถ้วน
เหตุผลที่สองที่ความทรงจำทำให้คนไข้อาการดีขึ้นได้คือการที่เราได้เจอประสบการณ์ในร่างอื่น ในกาลเวลาอื่นด้วยตัวเอง พอเราได้มองเห็นการตายและการเกิดใหม่หลายครั้งคราอย่างนั้น เราจะเกิดความเข้าใจถ่องแท้มั่นใจเต็มเปี่ยมแล้วว่า #เราคือดวงวิญญาณอมตะไม่มีวันตาย ไม่ใช่แค่ร่างกายของคนหนึ่งคนแค่นั้น เราไม่เคยตายหายไปจริง ๆ หรอก เราแค่เปลี่ยนระดับการรับรู้ของจิตเท่านั้นเอง และด้วยว่า #คนที่เราแสนรักนั้นเป็นอมตะเหมือนกันกับเรา เราจึงไม่มีวันที่จะพลัดพรากจากเขาไปจริง ๆ อีกเช่นกัน
✨#การได้เข้าใจถึงธรรมชาติแห่งจิตวิญญาณของเราอย่างถ่องแท้ #คือพลังแห่งการเยียวยาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดครับ✨
. . .
ดุจดังหนึ่งเหลี่ยมเพชรสะท้อนความเป็นเพชรทั้งก้อนเยี่ยงไร ประสบการณ์ย้อนอดีตของแอนเดรียก็สะท้อนแก่นหลักของหนังสือเล่มนี้ทั้งเล่มเยี่ยงนั้น
เธอระลึกความจำกับความรู้สึกตั้งแต่อยู่ในภาวะตัวอ่อนก่อนจะคลอดออกมาจริง ๆ เธอได้รับรู้ถึงอารมณ์ความรู้สึกของพ่อแม่ ได้แสดงให้เราเห็นว่า 𝗰𝗼𝗻𝘀𝗰𝗶𝗼𝘂𝘀𝗻𝗲𝘀𝘀 – จิตของมนุษย์นั้นเป็น “𝗻𝗼𝗻-𝗹𝗼𝗰𝗮𝗹” คือ ไม่ถูกยึดติดหรือตีกรอบจำกัดให้อยู่ได้แต่ในกายเนื้อหรือสมองมนุษย์เท่านั้น
แค่เรื่องนี้เรื่องเดียวก็บอกให้เรารู้ได้แล้วว่าเมื่อเราตายไป #จิตของเรายังคงมีชีวิตสืบต่อ_และก้าวต่อไปด้วยไม่ติดกับร่างกายอีกแล้ว แน่นอนครับ ความทรงจำของการตายในชาติก่อนกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นหลังจากตายแล้วมาช่วยยืนยันการดำรงอยู่ของจิตด้วยอีก ตัวอย่างเช่นแอนเดรียสามารถเฝ้าดูร่างกายของหญิงชราที่เธอเพิ่งละจากมาได้ไงครับ
แอนเดรียยังสามารถระลึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากเธอคลอดออกมาในชาติภพนี้ชั่วไม่นาน ทารกกับเด็กเล็กรับรู้อะไรมากกว่าที่เราคิดไว้เยอะครับ พวกเขารับรู้ถึงอารมณ์ของพวกเรามากพอ ๆ กับการกระทำเลย ความรู้สึกรักและความคิดที่เรามีต่อเขาไม่ว่าก่อนเกิดหรือหลังเกิดจะช่วยบำรุงเลี้ยงดวงวิญญาณของเขา และสำคัญอย่างมากในการพัฒนาสุขภาพกายใจของเด็ก
จากการได้ระลึกความจำผ่านการย้อนจิตสู่อดีตชาติ แอนเดรียได้เรียนรู้แล้วว่าเหตุการณ์จากอดีตชาติและจากช่วงลืมตาดูโลกส่งอิทธิพลเกี่ยวพันกันกับชีวิตช่วงปัจจุบันอย่างไรบ้าง แอนเดรียได้เจอพ่อแม่กับน้องชายในชาติก่อนด้วย เธอได้เรียนรู้แล้วว่าเราจะได้กลับมาอยู่พร้อมหน้าคนที่เรารักได้อีกเสมอ บางครั้งการได้กลับมาอยู่ร่วมกันอีกอาจเกิดในปรภพในอีกมิติหนึ่ง และบางครั้งก็กลับมาพบกันในอนาคตชาติข้างหน้า ในชาติที่ได้กลับมาเกิดร่วมกันบนโลกนี้อีกก็ได้
เธอยังได้เห็นอีกว่าคุณค่าอะไรในชีวิตที่มันสำคัญกับเรา อันไหนที่ไม่สำคัญหรือกระทั่งมาทำลายตัวเราเสียด้วยซ้ำ เธอได้เรียนรู้ว่าปืนกับความรุนแรงสร้างความเจ็บช้าให้แก่เราได้มากเพียงไหน ทุกชีวิตล้วนมีค่าทั้งสิ้น
หลังจากที่เธอตายจากชาติภพในทุ่งกว้างเกรตเพลนส์แล้ว แอนเดรียก็ได้พบกรวยแสงสีน้ำเงินสวยจับใจ มีคำบรรยายทั้งที่อยู่ในหน้าต่อ ๆ ไปของหนังสือเล่มนี้และจากแหล่งข่าวอื่น ๆ ว่าคนมากมายพบเห็นแสงสว่างสวยงามและเติมเต็มทุกส่วนของจิตวิญญาณหลังจากเราละร่างมาแล้ว การพบแสงสว่างนี้เกิดขึ้นระหว่างประสบการณ์ตายแล้วฟื้น (𝗡𝗗𝗘) และเกิดหลังจากเราตายไปแล้วจริง ๆ ญาติหรือมิตรที่เรารักหรือวิญญาณอื่นจะมาคอยรอรับเราในแสงนั้นเพื่อจะต้อนรับคนเดินทางที่ละสังขาร และเพื่อแจ้งข้อมูลหรือข้อความที่สำคัญอย่างยิ่งแก่พวกเขา
สารจากโลกหน้า รวมทั้งปรากฏการณ์ทางจิตและปรากฏการณ์อภินิหารเหนือคำอธิบายจะมาให้คุณได้ศึกษาอีกมากในบทหน้า เราทุกคนล้วนมีความสามารถทางญาณสังหรณ์มากเกินกว่าเราจะคาดฝันไว้เสียอีก ในยามที่คุณได้แยกแยะเรื่องราว ได้รับประสบการณ์และฝึกปฏิบัติตามแบบฝึกฝนใน “ความหมายของการมีชีวิต” คุณจะสามารถ #ลับพลังการรับรู้ทางญาณให้คมชัดขึ้น และจะได้รับข้อมูลกับข้อความได้ตรงไปตรงมามากขึ้นกว่าเดิมแน่นอน #และผู้อ่านบางคนอาจจะกลายเป็นผู้เยียวยาคนอื่นในภายหลังได้
พลังงานแห่งความรักแผ่ซ่านไปทั่วการย้อนอดีตของแอนเดรียครั้งนี้ ความรักของพ่อแม่ที่มีต่อเธอ รักของเธอที่มีต่อพี่ชาย การที่คนรักได้กลับมาอยู่ร่วมกันอีกครั้ง กระทั่งแสงสว่างสีน้ำเงินนั้นก็ช่างอบอุ่น แสนสบาย แสนรักใคร่อย่างที่เธอได้บอกกับผมในกาลต่อมา
ประสบการณ์ที่แอนเดรียได้รับพลังงานนี้ในหลายรูปแบบจะช่วยให้เธอกล้าถ่ายทอดความรักของเธอเองอย่างเปิดใจ อย่างเต็มที่ที่สุดในชีวิต ความสัมพันธ์ของเธอในชาตินี้ เธอจะทำตัวผ่อนคลายสบายใจมากขึ้นในการรับความรักที่คนอื่นมอบให้ ด้วยว่าความรักไหลสู่เราและจากเราทั้งสองหนทาง หมายรวมถึงทั้งการให้ความรักและการรับความรักด้วย
ท้ายที่สุดแล้ว ประสบการณ์เข้มข้นที่แอนเดรียได้จากการย้อนอดีต จะช่วยนำทางเธอไปสู่การเข้าใจที่ยิ่งใหญ่ขึ้นว่าธรรมชาติของชีวิตและดวงวิญญาณของเธอคืออะไร ความเข้าใจที่เกิดขึ้นนี้ถือเป็นก้าวอันศักดิ์สิทธิ์อย่างยิ่ง ก้าวศักดิ์สิทธิ์นี้เองจะก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในทางบวกกับชีวิตปัจจุบันนี้ของเธอ สุขภาพจิตและสุขภาพกายที่แข็งแกร่ง ความรักความสัมพันธ์ที่สมบูรณ์ขึ้นกว่าเดิม เป็นสุขและปีติในใจมากขึ้นกว่าเดิมอีก
ยามที่คุณได้ร่วมแบ่งปันประสบการณ์กับผู้คนที่คุณจะได้อ่านเรื่องราวของพวกเขาใน “ความหมายของการมีชีวิต” ได้ครุ่นคิดถึงสารจากพระเบื้องบน ได้พิจารณาเรื่องราวและมุมมองความคิดของผมแล้ว ผมหวังว่าคุณจะได้ร่วมก้าวไปสู่ปัญญาธรรมด้วยเช่นกัน
พอคุณเริ่มต้นก้าวแล้วคุณจะสามารถเผชิญกับอุปสรรคและความท้อใจในชีวิตได้อย่างอดทนมากขึ้น สงบนิ่งขึ้น พอได้เข้าใจแล้วว่าบทเรียนในอดีตชาติของคุณเป็นเช่นไรมา และคุณค้างหนี้อะไรไว้ #คุณก็จะจำเป้าหมายของชีวิตในชาตินี้ได้ในที่สุด จะรู้สึกว่าตัวเองเต็มเปี่ยม ไม่สับสน ไม่หลงทางอีกต่อไป
คุณจะได้เรียนรู้วิธีชนะความกลัว ความกลุ้ม และชนะทุกข์ จะขอมีชีวิตอยู่กับนาทีนี้อย่างเต็มที่ที่สุด จะปล่อยใจให้มีความสุขได้อย่างเต็มเปี่ยมมากกว่าก่อน และเหนือสิ่งทั้งหลายที่เอ่ยมาทั้งหมดคือ คุณจะเข้าใจแล้วว่าเราทุกคนต่างมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือ :
✨ เราอยู่เหนือชีวิตและความตาย
✨ อยู่เหนือพื้นที่และกาลเวลาทั้งปวง
✨ เราต่างเป็นอมตะ และ
✨ เราจะดำรงอยู่ชั่วกัลปาวสาน
(จบ — บทที่ 2)
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
